Morgunblaðið - 30.08.1986, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. ÁGÚST 1986
27
Guðmundur Bjarna-
son — Minningarorð
Fæddur 27. nóvember 1955
Dáinn 22. ágúst 1986
I dag er kvaddur hinstu kveðju
æskuvinur minn Guðmundur
Bjarnason frá Mosfelli. Frá því ég
man eftir mér vorum við óaðskiljan-
legir vinir og leikfélagar, en við
ólumst upp á sitt hvorum bænum,
Mosfelli I og II í Mosfellsdal. Margs
er að minnast frá þeim tíma, t.d.
er mér sérlega minnisstætt er verið
var að byggja kirkjuna á Mosfelli,
þar sem Guðmundur verður jarð-
settur í dag. Saman horfðum við á
þessa fallegu byggingu rísa og þótti
okkur mikið til koma. Saman fórum
við í marga veiðitúrana upp í Leir-
vogsvatn og eru það ógleymanlegar
stundir sem við áttum þar. Veiðin
var oft misjöfn eins og gengur, en
það skipti ekki höfuðmáli. Þá má
einnig minnast reiðtúranna, sem
farið var í á fallegum sumarkvöld-
um um dalinn okkar góða.
Við Guðmundur gengum saman
í skóla, fyrst í barnaskólann að
Brúarlandi og síðan að Varmá. Við
vorum bekkjarfélagar enda aldurs-
munurinn ekki mikill, aðeins vika á
milli okkar. Við vorum fermdir sam-
an að hausti til í kirkjunni á
Mosfelli af séra Bjarna, föður Guð-
mundar. Við vorum búnir að bíða
spenntir eftir þeirri stund eins og
svo margir aðrir, enda fermingin
stór stund í lífí hvers unglings. En
þar kom að leiðir skildu er ég flutt-
ist til Reykjavíkur, og hittumst við
félagarnir því miður alltof sjaldan
eftir það. Eftir lifír því minningin
um góðan dreng.
Guðmundur var fæddur á Mos-
felli 27. nóvember 1955, sonur séra
Bjama Sigurðssonar og Aðalbjarg-
ar Guðmundsdóttur, og eru böm
þeirra auk Guðmundar: Hilmir sem
er látinn, Bjarki, Þórunn og Sif.
Ég of fjölskylda mín vottum for-
eldrum, systkinum, sambýliskonu
og öðmm aðstandendum okkar
innilegustu samúð.
Far |)ú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fynr allt og allt.
(V. Briem)
Magnús Benediktsson
Fagran sumardag dró ský fyrir
sólu. Hann hélt á brott, þangað sem
fallegum, ungum manni hefur verið
tekið tveim höndum.
Harmi slegin sjáum við á bak
Guðmundi Bjamasyni frá Mosfelli
og söknuðurinn er sár. Hlýja hans
og látleysi hafði mikil áhrif á okkur.
Hæverskan, sem var hans aðall,
er þegar að er gáð af rót virðingar
fyrir því sem gott er og fallegt.
Góður Guð gefí Sigrúnu, foreldr-
um og systkinum Guðmundar styrk
í þessari miklu sorg. Látum þennan
skilnað kenna okkur og uppörva að
ástunda og efla vináttu hver ann-
ars. Góður Guð gefí að ástvinunum
auðnist aftur að fínnast og gleðjast
saman.
Ásdís, Svanfríður,
Hanna og Inga
Birting afmæl-
is- og minning-
argreina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
tii birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjóm blaðsins á 2. hæð í
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
Þegar ég kveð Guðmund bróður
minn hinstu kveðju í Mosfellskirkju-
garði í dag koma ótal myndir upp
í hugann. Ég sé lítinn fallegan
dreng hlaupa hér um túnin og
hjálpa til við heyskapinn. Kannski
sest hann upp á dráttarvélina hjá
Bergi vinnumanni og þeir fara að
snúa heyi. Pabbi var nefnilega að
slá úti á túni í alla nótt og það er
brakandi þurrkur í dag. Það glamp-
ar á allt í sólskininu, en það er eitt
sem ber af öllu öðm, það er ljósa
og fallega hárið á Guðmundi bróður
mínum, það á engan sinn líka.
Nú þarf hann að sækja kýrnar
og leika sér við besta vininn sinn,
hann Magga á Mosfelli.
I dag sé ég líka glæsilegan og
lífsglaðan ungling á ferð hér um
staðinn. Hann ólgar af fjöri og
þrótti og er tilbúinn að fara á hest-
bak eða veiða uppi í Leirvogsvatni.
Hann er harðduglegur til allrar
vinnu og ósérhlífínn. Hárið er ennþá
ljóst og fallegt. Það er sólskin og
sumar í Mosfellsdal og Guðmundur
og fóstbróðir hans, hann Nonni í
Dalsgarði, ætla saman á hestbak í
kvöld.
Svo sé ég líka Guðmund og Sig-
rúnu koma í heimsókn upp á Hvirfil
til okkar Þóm. Guðmundur er byij-
aður á skógrækt héma niðri í
dalnum. Ég veit að hann og Sigrún
eiga sér drauma um þennan gróður-
reit. Mig langar að hjálpa þeim við
að láta þessa drauma rætast. Og
um næstu helgi ætla þau tvö saman
í útilegu. Ég hef sjaldan séð fal-
legra kæmstupar. Hún strýkur
honum um ljóst hárið.
Allar þessar stundir em liðnar.
En þessar minningar og ótal fleiri
geymi ég, og svo á ég líka lokk úr
ljósu hári. Hann ætla ég að geyma
sérstaklega vel.
Bjarki
Vinur okkar, Guðmundur Bjama-
son, verður jarðsunginn í dag. Hann
var sonur hjónanna Aðalbjargar
Guðmundsdóttur og séra Bjama
Sigurðssonar, fyrmm prests að
Mosfelli í Mosfellssveit. Þar fæddist
Guðmundur og þar hlýtur hann sína
hinstu hvílu við hlið Hilmis bróður
síns sem lést af slysförum fyrir sex
ámm. Eftirlifandi systkini þeirra
em Sif og Þómnn, sem em búsett-
ar í Danmörku, og Bjarki sem býr
í Mosfellssveit.
Guðmundur var drengur góður
og hvers manns hugljúfí. Andlát
hans bar brátt að og í huga okkar
hljómar sú spuming sem þeir
þekkja svo vel, sem misst hafa vin
fyrir aldur fram, spumingin af
hveiju. Við henni er ekkert svar
nú fremur en endranær, aðeins sorg
og eftirsjá að góðum vini.
Það var bjart yfír Guðmundi eða
Gvendi, eins og hann var kallaður
í vinahópi, og alls staðar var hann
aufúsugestur. Gvendur var líka
höfðingi heim að sækja og allir
ævinlega velkomnir á hlýlegt heim-
ili hans og sambýliskonu hans,
Sigrúnar Magnúsdóttur.
Guðmundur var búfræðingur frá
Hvanneyri og mikill náttúmunn-
andi. Hann var natinn við skepnur
og þeir vom óteljandi reiðtúrarnir,
langir og stuttir, sem hann fór um
landið og þá undi hann sér best.
Þrátt fyrir að Guðmundur væri
mikill mannkostamaður og vel af
Guði gerður var líf hans ekki dans
á rósum. Hann háði harða baráttu
fyrir tilveru sinni og við sjálfan sig
og gafst ekki upp þótt á móti blési.
Þar kom þó að Guðmundur tapaði
baráttunni. Hann skilur eftir sig
skarð í stóram vinahópi sem seint
eða aidrei verður fyllt.
Við söknum Guðmundar sárt en
sárari er söknuður foreldra hans,
systkina og sambýliskonu. Það er
huggun harmi gegn að minningin
lifír, minningin um góðan dreng
sem dó svo ungur.
Siggi og Ragnhildur
Ég hitti Guðmund ekki, oft hin
síðari árin vegna eigin Ijarvem við
nám og hans við störf til sjávar og
sveita. Ég man þó að eitt sinn ég
rakst á hann á síðastliðnum vetri
og tók í hönd hans. Man hve þykk
hún var og vinnuþétt. Slík hönd og
bjart yfírbragð hlýtur að hafa nóg
að starfa í garðinum handan móð-
unnar.
Við, fjölskyldan í Túnfæti, vott-
um foreldmm hans, systkinum,
unnustu og öðmm aðstandendum
og syrgjendum innilegustu samúð.
Þorkell Jóelsson
Sumir eiga stór og íburðarmikil
hús. Það átti Guðmundur ekki.
Hann átti stórt, saklaust hjarta.
Guðmundi mági mínum kynntist
ég fyrir 6 ámm og fyrir þessi kynni
vil ég þakka. Þau vom alltof stutt.
Aldrei mun ég gleyma Ijóshærða,
fallega manninum sem brosti svo
fallega með augunum sínum.
Þóra Sigþórsdóttir
Góður vinur er horfínn úr stómm
vinahópi. I dag kveðjum við Guð-
mund Bjarnason frá Mosfelli hinsta
sinni. Það er eins og orð verði svo
ósköp fánýt. Samt langar okkur að
koma fáum, fátæklegum kveðjuorð-
um á framfæri, lítilli kveðju til
drengsins sem sleit með okkur
bamsskónum héma í dalnum og
var okkur svo oft samferða bæði í
leik og starfi.
Það hefur stundum verið sagt
að lífið sé eins og íslensk veðrátta,
risjótt og umhleypingasöm og skipt-
ist á skin og skúrir. Ef til vill bjó
Guðmundur við það veðurfar öðmm
fremur. En aldrei minnumst við
þess að svo þungbúið væri í lofti
að hann flytti ekki með sér
heiðríkju, birtu og yl með nærver-
unni einni, þessi viðmótsþýði,
brosmildi og elskulegi vinur okkar,
sem ef til vill bar meiri þjáningu í
bijósti en nokkurt okkar hinna.
Guðmundur var einn úr hópi
fímm systkina; bama Aðalbjargar
Guðmundsdóttur og séra Bjama
Sigurðssonar á Mosfelli í Mosfells-
dal. Á Mosfelli var hann borinn og
bamfæddur og búsettur meðan fað-
ir hans var þar þjónandi prestur og
leit alltaf á Mosfellsdalinn sem sitt
heimkynni, þó hann flytti héðan
búferlum fyrir nokkmm ámm.
Þó vinir Guðmundar hér eigi um
sárt að binda við fráfall hans er
harmurinn þungbærari hjá hans
nánustu, sambýliskonu hans, Sig-
rúnu Magnúsdóttur, systkinum og
foreldmm.
f vanmætti okkar vottum við
hans nánustu samúð og dýpstu
hluttekningu á þessari þungbæm
sorgarstund.
I Dalsgarði mun minningin um
brosandi ljúflinginn og vininn,
Gvend press, sem hvarf svo langt
fyrir aldur fram, halda áfram að
ylja okkur þar til yfír lýkur.
Vinir
Jensína Olöf Sól-
mundsdóttir - Kveðja
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, - Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(S. Kr. Pétursson)
Hún Sína-amma mín verður
jarðsungin frá Hólskirkju í dag.
Hún lést 23. ágúst sl. í sjúkrahús-
inu í Bolungarvík, en þar hafði hún
dvalið í tæpt ár. Mig langar að
skrifa nokkrar línur til að minnast
hennar.
Hún fæddist í Hjarðardal í Dýra-
firði 24. júní 1901. Foreldrar
hennar vom Guðrún Pálmadóttir,
fædd á Ingjaldssandi, og Sólmundur
Guðmundsson, ættaður af Snæfells-
nesi. Börn þeirra vom Guðmundur
Magnús, Valdemar, Þuríður, sem
dó á fyrsta ári, Páll og Jensína
Olöf. Og fóstursonur þeirra var
Bjami Gunnarsson. Þau systkini
em nú öll látin.
Amma flutti til Bolungarvíkur
árið 1910 ásamt foreldram sínum
og Páli bróður sínum. Þau festu
bæði rætur og bjuggu hér til dauða-
dags. Hér kynntist amma afa,
Guðmundi Sigurjóni Ásgeirssyni,
sem einnig hafði flust hingað frá
Dýrafirði. Afí stundaði sjómennsku
mestan hluta ævi sinnar en hann
lést árið 1972, 78 ára gamall. Þau
eignuðust íjóra syni: Sævar, sem
er kvæntur Bjameyju J. Kristjáns-
dóttur, Geir, kvæntur Unu H.
Halldórsdóttur, Gunnar, kvæntur
Ingibjörgu Pétursdóttur, og Rögn-
valdur Karstein kvæntur Erlu
Siguijónsdóttur. Þeir bræður búa
allir í Bolungarvík nema Gunnar,
sem býr í Reykjavík. Bamabömin
em 13 talsins og bamabamabömin
em nú þegar orðin 17.
Amma vann lengst af í fiski,
fyrst hjá Pétri Oddssyni og síðar
hjá Einari Guðfínnssyni, þá fór hún
líka til Sigluijarðar í síld. Síðustu
ár sín á vinnumarkaðinum vann hún
hins vegar í sjúkraskýlinu. Því starfi
hefur hún gegnt með sóma og sinnt
sjúklingunum af alúð og hlýju, en
það vom eiginleikar sem hún átti
í svo ríkum mæli.
Amma tók mikinn þátt í fé-
iagslífi bæjarins. Hún var meðal
annars virkur félagi í kvenfélaginu
Brautinni frá unga aldri og var
heiðursfélagi þar síðari árin. Einnig
starfaði hún í Slysavarnafélaginu
og söng í kirkjukómum frá því hún
var 16 ára og fram á sjötugsaldur.
Heimili ömmu og afa var sérlega
hlýlegt og þægilegt. Þar var alltaf
tekið vel á móti öllum. Þau vom
líka ófá sporin okkar bamabam-
anna og síðar bamabamabamanna
þangað. Ég man því miður lítið eft-
ir afa mínum en þó get ég vitnað
um það að hann var einstaklega
bamgóður. Hann var hlýr og inni-
legur og ég man að það var blik í
augunum á honum þegar hann tók
á móti okkur. Hann gaf sér ævin-
lega góðan tíma til að sinna okkur
bamabörnunum, enda var hann þá
að mestu hættur að vinna. Eins og
fyrr segir var afi farinn á undan
ömmu yfir móðuna miklu, en minn-
ing hans lifir á meðal okkar sem
hann munum.
Eftir að afi dó bjó amma ein í
litla húsinu sínu. Ekki fækkaði ferð-
um okkar þangað, enda móttökurn-
ar alltaf jafn innilegar. Amma var
geðgóð og glaðlynd manneskja.
Hún var alltaf kát og létt og tók á
móti gestum sínum opnum örmum.
Hún var ánægðust þegar hún hafði
sem flest af fólkinu sínu í kringum
sig og í nógu að snúast við að
gæða okkur á kræsingunum, sem
hún átti alltaf nóg af. Hápunkturinn
hjá henni var aðfangadagskvöld,
þegar allir afkomendumir og makar
þeirra, sem vom í plássinu, söfnuð-
ust saman útfrá í litla húsinu og
dmkku súkkulaði og með því. Þá
var hún í essinu sínu og það geisl-
aði af henni gleðin. En jafnvel á
slíkum stundum gleymdi hún ekki
þeim sem fjarstaddir voru og hún
hitti sjaldnar, til þeirra hugsaði hún
ævinlega hlýlega og minntist oft á
þá. Það var alltaf viss stemmning
sem fylgdi því að koma þama sam-
an á aðfangadagskvöld. Það til-
heyrði jólunum og það em
ábyggilega fleiri en ég, sem fínnst
það vanta eftir að amma hætti að
halda hús. Það var einhver sjarmi
yfír þessu húsi þessi kvöld, ólýsan-
legur og vandfundinn annars
staðar.
En það var líka gott að vera einn
með ömmu í góðu tómi, þá sagði
hún manni margt skemmtilegt,
enda var hún afar fróð og stálminn-
ug og gat sagt mjög skemmtilega
frá.
Amma var ákaflega trygglynd
og sannur vinur vina sinna og þótti
mjög vænt um allt sitt fólk. Sem
dæmi um tryggð hennar og hugsun-
arsemi vil ég nefna að einu sinni
fór hún fótgangandi, ásamt móður
sinni, frá Bolungarvík til Dýrafjarð- _
ar um hávetur til að heimsækja
bróður sinn sem þar lá veikur. Hún
var einlæg og alúðleg og kom ævin-
lega hreint fram við fólk. Amma
var vinnusöm kona og myndarleg
húsmóðir, henni féll sjaldan verk
úr hendi. Þær vom ófáar stundirnar
sem fóm í að pijóna á alla afkom-
enduma, að ekki sé nú minnst á
baksturinn og önnur húsmóður-
störf, sem hún sinnti af miklum
myndarbrag komin á nýræðisaidur.
Nú er amma farin hinstu ferðina,
þá ferð sem bíður okkar allra. Hún
var sæl að fá hvíldina, löngum og
ströngum degi var lokið. Hún hafði
skilað sínu í lífinu og hennar tími
var kominn. Amma mín hafði gott
hjarta og hreina sál, þess vegna *
veit ég að Guð tekur vel á móti
henni.
Þetta em fátæklegri skrif en hún
amma mín á skilið en það getur
verið erfitt að koma hugsunum
sínum og minningum á blað. Það
er hins vegar víst að í hugum okk-
ar, sem hana þekktum, lifir fögur
minning um góða konu sem við eig-
um mikið að þakka. Blessuð sé
minning ástkærrar ömmu minnar.
Sólrún Geirsdóttir
GENGIS-
SKRANING
Nr. 162 - 29.ágúst 1986
Kr. Kr. Toll-
Ein.Kl. 09.15 Kaup Sala gengi
Dollari 40,620 40,740 41,220
Stpund 60,036 60,214 60,676
Kan.dollari 29,0132 29,218 29,719
Dönskkr. 5,2330 5,2475 5,1347
Norskkr. 5,5390 5,5553 5,4978
Sænskkr. 5,8729 5,8903 5,8356
Fi.mark 8,2377 8,2620 8,1254
Fr.franki 6,0379 6,0557 5,9709
Belg.franki 0,9553 0,9581 0,9351
Sv.franki 24,5068 24,5792 23,9373
Holl.gyllini 17,5351 17,5869 17,1265
V-þ.mark 19,7809 19,8393 19,3023
ítlira 0,02865 0,02874 0,02812
Austurr. sch. 2,8096 2,8179 2,7434
Port. escudo 0,2773 0,2781 0,2776
Sp.pesetí 0,3020 0,3029 0,3008
Jap.yen 0,26039 0,26115 0,26280
írsktpund 54,303 54,463 57,337
SDR (Sérst 48,9920 49,1371 49,9973
ECU, Evrópum.41,5319 41,6546 40,9005