Morgunblaðið - 23.02.1988, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. FEBRÚAR 1988

STIMPLAR, SLÍFAR
OG HRINGIR
AMC
Audi
BMW
Buick
Chevrolet
Chrysler
Citroén
Daihatsu
Datsun
Dodge
Fiat
Ford
Honda
International
Isuzu
Lada
Landrover
M. Ferguson
Mazda
Mercedes Benz
Mitsubishi
Nissan
Oldsmobile
ijp.
erkins
Peugot
íenault
lange Rover
Saab
Scania
Subaru
Þ. JONSSON & CO
SKEIFAN 17
S. 84515 - 8451 (>
SIEMENS
VS 9112
Öflug ryksuga
• Stillanlegursogkrafturfrá
250 W upp Í1100 W.
• Fjórfjöld síun.
• Fylgihlutirgeymdirivél.
• Sjálfinndregin snúra og
hleðsluskynjari.
Gömlu góðu
SIEMENS gæðin!
/ VI.
SMfTH&
NORLAND
Nóatúni 4 - Sími 28300
HAGGUINDS DENISON
VÖKVADÆLUR
☆ Ollumagn frá 19-318 l/m(n.
☆ Þrýstingur allt að 240 bar.
☆ Öxul-flans staðall sá sami
og á öðrum skófludælum.
☆ Hljóðlátar, endingargóðar.
☆ Einnig fjölbreytt úrval af
stimpildælum, mótorum
og ventlum.
☆ Flagstætt verð.
☆ Ýmsar gerðir á lager.
☆ Varahlutaþjónusta.
☆ Hönnum og byggjum upp
vökvakerfi.
SIC. SVEINBJÖRNSSON HF.
Skelöarási, Caröabæ
símar 52850 - 52661
Krístjaim L. Jóhanns-
dóttir — Minning
Fædd 24. október 1912
Dáin 12. febrúar 1988
Við sviplegt fráfall vinkonu
minnar, Louise Jóhannsdóttur,
koma upp í hugann ljóðlínur skálds-
ins frá Hvítadal:
„Er hel í fangi
minn hollvin ber
ég sakna einhvers
af sjálfum mér.“
Samvistir við Louise voru með
þeim hætti að maður gekk ævinlega
glaðari af hennar fundi en maður
kom. Við bjuggum í sama húsi í
tólf ár og vinátta okkar styrktist
með hverju ári.
Heimili Louise var eins og hún
sjálf, — smekklegt og snyrtilegt og
bar vott um næma tilfinningu fyrir
því sem fagurt er. Til hennar var
gott að leita, — og var óspart gert,
bæði á nóttu og degi.
Að leiðarlokum er mér þakklæti
í huga fyrir velvild þessarar góðu
konu í garð dóttur minnar og dótt-
ursona, en hún var þeim eins og
önnur amma. Mest vil ég þó þakka
dýrmæta vináttu og samverustund-
ir liðinna ára.
Ástvinum Louise færi ég einlæg-
ar samúðarkveðjur.
Anna Long
í dag, þriðjudag 23. febrúar, fer
fram frá Landakotskirkju útför
móðursystur minnar, Kristjönu
Louise Jóhannsdóttur, er lést þann.
12. febr. sl. í Landspítalanum.
Kristjana Louise, eða Lúlla eins
og hún var alltaf kölluð af sínum
nánustu, var fædd í Reykjavík 24.
október 1912. Foreldrar hennar
voru merkishjónin Sigríður Dag-
finnsdóttir og Jóhann Guðmunds-
son skipstjóri sem bæði eru látin.
Lúlla var næst elst systkina sinna,
þau voru Dagbjört Halldóra er býr
í Hafnarfirði, Sigurður skipstjóri er
lést 14. júní 1972, Guðmundur er
drukknaði 9. nóvember 1947, en
yngsta systirin, Gunnhildur, býr í
Reykjavík, og syrgir systur sína,
er var henni alltaf sem besta vin-
LV Uk IJK Lte \|2 \|£
jro JB1 4K 4Kp *B|p
11 Jí J? jí Ji
Luxemborg
HELGARPAKKI
fyrir aðeins
19.600 kr.*
og
SÚPERPAKKI
á aðeins
20.010 kr*
Flogið með Flugleiðum
og gist á hinu frábæra
HOTEL
PULLMAN
(áður Holiday Inn).
Nú er upplagt að skella
sér til Luxemborgar og
njóta lífsins.
Nánari upplýsingar um
HELGARPAKKA og
SÚPERPAKKA færðu
hjá söluskrifstofum
Flugleiða,
umboðsmönnum og
ferðaskrifstofum.
* gildir til 31/3 1988
FLUGLEIDIR
TRAUSTIR BÍLAR
ÁGÓÐUM KJÖRUM
kona og móðir, en bömum hennar
góð amma.
Árið 1916 fluttist úölskyldan til
Hafnarfjarðar, lengst af bjuggu þau
á Hverfisgötu 48. Þegar Lúlla var
10 ára gömul var hún að leika sér
úti í hoppuleik og datt og meiddi
sig illa á vinstra fæti, eftir þau
meiðsli varð að gera vinstri fót
hennar að staurfót.
Árið 1934 giftist hún Lúther Sig-
urðssyni eða Lúlla eins og hann var
alltaf kallaður, hann var fæddur og
uppalinn í Hafnarfirði, þau byggðu
sér hús á Öldugötu 12 og byijuðu
þar sinn búskap. Á ég margar góð-
ar minningar frá því ég dvaldi hjá
þeim á Öldugötu, ég var smástelpa
og efst í huga mínum er minningin
um hundinn þeirra Baby, hann var
mjög fallegur og skemmtilegur, en
þau urðu að láta hann frá sér þeg-
ar þau fluttu til Reykjavíkur. Á
fyrstu árum hjónabandsins veiktist
Lúther af berklum, varð hann að
dvelja lengi á Vífilsstöðum oftar en
einu sinni. Þá reyndi mikið á hjón-
in, þá voru þau svo ung, en sýndu
hve hugrökk og samiýnd þau voru,
því alltaf var mjög kært á milli
þeirra hjóna. Lúther var mjög kátur
og skemmtiiegur, sannur vinur vina
sinna.
Lúlla var mjög myndarleg til allra
verka, alveg sama hvað hún gerði,
þar var snyrtimennskan og vand-
virknin í fyrirrúmi, það báru heimil-
ið hennar og fjölskyldan alla tíð
vott um. Lúlla var alltaf frekar
heilsulítil, það er margt sem kemur
upp í huga mínum er ég hugsa um
frænku mína, því margar góðar
minningar koma upp í huga mínum.
Hún var mér alltaf svo góð, ég
minnist þess hvað hún var nærgæt-
in og góð við mig ef ég átti í ein-
hveijum erfiðleikum, hún var alltaf
tilbúin að hjálpa og létta undir
með, ef hún hafði möguleika á, það
var hennar ánægja að geta hjálpað
og hjúkrað öðrum, vil ég þakka
henni fyrir allt sem hún gerði fyrir
mig og mína.
I stríðsbyijun fluttu þau til
Reykjavíkur og seldu húsið sitt í
Hafnarfirði, því Lúther var orðinn
heilsulítill og fékk vinnu hjá Kassa-
gerð Reykjavíkur, þar sem hann
vann alla tíð.
Fyrsta bam þeirra, drengur,
fæddist andvana, síðar áttu þau
þijár dætur. Þær eru: Sigríður, gift
Agli Ásgrímssyni húsgagnabólstr-
ara, þau eiga tvö böm og em bú-
sett í Reykjavík. Hrafnhildur, gift
Sigurði Óddssyni rafmagnstækni-
fræðingi, þau eiga ^ögur böm og
em búsett í Hafnarfirði, yngst er
Hafdís hennar maður er Jan
Gmndtman sálfræðingur eiga tvo
drengi, Hafdís er búin að búa í
Svíþjóð í 21 ár, starfar þar sem
kennari og félagsráðgjafi. Lúlla fór
nokkmm sinnum til þeirra, en síðast
dvaldi hún hjá þeim 1986, og hafði
mikla ánægju af, henni fannst leið-
inlegt að geta ekki verið nær þeim.
Hún unni mikið bamabömum
sínum og þótti þeim öllum mjög
vænt um ömmu sína. Það hefði
verið henni mikil gleðistund ef hefði
lifað það, að vera viðstödd í vor
þegar elsta bamabamið, Lúther
útskrifast frá læknadeild Háskól-
ans.
í mörg ár leigðu þau, fyrstu árin
á Hverfisgötu 59, en það var árið
1956 að þau festu kaup á íbúð í
Hólmgarði 26, fluttu rétt fyrir jólin,
var það mikil ánægja að vera búin
að fá sitt eigið húsnæði aftur.
Nú dró ský fyrir sólu, það var
þann 15. febrúar 1957 að Lúther
varð bráðkvaddur, þá stóð frænka
mín ein með telpumar, vom þær
allar í skóla. Hún stóð sig eins og
hetja.
I júní síðastliðnum fór hún til
Vopnaljarðar með Sirrý og Agli til
að vera viðstödd brúðkaup Þómnn-
ar dótturdóttir sinnar, það var henni
mikil ánægja, þar dvaldi sl. sumar
Markús, sonur Hafdísar. Eftir brúð-
kaupið dvaldi Lúlla um tíma hjá
ungu hjónunum, talaði hún oft um
þetta, því hún hafði mikla ánægju
af að dvelja hjá þeim.
Á síðasta afinælisdegi sínum
varð hún 75 ára, það var henni
mikil gleðistund að taka á móti fyöl-
skyldu og vinum.
Það var föstudaginn 28. janúar
að Lúlla flutti- úr Gnoðarvogi 16 í
Ljósheima 2 í lyftuhús, því það var
orðið of erfítt fyrir hana að ganga
upp á þriðju hæð, en henni þótti.
sárt að flytja frá sinni góðu vinkonu
Önnu Long er bjó í sama stiga-
húsi. Lúlla var ekki lengi á nýja
staðnum, því þann 4. febrúar veikt-
ist hún.
Elsku frænkur mínar: Ég bið
góðan guð að styrkja ykkur á sorg-
arstund, við vitum að minningin um
góða móður, ömmu og tengdamóð-
ur veitir ykkur styrk.
Með þessum fátæklegu orðum
þakka ég henni fyrir allt og allt.
Söknuðurinn er sár en minningin
bjarta lifir.
Hvíli hún í friði.
Didda
Kristín Samúels-
dóttir - Minning
Fædd 18. ágúst 1913
Dáin 14. febrúar 1988
„Blessuð von í bijósti mínu
bú þú meðan hér ég dvel.
Lát mig sjá í ijósi þínu
ljómann dýrðar bak við hel.“
(H. Hálfd.)
Við kölluðum hana alltaf Dídí,
hún var tvfburi við systur okkar,
Bubbu, sem lést fyrir tæpum 14
árum.
Það er sárt að skrifa þessi
kveðjuorð, hún fór svo snögglega
að við erum varla búin að átta okk-
ur, þó vissum við, að við þessu
mátti búast, því í mörg ár hafði hún
ekki gengið heil til skógar.
Við ættum því að samgleðjast
FJARSTYRÐ
henni, og gerum það, en söknuður-
inn er sár, og ekki síst hjá litlu
bamabömunum, sem misst hafa
svo góða ömmu, og fá ekki lengur
að njóta samvista við hana.
Sár gróa fyrr eða síðar, sum
skilja eftir sig ör, önnur ekki. Sárum
sem myndast við andlát elskaðrar
systur eða annarra ástvina fylgja
jafnframt ljúfar minningar, sem
laða fram bros í gegnum tárin.
Þannig eru tilfinningamar gagn-
vart Dídí. Hún var góð, broshýr og
mild, vildi alla gleðja og öllum
hjálpa, hún átti því bara vini og fær
í veganesti góðar hugsanir og
margar blessunarbænir.
Eiginmaður hennar Friðrik Frið-
riksson lést fyrir 11 árum, og nú
lést hún á aftnælisdegi hans. Þau
eignuðust 3 dætur, Daðínu, Guð-
rúnu og Selmu, góðar og traustar
konur, sem allar bera foreldrum
sínum fagurt vitni. Bamabömin em
8, bambamaböm 2.
Dídí ólst upp hjá móðurömmu og

Canon
Rétti tíminn til
reiknivólakau pa.
Mikið úr\/aI.
Lækkað verð.
krifvélin hf
Suðurlandsbraut 12.
S: 685277 — 685275
afa okkar í Uppsölum; Upphaflega
ætluðu þau að létta á móður okkar
og hafa annan tvíburann um tíma.
En hún varð strax sólargeislinn á
heimilinu, enginn mátti hugsa til
þess að sjá af henni, svo hún varð
kyrr. Móðursystir okkar, Rannveig,
sem ennþá dvaldi í föðurhúsum,
varð fóstra hennar, og kallaði hún
hana ætíð „Veigu sína“. Henni var
kennt að kalla foreldra okkar
mömmu og pabba, hún heimsótti
okkur og við hana. Tvo síðustu
vetuma í bamaskóla var hún hjá
okkur á ísafirði, og fermdist þaðan
ásamt Bubbu. Má því segja að
margar kærleiksríkar hendur hafi
að henni staðið í uppvextinum, enda
gaf hún frá sér mikinn kærleik allt
sitt líf.
Dídí var félagssinnuð og tók mik-
inn þátt í ýmsu félagsstarfi í
Súðavík, þar sem þau bjuggu öll
sín hjúskaparár, hún og maður
hennar. Þó mun kvenfélag staðarins