Morgunblaðið - 17.02.1987, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. PEBRÚAR 1987
55
t-
VELVAKANOI
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 13-14
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Styðjum endurreisn
Utvegsbankans
Jónas Pétursson fyrrverandi al-
þingismaður skrifar:
Þau valda miklum undrum geð-
veikisköstin og rassaköstin í kring-
um Útvegsbankann. Hann virðist
hafa orðið kærkomið „bitbein" í
opinberri umræðu eftir því sem
meir „harðnaði á dalnum" í stöðu
hans. Þar er m.a. ein sönnun þess
hve lifibrauð margra er háð því -
lifibrauð í almennri umræðu að
hafa eitthvað um að tala. Nota það
jafnvel eins og teppi, sem margt
óþægilegt má hylja undir, eða
a.m. k. draga ögn í skuggann - eða
blátt áfram til þess að ýmsar radd-
ir heyrist frekar! Skylt þeim algilda
sannleik, sem er í spakmælinu:
Deildu og drottnaðu!
Dr. Gunnlaugur Þórðarson skrif-
aði um bankann athyglisverða grein
30. janúar. Mér þótti vænt um hana.
Útvegsbanki heitir svo til að
minnast á undirstöðu útgerðar og
fiskvinnslu. Það virðist að þess-
vegna hafi „þekkingarkynslóðin"
horn í síðu hans! Því miður er þjóð-
in að týna sjálfri sér og þingmenn,
eða hvað skal halda?
En í þann mund sem ég las grein
Dr. Gunnlaugs heyrði ég þau feg-
instíðindi að bankinn myndi starfa
áfram, ekki hefði tekist að koma
honum fyrir kattamef. En ennþá
þessi ofsatrúarlegi kjaftháttur um
hlutafélag! Hvað er eðlilegra en að
Útvegsbanki sé ríkisbanki, banki
þjóðarinnar? Dr. Gunnlaugur minnir
á í grein sinni að Seðlabankinn
muni hafa þegið all myndarlegar
fúlgur með refsivöxtum frá Útvegs-
banka, jafnvel í tug ára. Var þaðan
komið „eigið fé“ Seðlabankans sem
Jóhannes Nordal réttlætti Seðla-
bankabygginguna með? Það er
óvéfengjanlg réttlætiskrafa að ná-
kvæm rannsókn sé gerð á því hve
mikla refsivexti Utvegsbankinn
hefír greitt Seðlabankanum a.m.k.
síðustu tíu árin.
Minna verður einnig á að verðlag
Velvakandi.
í dálkum þínum í Morgunblaðinu
14. febrúar birtir þú bréf þar sem
undirskriftin er ein óánægð, yfir-
skrjftin „Slæm viðskipti".
Astæður bréfsins segir sú
óánægða vera að nú er KAYS-
pöntunarlistinn auglýstur. (Ekki
þær að hún vilji fá leiðréttingu sinna
mála sem hún augljósan rétt á til
geti hún sannað sitt mál.) Síðan
segir konan frá sínum viðskiptum
við B. Magnússon hf. sem hefur
umboð fyrir KAYS á Islandi og nú
í Bandaríkjum Norður-Ameríku.
Segist hún hafa pantað fyrir tveim
árum og hafí tvær blússur reynst
of litlar. Hún hafí sent þær sem
innlegg í aðra pöntun en engin við-
brögð fengið. Síðan all harðort bréf
og allt á sama veg. Engin svör.
Nú vil ég vinsamlega benda þeirri
óánægðu á, að það er ekki ótítt að
viðskiptavinir panta of lítið eða of
stórt. Ekki heftir staðið á fyrirtæk-
inu að skipta þar sem verð þeirrar
vöru sem skilað er gengur upp í
aðra pöntun. Þetta veit ég að mý-
margir viðskiptavinir geta vitnað
um. Einnig verð ég að benda kon-
unni á þó mér sé óljúft að rifja
upp, að fyrir um það bil tveim árum
hurfu bréf á B. Magnússon hf.
v/KAYS í ákveðnu pósthúsi. Það
mál upplýsti rannsóknarlögreglan
gjaldeyrisins sem stór hluti við-
skiptaaðila Útvegsbankans hefír átt
mest undir hefír ekki miðast nægi-
lega við nauðsyn útflutningsfram-
leiðslunnar. Útgerðarmenn!
Sjómenn! Stydjið endurreisn bank-
ans.
og birtist frásögn af því í blöðunum.
Við fyrirspum konunnar, þó hún
ætli ekki að eiga viðskipti við
KAYS-kaupmenn eins og hún orðar
það, hvað á fólk utan af landi að
gera þurfí það að skipta vömm?
Svar: Endursenda, skrifa eða
hringja. Þetta veit fólk á lands-
byggðinni sem hafa verið góðir
viðskiptavinir.
Að lokum. Mig undrar langlund-
argeð þeirra óánægðu, að hafa ekki
kvartað fyrr eða hringt í síma B.
Magnússonar hf. KAYS. Síma-
númerið er 91-52866. Þar er til
forsvars fyrirmyndarkona, Fríða
Eyjólfsdóttir, sem veitir fýrirtækinu
forstöðu í íjarveru sonar míns,
Björns Magnússonar, sem nú er í
ársdvöl í USA.
Svar þetta er samið af undirrituð-
um eftir símtal við hann í Glenview
í USA.
Magnús Þórðarson,
Hraunhvammi 4,
Hafnarfirði.
P.S. Velvakandi.
Það er ósk fyrirtækisins að þú
sjáir til að óánægða konan hafí
samband við KAYS-pöntunarlist-
ann, þar mun hún fá sín mál
leiðrétt. Ef ekki skoðast skrif þau
er áður er um fjallað sem „atvinnu-
rógur".
Svar frá KAYS
Þessir hringdu . . ,
Festi tapaðist
Laufey Samsonardóttir
hringdi:
Ég tapaði festi 28. eða 29. des-
ember sl. einhversstaðar á leiðinni
vestan af Melhaga austur að póst-
húsinu við Kleppsveg. Festin er
gulbrún með mörgum perlubönd-
um og dregin saman með tveimur
perlum. Finnandi vinsamlegast
hringi í síma 68366 (vinna) eða
34944 (heima).
Osanngjarnar
kröfur
Athugull hringdi:
Við sem þegar erum komin yfír
miðjan aldur og höfum lifað
„tímana tvenna" fylgjumst nú
grannt með umræðum sem eiga
sér stað um kaup og Iq'ör í þjóð-
félaginu. Eins og oft áður ætla
ákveðnir hópar sér stærri sneið af
kökunni en aðrir hafa fengið. Með
mikilli fyrirhöfn hafa stjómvöld
nú komið vísitölunni niður í viðráð-
anlegt mark. Þetta kitlar taugar
ákveðinna aðila, kosningaár með
meiru. En margir eru undrandi
þegar kennarasamtök gera vægast
sagst ósanngjamar kröfur. Vilja
forystumenn þeirra auka verð-
bólguna að nýju? Þeir mega vita
að fyrir það kann hinn venjulegi
íslendingur þeim litla þökk fyrir.
Menn sem ættu að vita betur varð-
ar ekkert um þjóðarhag. Ýmsir
pólítíkusar bíða tilbúnir til að ljá
öllum yfirboðum eyra og kalla þá
sem hafa stjómað skynsamlegum
aðgerðum í dýrtíðarmálum öllum
illum nöfnum. Oftast em notuð
nöfnin afturhald o.s.frv.. Menn
spyija fær sá hópur manninn, sem
setti embættismann efstan á list-
ann sinn, án þess að hann hefði í
nokkru sýnt pólítíska getu sína til,
að fylla hópinn sem vill að launþeg-
ar fái fleiri verðlitlar krónur í
launapokann. Því verður ekki að
óreyndu trúað.
Veski týndist
Móðir hringdi:
Sonur minn var svo óheppinn
að tapa veskinu sínu um daginn.
Þetta gerðist á leiðinni frá Óðins-
torgi niður að Freyjugötu. Veskið
er ómerkt eh í því er, auk pen-
inga, sundmiðar og happdrættis-
miði. Finnandi vinsamlegast hringi
í síma 23728.
Skepnur en
ekki menn
L.Ó. hringdi:
Ég var að lesa grein i Morgun-
blaðinu um skýlið á Hlemmi og
get ekki orða bundist. Það er allt-
af verið að tala um þetta ógæfu-
sama fólk en aldrei nefnt að það
fór út í þetta sjálfviljugt. Það er
þetta fólk sem reynir að fá aðra
með sér í þetta sukk til að fjár-
magna sína eigin neyslu. Varðar
það ekki við lög að misnota og
selja þessi efni? Það þarf að fara
að taka á þessu af alvöru, það
duga engir silkihanskar. Það eru
til manneskjur sem bókstaflega
vilja vera í ræsinu og þeim er ekki
við bjargandi. En ólánsamt er fólk
sem hefur misst heilsuna án þess
að valda því sjálft. Það er alisstað-
ar í heiminum til fólk sem er til
vandræða alla sína ævi, þó það sé
komið á efri ár þá breytist það
ekki nokkum hlut. Menn drekka
og lemja og kúga konur sínar og
böm þó þeir séu komnir á sjötugs-
aldur, þetta em bara skepnur en
ekki menn. Svo er það ofbeldið
gegn bömunum. Margir þættir
þess hafa verið til umræðu í fjöl-
miðlum en ég hef ekki heyrt eitt
orð sem álastar þeim mönnum sem
þetta gera. Þær stúlkur sem verða
fyrir því að feður þeirra misnota
þær geta aldrei lifað eðlilegu lífí.
Þær reyna það en í flestum tilfell-
um gengur það ekki svo það bitnar
á mökum þeirra og bömum. Það
eru því margir sem eiga um sárt
að binda vegna þessara glæpa-
manna.
Látið korthafa
borga kostn-
aðinn
Neytandi hringdi:
Ég er hissa á þeim einkennilega
viðskiptamáta í sambandi við
greiðslukortin að korthafar séu
ekki látnir greiða þann kostnað
sem þeim er samfara. Þetta veldur
því að þeir sem ekki eiga kort og
þeir sem ekki geta fengið kort
þurfa að gjalda þess í hærra verði
á vöm og þjónustu. Hvað ætla
Neytendasamtökin að gera í þessu
máli og hví setur viðskiptaráðu-
neytið ekki reglur um notkun
greiðslukorta?
Mikið af
nýjum vörum
Fatnaður
fyrir
fullorðið
fólk
Góðar vörurá góðu verði
bæ við Eidistorg
Sími 611811.
Fatnaður
fyrir
smáfólkið
Hennes & Mauritz
Fatnaður
fyrir
ungt fólk