Morgunblaðið - 21.11.1986, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. NÓVEMBER 1986
hvemig foreldrar eiga að takaat
á við andlegu hliðina í sambandi
við uppeldi fatlaðra bama. Okkur
hjónunum fannst í upphafi að við
ættum kannski lítið erindi á þetta
námskeið því að við ættum svo
lítið fatlað bam, en þegar til kom
var þama margt, sem okkur kem-
ur að verulegu gagni. Móðir mín
kom með okkur á námskeiðið og
fannst það einnig mjög lær-
dómsríkt."
Guðrún Rafnsdóttir og Gunnar Gunnarsson með syni sina Þór, fjögurra ára og Árna Rafn, sex ára.
Að nýta þá möguleika,
sem fyrir hendi eru
Rætt við Guðrúnu Ögmundsdóttur, Maríu Gunnarsdóttur og
Guðrúnu Rafnsdóttur um námskeið fyrir aðstandendur fatlaðra
Námskeið á vegum Sjálfsbjargar,
Landssambands fatlaðra, Styrkt-
arfélags lamaðra og fatlaðra,
Styrktarfélags vangefínna og
Landssamtakanna Þroskahjálp,
sem haldin eru fyrir aðstandendur
fatlaðra bama hófust í nóvember
1984. Þá var fyrsta námskeiðið
þeirrar gerðar haldið í Ölfus-
borgum. I febrúar á þessu ári tók
Guðrún Ögmundsdóttir, félagsr-
áðgjafí, við stjóm þessara
námskeiða og nú næstu daga
hefst í Safamýrarskóla/Lyngási
hið sjötta, sem hún hefur skipu-
lagt.
I samtali við Morgunblaðið
sagði Guðrún að á námskeiðinu
yrði m.a. kynnt starf svæðis-
stjómar um málefni fatlaðra,
Kristín Jónsdóttir flytur erindi um
réttindi fatlaðra og aðstandenda
bama gagnvart Tryggingastofn-
un ríkisins, Jóhann Thoroddsen,
sálfræðingur, talar um kreppu-
kenningar og Einar Hjörleifsson,
sálfræðingur flytur erindi, sem
hann nefnir „Að eignast fatlað
bam“. Seinni daginn, sem nám-
skeiðið stendur, talar Sveinn Már
Gunnarsson, læknir, um fötlun
bama og ýmis vandamál tengd
greiningu og meðferð. Stefán J.
Hreiðarsson, læknir flytur erindi
um Greingar-og ráðgjafarstöð
ríkisins, Snæfríður Egilson, iðju-
þjálfí, talar um þroska baraa, leiki
og hjálpartæki. Auk þess fara
fram umræður og hópstarf og
fyrirlesarar svara fyrirspumum.
Einnig gefst foreldrum og að-
standendum tækifæri til að tala
einslega við fyrirlesarana.
Fólki er gefínn kostur á bama-
gæslu báða dagana og hægt
verður að kaupa léttar máltíðir á
staðnum. Guðrún sagði ennfrem-
ur að markmiðið með þessum
námskeiðum væri að styrkja for-
eldra til að annast fötluð böm sín
og hjálpa fólki til að nýta þá
möguleika, sem fyrir hendi væm,
fyrir slík böm. Tilgangur nám-
skeiðanna er þríþættur: í fyrsta
lagi upplýsingar um réttindi, í
öðra lagi fræðsla um hvemig fötl-
un grípur inn í daglegt líf Qölskyl-
dunnar og í þriðja lagi til að
styrkja tengsl á milli fólks, sem
væri með fötluð böm í íjölskyldu
sinni. Væntanlega verður nýtt
námskeið í febrúar og getur fólk
skráð sig í síma 18407 milli kl
20:00 og 21:00.
Guðrún gat þess að vegna ein-
dreginna óska foreldra, sem hafa
verið á slíkum námskeiðum, era
nú í deiglunni framhaldsnám-
skeið, sem Guðrún mun skipu-
leggja. Þau verða með öðra sniði,
meira verður byggt á hópstarfí
og óskum foreldra um fræðslu á
stöðu fatlaðs bams, t.d. gagnvart
systkinum og stórfjölskyldu.
Framhaldsnámskeiðið verður þó
þannig upp byggt að ekki er skil-
yrði að hafa sótt hið fyrra.
Morgunblaðið ræddi við tvær
konur, sem verið hafa á námskeið-
um fyrir aðstandendur fatlaðra
Guðrún Ögmundsdóttir, fé-
lagsráðgjafi
María Gunnarsdóttir og Snorri Sigurður Karlsson
Árni Rafn Gunnarsson
bama. María Gunnarsdóttirá
sex ára dreng. Hann heitir Snorri
Sigurður Karlsson. Hann er
spastfskur eftir bílslys. „Ég var
ofsalega ánægð með námskeiðið,"
segir María „mér fínnst ég hafa
fengið svo mikið af upplýsingum,
sem ég hafði ekki fengið þrátt
fyrir góða fræðslu á Landsspítal-
anum, þar sem drengurinn minn
lá í tvo mánuði eftir að slysið
varð 19. júnf 1985. Hann varð
undir 18 tonn holræsahreinsibfl.
Hann var að horfa á bílinn vinna
ásamt fleiri krökkum. Maðurinn,
sem ók bflnum, tók þennan atburð
mjög nærri sér og kannski þyrfti
að koma til aðstoð við það fólk,
sem lendir í því að valda slysum,
ekki síður en þá, sem fyrir þeim
verða. Maðurinn hefur enn sam-
band við drenginn og okkur og
virðist hafa mikla þörf fyrir að
fylgjast með baminu.
Aðstæður mínar hafa breyst
mikið við að Snorri fatlaðist. Ég
hef orðið að hætta að vinna úti,
það má segja að það sé fullt starf
að keyra drenginn til og frá í
æfíngar. Engin ferðaþjónusta er
á vegum Hafnafjarðarbæjar. Á
námskeiðinu varð mér margt ljóst,
sem ég hafði ekki hugsað út í
áður, t.d. að það sé ofur eðlilegt
að líða illa eftir svona atburð, en
finna jafnframt til ánægju með
þær framfarir sem verða. Snorra
hefur vissulega farið mikið fram.
Ifyrst eftir slysið var hann bund-
inn við hjólastól, en nú gengur
hann óstuddur.
Ég vil geta þess hér að ég er
mjög ánægð með skólann hans,
Öldutúnsskóla í Hafnarfírði. Þar
hefur verið komið mjög mikið til
móts við hann og okkur foreldra
hans.“
Guðrún Rafnsdóttirá sex ára
gamlan dreng, sem fæddist með
klofínn hrygg. Hann heitir Ámi
Rafn Gunnarsson. Hann gengur
einn og óstuddur, en notar spelkur
upp að hnjám. Hann var að byija
í sex ára bekk í Vogaskóla í haust
og hann getur komist gangandi í
skólann, sem er í næsta nágrenni
við heimili hans. Guðrún hefur
verið á námskeiði fyrir aðstand-
endur fatlaðra og hafði þetta um
námskeiðið að segja: „Ég er mjög
ánægð með alla þætti á námskeið-
inu, sérstaklega sérfræðingahor-
nið. Þar gefa allir sérfræðingar,
sem tala á námskeiðinu, fólki
kost á einkaviðtölum. Þar gafst
mér og manninum mínum í fyrsta
skipti kostur á að ræða við sál-
fræðing, sem mér fannst mjög
gagnlegt. Út úr þeim viðræðum
kom margt, sem við hjónin gátum
unnið úr seinna í sambandi við
strákinn okkar. Daginn eftir að
við ræddum við sálfræðinginn
fengum við viðtal við bamalækni,
sem hefur fötlun bama sem sér-
grein. Það er ýmislegt sem Ami
Rafn þarf að ganga í gegnum
vegna fötlunar sinnar, sem veitist
honum erfíðara vegna þess að
hann er algjörlega andlega heil-
brigður. Mér fannst kannski vanta
á námskeiðinu meiri fræðslu um