Morgunblaðið - 05.10.1986, Page 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 1986
45
*
I þorpi Akha-ættbálksins
Akha-bömin hópast í kringnm Yai í von um meira sælgæti og blöðrur, en slíkur fengur er
sjaldgæfur hátt uppi í fjöllum Norður-Thailands.
Á baki fimmtuga fílsins
í kæfandi hitamollunni munaði minnstu að fílnum tækist að fylla ranann vatni úr læknum
og svetta yfir sig með þeim afleiðingum að „farþegarnir“ rennblotnuðu, en hann hlýddi skipun-
um stjórnanda síns og lét allt vatnssull lönd og leið.
Götulíf í Bangkok
Algeng sjón á götum Bangkok, — götusalamir raða
••
Okuferð í Mosagarðinn, vinsælan
þjóðgarð meðal Thailendinga
sér upp beggja vegna gangstéttarinnar og það er fátt Greinarhöfundur í Wuang Deklai-þjóðgarðinum sem er í
sem ekki er á boðstólum. Verslunin blómstrar þótt ólög- um tveggja klukkustunda akstursleið norðaustur af Bang-
leg sé.
kok. Wuang þýðir garður en Deklai mosi.
Heilögu vatni hellt úr kuðungi
í thailensku brúðkaupi er haldið fast við fomar hefðir. Að lokinni vígslunni kemur til kasta ættingjanna að
hella heilögu vatni yfir hendur hjónanna nýgiftu og færa þeim ámaðaróskir.
maður á að venjast. í stað vanalegs
salemis er notast við nokkurs konar
postulínsskál þar sem setið er á
hækjum sér. Brúnir skálarinnar eru
rifflaðar til hliðanna svo fætumir
séu stöðugri og renni ekki á hálu
postulíninu. Að sögn Yais er hugs-
unin á bak við þessa „klósettfflós-
ófíu“ sú að Thailendingar álíta það
heillavænlegra að margir fætur
snerti sama flötinn en margir rass-
ar.
Tvöfalt siðferði
Thailendingar em mjög siðprúð
þjóð og með sterka siðferðiskennd
sem á rætur að rekja til Búddatrú-
arinnar. Kemur þetta berlega í Ijós
í sambandi við klæðaburð kvenna.
Þeim er skilyrðislaust gert að ganga
í brjóstahöldum. Berar axlir mega
alls ekki sjást og þaðan af síður
eitthvað uppeftir fótleggjum. Allt
til þess að erta ekki hvatir karl-
mannanna, sem yfirleitt geta um
fijálsara höfuð strokið í klæðaburði.
En það er ekki allt sem sýnist í
þessum efnum. Um það bera vændi
og óendanlegir möguleikar kyn-
markaðarins vitni. í Bangkok em
starfandi fleiri þúsund vændiskon-
ur, flest allar fátækar sveitastúlkur.
Margar þessara stúlkna starfa í
götu nokkurri þar sem ekkert er
að fínna nema „sexsjoppur". Phat
Phong, en svo heitir gatan, býður
upp á flest allt á sviði kynlífs og
það virðist vera markaður fyrir
þetta allt saman. Öll er þessi starf-
semi ólögleg en látin viðgangast
því miklir fjármunir em í húfi. Spill-
ing innan lögreglu, þar sem mútur
koma í veg fyrir að armur réttvís-
innar nái fram að ganga, er
umtöluð.
Rós norðursins
Þegar liðið var á seinni hluta
fjögurra vikna dvalar minnar í Thai-
landi hafði ég dvalið lengst af í
Bangkok og næsta nágrenni. Ég
fór því að hugsa mér til hreyfings
til þess að kynnast landi og þjóð
enn frekar og varð Norður-Thailand
fyrir valinu.
Við Yai áttum að baki 14 tíma
lestarferð þegar lestin silaðist inn
á brautarstöðina í Chieng Mai, sem
er önnur stærsta borg landsins.
Frá Chieng Mai liggja leiðir til
allra helstu markverðustu staða
Norður-Thailands. Þama tekur
náttúran stakkaskiptum. Sléttur
Mið- og Norðaustur-Thailands,
þaktar óendanlegum hrísgijónaökr-
um eða skógi, urðu að víkja fyrir
viðáttumiklu fjalllendi klæddu þétt-
um regnskógi. Loftslagið þama er
líka ólíkt því sem gerist í Bangkok
þar sem steikjandi hitinn og rakinn
er næstum jafn mikill hvort heldur
sem er á nóttu eða degi. Þama
norðurfrá er aftur á móti kæfandi
hiti á daginn en nætumar hrollkald-
ar.
Rós norðursins, eins og Thailend-
ingar kalla Chieng Mai, á sér langa
sögu sem hægt er að rekja allt til
13. aldar. Borgin liggur 1000 fet
fyrir ofan sjávarmál og yfír henni
gnæfa fjöll sem tilheyra Himalaja-
fjallgarðinum. Það er fátt af
ævintýraljóma og undrum Thai-
lands sem ferðalangurinn fer á mis
við í Chieng Mai og nágrenni. Þama
sameinast stórfengleg og fjölbreytt
náttúra, falleg musteri, sem sum
hver eru hreinar fomminjar og
mannlíf sem á ekkert skylt við
nútímann. í Chieng Mai er líka
miðstöð listiðnaðar.
Víðáttumiklir tekkskógar þekja
§011 norðursins. Skógarhögg er
stundað af fullum krafti og til þess
notaðar ævagamlar aðferðir þar
sem fílar koma í stað vélvæðingar-
innar. í víðfeðmi fjallanna búa
ýmsir fmmstæðir ættbálkar, sem
allir hafa sína sérstöðu en það eitt
sameiginlegt að láta ekki áhrif
nútímans á sig fá.
Það er ekki aðeins allt þetta sem
gerir Norður-Thailand svo nafntog-
að. Ópíumræktin sveipuð mikilli
leynd og dulúð, sem fer fram í af-
skekktum dölum og hlíðum fyall-
anna, á sinn þátt í að skapa þá
stemmningu sem heltekur mann á
þessum slóðum. Stemmningin fer
að taka á sig mynd goðsagnar þeg-
ar haldið er enn lengra til norðurs
til Chieng Rai, Mae Sai og Gullna
þríhymingsins, en þangað var ferð-
inni heitið.
Á fílabaki í fjöllunum
FYá Chieng Mai er um þriggja
stunda akstur til Ching Rai, lítillar
borgar þar sem við Yai gistum áður
en við lögðum upp í síðasta áfanga
ferðalagsins, svokallað „trekking".
„Trekking" er leiðangur þar sem
farið er fótgangandi um óbyggð
svæði, íjöll og fímindi. Oft em fílar
notaðir sem fararskjótar í slíkum
ferðum. Hápunktur þessara leið-
angra em heimsóknir í þorp fjalla-
fólksins sem býr við mjög
fmmstæðar aðstæður í íjöllunum í
námunda við Chieng Mai og Chieng
Rai. Alls er þar að fínna sjö ætt-
bálka - Meo, Lisu, Lahu, Yao,
Akha, Lawa og Karen.
Margir aðrir möguleikar bjóðast
ævintýraþyrstum ferðalangnum.
Hægt er að láta sig fljóta í makind-
um niður eftir Mae Kok-fljótinu á
bambusfleka eða þá þjóta áfram
ígulhratt á hinum sérstæðu thai-
lensku mótorbátum.
Það em allar leiðir opnar í til-
högun leiðangra af þessu tagi.
Hægt er að velja um einn eða fleiri
ferðamáta, allt frá einum degi upp
í sjö eða jafnvel 14 daga ferð.
Þar sem við Yai höfðum nauman
tíma gafst okkur ekki tækifæri til
nema eins dags leiðangurs. Völdum
við bát, fíl og bfl til ferðarinnar, sem
var skipulögð af eiganda gistihúss-
ins sem við gistum í Chieng Rai
og fyrrverandi skólastjóra. Þennan
ágæta mann réðum við í okkar þjón-
ustu og leigðum einnig bflinn hans.
Ferðin hófst með áætlunarbát
uppeftir gmnnu Mae Kok-fljótinu.
Eftir um klukkustundar siglingu í
sérstæðri náttúmfegurð komum við
til Karen-þorpsins. Þar beið okkar
fíll sem flytja átti okkur yfír ótrú-
legustu torfæmr eftir slóð sem lá
upp um holt og hæðir. Einhvers
staðar í þessari skógi vöxnu víðáttu
leyndust ópíumakramir vel faldir
fyrir augum og armi laganna.
Það var ekki hið þægilegasta
feiðalag að sitja þessa fimmtugu
frú í þann rúma klukkutíma sem
t
l