Morgunblaðið - 23.02.1988, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. FEBRÚAR 1988
Paata Burchjuladze
Sinfónían og
Burchjuladze
Megi sálin góðan
endihljóta . . .
Tönlist
Jón Ásgeirsson
Paata Burchjuladze er stórkost-
legur söngvari svo sem vel kom
fram á tónleikum Tónlistarfélags-
ins fyrir nokkrum dögum en þá
flutti hann eingöngu rússneska
tónlist. Nú var á efnisskránni auk
verka eftir Tsjajkovskí og Mus-
sorgskí, §órar aríur úr ýmsum
óperum eftir Verdi. I efnisskrá er
aðeins sagt „Aría úr...“ og er það
í raun óhæft að ganga svo frá efn-
isskrá. Auk þess að tilgreina ekki
einu sinni nafn aríunnar er ekki
Úallað um efni hennar í megin-
texta efnisskrár. Ef svona er geng-
ið frá efnisskrá er hún að mestu
gagnslaus áheyrendum, eða í besta
falli aðeins fróðleg lesning, sem
undirrituðum virðist vera tekin úr
almennum umsögnum um aðdrag-
anda að gerð viðeigandi óperu-
verka.
Tónleikamir hófust á Polovts-
ian-dönsunum eftir Borodin, þá
kom „aría“ úr Jevgení Onegín eft-
ir Tsjajkovskí, er Burchjuladze
söng með glæsibrag. Þriðja verkef-
nið var inngangur og vals úr sömu
óperu en þar eftir Eintal Borisar
úr Boris Godúnov eftir Mus-
sorgskí. Verdi-„aríumar“ voru
teknar úr Simon Boccanegra, Att-
ila, Makbeð og Don Carlos, en
hljómsveitin bætti við forleiknum
að Vespri Sicilianni. Sem millispil
var Intermezzo úr Manon Lescaut
eftir Puccini.
Hljómsveitin undir stjóm Páls
P. Pálssonar stóð sig með prýði
og söngur Paata Burchjuladze var
stórkostlegur og í raun er ekkert
hægt að segja annað, því slíkum
söng verður veiklega lýst með orð-
um. Voldug rödd, mikil söng-
tækni, sterk og músíkölsk túlkun
Burchjuladze, er eitthvað sem
menn verða að heyra og á þessu
byggist frægðin, sem stefnir
mönnum saman til að upplifa það
sem frægt er af sögum og frásögn-
um þeirra sem reynt hafa.
Leiklist
Jóhanna Kristjónsdóttir
Herranótt MR:
Frumsýning í Tjamarbæ:
Góða sálin í Sesúan
eftir Bertolt Brecht
Þýðandi: Þorsteinn Þorsteinsson.
Leikmynd: Grétar Reynisson;
hugmynd og holl ráð.
Lýsing: Vilhjálmur Hjálmarsson
Þýðing á söngvum og eftirmála:
Bríet Héðinsdóttir.
Tónlist: Paul Desau o.fl.
Leikstjóri: ÞórhaUur Sigurðsson.
Þrír guðir í rannsóknarleiðangri
um plánetuna jörð að leita að ær-
legri manneskju, þar eð himnafaðir-
inn er orðinn örvæntingarfullur yfir
spillingu hugarfarsins og vonsku
mannanna. Og það þarf þvi ekki að
koma sendiboðunum á óvart að það
reynist hægara ort en gjört að finna
þó ekki væri nema eina góða mann-
eskju. Hún finnst að lokum í Sesúan
og er ung gleðikona, Sén Te. Það
virðist ráða úrslitum um hvort hún
er góð eða ekki að hún skýtur skjóls-
húsi yfir sendiboðana þijá. Skírskot-
un til annarrar gamallar sögu,
kannski?
Unga stúlkan elur með sér þá
drauma að opna litla búð og það
gengur ekki þrautalaust fyrir sig,
þvi að allir virðast ætla að leggja
stein í götu hennar og þvi verður
hún að bregða sér í gervi karlmanns
öðru hveiju. Því að hver tekur mark
að konustrái? Auk þess er nú góða
sálin í Sesúan bara mannleg, hún
er ekki algóð sem betur fer, en það
er i gervi frændans, karlmannsins,
sem hún fær útrás fyrir hörku sína.
Hún kemst í kynni við atvinnulausan
flugmann og fær á honum ofurást,
þótt efnaður rakarínn sýni henni að
hann gæti hugsað sér að eiga hana.
En flugmaðurinn er ekki allur þar
sem hún heldur hann vera, bamar
þessa góðu stúlku, hefur út úr henni
fé og allt er í molum. Þá er ekki
(, annað til ráða en verða karlmaður á
ný og reyna að spjara sig og dylja
á þann veg ásigkomulag sitt.
Það má lesa margt út úr hverri
persónu í þessu leikriti, þótt góða
sálin sé að sönnu fyrirferðarmest.
Eins og Brecht er von og vísa eru
líkingar og skírskotanir á hveiju
strái. Sjálfsagt er niðurstaðan sú,
að það sé ekki á færi neins að vera
algóður, enda brýtur það gegn venju-
legri skynsemi og því geta guðimir
líka sætt sig við að maðurinn sé
ekki fullkominn. Svo fremi sem hann
reyni að vera dálítið góður.
Litríkt og mannmargt mannlíf í
verkinu er svo til þess fallið að gefa
sem flestum nemendum tækifæri að
koma á svið, enda verkið að hluta
valið með tilliti til þess. Eins og
Guðni rektor bendir á í leikskrá hef-
ur og metnaður leiknefndar löngum
verið til fyrirmyndar og fjölbreytni í
leikritavali nemenda hreint ótrúleg.
Þórhallur Sigurðsson hefur þurft
að leysa margan vanda við uppsetn-
ingu verksins hér. Hann hefur með
sér fjörutíu manna leikarahóp að
sönnu, en fæstir þeirra hafa stigið á
svið áður. Það er nokkuð oft ansi
þröngt á sviðinu, hlaupin fram em
auðvitað augljóslega nauðsynleg
lausn við þessar aðstæður en heppn-
ast ekki alltaf sem skyldi. Staðsetn-
ingar eru þó að mestu leyti nokkuð
góðar og framsögn sumra leikara
eftirtektarverð.
Þá eru aðstæður f Tjamarbæ varla
neitt óskaland og þar með hefur
Grétar Reynisson einnig orðið að
greiða úr býsna flóknum málum. Ég
viðurkenni fúslega að ég hef ekki
nokkra hugmynd um, hvemig hefði
átt að leysa leikmyndarmálið, en það
hefði kannski ekki þurft að vera al-
veg svona óhijálegt.
Hilmir Snær Guðnason í hlut-
verki Jang Súns.
Þýðingin er kjamgóð og
„brechtsk". Stytting leikritsins hefur
ekki alltaf tekizt nægilega vel.
Ýmsir leikaranna standa sig með
prýði. Marta Nordal sem Sén Te
sýndi öryggi og hafði nokkuð góða
framsögn. Flugmaðurinn fiáráði sem
fer þó skánandi var f höndum Hilmis
Snæs Guðnasonar og hann sýndi
töffaraheit, tvöfeldni og ástríður
bara ágætlega. Kári Gíslason var
óömggur í fyrstu sem lögregluþjónn
en honum óx ásmegin. Lín Tó smið-
ur er lítið hlutverk, en var vel og
dálítið fagmannlega unnið. Ekkjan
Sín er í höndum Eddu Jónsdóttur,
prýðileg frammistaða. Vang vatns-
sali er dálítið sérstæð persóna af
hendi höfundar og leikstjóra og Dan-
íel Ágúst Haraldsson virtist ráða við
hana.
Sýningar Herranætur hafa alltaf
verið viðburður í menningarlífinu,
þótt meira sé nú í boði. Brecht og
Herranótt standa fyrir sínu eins og
áður, oftast og fyrrum.
Úr Góðu sálinni f Sesúan.
Mjolkursamsalan
>
Ferskar dögum
saman -enda /
loftskiptum
umbúöum.
Eigendur og útgefendur
skuldabréfa
Vegna mikillar eftirspumar óskum við eftir góðum
skuldabréfum í umboðssölu.
Sparifjáreigendur!
Við kappkostum að bjóða örugg skuldabréf með góðri
ávöxtun. Lánstími við allra hæfi. Skuldabréfin eru auð-
seljanleg ef nota þarf fé bundið í þeim fyrir gjalddaga.
Skuldabréfin eru því í reynd óbundin.
Við bjóðum varðveislu og innheimtu
keyptra skuldabréfa án endurgjalds.
Ávöxtunin er því öll ykkar!
Allar nánari upplýsingar í Bankastræti 7, 3. hæð.
© 91-20700
VEBÐBRÉFflwmsKiPTi fjármál eru
V/ samvinnubankans okkar fag
Sinfóníu-
tónleikar
Tönlist
Jón Ásgeirsson
Efnisskrá:
Smetana, Moldá; Mozart, Sin-
fónia Consertante K. 297b; Bart-
ók, Tvær myndir op. 10; Kodaly,
Dansar frá Galanta.
Einleikarar:
Kristján Þ. Stephensen, óbó;
Einar Jóhannesson, klarinett;
Joseph Ognibene, hom;
Hans P. Franzson, fagott.
Stjómandi: Thomas Koncz.
Trúlega er það ekki alls kostar
vel ráðið að setja á efnisskrá Sin-
fóníuhljómsveitar íslands svokölluð
vinsæl tónverk, eins og t.d. Moldá
eftir Smetana. Bæði er að hlustend-
ur hafa mjög líklega heyrt það verk
oftar en mörg önnur tónverk og
einnig þá flutt af afburðahljóm-
sveitums svo að samanburður gæti
orðið SI óhagstæður. Svo var þó
ekki að þessu sinni, því Moldá var
mjög þokkalega flutt, þó heldur
væri áin vatnsminni en vanalega.
Annað verkefnið á efnisskránni
er vafasamt að telja vera eftir Moz-
art, að minnsta kosti hefur ekkert
fundist sem sannar það. Gerð verks-
ins er hvað stíl snertir nákvæmlega
eins og menn sömdu á þessum tíma,
tóntegundaskipan þáttanna ólík því
sem gerist hjá Mozart, svo og hljóm-
skipan og tóntegundaskipti. Best