Morgunblaðið - 05.10.1986, Side 44

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 1986
~44
Fjögurra vikna ævintýraferð til Thailands
í heimsókn hjá Akha-konu
Kona þessi nýtur greinilega talsverðrar viðringar í þorpinu ef dæma má af silfrinu sem piýð-
ir höfuð hennar. Hún sýnir hér stolt híbýli sín og bam sem hún ber á bakinu. Myndin er tekin
í innra herbergi eða kvennaskemmu kofans.
Thailenskt brúðkaup
Hjónavígslan fer fram eftir kúnstarinnar reglum. Munkamir þylja bænir yfír brúðhjónunum
er þau höfðu nýlokið við að leggja blómvendi að fótum þeirra, sem þakklætisvott fýrir vígsluna.
Eins og í
a usturlensku
ævintýri
— eftirAldísi
Yng-vadóttur
Sagt frá dvölinni í höf-
uðborginni Bangkok og
kynnum af einkar vina-
legu og lífsglöðu fólki.
Lýst er einstakri ferð
tii Norður-Thailands,
heimsókn til frum-
stæðra fjallaættbálka
norðursins, til Gullna
þríhyrningsins á ianda-
mærum Thailands
Burma og Laos þar sem
ópíumsmyglarar fara
um í skjóli myrkurs.
Framundan var tíu
tíma beint flug til
Bangkok höfuðborg-
ar Thailands, „mest
heillandi og framandi
áfangastaðar Asíu“,
eins og Thailendingar gjarnan
auglýsa landið sitt. Ferlíkið sem
flytja átti mig þessa löngu leið á
vit ævintýra og óvæntra atburða
hóf sig á loft frá Kastrupflug-
velli fyrir utan Kaupmannahöfn.
í fyrstu var ég ein á ferð, en
það stóð fljótlega til bóta því að
vinur minn, Yai Klampaiboon,
ætlaði að taka á móti mér á flug-
vellinum í Bangkok. Yai er
borinn og barnfæddur Thailend-
ingur en hefur stundað nám í
Svíþjóð undanfarin ár þar sem
við kynntumst. Tilgangur ferðar-
innar var, ásamt ævintýraþránni,
að heimsækja Yai og fjölskyldu
hans, en hún rekur Farfugla-
heimili Bangkok.
Ómældur lúxus eða
argasta fátækt
Bangkok, sem verið hefur höfuð-
borg Thailands síðan 1782, er
nýtísku borg en þó með frumstæðu
ívafi. Þar er að fínna hvert lúxus-
hótelið á fætur öðru sem tilheyra
frægustu hótelkeðjum heims. Á
hinn bóginn má svo sjá hrörlegustu
fátækrahverfi þar sem húsakynni
fólks vart halda veðri né vindum.
Þrátt fyrir misjöfn kjör og mikla
stéttaskiptingu eru Thailendingar
glaðlynt og einkar vingjarnlegt fólk.
Lífsgleðin bókstaflega skín úr and-
litum þeirra.
í Bangkok búa um fímm milljón-
ir manna og hefur maður á tilfinn-
ingunni að borgin sé allt of lítil og
rúmi engan veginn þessa mann-
mergð, slíkur er ysinn og þysinn
og mannhafið á götum úti. Á gang-
stéttum er það sölumennskan sem
ræður ríkjum. Þar reynir hver sem
betur getur að selja vaming sinn
sem oftast er matarkyns. Fataversl-
unin blómstrar líka. Þó svo að
götukaupmennskan sé ólögleg eru
viðskiptin blómleg, sérstaklega hjá
þeim sem eitthvað ætt hafa á boð-
stólum, því Thailendingar eru
matglaðir og síborðandi.
Það er ekki nema fyrir mjög
hugdjarfar manneskjur að hætta
sér út í umferðina á götum Bang-
kok sem stjórnandi ökutækis.
Vinstri umferð er enn í hávegum
höfð og ringulreiðin sem skapast
er allir reyna að ota sínum tota er
með ólíkindum. Algeng farartæki á
götum Bangkok og eflaust stór-
hættuleg eru vélknúin þríhjól sem
kallast „tuk tuk“. Hjól þessi eru
ódýrustu leigubílar sem völ er á í
borginni og taka tvo til þijá far-
þega.
Að ganga á götu í Bangkok er
ekki einungis upplifun fyrir augað
heldur einnig lyktarskynið. Þar
ægir saman lykt af sætum og safa-
ríkum hitabeltisávöxtum og þurrk-
uðum físki, af djúpsteiktum
hrísbollum og grilluðu kjöti. Allar
þær dularfullu kryddtegundir sem
notaðar eru í matargerðina auka á
seiðingarmátt lyktar- og bragð-
skyns. Margt af þessum kosti
kemur okkur Vesturlandabúum
spánskt fyrir sjónir. Djúpsteiktar
engisprettur voru að vísu ekki á
hvetju götuhomi, en fáanlegar samt
og stóðu ekkert að baki ýmis konar
„snakki" sem hér er vinsælt.
Fyrir Vesturlandabúa með digra
Pyngju hlýtur að vera erfítt að
hemja kaupæðið sem getur gripið
um sig innan um allt sem þama
fæst á bókstaflega hlægilegu verði.
Til dæmis er hægt að borða sig
saddan fyrir tíu baht, en svo heitir
gjaidmiðiil landsins, það samsvarar
18 íslenskum krónum.
Þetta lága vöruverða á götu-
markaði alþýðunnar á sér eflaust
sína skýringu í því að launin eru
J
Musterið sem hýsir Smaragðsbúddann
Það er risastórt þó Búddalíkneskið sé í minna lagi. Byggingarstíllinn er
dæmigerður fyrir thailensk musteri nema þama em skreytingar helst til
meiri en gengur og gerist enda í konunglegu umhverfí í hallargarði Grand
Palace.
Engin rafmagnseldavél
Matreitt yfír opnum eidi í húsagarðinum á heimili Yais. Þessi fomeskju-
lega eldunaraðferð stafaði ekki af fátækt heldur íhalds- og nægjusemi.
Húsagarðurinn þjónaði einnig hlutverki setustofu fyrir gesti farfuglaheimil-
isins.
lág. Meðalmánaðarlaun verka-
manns em u.þ.b. 800 baht.
Það er líka hægt að kaupa sér
ómældan lúxus fyrir peningana,
lúxus sem þykir þó ekki of dým
verði keyptur í samanburði við verð-
lag í mörgum öðmm löndum.
' Höllin of lítil
Eitt af því stórfenglegasta sem
sjá má í Bangkok er konungshöllin
(The Grand Palace). Höllin er þó
ekki heimili Thailandskonungs og
fjölskyldu hans. Hún þykir ekki
nógu stór né rúmgóð til þess að
geta þjónað því hlutverki. Konung-
urinn hefur því flutt í aðra stærri
höll.
Thailendingar em flestir Búdda-
trúar og trúir guði sínum og er
konungurinn þar engin undantekn-
ing. Enda gnæfa stórkostlegustu
og fegurstu Búddamusteri landsins
langt upp yfír hallarmúrana sem
umlykja Grand Palace. Eitt þessara
mustera hýsir dýrmætasta og allra
heilagasta Búddalíkneski Thai-
lands, Smaragðs-Búddann (The
Emerald Buddha). Margir Thailend-
ingar koma til þess að tilbiðja guð
sinn í þessu musteri. í öllum must-
emm búa Búddamunkar og stunda
þar trúariðkanir og fræði Búdda.
En frá þessari hefð er horfíð í
musteri The Emerald Buddha.
Menningarsjokk
Það er margt sem skilur að thai-
lenska menningu og vestræna og
þar sem ég bjó á heimili thailenskr-
ar fjölskyldu varð ég eflaust áþreif-
anlegar vör við þennan menning-
armismun en margur annar
vestrænn ferðamaður. Ég varð því
að laga mig að breyttum siðum og
aðstæðum og læra að heilsa að
hætti heimamanna. Ég þurfti líka
að temja mér nýja aðferð við að
beita hnífapömm þar sem gaffallinn
kom í hnífs stað og skeiðin gegndi
aðalhlutverkinu. Pijónar vom líka
mikið notaðir, sérstaklega ef matur-
inn átti rætur sínar að rekja til
Kína. Það er þó nokkuð um kínversk
og indónesísk áhrif í thailenskri
matargerðarlist. Mér tókst fljótlega
að venjast mikið krydduðum matn-
um.
Ég upplifði thailenskt brúðkaup
þegar Tutu, systir Yais, gekk í það
heilaga með Bandaríkjamanni. At-
höfnin var mjög frábmgðin því sem
ég hef áður séð í þessum efnum.
Hún hófst kiukkan sjö að morgni
til og það var ekki bara einn munk-
ur sem sá um vígsluna heldur vom
þeir tíu talsins. Ættingjamir og
faðir brúðarinnar sérstaklega tóku
virkan þátt í athöfninni. Viku
seinna var síðan veisla mikil þar
sem gestir vom á sjötta hundrað
og var framreiddur matur handa
öllum þessum fjölda.
Salemismálum Thailendinga er
talsvert öðmvísi háttað en því sem