Morgunblaðið - 18.10.1987, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. OKTÓBER 1987
Blaðamaður Morgunblaðsins
átti þess kost að vera á
tónleikum Sykurmolanna í
London Town and Country Club
síðasta miðvikudagskvöld, en þá
kom hljómsveitin fram með banda-
rísku rokkhljómsveitinni the
Swans.
Það var mikil þröng og löng
biðröð utan við Town and Country
Club, hvar tónleikamir áttu að
fara fram. Ekki er hægt að gera
því skóna að allur áhugi manna
hafi stafað af því að Sykurmolam-
ir ættu að spila, enda Swans mun
frægari hljómsveit. Þó mátti ráða
af samtölum við þá sem voru á
leið inn að Sykurmolamir hefðu
einnig aðdráttarafl og það væri
meðal annars þess vegna að áheyr-
endur mættu eins snemma og raun
bar. Uppselt var á tónleikana
nokkrum dögum áður en þeir áttu
að fara fram, en staðurinn tekur
á þriðja þúsund manna. Á meðal
gesta voru útsendarar breska út-
gáfufyrirtækisin8 Rough Trade og
bandariska útgáfufyrirtækisins
Enigma, en þessi tvö eru stærstu
óháðu útgáfufyrirtækin í hvoru
landi fyrir sig og hafa bæði borið
víumar í Sykurmolanna að þeir
gerðu við þá plötuútgáfusamning.
Þrátt fyrir fólksfjöldann var
ekki að merkja taugaóstyrk á
sveitarmeðlimum fyrir tónleikana,
a.m.k. ekki meiri taugaóstyrk en
vant er. Hljómsveitin kom á sviðið
rúmlega átta og renndi sér þegar
í góða keyrslu sem hélst út í gegn.
Lögin voru öll með enskum text-
um, sem vonlegt var, en flest voru
þau gókunningjar íslenskra Sykur-
molaaðdáenda. í bland voru nýrri
lög og ekki síðri, þ. á m. lög sem
voru tekin upp í Lundúnaferðinni
til að setja á stóru plötuna Life’s
Too Good, sem kemur út fyrir jól.
Lögin voru hvert öðru betra, þó
undirritaður hafi saknað meistara-
verksins Tekið í takt og trega. Um
það verður þó ekki fengist, enda
fluttu Molamir magnaðar útgáfur
á Cold Sweat, Sick For Toys,
Cindy, sem var eina „cover“ lagið,
og Birthday svo fátt eitt sé nefnt.
Aliir sveitarmeðlimir fóru ham-
förum, hver á sínu sviði og úr urðu
ógleymanlegir tónleikar sem voru
á meðal þess besta sem undirritað-
ur hefur heyrt til Sykurmolanna
eða nokkurrar annarrrar hljóm-
sveitar yfírleitt. Fremst meðal
jafningja var Björk söngkona; nær
demónísk á sviðinu og heillaði
greinilega viðstadda. Einar var Hka
í góðum ham, þó sjá mætti og
heyra að hann var argur út í áheyr-
endur fyrir að taka ekki meiri þátt
í tónlistinni. Aðrir í sveitinni skil-
uðu sínu og vel það, Sigtryggur
feikn góður og Bragi og Þór ekki
síðri. Hinir bresku áhorfendur voru
í fyrstu nokkuð stffír, en er á leið
fór að hitna í kolunum; þá einna
mest þegar sveitin flutti Ámmæli/
Birthday.
Eftir tónleika
Að loknum tónleikum leitaði
blaðamaður til tveggja Sykurmola
til að inna þá eftir viðburðum ferð-
arinnar; hvort þeir væru ánægðir
með hana.
Já, víst erum við það. Þó er
búin að vera heldur mikil geðveiki
í kring um þetta allt. Gott dæmi
um það eru deilurnar um forsíður
bresku poppblaðanna. Við vorum
búin að gera einskonar samning
við Melody Maker um að við yrðum
á forsíðu blaðsins í næstu viku í
tilefni þess að þá kemur næsta
plata okkar út, en á henni verður
lagið Cold Sweat. Síðan komst
annað blað, New Musical Express,
eða NME, í málið og vildi einnig
hafa okkur á forsíðu og viðtal inni
í blaðinu. Þriðja blaðið, Sounds,
hafði einnig samband við okkur
og sýndi áhuga á að gera slíkt hið
sama. Úr varð þó að ákveðið var
að Melody Maker fengi eitt blaða
að hafa okkur á forsíðu. Það næsta
sem gerist er að það spyrst út að
NME sé búið að ákveða að birta
af okkur mynd á forsíðu. Á tónleik-
unum í Town and Country Club
var þar síðan kominn aðstoðarrit-
stjóri Melody Maker alveg stjömu-
vitlaus. Derek, útgáfustjóri okkar,
gat þó róað hann niður með því
að bjóða honum að Melody Maker
fengi 300 eintök af Cold Sweat til
að gefa.
Við þetta bætist að við erum
líklegast búin að fara í viðtal á
öllum útvarpsstöðvunum. Þetta er
svo skrýtið því við höfum ekki far-
ið inn um afturendann á músík-
pressunni. Við komum strax upp
á toppinn. Þetta er hálf ógnvekj-
andi fyrir okkur og við skiljum
Ljósmynd/BS
minnst af þessu. Þama í London
bjuggum við öll í sömu kjallaríbúð-
inni og það eina sem við gerðum
allan tímann var að bíða. Síðan
komu þeir frá blöðunum að taka
við okkur viðtöl, ungir strákar sem
báðu okkur um eiginhandaráritan-
ir og fengu Ijósmyndara til að taka
myndir af sér með okkur á meðan
þeir töluðu um það þegar við yrð-
um komnir á toppinn, eins og það
væri sjálfsagt. Þetta eru hlutir sem
manni finnst afar hæpnir.
Hvað er þá framundan?
Nú á mánudaginn kemur út í
Bretlandi smáskifa, 7 tomma, en
sú útgáfa er nauðsynleg til að við
komum laginu Ammæli upp fyrir
75. sæti, en það er aftur á móti
nauðsynlegt ef við ætlum að
tryggja að Sykurmolamir verði
ekki bara loftbóla sem sé síðan úr
sögunni. í enduðum nóvember er
okkur boðið í tuttugu daga tón-
leikaferð um Bretland sem aðal-
númer. Við eigum enn eftir að
segja af eða á um það. Það er því
mikið framundan og við þurfum
að taka ákvörðun um það í hvaða
átt við ætlum að stefna. Það er
alltaf spuming hvað við viljum
fara langt, hverju við viljum fóma.
Við viljum gera þetta eftir okkar
skilmálum og það höfum við gert
hingað til. Nú erum við hinsvegar
komin í þá pressu að þurfa að taka
ákvörðum um það hvort við ger-
umst atvinnu tónlistarmenn eða
ekki. Við höfum ekki undirritað
neina samninga ennþá, okkar sam-
starf við One Little Indian hefur
byggst á gagnkvæmu trausti, en
nú vilja stóru félögin gleypa okk-
ur. Það viljum við ekki, við viljum
vinna áfram með One Little Indian
og selja þá frekar útgáfuréttinn á
því sem við tökum upp. Við viljum
ekki vinna með einhveiju liði sem
hugsar bara í upphæðum og talar
bransamál sem við skiljum ekki.
Nú þurfum við að komast heim
til íslands og fá þar svigrúm til
að vera við sjálf. Við þurfum „leb-
ensraum" og við þurfum að spila
á tónleikum, bæði af því að okkur
vantar peninga og af því að til að
geta haldið áfram að skapa tónlist
þurfum við að spila á tónleikum.
Texti: Árni Matthíasson
Við þurfum svigrúm
til að vera við sjálf
Morgunblaðið á tónleikum með Sykurmolunum 1
Town and Country Club í London
Hljómsveitina Sykurmolana kannast sjálfsagt flestir við, enda
hefur sveitin víða spilað hérlendis og átt hér lög á vinsældalist-
um. Eitt þeirra laga heitir Ammæli og það lag kom út hér á landi
seint á síðasta ári. Sykurmolarnir settu við það enskan texta og
gáfu út á Bretlandi í samvinnu við fyrirtækið One Littie Indian
fyrir um tveimur mánuðum. í Bretlandi hét lagið Birthday og
var það valið lag vikunnar í tónlistartímaritinu Melody Maker. I
kjölfar þess fóru tveir Molanna utan til viðtals við Melody Maker
og blöð eins og New Musical Express (NME), Face og fleiri sýndu
þeim áhuga. Þetta varð til þess að lagið fór i stórum stökkum inn
á svokallaðan óháða lista, sem er listi yfir þau lög og þær plötur
sem hin minni plötufyrirtæki í Bretlandi gefa út. Þegar þetta
er skrifað er lagið komið í annað sætið á topp tíu á óháða listan-
um og er komið í 86. sæti Gallup-listans, sem flestir kalla bara
breska vinsældalistann. Til að fylgja þessu eftir varð úr að hljóm-
sveitin fór öll ytra í byijun mánaðarins til tónleikahalds og til
að vera til taks i fleiri viðtöl.