Morgunblaðið - 27.07.1988, Blaðsíða 39

39
Sveinn Þórðarson
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JÚLÍ 1988
Ótrúlegt er, en Ásmundur Ás-
mundsson, bæjarfulltrúi Alþýðu-
bandalagsins sagði meðal annars
þetta: „ ... að Þórður á Sæbóli var
þennan dag með læknisvottorð uppá
að hann væri í lagi til að skrifa uppá
svona samning...“
Björn Ólafsson, bæjarfulltrúi Al-
þýðubandalagins sagði þessi orð:
„ ... að þama var ekki svigrúm og
það er nokkuð ljóst af þessu að bæ-
jarlögmaður hefur verið með samn-
ingsuppkast í höndum sem hann
gerði sér enga grein fyrir hvort hann
kæmi í gegn eða ekki og kemur raun-
ar ekki í gegn nema að gera þessar
ákveðnu breytingar, sem eru vélrit-
aðar inn á allt öðrum stað á allt
aðra ritvél, heldur en hitt og það á
síðustu stundu á þeim klukkustund-
um sem voru til umráða til að ganga
frá samningnum ...“
Viðurkenning Guðmundar Odds-
sonar, bæjarfulltrúa Alþýðuflokks-
ins, á starfsaðferð bæjarlögmanns
og meirihluta bæjarstjórnar hljóðar
þannig á segulbandinu: „ ... ég held
að um það sé ekki deilt að það verði
að nýta þau tækifæri sem gefast...“
Hvaða tækifæri varð að nýta
þama á þessum örfáu klukkutímum
sem gáfust? Jú, það var að ná landi
foreldra minna undir Kópavogsbæ
með þessum illa gerða samningi sem
var svo dæmdur ógildur í héraðsdómi
vegna heilsubrests föður míns, van-
heilsu sem bæjarlögmanni og bæjar-
stjóm var fullkunnugt um en „ .. .
urðu að nýta þegar tækifæri
gafst..."
Athyglisverður er einnig þessi
ógnar hraði sem varð að hafa á við
undirskrift samningsins og bæjar-
stjómarmenn ræða rnikið um. Samn-
ingsumræður um landið höfðu staðið
í tíu ár, en svo verða ekki nema „örfá-
ir klukkutímar til stefnu" til þess að
ganga frá samningnum.
Átti læknisvottorðið uppá heilsu
föður míns sem Guðmundur Marinó
hafði orðið sér út um, og var seinna
talið ómerkt í undirrétti, að ganga
úr gildi á nokkmm khikkustundum?
Eða er mögulegt að vitneskja um
væntanlega komu mína til Islands
10. september, sama daginn og
samningnum var þröngvað í gegn
með þessum ógnar hraða, hafí ráðið
þar um? Vissulega hefði efni samn-
ingsins orðið annað ef ég hefði feng-
ið vitneskju um athafnir Guðmundar
og Þórólfs bæjarlögmanns, og væm
bæjarlögmaður og bæjarstjóm Kópa-
vogs þá ekki í þeim ógöngum sem
þeir hafa komið sér í með þessu víta-
verða athæfi.
Þessi grein er orðin lengri en ég
ætlaði mér en margt er enn ósagt
um málið. Til dæmis um framkomu
lögmannanna Ólafs Axelssonar og
Þórólfs bæjarlögmanns. _Ættu tii
dæmis Lögfræðingafélag íslands og
dómsmálaráðuneytið að athuga
hvort Ólafur hafí rækt skyldu sína
gagnvart föður mínum sem lögfræð-
ingur hans.
Einnig mætti segja margt fleira
um þá óhemju frekju og ágang sem
Kópavogsbær hefur sýnt dánarbúi
foreldra minna. Til dæmis er bærinm
gerði tilraun til að úthluta lóð í landi
Sæbóls þar til ég stoppaði það. Einn-
ig hef ég orðið var við það nýlega
að bærinn hefur leyft margar hús-
byggingar á landi Sæbóls eftir að
landið féll aftur til dánarbús foreldra
minna. Þetta hefur verið gert undir
því fáránlega yfirskini að það væri
Marbakkaland. Sannleikurinn er sá,
eins og sjá má ef litið er á kort af
Kópavogi, að mikið af því landi sem
er kallað Marbakkasvæði tilheyrir
Sæbóli. Til dæmis er Huldubraut og
stór partur af Marbakkabraut í Sæ-
bólslandi.
Höfundur er yfirflugvélaverk-
fræðingur Northrop Norair í Kali-
fomíu.
að ekki væri allt með felldu? „Það
var jú ljóst að maðurinn var sjúkling-
ur,“ svaraði Þórólfur Beck er hann
var spurður að þessu fyrir rétti.
Bæjarlögmanni var einnig kunnugt
að undirskrift Ólafs Axelssonar lög-
manns sem vottaði udirskrift föður
míns var ólögleg. Ólafur viðurkenndi
fyrir rétti að hann hefði ekki verið
viðstaddur við undirskrift föður míns.
Þó vottaði hann samninginn seinna
þegar komið var með skjölin til hans.
Einnig talaði Ólafur ekkert við föður
minn um endanlegt efni samningsins
eftir því sem hann bar sjálfur fyrir
rétti þótt hann ætti að heita lögmað-
ur foreldra minna. Að þætti Ólafs
Axelssonar í þessu máli verður vikið
síðar á öðrum vettvangi.
Hvað hefði átt að þurfa mikið til
þess að bæjarlögmaður kynnti sér
ástand og hugarfar föður míns gagn-
vart samningnum? Sannarlega hefði
mátt ætlast til að heiðvirður og
grandvar lögmaður Kópavogs gerði
það. Það er að segja ef kappið við
að komast yfír land foreldra minna
réði ekki öllu.
Hver var svo þáttur bæjarstjómar
Kópavogs í þessu ljóta máli? Hvað
vissu einstakir meðlimir bæjarstjórn-
ar um starfsaðferðir lögmanns og
um heilsufar föður míns og skilning
hans á samningnum? Mörgum Kópa-
vogsbúum er eflaust í minni misklíð
sú er upp kom innan bæjarstjómar
Kópavogs þar sem minnihlutinn
deildi harðlega á samstjómarmenn
sína fyrir málsmeðferð og innihald
samningsins. Bæjarlögmaður hafði
skrifað undir samninginn án fyrir-
vara um samþykkt bæjarráðs og
bæjarstjómar, en með vitund og
stuðningi meirihlutans í bæjarstjóm.
Minnihlutinn, sem hafði aftur á móti
ekki hugmynd um samninginn fyrr
en eftirá, mótmælti vinnubrögðunum
sem valdníðslu og brotum á bæjar-
málasamþykkt.
Lestur dómsskjala frá undirrétti
sem felldi samninginn um afsal Sæ-
bólslands til Kópavogsbæjar er mjög
athyglisverður og gefur glögga hug-
mynd um þátt meirihluta bæjar-
stjómar í málinu. Það er augljóst að
þeir styðja starfsaðferðir bæjarlög-
manns og afsaka vinnubrögð hans á
þeim forsendum, svo þeirra eigin orð
séu notuð, „það væm þessar sérstöku
aðstæður sem ollu þessu ...“ Meiri-
hlutinn lét einnig bóka að þeir álitu
að bæjarlögmaður hafi náð mjög
hagstæðum samningi fyrir bæjarsjóð
Kópavogs við óvenju erfiðar aðstæð-
ur og lýsir fullu trausti á hann.
Hvaða óvenju erfíðu aðstæðna var
þarna verið að vísa til? Því fæst best
svarað með því að hlusta á það sem
sagt var á bæjarstjómarfundinum
þann 26. september 1980. Umræður
á fundinum vom teknar upp á segul-
band sem er fyrirliggjandi í skjala-
safni bæjarins. Spólan ætti að vera
aðgengileg fyrir almenning þar sem
fundurinn var haldinn fyrir opnum
dymm.
Það kennir margra grasa á spól-
unni þar sem meirihlutamenn em að
réttlæta vinnuaðferð bæjarlögmans.
Má þar heyra Jóhann H. Jónsson,
bæjarfulltrúa Framsóknar segja eft-
irfarandi: „ ... Bæjarlögmaður gerði
þetta með meirihlutann á bak við
sig..., en er þess eðlis að varð að
skrifa undir á stundinni..en það
snerti einmitt heilsufar Þórðar Þor-
steinssonar. Þama var spuming, vil
ég fullyrða, um örfáa klukkutíma til
að ganga frá þessum samningi, örfáa
klukkutíma. ..“