Morgunblaðið - 30.08.1986, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 36. ÁGÚST 1986
*
JL
h

y
>
>
mnmn
Við verðum að verða
okkur úti »im framliðinn
kött?
Ég fellst á að þú megir
á ný reykja í bílskúrnum,
eftir kvöldmat!
HÖGNIHREKKVISI

^HERSKÓliNN H6POR EOCl EINO 51NNI
GETAP SÍOkKAÐ HANN TU./ *
Um vanrækslu á börnum
Gunnar Sandholt, yfirmaður
fjölskyldudeildar félagsmála-
stofnunar Reykjavíkurborgar
skrifar
„Sunnudaginn 24. ágúst birtist í
Velvakanda bréf frá konum á
Mímisvegi um grát í bami sem
líklega var vanrækt eða illa farið
með. Af þessu tilefni vil ég minna
á að aðstæður og aðbúnaður bama
er ekki einvörðungu mál foreldra,
heldur okkar allra. Þess vegna hafa
verið sett lög um vemd bama. Böm
Eyfirðingar
athugið
Athygli Eyfirðinga, skal vakin
á þvi, að ritstjómarskrifstofa
Morgunblaðsins, Hafnarstræti 85,
Akureyri, tekur við bréfum og
fyrirspumum f Velvakanda.
eiga rétt á því að við skiptum okk-
ur af ef foreldrar eða umsjáraðilar
bregðast í umönnun bamsins. Þess
vegna vil ég hvetja þessar ágætu
konur til að hafa samband við
starfsmenn fjölskyldudeildar Fé-
lagsmálastofnunar Reykjavíkur.
Samkvæmt lögum um vemd
bama og ungmenna nr. 53/1966
er hveijum manni sem verður var
við illa meðferð á bömum eða van-
rækslu þeirra, skylt að tilkynna um
það til viðkomandi bamavemdar-
nefndar. Hér í Reykjavík fer
Félagsmálastofnun með slíkar til-
kynningar í umboði nefndarinnar.
Við höfum þá reglu að tilkynnand-
inn nýtur fullrar nafnleyndar ef
hann óskar þess. í framhaldi af
slíkum tilkynningum könnum við
nánar tilefhi þeirra, athugum að-
stæður bamsins og foreldranna og
gemm þær ráðstafanir sem tiltækar
em til að breyta aðstæðum til hins
betra.
Mörgum er ekki kunnugt um
þessa tilkynningaskyldu og láta
hana því undir höfuð leggjast. Hitt
er þó algengara að fólki hrýs hugur
við að „kæra“ nágranna sína, ætt-
ingja eða aðra fyrir bamavemdar-
nefnd. Þetta er líklega vegna þess
að fólk á auðveldara með að setja
sig í spor foreldranna en þess bams
sem líður fyrir vanrækslu eða harð-
ræði. Rétt er að hafa í huga að
bamavemdamefnd er ekki refsi-
dómstóll. Flestir foreldrar sem við
höfum samband við em fúsir til
samvinnu um að breyta aðstæðum
bama sinna til hins betra. Það þarf
ekki endilega að vera vegna kæm-
leysis, tilfinningaleysis eða ills
innrætis sem illa er farið með böm,
heldur liggja oftast nær allt aðrar
orsakir þar að baki.“
Yíkverji skrifar
Sl. vor var Ríkisútvarpið-sjón-
varp hvatt til þess í þessum
dálkum að kaupa sýningarrétt á
píanótónleikum Vladimirs Horowitz
í Moskvu, sem fram fóm í þeirri
borg hinn 20. apríl sl. Víkveiji hef-
ur nú séð upptöku af þessum
tónleikum og gefur það tilefni til
að minna forráðamenn Ríkisút-
varpsins enn á þetta mál.
Óhætt er að fullyrða, að tónleik-
ar þessir hafa verið einstæður
viðburður. Horowitz kom til Sov-
étríkjanna í fyrsta sinn í 61 ár.
Hann vildi koma þangað og leika
fyrir landa sína áður en hann dæi.
List hans er slík að henni verður
ekki lýst með orðum. Hún er óskýr-
anleg en áhrif hennar á hlustand-
ann djúp og sterk.
Það er furðuleg og um leið ein-
stök sjón að sjá þennan aldraða
mann ganga fram á sviðið. Áhorf-
andinn veltir því fyrir sér, hvort
hann hafi styrk til þess að ganga
að flyglinum. Hann er ákaflega
óformlegur í framkomu. En þegar
hann setzt við flygilinn og byijar
að spila hverfa allar vangaveltur
um aldur hans eins og dögg fyrir
sólu.
Fögnuður Moskvubúa á þessum
tónleikum var gífurlegur. Gamli
maðurinn lék þijú aukalög. Margir
grétu. Á þeirri upptöku, sem hér
var um að ræða vom í hléi sýndar
myndir af því, þegar Horowitz
heimsótti heimili Scriabins, hitti þar
dóttur hans og settist við flygil
hans og lék á hann í nokkrar mínút-
ur. Þessir tónleikar eins merkasta
listamanns þessarar aldar, þegar
hann heimsótti ættland sitt eftir
langa útivist, em einstakur við-
burður. Hér skal enn skorað á
Ríkisútvarpið að kaupa rétt til sýn-
ingar á þessum tónleikum í sjón-
varpi.
XXX
Sumir þeir, sem koma nálægt
stjómmálastarfi, em þeirrar
skoðunar, að fyrirgangur í fjölmiðl-
um skipti mestu og sé líklegastur
til fylgisaukningar. Ungir fram-
sóknarmenn hafa verið aðsópsmikl-
ir á þessum vettvangi að
undanfömu. Einn þeirra sagði í
blaðaviðtali í fyrradag, að það ætti
að skipta um alla þingmenn Fram-
sóknarflokksins í næstu þingkosn-
ingum og koma á nýtt þing með
aiveg nýjan þingflokk!
Víkveija er að vísu ekkert sárt
um það, þótt einhveijir þingmenn
Framsóknarflokksins hverfi af þingi
en yfirlýsingar á borð við þessa og
raunar fleira, sem frá ungum fram-
sóknarmönnum hefur komið síðustu
daga, em dæmi um það, þegar
menn slá um sig á opinbemm vett-
vangi í þeim tiigangi einum að vekja
á sér athygli en hafa í raun ekkert
að segja. Það væri leiðinlegt til
þess að vita, ef unga kynslóðin í
Framsóknarflokknum teldi, að yfir-'
borðskenndar og innihaldslausar
yfírlýsingar af þessu tagi séu væn-
legastar til árangurs í stjómmálum.
XXX
Svo að aftur sé vikið að tónlistar-
málum, þá hefur Víkveiji
fregnað að Ólöf Kolbrún Harðar-
dóttir sé um þessar mundir í
Lundúnum, þar sem hún æfir hlut-
verk sitt í Aidu, sem íslenzka
óperan mun frumsýna í bytjun
næsta árs. Það verður gaman að
fylgjast með því, hvemig þessari
glæsilegu söngkonu tekst upp í því
hlutverki.
' 4«