Morgunblaðið - 27.02.1987, Side 44

MORGUNBLAÐIÐ, PÖSTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1987
44
... að bera hana
upp himnastiga
hamingjunnar.
TM Reg. 'J.S. Pat. Otf.—all rights reserved
©1983 Los Aogeles Tlmes Syndtcate
Með
morgunkaffinu
Mjög smekklegrir, en
hafði vonað hann væri
meira áberandi.
Ég ætla ekki í rúmið fyrr
en pabbi kemur. Mér er
sama þó ég sjái líkamsár-
ás.
HÖGNI HREKKVISI
, MUNt7(J/V1 VEFTIK AP SENPA HONUM
KORT T 'AR?'
Hótel Ókeypis
íslendingur erlendis skrifar:
Kæri frændi,
Þegar ég kvaddi þig á flugvellinum
var ýmislegt sem mig langaði til þess
að segja þér en gat ekki. Þess vegna
skrifa ég þér nokkrar línur í þeirri
von að fleiri ættingjar okkar hjóna
lesi þetta bréf.
Þegar þú fékkst þér fyrsta sjússinn
á leiðinni heim til Islands var ég um
það bil að koma heim og þá gátum
við, ég, maðurinn minn og fjölskyld-
an, farið að lifa eðlilegu fjölskyldulífi
eftir erfitt sumar með tvöföldu
vinnuálagi og fjárútlátum sem við
þolum ekki annað sumar í viðbót. Því
eins og þú ættir að vita er heimili
okkar orðið að nokkurskonar ókeypis
hóteli fyrir vini og vandamenn frá
íslandi.
Ef það hefði nú bara verið þú og
fimm manna fjölskylda þín sem hefði
komið í heimsókn væri ekkert við
þessu að segja. En þar að auki hefur
Qöldi annarra ættingja okkar komið
og gist í lengri eða skemmri tíma.
Til þess að þú áttir þig á því hvað
ég er að tala um læt ég fylgja með
bréfínu bókanimar hjá Hótel Okeypis
sumarið 1986:
1. maí. Ættingjar eiginmannsins.
2. stk. í 2 vikur.
2. júní. Vinafólk mitt. 3. stk. í eina
viku.
3. júní. Ættingjar mínir. 2. stk. í
3 vikur.
4. júlí. Ættingjar mannsins. 5.
stk. í 2 vikur.
5. júlí. Ættingi minn. 1. stk. í 4
vikur.
6. júlí. Kunningjar mínir. 4. stk. í
3 daga.
7. ágúst. Þú ásamt fjölskyldu. 5.
stk. í 10 daga.
Þetta gerir samtals 300 daga í
fæði og gistingu, og það bara í sum-
ar. Þú getur sjálfur reiknað út hvað
þetta hefur kostað okkur.
Svona hefur þetta gengið undan-
farin sumur, þó að stundum hafi við
verið heppin, þ.e.a.s. færri kunningjar
og ættingjar hafa heimsótt okkur.
Þú sérð líklega að þetta hefur ekki
kostað okkur neitt smáræði, því ekki
þýðir að hafa „smásnarl" í matinn
með alla þessa gesti ( í tvær vikur
vorum við ávallt 10 við matarborðið)
eða að borða aðeins eina máltíð á
dag, eins og við erum vön að gera.
Nei, reynt er að hafa tvær máltíðir
á dag og þá auðvitað ekki það allra
ódýrasta sem völ er á, enda höfum
við þurft að taka lán seinni part sum-
ars til að geta sinnt matar- og
bensínkaupum fyrir „hótelið".
Ég veit að þú sparar mikið á svona
sumarfríi, en athugaðu að það sem
þú sparar þarf einnig að borga, því
hér vex ekki matur á ttjánum. Næst
þegar þú ætlar í sumarfrí hingað
skalt þú því athuga hvort að þú haf-
ir efni á að borga þetta allt sjálfur.
Ef ekki, frestaðu þá ferðinni þangað
til að þú getur borgað uppihald hjá
öðrum aðila.
Onnur hlið á þessu máli er sú vinna
sem lendir á mér og fjölskyldu minni
vegna þessa gestagangs. Eins og þú
veist vinnum við bæði úti, sonur okk-
ar líka og dóttirin er í skóla. Þetta
þýðir að ég verð oftast að útbúa
morgunmat áður en ég fer í vinnuna
og fara síðan að versla um leið og
vinnu lýkur klukkann fjögur og svo
heim og elda handa ykkur (því þið
eruð í sumarfríi og þurfið að hvíla
ykkur). Þegar búið er að borða er
svo sest inn í stofu og beðið eftir
kaffinu, því ekki þykir það kurteisi á
íslandi að „gestir séu að vasast í
uppvaski". Én þetta bjargast með
aðstoð eiginmannsins og dótturinnar.
Aldrei hefur það komið fyrir að þið
færuð út í búð og keyptuð í matinn
svo að ég gæti sest við dúkað borð
þegar ég kem heim úr vinnunni.
„Auðvitað ekki. Maturinn er dýr og
þið þurfið að spara gjaldeyrinn. Auk
þess eruð þið í sumarfríi, viljið losna
við eldhússtúss og þurfíð að hvíla
ykkur".
Svo kom að okkar sumarfríi, sem
var 4-5 vikur í júlí. í lok júní hringdi
ættingi mannsins míns og sagðist
ætla að heimsækja okkur. Við sögð-
umst vera að fara í sumarfrí sjálf.
„Ágætt, þá getum við farið í sum-
arfri saman", var þeirra svar. Þegar
við förum í sumarfrí viljum við helst
vera heima í garðinum okkar í sól-
baði, skreppa niður að sjó og borða
þegar við erum svöng. Sem sagt,
liggja í leti og hafa það gott.
Er reykskynjarinn í lagi?
Bilaður reykskynjari er falskt öryggi. Prófaðu því reykskynjarann
þinn reglulega. Sjáðu til þess að rafhlöður séu ávallt í lagi.
Við skulum vona að þú þurfír aldrei að vakna við hljóðið í reyk-
skynjaranum vegna eldsvoða á heimilinu, en mundu að hann á að
vekja þig á hættustundu.
Vertu eldklár.
Víkverji skrifar
Nokkuð er nú liðið síðan ein af
gosdrykkjaverksmiðjum
landsins tók upp á því að framleiða
vöru sína í dósum, svo sem víða
hefur tíðakast erlendis. Lengi hefur
tíðkast hér, að gosdrykkir hafí ver-
ið seldir í einnota plastflöskum og
allt eru þetta einnota umbúðir, sem
eyðast ekki og halda áfram að vera
til í langan tíma eftir að þær eru
tæmdar sé þeim ekki sérstaklega
eytt.
Margnota umbúðir, þ.e. flöskum-
ar, hafa verið hér í notkun áratug-
um saman eða allt frá því er
gosdrykkir voru fyrst framleiddir á
Islandi. Ávallt hafa þessar umbúðir
verið seldar sérstaklega og hafa
menn síðan fengið glerið endur-
greitt að notkun lokinni. Endur-
kauparétturinn hefur tryggt, að
flöskumar hafa skilað sér aftur í
flestum tilfellum og náttúra iands-
ins hefúr ekki beðið teljandi tjón
af, þótt glerbrot víða beri þó vitni
um eindæma sóðasakap gagnvart
náttúru landsins.
XXX
Allt öðm máli gegnir hins vcgar
um einnota umbúðirnar, sem
nú ryðja sér til rúms. Nú fer í hönd
fyrsta sumarið frá því er dósimar
komu á markað og geta menn því
rétt gert sér í hugarlund, hvemig
náttúran muni líta út í haust, þegar
hálendisferðimar em að baki og
fólk fleygir þessum verðlausu um-
búðum á víðavangi. Kunningi
Víkveija fór um daginn á stúfana
í næsta nágrenni við heimili sitt í
Reykjavík, fékk sér plastpoka og
tíndi upp gosdósir, sem urðu á vegi
hans. Hann hafði ekki gengið lengi
eða farið langt, þar til pokinn var
orðinn fullur af tómum gosdósum.
Það er svo sannarlega vá fyrir dyr-
um og hætta á að náttúra landsins
verði öll útbiuð af þessum dósa-
ófögnuði. Víða má þegar fínna
bjórdósir, en þegar gosdósirnar
koma nú í mun ríkari mæli inn í
landið en bjórdósirnar hafa gert,
er voðinn vís.
XXX
Fyrir nokkmm ámm urðu miklar
umræður hjá Náttúruvemdar-
ráði um notkun einnota umbúða,
sem þá var í ömm vexti, enda var
rekinn að sögn Náttúmvemdarráðs
áróður fyrir hagræði þess að kaupa
íslenzka gosdrykki í einnota umbúð-
um. í ágústlok 1984 sendi Náttúm-
verndarráð ríkisstjóm og Alþingi
samþykkt um þessi mál, þar sem
m.a. kom fram: „að full ástæða
væri til að staldra við og athuga
nánar hve mikinn kostnað þessi
síaukna notkun einnota umbúða
hefði í för með sér fyrir þá, sem
sjá um hirðingu sorps og úrgangs,
bæði í bæjum, til sveita og á ferða-
mannastöðum. Þá væri ekki síður
ástæða til að menn gerðu sér betur
grein fyrir því hér á landi, að auðævi
jarðar em ekki óþtjótandi, og því
nauðsynlegt að endurnýta sem mest
af þeim margvíslegu efnum, sem
notuð em til hinna ýmsu þarfa í
nútíma þjóðfélagi, svo sem í áhöld,
verkfæri, dagblöð og umbúðir, en
þetta er gert í síauknum mæli í
nágrannalöndum okkar.“
Ennfremur lýsti Náttúruvemdar-
ráð því áliti sínu: „að mikilvægt
skref til að bæta hér um, væri setn-
ing laga og/eða reglugerðar um
innflutning, notkun og endurnotkun
umbúða hér á landi.“ Þessi sam-
þykkt er enn í fullu gildi. Hún var
á sínum tíma send menntamála-
ráðuneyti, sem sendi hana áfram
til heilbrigðisráðuneytisins, sem
síðan óskaði umsagnar Hollustu-
vemdar ríkisins, eins og lög gera
ráð fyrir.
Hvar skyldi þetta mál nú vera
statt? Hve langt ætli sé í setningu
þessarar reglugerðar?