Morgunblaðið - 26.07.1988, Side 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚLÍ 1988
Svanbjörg Amgríms-
dóttir — Minning
Fædd 26. maí 1903
Dáin 16. júlí 1988
Amma mín, Svanbjörg Arn-
grímsdóttir, er dáin eftir langa sjúk-
dómslegu, en einhvern veginn var
ég alltaf að vona að hún myndi
snúa heim í litla húsið sitt á Kamb-
inum. Rétt er það, að hún var orðin
' 85 ára, en hún var búin að vera
ferðafélagi minn og leiðbeinandi í
hartnær 29 ár svo tómið er mikið
eftir að hún hvarf inn á mér ókunn-
ar slóðir.
Amma bjó hjá okkur öll mín
bemskuár, og þau vom fá kvöldin
sem hún hafði ekki tíma til að segja
mér svo sem eina sögu. Hún sagði
mér heilmikið frá sinni eigin æsku,
og fannst mér þessar endurminn-
ingar hennar engu síðri en þjóðsög-
ur Jóns Árnasonar sem amma las
einnig fyrir mig. Reyndar lærði ég
á þennan hátt að lesa í kjöltunni á
ömmu. Seinna þegar við rifjuðum
þetta upp, þá bætti hún iðulega við
frásögn af sínu eigin lestrarnámi.
Hún þráði svo mikið að læra að
lesa, að hún sat á móti eldri bróður
sínum og fylgdist með þegar verið
var að kenna honum. Þetta varð til
þess að hún lærði að lesa á hvolfí,
og gerði hún það oft mér til gam-
ans að leyfa mér að sjá þær að-
farir. Lestrargleðin átti eftir að
fylgja henni alla ævi, og varð jafn-
framt ein sú besta gjöf sem hún
gaf mér.
Seinna þegar hún taldi að ég
hefði þroska til, þá fór hún að segja
mér frá æsku pabba og Dænda.
Pabbi hafði átt við alvarleg veikindi
að stríða sem unglingur og var rúm-
liggjandi í nokkur ár. Reyndi hún
þá jafnan að hafa ofan af fyrir
honum, en það var erfitt fyrir
óharðnaðan unglinginn að horfa á
jafnaldra sína að leik. Dændi var
mikill íþróttamaður, og keppti bæði
í sundi og hlaupum. Rúmið hans
pabba var fært að glugganum og
þannig tók hann gjarnan tímann
fyrir hlauparann. Pabbi horfðist í
augu við veikindin með því að gera
það sem honum þótti einna erfíð-
SÍÐUSTU BÍLARNIR '88
TIL AFGREIÐSLU STRAX
HONDA Á ÍSLANDI, Vatnagörðum 24, Rvík, sími 689900
AHONDA
Við rýmum fyrir árgerð '89 og seljum
síðustu HONDA CIVIC bílana árgerð
1988 með verulegum afslætti.
Það er stór munur á HONDA og Öðrum
japönskum bílum. HONDA hefur yfirbragð og
glæsileik sem allir sækjast eftir.
Nú er tækifærið að eignast HONDA glæsivagn
á hagstæðu verði og góðum kjörum.
Örfáum bílum óráðstafað.
HONDA CIVIC 3ja dyra kostar nú frá kr. 575.000*
VERÐ ÁÐUR 622.000
HONDA CIVIC SEDAN kostar nú frá kr. 669.500*
VERÐ ÁÐUR 748.000
*að viðbættum kr. 21.000 fyrir ryðvörn og skráningu.
Öll verð miðast við gengisskráningu 5. júlí 1988.
HONDA CIVIC SEDAN
4ra dyra GL, 5 gíra
Verð frá 669.500
Útborgun 25% 167.375
Eftirstöðvar 502.125
Verð frá 575.000
Útborgun 25% 143.750
Eftirstöðvar 431.250
Greiðast með jöfnum
afborgunum
í allt að 30 mánuði.
Mánaðargreiðsla kr. 14.375
að viðbættum vöxtum.
Greiðast með jöfnum
afborgunum
í allt að 30 mánuði.
Mánaðargreiðsla kr. 16.738
að viðbættum vöxtum.
HONDA CIVIC DX
3ja dyra, 5 gíra
[H
ast. Þessa sögu sagði amma mér
oft, en það var ekki fyrr en seinna
sem ég áttaði mig á því að hún var
að sýna mér hvernig taka ætti ör-
lögunum með æðruleysi. Það var á
þennan hátt sem hún miðlaði af
visku sinni frekar en að koma með
umvandanir.
En amma sýndi einnig fordæmi
í verki. Kvöldið sem pabbi dó vorum
við hin svo slegin að við áttum lítið
aflögu handa öðrum. Þá sat amma
með litla bróður inni í herbergi og
reyndi að hugga hann. Þó þykist
ég vita, að ef hennar hefði ekki
verið þörf, þá hefði hún kosið að
vera við hlið sonarins í dauðastríð-
inu. Eins veit ég að hún flutti suður
til að vera návistum við pabba, og
að eftir fráfall hans langaði hana
heim í húsið sitt, þar sem henni
leið alltaf best. En hún vissi að
hennar var enn þörf svo hún beið
með að flytja í nokkur ár, eða þang-
að til hún sá að við vorum komin
yfir það versta.
Síðustu árin átti amma við mikil
veikindi að stríða. Hún bar sig þó
alltaf vel, stundum um of, því seinna
frétti ég að hún hefði hresst sig
upp þegar ég hringdi, en legið svo
örþreytt lengi á eftir. Þegar hún
kom heim eftir að hafa fengið blóð-
tappa í fótinn í fyrra skiptið, vildu
læknarnir að hún væri hjá Dænda
í einhvern tíma.
En amma vildi heim í húsið sitt
og var þess fullviss að ekkert illt
gæti komið fyrir sig, enda fyndi
hún svo oft fyrir nærveru pabba
og afa þar. Það fylgja svo margar
minningar þessu húsi, sagði hún
mér, og bætti við að hún ætlaði að
trúa mér fyrir nokkru. Hún færi
nefnilega stundum á stjá á næturn-
ar og brygði sér upp á háaloft, því
þar geymdi hún svo margt sem
tengdist liðinni tíð.
Mér var nú frekar órótt því ég
vissi að til að komast þangað upp
þurfti að draga niður stiga sem var
reyndar langt frá því að vera örugg-
ur þar sem amma átti orðið erfitt
um gang. Spurði þó hvort hún ætti
erfítt með svefn fyrst hún notaði
nóttina í svona príl. Þá dró amma
augað í pung og skellihló. Nei, hún
vildi bara ekki að neinn kæmi að
henni, því sá hinn sami myndi þykj-
ast vita betur hvað henni væri holl-
ast, háaldraðri konunni, og reyna
að koma í veg fyrir að þetta endur-
tæki sig.
Það er þessi mynd sem kemur
oftast upp í huga minn, núna þegar
hennar nýtur ekki lengur við. Ég
hef sjaldan séð jafnmikla lífsgleði
geisla af nokkrum manni eins og
af henni ömmu minni í þetta skipti,
og var hún þá komin að endamörk-
um lífs síns. Við yngra fólkið meg-
um læra mikið af henni.
En nú er amma farin til móts
við pabba og afa, og ég veit að þar
munu faðir og sonur taka jafnvel á
móti henni eins og sá sonurinn sem
eftir er reyndist henni hér.
Við amma töluðum oft um forlög-
in og dauðann, sérstaklega í seinni
tíð. Vorum við ásáttar um að þetta
væri allt fyrirfram ákveðið og að
dauðastundin væri í hendi Guðs.
Þessi óbilandi trú ömmu á annað
líf var jafnframt besta gjöfin sem
hún gaf mér.
Fyrir hönd Qölskyldu minnar
Blómastofa
Friðfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
tll kl. 22,- eínnig um helgar.
Skreytingar viö öll tilefni.
Gjafavörur.