Morgunblaðið - 29.04.1986, Síða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. APRÍL1986
t
Maðurinn minn,
ÁSMUNDUR BRYNJÓLFSSON,
Hólakoti, Hrunamannahreppi,
lést á heimili sínu 24. apríl.
Pálfna Guðjónsdóttir.
Eiginmaður minn. t BÁRÐUR ÓLI PÁLSSON frá Skógum, Háteigsvegi 32,
andaðist 26. apríl. Hallfríður Bjarnadóttir.
t
Eiginkona mín og móðir,
HELGA ÞÓRÐARDÓTTIR,
húsfreyja
frá Eystrl-Hól f Landeyjum,
andaðist í Landakotsspítala sunnudaginn 27. apríl. Fyrir hönd
aðstandenda,
Stefán Guðmundsson,
Jóhanna Stefánsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HELGA M. NlELSDÓTTIR
Ijósmóðir,
lést 28. apríl að Droplaugarstöðum.
Edda Niels, Bergsteinn Stefánsson,
Hulda Kristinsdóttir, Sigrún Rósa Bergsteinsdóttir,
Auður Eir Guðmundsdóttir, Helga María Bergsteinsdóttir,
Helga Kristín Guðmundsdóttir, Guðmundur Kr. Guðmundsson
Þórdis Guðmundsdóttir,
t
Eiginmaöur minn, sonur, faðir, tengdafaðir og afi,
KNÚTURRAGNARSSON,
lést i gjörgæsludeild Borgarspítalans 26. apríl.
Ágústa Sigurðardóttir,
Kristján Knútsson,
Sigurður Knútsson,
Valgerður Knútsdóttir,
Jón Knútsson,
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
Agnar Einar Knútsson,
Harpa Bragadóttir,
Guðmundur Sigurðsson,
Björg Jóhannsdóttir,
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn,
KRISTINN HÁKONARSON,
fyrrverandi yfirlögregluþjónn,
Arnarhrauni 2,
Hafnarfiröi,
lést mánudaginn 28. apríl í St. Jósefsspítala í Hafnarfirði.
Sólveig Baldvinsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS V. SÖRENSEN,
Laugarásvegi 6,
Reykjavfk,
lést á heimili sínu aðfaranótt 26. april.
Fyrirhönd vandamanna,
Hjördís G. Guðmundsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
JAKOBÍNA HERMANNSDÓTTIR,
sem lést 22. apríl, veröur jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju mið-
vikudaginn 30. april kl. 13.30.
Þeir sem vildu minnast hennar vinsamlegast láti Krabbameins-
félagið njóta þess.
Helgi Elfasson,
Etías Helgason, Ingibjörg Helgadóttir,
Þorkell Helgason, Helga Helgadóttir,
Valur Helgason, Anna Marfa Helgadóttir.
Guðrún Kristjáns-
dóttir - Minning
Fædd 19. desember 1903
Dáin 7. mars 1986
Guðrún Kristjánsdóttir var falleg
kona, hávaxin og tíguleg, hvenær
sem hún varð á vegi manns virtist
hún spariklædd, slík var meðfædd
snyrtimennska hennar og glæsi-
leiki.
Fyrir um það bil 30 árum átti ég
því láni að fagna að kynnast Guðr-
únu og manni hennar, Hallvarði
Ámasyni, fyrst í Guðspekifélaginu,
síðar lágu leiðir aftur saman í C/0
Frímúrarareglunni og loks enn f
Jógafélaginu. Þannig liggja leiðir
okkar mannanna stundum saman á
ýmsa lund og á ýmsum vegum.
Margt höfum við rætt saman á
þessum langa og fagra vináferli,
og var því þannig farið með Guðr-
únu að útiit og innri maður voru
vel í samræmi hvort við annað, og
í öll þessi ár hef ég ekki hitt hana
öðruvísi en þannig að frá henni
stafaði jafnvægi og góðvild til allra
og alls. Alltaf fóru menn frá henni
ríkari en þeir komu.
Guðrún var dulspök og draum-
spök kona, sem ætíð hafði tíma og
þolinmæði til að miðla okkur hinum
af þeim gjöfum sem henni voru
gefnar í þeim efnum og kom hún
áfram til annarra því sem hún nam
í gegnum langa og íhugula ævi.
Þannig var það því oft að ef einhver
átti um sárt að binda að hún gat á
sinn sérstæða hátt mildað vanda-
málin og hinn hiyggi gat farið af
hennar fundi með huggun í hjarta.
Hún fræddi um hin æðri máttarvöld
sem ætíð eru til staðar í raunum
okkar manna, okkur tii hjálpar og
gerði sér hveijum ljóst að yfir
honum væri vakað. Margt af því
sem hún hafði frá að segja hefði
verið efniviður í bækur, mörgum
til blessunar, það glatast víða fjár-
sjóðir.
Hjá okkur, þeim mörgu sem
þekktu hana, gekk hún ætíð undir
nafninu „hún Guðrún okkar".
Af systkinum hennar kynntist ég
þeim Halldóru og Ingibjörgu og
einnig bróður þeirra, Halldóri frá
Skerðingsstöðum, mjög dulrænum
manni sem býr einn á sínu búi og
lifír fyrir það eitt að hjálpa sjúkum
með fyrirbænum og hjálp að hand-
an, þekki ég það af eigin raun.
Hefur margur fengið frá honum
mikla hjálp og margir orðið varir
við þann mátt sem gegnum hann
er veittur.
Þau hjónin, Guðrún og Hallvarð-
ur, voru ein þeirra lánsömu að eiga
samhug á lífsbraut sinni, þau voru
einstaklega samrýmd og höfðu
einnig mikið bamalán.
Ég votta bömum þeirra hjóna
og öðrum nánum ættingjum Guð-
rúnar samúð mína og þakka henni
samfylgdina og góð kynni. Ég hef
einnig verið beðin um að flytja
samúðarkveðjur og þakkir frá vin-
um í C/O Frímúrarareglunni, vinum
t
Eiginmaður minn,
JÓN EGILL SVEINSSON,
skósmlðameistarl,
írabakka 4,
sem andaðist 19. apríl á legudeild Landspítalans, Hátúni 10B,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju, Álftanesi, þriðjudaginn 29.
apríl kl. 14.00.
Guðný Vigfúsdóttir.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
SIGURÐUR BJARTMAR ARNMUNDSSON,
lést 17. apríl í Sjúkrahúsi Akraness.
Jarðarförin hefur farið fram.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sjúkrahúss Akraness fyrir
góða umönnun og öllum sem minntust hans.
Valgerður Þórólfsdóttir,
börn, barnabörn, tengdabörn og systur hins látna.
t Móðir mín, SIGRÍÐUR EINARSDÓTTIR frá Vestri-Garðsauka, Blönduhlíð 23, Reykjavfk, andaðist á heimili sínu 14. apríl sl. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að beiðni hennar. Hrafnhildur Heba Wilde.

t Móðir okkar, SIGURBORG SVEINSDÓTTIR, Austurbrún 4, áöur Hjallavegi 34, lést 26. apríl. Svelnn Matthfasson, Rúnar Matthfasson.

t Hjartkær móðir okkar, STEFANÍA HANSEN, Bergþórugötu 16, lést 27. april. Ásta og Guöbjörg Sigrfður.
í Guðspekifélaginu og vinum í Jóga-
félaginu og ennfremur þakkir frá
stúkunni Freyju fýrir vel unnin og
óeigingjöm störf.
Blessuð sé minning þessarar
mætu konu.
Stella G. Sigurðardóttir
Það kom mér ekki á óvart er ég
frétti andlát móðursystur minnar,
Guðrúnar Kristjánsdóttur, þó að
sárt væri.
Guðrún hafði verið veik lengi og
því var gott að hvfldin kom. Ég
heimsótti hana stuttu áður og þá
fann ég að hún þráði friðinn, hún
var jafnvel hætt að snerta á handa-
vinnu sem þó löngum hafði verið
henni afþreying.
Guðrún fæddist á Skerðingsstöð-
um í Reykhólasveit, 19. desember
1903, hún var því tæplega 83 ára
er hún andaðist. Guðrún var dóttir
hjónanna Agnesar Jónsdóttur og
Kristjáns Jónssonar er þar bjuggu
til æviloka. Hún var fimmta bamið
í röð 14 systkina og elsta dóttirin
af fjórum dætrum. Guðrún stundaði
nám í Húsmæðraskólanum á
ísafírði veturinn 1925—1926 og
veturinn 1928—1929 var hún í
Hvítárbakkaskóla.
Guðrún giftist Hallvarði Einari
Ámasyni 22. júní árið 1929. Mann
sinn missti hún 21. janúar 1969.
Guðrún og Hallvarður voru alla tíð
mjög samrýmd, þau settust að í
Reykjavík og bjuggu þar allan sinn
búskap. Hallvarður stundaði sjóinn
lengst af og Guðrún hafði nóg að
starfa heima við, því þeim varð sex
bama auðið, fimm dætra og eins
sonar. Þau em: Þórarinn Haukur,
Kristín, Agnes, Ragna, Amfríður
og Ámý, öll búsett hér á landi nema
Kristín sem býr á Hawaii.
Ég minnist þess þegar ég kom
lítið bam f heimsókn til þeirra hjóna,
Guðrúnar og Hallvarðar. Það var
alltaf tilhlökkunarefni, bæði vegna
þess að oft vom bamaböm þeirra
í heimsókn og eins vegna þess hvesu
vel var tekið á móti mér af þeim
hjónum. Þau gerðu sér far um að
okkur liði sem best, lásu sögur,
spiluðu eða léku við okkur og ekki
vom veitingamar af lakara taginu.
Ég var sem ein af bamabömum
þeirra og Guðrún var mér ætíð sem
besta amma.
Þegar ég eltist og lífíð tók á sig
alvarlegri blæ, þá var samt enn
gott að leita til Guðrúnar. Hún
hafði gott lag á að leiðbeina og
ræða við mig um ýmislegt, ekki síst
um andleg málefni. Áhugi minn,
sem vaknaði snemma, á andlegum
málum efldist og styrktist mikið
fyrir hennar tiistilli. Við misstum
þvf ekki sjónar hvor á annarri þó
bamið yxi og yrði fullorðið. Minn-
ingin um þann kærleik og þroska
sem streymdi frá henni mun ætfð
fýlgja mér.
Það einkenndi Guðrúnu hve
gestrisin, iðjusöm og veitandi hún
var. Alltaf hafði hún eitthvað á
pijónum, eða var að sauma eða
mála á léreft, sem var ætíð til að
gleðja náungann.
í veikindum Guðrúnar skiptust
bömin og bamabömin á um að
vaka yfír henni, því aldrei mátti
skilja hana eftir eina. Guðrún fékk
því að deyja á heimili sínu.
Blessuð sé minning hennar.
Agnes Þórann