Morgunblaðið - 09.12.1986, Qupperneq 67

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1986
fyrir stærðfræðipróf. Stundum
reyndi þó mjög á þolinmæði hans.
Ekki lét hann það í ljós með orðum,
en hann átti það til að hleypa í
brýnnar, svo að hnútur eða húð-
felling myndaðist uppi milli augn-
anna, eða láta braka í hnúum.
Minningamar frá Hávallagötu 33
eru svo margar og góðar, að enn
fer einhver vellíðunartilfinning um
mig, þegar ég geng fram hjá hús-
inu, en það geri ég að jafnaði frjórum
til sex sinnum á degi hveijum, af
því að ég á heima þar rétt hjá. Slíkt
má sjálfsagt kalla ofurviðkvæmni,
angurværð eða jafnvel væmni, en
það er þá allt af hinu góða og
mest bundið við trygglyndi og góð-
ar minningar um dýrmæta vináttu
á viðkvæmu mótunarskeiði og jafn-
an síðan.
Hrafn stundaði nám í trygging-
arfræðum við Kaupmannahafnar-
háskóla um nokkurra ára skeið.
Hann varð viðskiptafræðingur frá
Háskóla íslands 1964 og löggiltur
endurskoðandi 1968. Hann var
starfsmaður Tryggingastofnunar
ríkisins 1958—1962, hjá Þóri
Bergssyni, tryggingafræðingi,
1962—1964, við skattrannsókna-
deild ríkisskattstjóra 1964—1967
og rak eigin bókhalds- og endur-
skoðunarskrifstofu í Kirkjuhvoli við
Kirkjutorg 1967-1975.
Hann var sérataklega laginn
kennari, skýr og þolinmóður, enda
fékkst hann mjög við kennslu um
ævina og eingöngu síðustu árin.
Hann hafði það fram yfir marga
kennara, að hann virtist skilja, af
hverju nemandinn skildi ekki, og
gat þá lækkað sig niður á sama
plan og byrjað að nýju neðan frá á
sama, lága skilningsþrepinu. Marg-
ir gáfaðir kennarar eiga örðugt með
að skilja, að undirstöðuatriðin eru
ekki eins ljós fyrir nemandanum og
þeim sjálfum. Hrafn kenndi við
Gagnfræðaskóla Vesturbæjar,
Menntaskólann við Tjörn, Mennta-
skólann við Sund, Húsmæðrakenn-
araskóla íslands, Háskóla Islands,
Fiskvinnsluskólann, Alþýðuskólann
á Eiðum, Fjölbrautaskólann á Akra-
nesi og Héraðsskólann á Laugum.
Fundir okkar stijáluðust, eftir
að hann fór að kenna úti á landi,
eins og hann gerði flest seinustu
árin. Það er nú svo með gömul
skólasystkin, að hver gengur sína
götu í lífinu, og fólk, sem áður hitt-
ist daglega í tíu til fímmtán ár,
rekst nú aðeins saman af tilviljun
á margra mánaða eða ára fresti.
En taugin slitnar aldrei, taugin
góða, sem tengd var á milli manna
á æskuárum. Við Hrafn áttum því
happi að fagna að hittast í Kaup-
mannahöfn að sumarlagi fyrir
rúmum þremur ánim, í borginni
góðu við sundið. Á hveijum degi
fórum við í „leiðangur" saman, eins
og forðum daga, og okkur fannst
við vera orðnir tvítugir aftur. Dag
einn stórum við í Storm-P-safnið,
þar sem geymdar eru myndir eftir
Robert Storm Petersen, en af þeim
höfðum við mjög gaman í æsku og
alltaf síðan. Við undum þar lengi
dags, en síðan gengum við um í
fögrum skrúðgarði þar skammt frá,
sem Dansk Haveselskab sér um.
Þetta minnti mig á leiðangrana í
Hellisgerði í Hafnarfírði, og ætlaði
ég að fara að stinga upp á því, að
við skryppum þangað saman, þegar
báðir væru heim komnir, en eins
og fyrri daginn virtist Hrafn vita,
hvað ég var að hugsa, því að hann
sagði allt í einu: „Ég held, að við
ættum ekkert að vera að fara í
Hellisgerði meira. Það er ekki víst,
að við höfum neitt gott af því.“
Hrafn heitinn var hár maður
vexti og gnæfði ungur upp yfír jafn-
aldra sína. Hann var þrekinn og
gerðist snemma feitlaginn. Hann
var bjartur og heiður yfírlitum, blá-
eygur, hárið vel liðað og ljóst
framan af árum, andlitsfallið
kraftalegt, en laglegt og sérkenni-
legt, nefíð þykkt, kjálkamir sterk-
legir. Andlitið var opið og lýsandi,
enda var maðurinn óvenju hreinn
og beinn í viðmóti, ljúfur og þægi-
legur, kátur og skemmtilegur.
Gáfum hans og skarpri greind
kynntist ég vel.
Blessuð sé minning hins góða
drengs og æskuvinar míns.
Magnús Þórðarson
Hrafn Haraldsson er skyndilega
horfinn frá okkur. Ég var svo lán-
söm að kynnast Hrafni þegar hann
var kennari á Eiðum. Hrafn var
sérstaklega gáfaður og skemmti-
legur maður, en þetta tvennt fer
oftast saman sem betur fer. Varla
var hægt að hugsa sér betri félaga
að gleðjast með. Er mér þá efst i
huga hin magnaða kímnigáfa hans
og svo þessar dásamlegu hláturrok-
ur. Aldrei hef ég kynnst fordóma-
lausari manni. Hann gerði mér svo
sannarlega grein fyrir því hvað lífið
getur verið margslungið og óút-
reiknanlegt.
Hrafn kunni þá list að segja frá.
Hann dró upp svo skýrar myndir
af atburðum og fólki að manni
fannst maður vera þama með hon-
um. Þannig gat maður auðveldlega
ferðast með honum til dæmis til
Færeyja eða Danmerkur og kynnst
hinum ýmsu furðufuglum. Hrafn
var einstakur höfðingi heim að
sækja og fengu vinir hans að njóta
þess í ríkum mæli. Ég minnist þess
að fímmtugsafmælið hans stóð í
þijá daga, enda var allri sveitinni
boðið. Hrafn kunni ekki að sýnast
og var það mjög heillandi þáttur í
framkomu hans. Hann var svo stór
maður að hann var yfir alla meðal-
mennsku hafinn. Ég vil þakka
honum allar stundimar bæði á Eið-
um og Laugum, allar samræðumar
sem við áttum og fyrir lífsgleðina
sem hann kveikti í kringum sig.
Ég veit að margir sakna Hrafns.
Ég sendi Svövu móðursystur hans
og sonum hans þeim Bergþóri,
Gunnari, Haraldi, Einari, Ragnari
og Þóri mínar innilegustu samúðar-
kveðjur. Ég þakka Hrafni dýrmæt
kynni fyrir mína hönd og Unnar
Bjartar dóttur minnar. Ég var farin
að hlakka til þess að hitta hann
eftir jólin, en ég er sannfærð um
að við hittumst seinna.
Fylg gamla Kájám, Qasið ekki hót,
vér finnum eigi lifsins duldu rót.
Það eitt er vist að aldrei aftur grær
in alveg sama jurt, er dó í gær.
(OmarKájám)
Guð geymi Hrafn og blessuð sé
minning hans.
Rós Ingadóttir
67
GÓÐARGJAFIR
Falleg dagatöl með ritningargreinum,
góð gjöf sem minnir á gefandann allt
árið, og veitir uppörvun í dagsins önn.
SKÓPUNIN, veggdagatal með
myndum úr ríki náttúrunnar. Ritningar-
grein fyrir hvern dag ársins og reitir fyrir
minnisatriði.
BÖRN OG VINIR, póstkortadagatöl
með myndum af börnum, gerð til að
standa á borði eða hengja á vegg. Hverja
mynd má nota sem póstkort að
mánuðinum liðnum.
HEFUR ÞÚ HEYRT? Ný hljómplata
með söng margra fremstu flytjenda
kristilegrar tónlistar á íslandi. Fjölbreytt
lagaval, fágaður undirleikur valinna
tónlistarmanna og fallegur söngur leggst
hér á eitt um að skapa góða hljómplötu.
Þeir sem syngja á plötunni eru: Ágústa
Ingimarsdóttir, Elísabet Eir Cortes,
Guðný Einarsdóttir, Ljósbrot, Pétur
Hrafnsson, Sigurbjörg Níelsdóttir og
Þorvaidur Halldórsson. Upptökustjórn
var í höndum Magnúsar Kjartanssonar.
FRIÐUR, Matteusarguðspjall og
TRÚ, Bréf Páls til Rómverja.
Þessar fallegu bækur eru skreyttar
litmyndum á hverri síðu. Textinn er úr
„Lifandi orði“, endursögn Nýja
testamentisins á íslensku. Bækurnar eru
einkar aðgengilegar fyrir þá, sem ekki
eru vanir að lesa Nýja testamentið.
FflADELFÍA
FORLAG
Hátúni 2,105 Reykiavik Sími: 91-25155/20735
Með skáldsögunni Grámosinn glóir kemur Thor
Vilhjálmsson eflaust mörgum á óvart. Hann sækir nú
efnlvið sinn til íslenskra sakamála á 19. öld og nýtir
sér að nokkru tækni spennusagna en spinnur í sömu
mund saman þrjár ástarsögur.
Grámoslnn glóir er þó umfram allt samfelldur óður
til íslands.
eftir
Thor Vilhjálmsson
HEFUR HLOTIÐ EINRÓMA LOF