Morgunblaðið - 13.02.1986, Síða 18

Morgunblaðið - 13.02.1986, Síða 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR13. FEBRÚAR1986 Hringhús í Garðabæ, sem arkitektunum Kristni Ragnarssyni og Sigurði Sigurðsson var boðið að sýna í Kanada 16.—19. febrúar. Útflutningiir á ís- lenskri byggingarlist eftir Gest Ólafsson Undanfarin ár og áratugi hefur mikið verið rætt um þá möguieika sem við íslendingar höfum á að flytja út hugvit og þekkingu. Fáum sem til þekkja blandast hugur um það að hér er um að ræða mjög mikilvæga þekkingu og reynslu sem umtalsverður markaður kann að vera fyrir. Við eigum marga mjög vel menntaða menn sem hafa lært við bestu háskóla heims, hafa mikla starfsreynslu erlendis og þeklg'a af eigin raun atvinnu- og viðskiptalíf Qölmarga landa. Nokkur íslensk fyrirtæki hafa líka núorðið talsverða reynslu af að flytja út íslenskt hugvit, t.d. í formi tækja og vamings sem við höfum fundið upp, hannað og búið til. Öðrum fyrirtækjum hefur orðið vel ágengt við verkfræðiráðgjöf og verktakastarfsemi erlendis, enda búum við nú yfir umtalsverðri þekkingu á þessu sviði. Um árabil höfum við einnig annast ráðgjafar- starfsemi á sviði fiskveiða og fisk- iðnaðar víða um heim og svo mætti lengi telja. Margir þeirra aðila sem þannig hafa verið að opna nýja möguleika og ný svið atvinnustarfsemi erlendis hafa mætt nær algeru skilningsleysi og vantrú. Hér hefur samt ekki verið um að ræða vantrú erlendra aðila á hæfileikum okkar og getu, enda hafa hér margir notið góðs af, heldur fyrst og fremst vantrú okkar sjálfra á eigin getu og hæfí- leika. í hugum margra íslendinga endar heimurinn ennþá við þann fjallahring sem næstur er og hinum megin við hafíð taka við meira eða minna fjandsamlegar þjóðir, sem jafnvel tala önnur tungumál. í hugum þessara manna er það oft miklu brýnna að bítast um það takmarkaða fjármagn sem hér er til ráðstöfunar innanlands en að sameinast um að leita nýira leiða, hugmynda og markaða. í grund- vallaratriðum er þetta spursmál um það hvort við viljum sjálf takmarka athafnasvið okkar nær algerlega við landið og miðin, eða hvort við viljum leita samstarfs, samvinnu og viðskipta við fólk hvar sem er í heiminum. Þetta er spursmál um það hlutverk sem við ætlum okkur sjálfum og sættum okkur við í lffinu. Hér skiptir fyöldi landsmanna litlu máli heldur fyrst og fremst hvaða þekkingu og reynslu við höfum yfír að ráða og hvemig við skipuleggj- um okkur sjálf til þess að ná þeim markmiðum sem við viljum setja „í grundvallaratriðum er þetta spursmál um það hvort við viljum sjálf takmarka athafna- svið okkar nær alger- lega við landið og mið- in, eða hvort við viljum leita samstarfs, sam- vinnu og viðskipta við fólk hvar sem er í heim- inum.“ okkur. Það er því vissulega fagnað- arefni að viðskiptaráðherra hefyr nýverið heimilað fjárfestingu ís- lendinga í íbúðarhúsnæði erlendis og hugsanlega á sú ákvörðun eftir að opna okkur fleiri möguleika á komandi ámm en nokkum grunar. Fyrir þrjátíu árum voru tæplega 30 arkitektar starfandi hér á landi. Nú em þeir um 180 og fer ört fjölgandi. Á sama tíma hefur einnig flölgað mikið í öðmm starfsstéttum sem vinna hliðstæð störf og arki- tektar auk þess sem aukin notkun tölva og annarra hjálpartækja hefur aukið afköst þessara aðila til mikilla muna. Samtímis þessari þróun hef- ur hins vegar átt sér stað mikill samdráttur í íslenskum byggingar- iðnaði og ef síðustu spár um þróun mannijölda á íslandi reynast réttar mun mannfjöldi hér á landi ekki aukast vemlega eftir næstu alda- mót. Það virðist því nokkuð augljóst hvert stefnir með atvinnuhorfur þessa fólks ef ekki koma til ný verkefni, þótt lengi megi endur- skipuleggja gömul byggðasvæði. Fáir hafa látið sig dreyma um að við gætum átt nokkur umtals- verð verkefni á þessu sviði erlendis, en engu að síður er það svo að við búum yfir mjög mikilli þekkingu á skipulagi, hönnun og mannvirkja- gerð á snjóa- og frostasvæðum. Auðvitað liggur það líka beint við að við sérhæfum okkur á þessu sviði, söfnum þessari þekkingu kerfísbundið saman og gemm hana að útflutningsvöm til álíka svæða erlendis. Hér getum við lært mikið af þjóðum eins og frændum okkar, Dönum, sem nú nýta sér aðferðir nútíma stjómunar og selja þróun- arlöndunum íbúðarhverfí ogjafnvel heil fiskiþorp með skipum, tækja- búnaði og öðm sem með þarf. Enn hafa ekki margir komið auga á þá möguleika sem við höfum eða getum átt á þessu sviði, enda em fáir spámenn í föðurlandinu. Það er því mjög ánægjulegt til þess vita þegar útlendingar koma auga á og viðurkenna framlag íslenskra arkitekta á þessu sviði. Nýverið hefur tveimur arkitektum, þeim Kristni Raagnarssyni og Emi Sig- urðssyni, Teiknistofunni Garða- stræti 17 verið boðið að taka þátt í ráðstefnu í Edmonton í Kanada dagana 16.-19. febr. nk. og sýna þar teikningar og líkan af byggingu sem þeir hafa hannað og nú er að rísa í Garðabæ. Þessi bygging er nýstárleg um margt og er það að vonum að hún hafi vakið verðskuld- aða athygli erlendis. Hún er þannig gerð, að 15 raðhús með allt að 30 íbúðum mynda hring, með yfir- byggðu miðrými, um llOOm 2 að stærð, þar sem m.a. er komið fyrir gróðri, sundlaug og leikaðstöðu fyrir íbúana. Undir þessarí bygg- ingu em nægileg bílastæði í kjall- ara. Með þessari byggingu hafa höfundar tvímælalaust innt af hendi mjög merkilegt framlag til íslenskr- ar byggingarlistar þar sem þeir mynda byggt umhverfi, sem bæði hentar vel við íslenskar aðstæður og tekur líka mið af möguleikum okkar á því að hita rými í tengslum við byggingar á tiltölulega ódýran hátt. Án efa er hér aðeins um eina hugmynd af mörgum sem íslenskir arkitektar hafa verið að vinna með undanfarin ár og hugsanlegt er að eigi brautargengi erlendis. Án efa geta þeir og fslenskir verkfræðingar og byggingaraðilar átt mikla mögu- leika á þessu sviði á erlendri gmnd, ef þeir bera gæfu til að vinna saman að þessum málum, færa sér í nyt nútíma stjómunarþekkingu og ef íslenskir ráðamenn veita þeim nauðsynlegan stuðning. Höfundur er arkitekt og skipu- lagsfræðingur. Áramótadansleikur Sjónvarpsins: Verð á auglýsingum mið- ast við ákveðna gjaldskrá - segir Pétur Guðfinnsson framkvæmdastjóri Sjónvarps „VERÐ á auglýsingum í sjónvarpinu hefur alltaf miðast við eina ákveðna gjaldskrá,“ sagði Pétur Guðfinnsson fram- kvæmdastjóri Sjónvarpsins, þegar hann var spurður um verð á þeim auglýsingum, sem skotið var inn á tnilli dagskrárliða á áramótadansleik sjónvarpsins á nýársnótt. Að sögn Péturs heyra auglýsing- milli daga gæti verið að ræða,“ ar Sjónvarpsins undir fjármála- stjóra Ríkisútvarpsins og er nú stefnt að því að ráða sérstakan mann sem hafa muni yfírumsjón með auglýsingum bæði í hljóðvarpi og sjónvarpi. Jafnframt er stefnt að því að taka upp sveigjanlegri gjaldskrá fyrir auglýsingar Ríkisút- varpsins. „Við höfum aldrei farið út í að „eymamerkja" auglýsingatekj- ur' ákveðnum dagskrárlið heldur alltaf litið svo á að um tiifærslu sagði Pétur. „Það má vel vera að það hafi verið mistök að bjóða ekki auglýsingar á gamlárskvöld á hærra verði. Auglýsingar sem und- anfarin ár hafa verið seldar á undan áramótaskaupinu hafa hinsvegar alltaf verið seldar á þessu fasta venjulegaverði." Varðandi þá kostnaðaráætlun sem gerð var fyrir dagskrá Sjón- varpsins vegna dansleiksins á ný- ársnótt sagði Pétur að ákvörðunin um að halda dansleikinn hefði verið tekin óháð því hvað þeir sem gerðu áætlunina hefðu reiknað með í auglýsingatekjur. „Það var einungis litið á áætlunina og þá hvað dag- skráin kæmi til með að kosta en ekkert tillit tekið til spádóma um auglýsingatekjur. Varðandi það sjónarmið að Sjónvarpið hefði átt að selja auglýsingar á umræddum dansleik á tvöföldu eða jafnvel þreföldu verði er rétt að taka fram að einungis seldust tæpar fímm mínútur á þessu fasta verði og er í hæsta máta ósennilegt að hærra verð hefði laðað að fleiri auglýsend- ur,“ sagði Pétur.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.