Morgunblaðið - 18.10.1987, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. OKTÓBER 1987
35
Le Pen ásamt stuðningsmönnum:
Meinlegar athugasemdir
Verkamenn frá Norður-Afríku i Marseille: Reiði og ótti
Le Pen talar: í oddaaðstöðu
Tveimur mánuðum síðar birtust
hálfgerðar nektarmyndir í Playboy
af Pierette í gervi franskrar vinnu-
konu. Hún sagði í meðfylgjandi
viðtali að þar sem Le Pen neitaði
að framfæra henni hefði hún
„ákveðið að fara að ráðum hans“
og „vinna fyrir sér sem þjónustu-
stúlka til að skrimta" og gleðja
hann jafnframt með því að sitja
fyrir á myndunum.
„Síðan ég fór frá honum hefur
hann alltaf reynt að auðmýkja mig
opinberlega og ofsækja mig,“ sagði
hún og kvað hann leiðinlegan þöng-
ulhaus," „haldinn hroka og
hégómagirnd. Ef hann væri
Gorbachev hefði hann fleygt mér á
dyr fyrir löngu og skipað mér að
moka snjóinn af götunni."
Demarquet a brýn að vera þátttak-
andi í samsæri íhaldssamra and-
stæðinga Þjóðfylkingarinnar, sem
óttuðust auknar vinsældir hennar,
og kallaði hann „alræmdan geð-
sjúkling".
Forsíðumynd
Til að kóróna allt skildi Le Pen
við Pierette eftir 25 ára sambúð og
hún kallaði hann ómerkilegan lyg-
ara, sem hataði konur. Þegar
tímaritið Playboy spurði hann um
skilnaðinn snemma í ár sagði hann:
-“Hún strauk með einhveijum gesti
á heimili okkar, blaðamanni, sem
kom til að skrifa bók um mig og
sveik mig á þennan viðbjóðslega
hátt.“
Stuðningsmenn Þjóðfylkingarinnar mótmæla í París: Fylgisaukning
á kostnað kommúnista
Le Pen berst við ímyndaðan andstæðing: „Frakkland verði aftur
Frakkland"
Le Pen kvaðst telja þetta einkar
skemmtilegt mál og fréttin komst
hvorki á forsíður franskra blaða né
í aðalfréttatíma sjónvarpsins.
Skömmu síðar birti háðsádeilublað-
ið La Canard forsíðumynd af honum
afklæðast á baðströnd á Nýju-
Kaledóníu. Myndin var tveggja ára
gömul og blaðið kvaðst ekki vilja
blanda sér í fjölskylduetjur, en
verða að benda á að það varðaði
við lög að striplast á baðströndum
á Kyrrahafseyjum.
„Virðulegiir“
Skilnaðurinn vakti aðeins kátínu
og virtist engin áhrif hafa á stjórn-
málaferil Le Pens. Þjóðfylkingin
fékk um 10% atkvæða í kosningun-
um í marz 1986 og rúmu ári síðar
lýsti Le Pen því yfir að hann mundi
bjóða sig fram í forsetakosningun-
um í apríl 1988. Hann fór að taka
fyrir fleiri mál en innflytjendur og
glæpi, varaði m.a. við vaxandi við-
skiptahalla og hættu á heimsstyij-
öld og hélt uppi vörnum fyrir
Suður-Afríku. Barátta hans fyrir
því að vera tekinn alvarlega bar svo
góðan árangur að í júní var hann
fenginn til kappræðna í sjónvarpi
við aðalritara sósíalistaflokksins,
Lionel Jospin.
Le Pen gat þakkað þennan
árangur eigin hæfileikum og mis-
tökum pólitískra andstæðinga.
Stöðugar tilraunir hans til að ala á
ótta almennings við ólöglega fólks-
flutninga til Frakklands og glæpi á
götum stórborga höfðu svo mikil
áhrif að stjóm Chiracs neyddist til
að taka æ harðari afstöðu í þessum
málum. Ungir frammámenn á borð
við Michel Noir utanríkisviðskipta-
ráðherra undu því hins vegar illa
að Le Pen virtist ætla að takast að
hljóta viðurkenningu sem venjuleg-
ur flokksleiðtogi og buðu honum
birginn.
Eftir fyrsta dag Barbie-réttar-
haldanna í vor varaði Noir Frakka
við því í forsíðugrein í Le Monde
að taka undir haturshugmyndir frá
því fyrir stríð. Chirac, sem sjálfur
hefur augastað á forsetaembættinu,
kallaði Noir fyrir sig, sagði honum
að þegja eða segja af sér og skip-
aði ráðhermm sínum að gefa ekki
fleiri yfirlýsingar um Þjóðfylking-
una án samráðs við sig.
Oddaaðstaða
Fylgi Le Pens hefur til skamms
tíma verið um 13% á hveiju sem
hefur gengið, eða um helmingi
meira en kommúnista, sem hafa
jafnan fengið flest „mótmælaat-
kvæði“. Þótt hann geti engan
veginn gert sér vonir um sigur í
forsetakosningunum næsta vor em
allmiklar líkur á því að hann kom-
ist í oddaaðstöðu og geti haft áhrif
á það hver sigurvegarinn verður,
því sýnt er að atkvæði hægrimanna
munu dreifast. Yfírlýsing hans um
að gyðingamorðin hafi verið „smá-
atriði" hefur hins vegar sett strik
í reikninginn og þá vaknar sú spurn-
ing hvort sól hans sé að hníga til
viðar.
Le Pen hefur barizt fyrir þvi í
fjögur ár að breyta áliti gyðinga á
sér og hljóta aukna viðurkenningu
í Frakklandi. Gyðingar em m.a. fjöl-
mennir á Miðjarðarhafsströndinni,
iar sem Þjóðfylkingin hefur um
20% fylgi. í febrúar sl. ræddi hann
við 24 fulltrúa bandarískra gyð-
ingasamtaka í New York og í
framhaldi af því fékk hann boð frá
hópi brezkra íhaldsmanna undir
forystu Sir Alfreds Sherman, sem
er fv. ræðuhöfundur og ráðgjafi
Margrétar Thatcher forsætisráð-
herra og gyðingur, um að ávarpa
fund, sem hópurinn hyggst halda í
tengslum við þing íhaldsflokksins í
Blaekpool. Le Pen hafnaði boðinu
eftir nokkurt hik vegna reiði, sem
athugasemdir hans um gyðinga
vöktu í Bretlandi.
Ummæli Le Pens hafa komið
hart niður á Chirac forsætisráð-
herra, sem er í erfiðri aðstöðu. Ef
Chirac býður sig fram í forsetakosn-
ingunum er talið næsta víst að
Francois Mitterrand forseti sigri í
fyrri umferð og verði sameiginlegur
frambjóðandi vinstrimanna í síðari
umferð. Chirac mun hins vegar eiga
í harðri baráttu við Raymond Barre
fv. forsætisráðherra. Aðdáendur Le
Pens og leynilegir stuðningsmenn
hans geta komizt í oddaaðstöðu.
Samkvæmt skoðanakönnun í
sumar sögðu 50% stuðningsmanna
Þjóðfylkingarinnar að þeir mundu
kjósa frambjóðanda hægrimanna í
síðari umferð, 25% að þeir mundu
kjósa frambjóðanda vinstrimanna
og 25% að þeir mundu ekki greiða
atkvæði. Um 25% allra kjósenda
kváðust sammála stefnu Le Pens,
en aðeins 10% ætluðu að kjósa
hann.
Barre styðst við hófsama fylgis-
menn núverandi stjórnar miðju- og
hægrimanna og hefur engu að tapa,
þótt hann taki afstöðu gegn Le
Pen. Afstaða íhaldsflokks Chiracs,
RPR, til Þjóðfylkingar Le Pens, er
tvíræð. Sumir telja að betra sé að
tapa kosningunum en sigra með
samningamakki við Le Pen. Aðrir
óttast að hann „steli“ frá þeim at-
kvæðum og vilja kosningasamstarf
við hann, a.m.k. í einstökum kjör-
dæmum.
Mitterrand ef list
Chirac má ekki við því að fæla
frá sér fylgjendur Le Pens, en vill
ekki flæma þá stuðningsmenn sína,
sem kreflast þess að hann verði
skýlaust fordæmdur, yfir í herbúðir
Barres. Vegna uppnámsins út af
ummælum Le Pens um gyðinga
kemst Chirac varla hjá því að taka
afstöðu, en hann verður fyrir tjóni,
hver svo sem hún verður og það
mun bæta stöðu Barres. Hins vegar
fagna íhaldsmenn því að nú séu
loksins skýr mörk milli þeirra og
Þjóðfylkingarinnar og vona að þeir
geti dregið fylgi frá hægriöfga-
mönnum og stöðvað fylgisaukningu
Le Pens.
Samkvæmt skoðanakönnun hafa
22% þeirra Frakka, sem höfðu
ákveðið að kjósa Le Pen, skipt um
skoðun vegna ummæla hans. En
bent er á að gagnrýni gyðingahópa,
baráttumanna mannréttinda, só-
síalista og ýmissa útlendinga láti
vel í eyrum stuðningsmanna hans.
Jafnvel Barbie-réttarhöldin hafa
ekki komið honum illa. Þar eð
Barbie var ákærður fyrir glæpi
gegn mannkyninu var lögð áherzla
á fórnarlömb hans meðal gyðinga
í Lyon og mörgum Frökkum gramd-
ist það, þótt þeir létu ekki á því bera.
„Uppistandið" vegna ummæla
Le Pens treystir fyrst og fremst
stöðu Mitterrands forseta. Le Pen
hefur veikt hægri flokkana og sósí-
alistar ráða lögum á vinstri væng,
þar eð hann hefur tekið mikið fylgi
frá kommúnistum. Þótt forsetinn
sé hneykslaður á Le Pen getur hann
verið ánægður.
GH