Morgunblaðið - 09.12.1986, Side 82

82
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1986
tlCSAAim
m-
? EKki vei'tx oS> noiö- Þe-tkx/e^
3kal nci i' ó^unoirbrúsann."
ást er...
... að venjast
kaupæði hennar.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
°1984 Los Angeles Times Syndicate
915 l?**)
Ég fékk hugmynd. Fáum okkur
göngu meðfram ströndinni.
Með
morgunkaffinu
með flóði og fjöru þegar þú
ferð í sjóinn, maður!
"T
HÖGNI HREKKVlSI
„fiETTA ER AUJNIN H ARPA SEM
AE>EINS HUNDAR HEVRA. i."
Erfitt að hella mjólkinni úr um-
búðum Mjólkursamsölunnar
Kæri Velvakandi.
Ég er að eðlisfari ákaflega
óhandlaginn maður. Þegar ég reyni
að hella mjólk úr 1 lítra umbúðum
Mjólkursamsölunnar þá bregst það
ekki að eitthvað hellist útfyrir. Það
gildir einu þó ég reyni að fara eftir
leiðbeiningunum, þetta mistekst
samt.
Þegar ég fer austur fyrir fyall
get ég fengið keyptar öðruvísi mjól-
kurumbúðir — þið vitið svona
umbúðir sem eru eins og tveggja
lítra fernumar nema þær taka 1
lítra. Hér í Reykjavík er til dæmis
hægt að fá rauðgraut og safa í
svona umbúðum, þannig að þær
virðast fást hér við Faxaflóann. Ég
get alveg hellt úr þessum umbúðum
án þess að sulla niður, — nema þá
lítið.
A mínu heimili eins og fleirum
hefur mjólkumotkunin minnkað
eftir því sem bömin stækka. Það
er eiginlega of mikið að taka upp
einn lítra, jafnvel pela. til þess eins
að fá sér út í kaffið. I Þýskalandi
hafa þeir kaffujóma á pínulitlum
plastpokum, sem ég get orðið alveg
rifið upp stórslysalaust og sett út
í kaffibollann.
Mig langar til þess að spyija þau
yfirvöld, sem ráða mjólkurmálum
mínum, hvort ekki sé hægt að bjóða
okkur vömna í þeim umbúðum, sem
ég hef hér lýst.
Þingskörungurinn Páll Pétursson
hefur lagt til að hækka leyfilegan
hámarkshraða á tilteknum vegum.
Þetta er hið þarfasta mál. Það er
ekki sama að aka á Kringlumýrar-
braut og Miklubraut eða Skógarhlíð
og Nýbýlavegi, eða götum meðfram
skólum. Hins vegar er engin ástæða
til að sami hámarkshraði skuli vera
í svartasta skammdeginu og að
sumarlagi. Af hveiju ekki að fella
hámarkshraða að árstíðum?
Svo held ég að það verði að fara
að endurskoða ökukennsluna og
ökumenninguna hér. Kenna mönn-
um að aka af tillitssemi en ekki út
á réttinn, með það fyrir augum að
greiða fyrir umferðinni. Mér fínnst
að stefnuljós aftan á bíl eigi að
hafa réttinn fyrir þann, sem á eftir
kemur við akreinaskiptingu. Sömu-
leiðis finnst mér eðlilegt að ekið
skuli á hægri akgrein að jafnaði,
til dæmis í Skíðaskálabrekkunni.
Skiltin þar eru ekki rétt miðað við
erlenda venju og rugla fólk. Steypu-
Úr kúnum fáum við mjólkina og ekki fer dropi til spillis. Bréfritara
finnst heldur síga á verri hliðina þegar Mjólkursamsalan setur þessa
sömu mjólk i umbúðir. Hann á erfitt með að hella úr þeim án þess
að eitthvað fari tO spiUis um leið.
eyjarnar við Rauðavatn tel ég vera
hættulegar. Málaðar götulínur eða
akrið eru hættuminni. Akreinabólur
í götunni vekja menn sem eru að
fara út úr sinni akrein — mikið
notað í Bretlandi.
Er ekki tímabært að lögreglan
fari að nota Ijósmyndatækni á slys-
stöðum í stað kortateikningar og
flýti ruðningi götunnar meir en nú
er gert? Þurfum við ekki nýtt trygg-
ingakerfí þar sem ekki skiptir máli
hver veldur árekstrinum? Hver er
tryggður fyrir sig og fær trygginga-
afslátt fyrir að koma ekki með
bílinn beyglaðan í tiltekinn tíma.
Lögreglan yrði kvödd til ef slys
yrðu á fólki og ef annar aðilinn
óskar þess. Þá mætti spara mikinn
lögreglutíma og tafír.
Radarfyrirsát lögreglu virðist
fremur gerð í fjáröflunarskyni en
til þess að hægja á umferðinni.
Annars væru bara sett upp færan-
leg skilti sem stæði á „radarmæl-
ingar“ hingað og þangað. Menn
gætu þá tekið áhættuna hvort rad-
arinn væri þama eða ekki. Ég
hugsa mér þetta sem færanleg
skilti, sem birtast fyrirvaralaust við
götuna.
Svipaðar aðferðir er ef til vill
hægt að nota við skemmtistaðina
til þess að fá menn til að hætta við
að keyra fullir í stað þess að góma
þá 100 metra frá. En viðurkennt
er að sá sem er fullur hefur skerta
dómgreind og þarf því oft aðstoð,
en skilur ekki afleiðingamar eða
áhættuna fyrr en rennur af honum.
Halldór Jónsson verkfr.
„Gestagangur“
er frábær þáttur
Á fímmtudagskvöldum er þáttur
á rás 2 sem ber heitið Gestagang-
ur. Þátturinn er pottþéttur og svo
sjálfur stjómandinn, Ragnheiður
Davíðsdóttir, sem er fædd í starfíð,
og fær hún bestu þakkir. Ragn-
heiður nær ótrúlega vel til gest-
anna, þannig að hún skilar hlutverki
sínu mjög vel.
Ég skora á fólk að stilla tækin
sín á rás 2 næsta fimmtudagskvöld
kl. 21.00 og hlusta á Gestagang
og ég er viss um að enginn verður
fyrir vonbrigðum. Friðrik
Víkverji skrifar
að er merkilegt hve oft sagan
endurtekur sig.
Reagan Bandaríkjaforseti á nú í
miklum erfíðleikum heima fyrir út
af vopnasölumálinu til íran og fjár-
stuðningi stjómar hans við Contra-
skæruliða í Mið-Ameríku. Svipað
og átti sér stað í tíð Nixons þegar
Watergate-málið komst í hámæli.
Er nú spurt: Var forsetinn með í
ráðum allan tímann?
Fyrir okkur íslendinga hafa erf-
iðleikar Reagans nú sérstaka
þýðingu. Að Reagan skuli standa
frammi fyrir sömu siðferðislegu
spumingum og fyrirrennari hans,
Nixon, svona rétt í kjölfar heim-
sóknar hans til íslands vegna
leiðtogafundarins í Höfða, er meira
en lítið skrítin tilviljun. Watergate-
málið dundi yfír Nixon þegar hann
kom heim frá íslandi eftir að hafa
fundað hér með Pompidou Frakk-
landsforseta og nú verður Reagan
fyrir sömu reynslu vegna íran-
málsins.
Straumar frá Snæfellsjökli láta
ekki að sér hæða, segja þeir sem
trúa því að þar sé uppspretta hinna
duldu afla sem leiki um ísland.
Hvað sem því líður er hætt við að
næstu forsetar Bandaríkjanna
hugsi sig um tvisvar áður en þeir
velja ísland aftur til stórveldafund-
ar.
XXX
Og meira um kenningar.
Víkveiji hefur séð það haft
eftir frammámönnum í breskum
sjónvarpsiðnaði, að það sé frumskil-
yrði, þegar verið er að setja á
laggimar nýjar sjónvarpsstöðvar
eða rásir þar í landi, að í öllum'
áætlunum í rekstrinum sé gengið
út frá svokölluðu Murphys-lögmáli.
Samkvæmt því fer allt úrskeiðis
sem getur farið úrskeiðis.
Það er ekki laust við að Stöð 2
sé að upplifa Murphys-lögmálið um
þessar mundir, þrátt fyrir hetjulega
baráttu. Ollum er í fersku minni
hvemig til tókst fyrsta útsendingar-
daginn, þegar hljóðið vatnaði. Stöð
2 virðist líka eiga í einhveijum erfíð-
leikum með sendi sinn, því bæði er
myndin sem send er út meira flökt-
andi en hjá ríkissjónvarpinu, og
liturinn allur muskulegri en þar
gerist af einhvetjum ástæðum.
Víkveiji heyrir að unnið sé hörðum
höndum að því að fínna lausn á
þessu vandamáli.
í þriðja lagi stendur Stöð 2 nú
frammi fyrir því á viðkvæmasta
tíma, þegar hún beinlínis berst fyr-
ir lífi sínu, að framleiðandi lyklanna
eða brenglunarbúnaðarins, sem
Stöð tvö ætlaði að byggja rekstur-
inn á að verulegu leyti, hefur alls
ekki getað fullnægt eftirspuminni
hér á Jandi, eins og heitið hafði
verið. Á meðan hrannast umsóknir
upp héma heima og stöðin verður
af dýrmætum tækjum. Því mun
sjónvarpsstjórinn, dr. Jón Óttar
Ragnarsson, vera farinn utan haf-
andi sér til trausts og halds fransk-
an lögfræðing til að knýja
framleiðandann til að standa við
gefín fyrirheit eða bæta stöðinni
tjónið að öðrum kosti.
Murphys-lögmálið virðist því ekki
síður eiga við hér á landi en í Bret-
landi og það gaeti því verið skyn-
samlegt fyrir þá aðila sem eru að
hugsa sér til hreyfíngs á þessu sviði
í framtíðinni að taka það með í
reikninginn.