Morgunblaðið - 12.12.1986, Qupperneq 69

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 1986
69
Þórdís Hólm Sigurð-
ardóttir — Minning
í dag verður færð til hinstu hvfldar
frú Þórdís Hólm Sigurðardóttir er
lést þann 4. þ.m. í Landspítalanum
eftir þungbæra sjúkdómslegu sem
hún átti lengi við að stríða, en umbar
með ótrúlegum kjarki og því jafnað-
argeði sem einkenndi hana einatt.
Dodda, eins og hún var ávallt köll-
uð meðal ættingja og vina, fæddist
að Urriðaá á Mýrum þann 13. ágúst
1908, en fluttist ung til Reykjavíkur
þar sem hún bjó til æviloka. Þann
19. október 1935 giftist Dodda Guð-
laugi Stefánssyni fyrrverandi yfir-
verkstjóra hjá gatnamálastjóra
Reylq'avíkurborgar. Þau hjón voru því
búin að búa í farsælu og hamingju-
sömu hjónabandi rúmlega hálfa öld.
Á meðan heilsa Doddu entist nutu
þau hjónin mjög ferðalaga um landið
og eins til Kaupmannahafnar, en þar
bjó systir hennar sem lést þar á þessu
ári. Mágur Doddu, Börge Jörgensen,
kom hingað frá Danmörku þegar séð
var hvert stefndi í hennar veikindum
og dvaldi hér í 4 daga, en þeir dagar
veittu Doddu mikla ánægju því þeim
gafst tími til að minnast liðinna ára
og síðan kveðjast hinsta sinni.
Dodda eignaðist tvö fyrirmyndar-
börn, þau Hilmar Leósson flugstjóra
hjá Flugleiðum, giftan Sigríði Krist-
jánsdóttur, og Sólveigu Guðlaugs-
dóttur hjúkrunarkonu, gifta Áma
Filippussyni markaðsstjóra hjá Velti
hf. Bama- og bamabamabömin eru
orðin mörg svo það er víða harmur
kveðinn eftir góða og mæta konu,
sem kvatt hefur jarðvistarskeiðið og
flutzt til æðri tilvistar þar sem hún
mun hitta látin ættmenni og vini. Ég
átti því láni að fagna að kynnast
Doddu þegar ég giftist mágkonu
hennar og fluttist í sama hús og hún
bjó í á Bergþómgötu 6b. Mér eru
ógleymanlegar þær mörgu ánægju-
stundir sem ég átti með þeim hjónum
og tengdafólki okkar á heimili þeirra.
Með þessum fáu línum mínum kveð
ég Doddu með söknuði og bið Guð
að veita eiginmanni hennar, afkom-
endum og tengdafólki styrk og gæfu
til að bera harm sinn vel.
Blessuð sé minning góðrar konu.
Haraldur Jensson
Syigja nú látna
svanna prýði
eiginmaður, böm
og ástmenni.
Deyi góð kona
er sem daggar geisli
hverfi úr húsum
verður húm eftir.
(Stgr. Th.)
Þessar ljóðlínur komu mér í hug,
þegar mágkona mín, Þórdís Hólm
Sigurðardóttir, kvaddi þennan heim.
Hún lést f Landspítalanum 4. desemb-
er sl. eftir stranga sjúkdómslegu.
Þórdís fæddist 13. ágúst 1908 að
Urriðaá í Álftaneshreppi. Hún var
dóttir hjónanna Guðríðar Gunnlaugs-
dóttur og Sigurðar Þórðarsonar
bónda þar og síðar á Hlíðarenda í
Ölfusi. Hún kom ung til Reykjavíkur
og hóf nám í Kvennaskólanum.
Þórdís bar það með sér, að hún var
vel gefín kona til munns og handa,
eins og sagt var hér áður fyrr, og
þótti prýði hverrar konu. Hún var
vandvirk, hvort sem hún vann við
matargerð eða saumaði klæði. Nutum
við systur oft góðrar tilsagnar hennar
og þótti mér stundum nóg um no-
strið. Hún kom inn í líf okkar syst-
ranna, er hún giftist bróður mínum,
Guðlaugi Stefánssyni, verkstjóra, 19.
október 1935. Þau stofnuðu heimili
í húsi móður okkar, Ólínar Hróbjarts-
dóttur, á Bergþórugötu 6b, sem þá
var ekkja með 7 dætur. Þær yngstu
voru 5 ára, sjálf var ég aðeins 11
ára gömut, svo að samveran er orðin
löng. Bróðir minn hafði verið móður
okkar stoð og stytta frá því að faðir
okkar dó, enda dáði hún hann mjög.
Einhver hefði nú guggnað við að
hefja búskap við slíkar aðstæður, en
innilegt samband varð fljótt á milli
þeirra tengdamæðgna. Það má til
sanns vegar færa, að er móðir okkar
lá helsjúk í sjúkrahúsi, þá óskaði hún
eftir því að tengdadóttir hennar vekti
yfir henni. Vitnar það best um nær-
færni og ljúfmennsku Þórdísar, enda
höfum við systumar elskað hana og
virt eins og okkar bestu systur.
Seinna byggði Guðlaugur hæð ofan
á húsið á Bergþórugötu og bjuggu
þau þar í ein 27 ár. Þá eignuðust þau
fallega hæð í Safamýri og var sama
hvort þau bjuggu í lítilli íbúð eða
stórri og glæsilegri, alltaf var heimil-
ið jafn hlýlegt og fallegt, og þar var
alltaf gott að koma og vel tekið á
móti öllum, en sjálf var Þórdís mesta
heimilisprýðin.
Þegar Guðlaugur hætti störfum,
minnkuðu þau við sig og hafa síðustu
árin búið í Sólheimum 27.
Þórdís og Guðlaugur eignuðust
eina dóttur, Sólveigu hjúkrunarfræð-
ing, sem gift er Ama Filippussyni,
markaðsstjóra hjá Velti hf., og eiga
þau tvö böm. Þórdís átti einn son
áður en hún giftist Guðlaugi, Hilmar
Leósson, flugstjóra. Kona hans er
Sigríður Kristjánsdóttir og eiga þau
4 böm. Bamabömin em orðin 9 og
öll sakna þau nú ömmu og „ömmu
lang“, eins og þau minnstu kölluðu
hana.
Það líður að jólum og mikinn
skugga ber á jólagleðina hjá þessari
stóm fjölskyldu. Við söknuðum henn-
ar öll, systur, svilar og systrabömin,
en mestur er söknuður Guðlaugs,
bróður míns, sem búinn er að hafa
hana við hlið sér í meira en fimmtíu
ár, en ég trúi því að honum veitist
styrkur til að taka því, er honum er
ætlað. Megi hún njóta jólabirtunnar,
laus við líkamsþjáningar, með þeim
vinum, sem á undan em gengnir.
Blessuð sé minning hennar, hafi
hún þökk fyrir allt og allt frá okkur
systmm og fjölskyldum okkar.
Margrét Stefánsdóttir
Hún fæddist 13. ágúst 1908, en
lést í Landspítalanum 4. desember
síðastliðinn.
Það er erfítt til þess að hugsa að
hún Dodda okkar sé dáin, hún sem
aldrei virtist eldast nema undir það
síðasta þegaer hún barðist við erfíð
veikindi.
Ég man eftir henni frá því ég var
bam, er hún rétti okkur hjálparhönd
þegar þörfin var brýnust og var okk-
ur stoð í hinu daglega lífi. Dodda,
eins og ég kallaði hana, var mér
bæði amma, sem las fyrir mig og
hlýjaði köldu hendumar, og vinur sem
huggaði og skildi. Hún var mjög
vandvirk og það sem hún tók sér
fyrir hendur bar glögglega merki um
að þama hafði Dodda okkar komið
næm.
Ég kveð hana með söknuði, en
minning hennar mun alltaf vera ljós-
lifandi í huga mér.
Ég votta aðstandendum hennar
samúð mína.
Sigurveig Bjömsdóttir
Kallið er komið, komin er nú stundin,
vinarskilnaður, viðkvæm stund.
Vinimir kveðja vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðasta blund.
(Vald. Briem)
Hún amma lang er horfin héðan.
Hún hlúir ekki lengur að langömmu-
bömunum sínum.
Nú þakka ég fyrir þann tíma, sem
litla telpan mín fékk að njóta hennar
ömmu minnar.
Það var ekki ósjaldan, að bfllinn
hans afa lang stóð fyrir utan bama-
heimilið hennar Sollu litlu, ef eitthvað
var að veðri, og þau vom þar bæði
til að létta okkur leiðina heim.
Við emm nú langt í burtu og get-
um ekki fylgt henni síðasta spölinn,
en hugur okkar er hjá henni og hon-
um afa. Við vonum að Guð gefi
honum styrk til að lifa áfram án hénn-
ar.
Þórdis og Sólveig í Odense.
„JOLATILBOÐ
RJOLSKYLDUNNAR
FRA PANASONIC
Nú, þegar fjölskyldan slær saman í
eina veglegajólagjöf, er mikiö atriði að
vanda valið. Á tímum gylliboða er
nauðsynlegt að staldra við og hugsa
sig vel um, því nóg er framboðið og
ekki vantar hástemmdu lýsingarorðin.
Við viljum þess vegna benda ykkur á
Panasonic sem vænlegan kost,
sérstaklega þegar það er haft I huga,
að Panasonic myndbandstækin fara
sigurför um heiminn og eru í dag
lang-mest keyptu tækin. Einnig má
minna á, að sem stærsti myndbands-
tækjaframleiðandi heims, eyða þeir
margfalt meiri peningum I rannsóknir
og tilraunir en nokkur annar framleið-
andi. Það þarf því engum að koma á
óvart að samkvæmt umfangsmestu
gæðakönnun sem framkvæmd hefur
verið hjá neytendasamtökum í sjö
V-Evrópulöndum varð niðurstaðan sú,
að myndbandstækin frá Panasonic
biluðu minnst og entust best allra
tækja. Þessar staðreyndir segja meira
en hástemmt auglýsingaskrum.
Jólatilboð á NV-G7 frá
37.850,-
£
*JAPIS
BRAUTARHOLT 7 SlMI 27133