Morgunblaðið - 09.12.1986, Síða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1986
Skrifstofutækninám
Eitthvað fyrir þig?
Tölvufræðslan hefur ákveðió að fara af stað með
nýja námshópa í skrifstofutækni í janúar 1987.
Um er að ræða þriggja mánaða nám í vinnuað-
ferðum á skrifstofu með sérstakri áherslu á notkun
tölva, sem nú eru orðnar algengar í allri skrifstofu-
vinnu.
í náminu eru kenndar m.a. eftirfarandi greinar:
Almenn tölvufræði, stýrikerfi, tölvusamskipti, rit-
vinnsla, gagnagrunnur, töflureiknar og áætlanagerð,
tölvubókhald, toll- og verðútreikningar, almenn
skrifstofutækni, grunnatriði við stjórnun, uppsetning
skjala, útfylling eyðublaða, verslunarreikningur,
víxlar og verðbréf, íslenska og viðskiptaenska.
Nemendur útskrifast sem skrifstofutæknar og geta
að námi loknu tekið að sér rekstur tölva við minni
fyrirtæki. Námið hentar þeim, sem lokið hafa stúd-
entsprófi eða góðu grunnskólaprófí.
Námskeiðið hefst 15. janúar 1987
Innritunarfrestur er til 20. desember.
Fjárfestið í hagnýtri þekkingu, það borgar sig.
Nánari upplýsingar eru veittar í símum 687590
og 686790.
TÖLVUFRÆÐSLAN
Borgartúni 28.
„Tímalaus lönd“
Békmenntir
Vigdís Grímsdóttir
Dragsúgur
Bragi Olafsson
Útgefandi: Smekkleysa s.m.
Enginn veit
hvað á milli fer.
Blóðstokkin augu
í brú undir nafnlausum stjömum
nálgast og ^arlægjast
tímalaus lönd,
opin fiskum
og hljóðum skipum.
Skyggn er Bragi Ólafsson í sinni
fyrstu bók. Þvælist um á mörgum
stöðum í einu. Dagar uppi í horf-
inni tíð. Þýtur til framtíðar og
staldrar við í nútímanum í leiðinni
eins og ekkert sé auðveldara. Það
gustar af þessum höfundi og bók
hans Dragsúgur ber nafn með
rentu.
Bókinni skiptir Bragi í §óra hluta
og í hverjum þeirra slær hann á
ólíka strengi hugans. Hann slær
eins og nafni hans til foma af kunn-
áttu og oft af kynngi. Aldrei varð
ég vör við nokkurt hik eða fum.
Ég legg ekki til við þá þraut að
segja frá öllum þeim kenndum sem
þessi bók kveikti í mér við náinn
lestur, legg heldur ekki til við þá
raun að flækja ljóðin í eitthvert
ismanetið enda bókin of víðfeðm
til að eitt þeirra dug nema skammt.
Ljóð Braga smjúga nefnilega gegn-
um möskva ismanna og synda með
sporðaköstum sína eigin leið þótt
rákir kunni að hafa myndast á leið-
inni.
Bragi Ólafsson yrkir hvorki um
ástir né vín, ekki heldur um kúgun
og valdbeitingu eða misrétti og
bræðralag. Ljóð hans eru ekki von-
arljóð og heldur ekki hvatningar
.. . nema . . . allt þetta séu þau.
Allt þetta segi ég af því að í ljóðun-
um skiptir tíminn miklu máli.
Tíminn rúmar allt en er um leið
þversagnakennt kvikindi og þeir
sem um hann hugsa, hljóta að
minnsta kosti að efast um eigin
vitund og viðtekin gildi. Þessa
skynjun kunngera mörg þau skáld
sem lúta ekki viðurkenndum hug-
myndum skáldskaparins og lífsins
sjálfs. Þau láta sig allt varða, svífast
einskis í tilraunum með efni og
form. Stöðluðum hugmyndum um
ljóðræna fegurð er t.d. gefið langt
nef af því að fegurðin er óskilgrein-
anleg og má líka felast í hinu ljóta
og ilia og gerir það ef vel er að gáð.
Bakportið (V)
Illa líður mér úr minni blóðslettan á enni þinu,
og bílförin sem um hana Iiggja eru síður en svo
hagkvæmasta leiðin fyrir mig. En settu mig
ekki
út af, ég kann ekki að lesa á skiltin. Leyfðu mér
heldur að nudda kalda hnakkann þinn og sofha
síðan
smástund við hlið þér. María, hafðu miskunn
með
dauðlegum.
í Dragsúgi er auðvelt að koma
auga á marga torræðar og oft dul-
arfullar myndir sem oftar en ekki
veiq'a þann grun að skáldinu fínnist
eitthvað annað og meira leynast í
ljóðheiminum en það sem venjulega
sést í heimi hversdagsins. Máttur
allrar listar er líka ekki síst fólginn
í því að vekja nýstárlega hugsun
og sýna að hið ómögulega er líka
mögulegt. Þegar ljóð Braga eru
dularfull eru þau það ekki af því að
í þeim blundi einhver spíritistahugs-
un eða astralsplanshugmyndir, því
síður að hinn víði himinn sé vett-
vangur þeirra eða hvelvítið gamla
sem menn hræddust hér í eina tíð.
Dulrænan á sér einkennilegan stað
í þessari bók, einhverja aðra vídd,
ókunnan heim sem kannski er hægt
að segja að mari milli hins þekkjan-
lega og óþeklq'anlega, draumsins
og vökunnar. Mörg ljóðanna eiga
sér kannski stað „Þar sem rökkrið
mætir framljósunum". Og í ljóðun-
um gerist ýmislegt sem gerist hreint
ekki af því að fyrir því eru engar
forsendur.
Dagsetning
Konan mín—ef ég ætti konu—lagði hvítan dúk
á borð. A dúkinn setti hún tvo kertastjaka og
logamir frá kertunum voru á endalausu flökti
allt kvöldið einsog tvö svefnlaus augu, þvi
stofuglugginn var opinn til að fótatök mín
heyrðust úti á stéttinni. Vindinn þetta kvöld
lægði ekki —
Og eins og áður segir sér Bragi
óhugnaðinn og yrkir um hann.
Þetta kemur vel fram í bálknum
Blóðkráin sem er magnaður og
ljóðið margrætt. í sumum ljóðunum
er líka einhver hlakkandi óhugnan-
legur tónn sem svo sannarlega
vekur hughrif, rétt eins og mæl-
andinn standi að baki lesanda og
ýti við honum. Víst er að mörg
þessara ljóða smjúga beint í æð og
það eitt og sér er glæsilegt hvort
sem lesandanum líkar að vera
minntur á að í blessaðri veröldinni
er margt annað en það sem honum
er þóknanlegt.
A síðsumarsdögum
Fýrst læt ég vera að slá grasið. Dreifí síðan
glerbrotum yfir túnflötinn, til að finna þau
aftur í iljum krakkanna, sem skilja skóna sína
eftir á gangstéttinni hinum megin við grind-
verkið.
Bömum þykir gaman að leika sér í háu grasi. Ég
hef gaman af bömum.
Og ljóð Braga verða aldrei hvers-
dagslýsingar og myndir þeirra
hversdagslega beinar heldur þjóna
mystík ljóðanna í ljóðheimi þar sem
allt getur gerst.
Suðurglugginn (II)
Suðuigiugginn minn rúmar aðeins eitt höfuð og
leiðin liggur alltaf í gegnum þetta sama höfúð.
Þar fara um dagur og nótt og mæta hvoit öðra á
óffldegustu timum. Eghlýtað lenda i því tima-
freka puði að vera milligöngumaður þessara
árekstra, auk þess sem hijáir mig svefnleysi
sem ég tileinka nóttinni í þakklætisskyni.
Með slíkri samvinnu efnis og
myndmáls nær Bragi oft ótrúlega
sterkum myndum sem kveikja af
sér aðrar myndir í huga lesandans,
virkja hann ef hann er ljóðinu trúr
og gengur á vald þess. í raun eru
öll ljóðin í bókinni dæmi um ofan-
greint. Og um ljóð Braga fínnst
mér gilda orð hans um fjallasýnina
„Fjallasýnin er óhjákvæmileg og
hún tvöfaldast í sléttu vatni". Ég
þakka fyrir þessa fj'allasýn.
Öldin okkar 1976-1980
IÐUNN hefur sent frá sér nýja
bók í bókaflokknum um Aldirn-
ar, Oldin okkar, minnisverð
tíðindi 1976—1980 sem Gils Guð-
mundsson hefur tekið saman.
Þetta er sjötta bókin um öldina,
sem nú er að líða, en jafnframt
þrettánda bindi bókaflokksins
sem ber heitið Aldirnar.
í kynningu forlagsins segir:
„Aldirnar eru lifandi saga liðinna
atburða í máli og myndum, ritverk
sem aldrei tapar gildi sínu. Þær
hafa notið ótrúlegra vinsælda fólks
á öllum aldri jafnt til skemmtunar,
fróðleiks og sem uppsláttarrit.
Öldin okkar 1976—1980 rekur á
sama hátt og fyrri bækur stórat-
burði þessara ára, svo sem eftirfar-
andi: Geirfínnsmálið, sigur í
þorskastríðinu, íslendingar leita
töfralækninga á Filippseyjum, 180
manns farast með Flugleiðaþotu,
Gils Guðmundsson
Alþjóðlegur glæpamaður handtek-
inn í Reykjavík, Víetnamar setjast
að á íslandi, Náttfari og margt
fleira.