Morgunblaðið - 03.04.1987, Qupperneq 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. APRÍL 1987
Þórður Péturs-
son — Minning
Kveðja frá barnabörnum
Fæddur 21. júlí 1911
Dáinn 4. mars 1987
„Klökkva blandnar kvedjur hljóma,
knúð er harpan fyrir þér.
Strengir hjartans innstu óma,
er þig tíminn frá oss ber.
Minning ljúf um mikið verk
mun oss gera í framtíð sterk.
Fyrir gekkstu á söngsins sviði,
signdir hóp vom orku og friði.“
(Finnbogi Amdal)
Afí er allur. Þetta voru sláandi
fréttir. Þessu var erfitt að kyngja
og við hreinlega vildum ekki trúa
að hann væri horfínn frá okkur.
Ein átakanlegasta stund í lífí okkar
var runnin upp.
Afi fæddist í Reykjavík 21. júlí
1911. Hann fluttist ungur að árum
til ömmu sinnar og afa í Teitsbæ í
Keflavík, þar sem hann svo ólst upp.
í Keflavík kynntist hann Ingu
ömmu og bjuggu þau ásamt fjórum
bömum sínum, foreldrum okkar, í
Teitsbæ (síðar Aðalgata 11).
Bjuggu þau þar allt til ársins 1984,
en þá fluttust þau á Blikabraut 5
í Keflavík.
Það er frá afa að segja að hann
fékk fljótlega áhuga á bifreiðum,
enda áhugamaður um allar nýjung-
ar. Þetta áhugamál átti síðar eftir
að einkenna hans líf á einn eða
annan hátt. Til marks um það, þá
eignaðist hann fyrsta díselvagninn
á ísiandi árið 1935 og stundaði
vöruflutninga milli Keflavíkur og
Reykjavíkur.
Hann var einn af brautryðjendum
hraðfrystiiðnaðar á Suðumesjum
og árið 1937 stofnaði hann ásamt
tveimur félögum sínum Hraðfrysti-
húsið Jökul í Keflavík. Þar var oft
mikið um að vera bæði í frystihús-
inu sjálfu og í kringum bátaútgerð-
ina. Þeir félagar vom miklir
Eitt litið ævintýr
í súkkulaði
og sælgæti . . .
hefur
opnað!
Glæsilegt úrval!
Glæsileg verð!
jarðarberja
EGG
sulta
450 9-
00
aðeins
,00
1/2 kg.
kaffi
15800
Jacobj
tekex
Juvel hveiti
00
80i
Eldbú
hvílar
VÍÐIS
srútiur
.80
2 RÚLLUR
VÍÐIS hvftur
wc PAPPÍR
2980
Opið til kl. 19 í kvöld, en til kl. 13 á
morgun laugardag

athafnamenn og störfuðu ötuliega
að öllu sem þeir tóku sér fyrir hend-
ur. Þar starfaði afi sem verkstjóri
og bifreiðastjóri allt þar til starf-
semin hætti og fyrirtækið var selt
árið 1975.
Afi hóf síðan störf fyrir Vamar-
liðið árið 1978, þá 67 ára að aldri
og starfaði hann þar í sjö ár. Síðari
árin átti hann við veikindi í mjöðm-
um að stríða og þurfti að gangast
undir erfíðar aðgerðir vegna þess,
árin 1980 og 1985. Hann lét það
þó ekki aftra sér við vinnu eða í
sínu daglega amstri. Það sem ein-
kenndi afa var mikill dugnaður,
samviskusemi og glaðlegt fas. Enda
var hann þekktur fyrir að láta verk-
in tala. Hann fylgdist ávallt með
aflabrögðum báta og útgerðinni al-
mennt, alveg fram á síðasta dag.
Minningar okkar um afa ein-
kennast af léttleika og einstakri
góðvild. Hann hafði gaman af
ferðalögum og þá hafði hann ein-
stakt lag á börnum og nutum við
góðs af því hvorutveggja. Hann
hafði gaman af að segja frá, sem
hann og gerði á einstaklega
skemmtilegan hátt. Afi fylgdist vel
með því sem var að gerast meðal
okkar og var ávallt reiðubúinn til
að rétta hjálparhönd. Hann var alla
tíð andlega hress og lét það ekki á
sig fá þó líkaminn hafí verið orðinn
lúinn. Hann gaf sig ekki, beit á
jaxlinn og brosti síðan. Við eigum
eftir að sakna hans því minningin
er sterk.
Minningar okkar um hans hlýja
viðmót, skemmtilegu heimsóknir,
léttleika og einstaka húmor eiga
eftir að lifa með okkur um ókomna
tíð.
Hann afí, elsku karlinn okkar,
er hniginn til foldar. Einhvern veg-
inn er það svo að maður reiknar
ekki með að missa þá sem eru
síspaugandi og fjörugir. Þá er hætt
við að ekki verði tekið eftir hvað
líkaminn er orðinn hrumur vegna
þess hve andinn er hress. Þannig
var afí.
Gamli atorkukarlinn átti alltaf
jafn erfítt með að sitja aðgerða-
laus. Hann var sá sem við mættum
á rúntinum, maðurinn sem glotti
og bauð okkur neftóbak með glettni
í augum og gerði smá grikk ef
hann sá sér færi á. Þó virtist hann
finna ef eitthvað bjátaði á og lét
þá stríðnina eiga sig. Hann hafði
lag á að veita stuðning án þess að
víkja orðum að vandamálinu og
vorum við ætíð léttari í skapi en
áður eftir skraf við afa. Honum
tókst með þijósku að þrauka í vinnu
þar til fyrir tveimur árum að hann
varð að lúta lægra haldi fyrir heiis-
unni. Það þýddi þó aldeilis ekki að
sest væri í helgan stein, því jafnan
fylgdist hann með að allt gengi sinn
vanagang jafnt á verkstæði pabba
sem og hjá fjölskyldunni. Þá fór
afí daglega niður að höfn að íeita
frétta af aflabrögðum því ætíð var
grunnt á útgerðarmanninum, enda
hafði hann verið viðloðandi físk-
verkun og útgerð stærstan hluta
ævinnar.
Frásagnargleði afa var mikil og
sagði hann jafnan frá liðnum tíma
og atvikum með jákvæðu hugarfari
og brosi á vör. Samt vitum við að
æska hans var enginn dans á rós-
um, þar sem hann missti móður
sína sex ára gamall og var eftir það
alinn upp hjá rosknum móðurfor-
eldrum og þurfti snemma að vinna
baki brotnu til að leggja heimilinu
lið. Um tvítugt giftist hann ömmu
Ingu sem staðið hefur við hlið hans
alltaf síðan. Þó amma sé smá vexti
hefur hún yfir að búa mikium hug-
arstyrk sem við höfum notið góðs
af í sorg okkar yfir fráfalli afa.
Það er furðulegt til þess að hugsa
að við megum ekki oftar eiga von
á léttu banki afa á forstofuhurðina
þegar hann kíkir við á kvöldin.
Þessa síðustu daga hefur okkur oft
dottið í hug það sem Kahlil Gibran
segir um sorgina:
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess, sem var gleði þín.“
Megi Guð blessa afa og styðjp
ömmu í sorg hennar líkt og hún
hefur styrkt okkur.
Arnar, Bogga, Asa og Hlynur.
Parketnýjung

Kahrs gæðaparket er
lakkað um U.V. lakki
sem tekur öðru lakki
fram. Lakkið hefur
matta og stama áferð.
Það er svo sterkt og frá-
bært í frammistöðu að
Kahrs ráðleggur ekki
frekari lökkun.
Líttu við, það
borgar sig.
Parket er okkar fag
50 ára parketþjónusta

EGILL ARNASON HF.
PARKETVAL
SKEIFUNNI 3, SÍMI 91-82111
AI ICTI IDCTD rCTl 1 7