Morgunblaðið - 02.09.1988, Qupperneq 33

£8
gger jraaMaTía?. .s auDAauT2öa .qiqAjazuoflOM
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. SEPTEMBER 1988 33
Erla D. Magnús-
dóttir - Minning
Fædd 20. maí 1936
Dáin 24. ágfúst 1988
í dag fer fram frá Fossvogs-
kirkju útför Erlu Dórotheu Magnús-
dóttur, en hún lést í Landspítalan-
um 25. ágúst.
Erla var fædd 20. maí 1936 í
Reykjavík. Foreldrar hennar eru
Unnur Lárusdóttir og Magnús K.
Jónsson byggingameistari. Erla var
elst fimm systkina. Hún eignaðist
þijú börn. Með fyrri manni sínum,
Gunnari Jónssyni, Jón sem giftur
er Höllu Ragnarsdóttur og eiga þau
tvö böm, og Unni Helgu. Með seinni'
manni sínum, Einari Guðmunds-
syni, kennara, Margréti, sem er
fjórtán ára. Erla var mikil atorku
og dugnaðarkona. Lengst vann hún
úti verslunar- og sölustörf, en fyrir
nokkrum árum stofnaði hún með
manni sínum Heildverslunina Rún.
Mikið og gott orð hefur farið af
dugnaði hennar við öll þessi störf,
en þá er ótalið hennar aðal ævi-
starf, sem var að sjálfsögðu uppeldi
bamanna og umönnun heimilisins.
Bæði heimilið, fyrirtækið og öll
hennar störf báru þess vitni hve
einstök smekkmanneskja Erla var.
Óhætt er að segja að heimilið á
Hraunbraut 22 í Kópavogi sé meðal
fegurstu heimila. Þar höfum við,
sem þessi fátæklegu kveðjuorð
skrifum, notið margra unaðsstunda.
Þar höfum við alltaf orðið hlýju og
gleði aðnjótandi. Þar hefur verið
einstaklega ánægjulegt að njóta
gestrisni hjónanna, snæða góðan
mat og ræða málefni dagsins og
framtíðarinnar.
Þrátt fyrir að Erla gerði sér
glögga grein fyrir hve alvarlegur
sjúkdómurinn var, sem hún var
haldin, var hún ávallt bjartsýn og
glöð og barðist eins og hetja til
hinstu stundar. Já, það var mikil
reisn yfir þessari konu. Og mikið
eigum við sem eftir lifum að þakka
henni og öðrum hetjum hversdags-
ins, sem beijast við sjúkdóma af
þessu tagi, af jafn miklu æðruleysi.
Erla Magnúsdóttir átti sér marga
drauma og fyrirætlanir. Margir
draumar hennar rættust, en hún
átti margt eftir ógert. Við hyggjum
að mest hafi glatt hana, að fá að
lifa það að hennar elskulega góða
dóttir, Margrét, fermdist á sl. vori.
Það mætti margt fleira segja um
ævi Erlu. En það sem við vitum að
það hefði ekki verið að hennar
skapi, að við færum að rekja kosti
hennar frekar en við höfum þegar
gert, skal hér staðar numið.
Að lokum skulu færðar fram
þakkir fyrir langa og góða vináttu.
Einari, hennar trausta og góða eig-
inmanni, bömum, tengdadóttur,
bamabömum, foreldmm, systkin-
um og öðm venslafólki flytjum við
innilegar samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Erlu D.
Magnúsdóttur.
Elsie og Teitur Jensson
Hratt flýgur stund. Það er nán-
ast ótrúlegt að tuttugu ár em liðin
frá því við Erla urðum nágrannar
í Kópavoginum. Það fór ekki hjá
því, að strax myndaðist kunnings-
skapur við þessa fallegu, glöðu
konu, sem ávallt mætti manni bros-
andi og frá fyrstu kynnum á hóg-
væran máta, var hjálpsöm og yndis-
legur nágranni. Vil ég þakka henni
öll þessi ár.
Einnig vil ég votta manni hennar
og bömum innilega samúð mína.
Þeirra er missirinn mestur. Bið ég
algóðan Guð, að styrkja þau og
gefa þeim þrek með minningunum
um þessa elskulegu konu, sem svo
ótímabært er burtkölluð.
„Verði Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum;
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn." (Vald Briem.)
Ingrid Halldórsson
Það er erfitt að sætta sig við þá
staðreynd að hún Erla sé ekki leng-
ur á meðal okkar. Hún sem var svo
þrungin lífsorku, svo athafnasöm og
svo glæsileg, að hugsunin um dauð-
ann hvarflaði ekki að okkur í návist
hennar og þó að okkur gmnaði að
hún bæri feigðina í farteskinu
síðustu mánuðina þá eyddist sá
grunur og upp spratt trúin á krafta-
verk, þgar við sáum hvernig hún
sigraði hvem veikindaóvininn á fæt-
ur öðmm. Hvernig má það vera að
hún sé öll.
Erla var dóttir hjónanna Unnar
Lámsdóttur og Magnúsar K. Jóns-
sonar, sem bæði lifa dóttur sína.
Hún var elst 5 barna þeirra en hin
em Jón, Elsa, Jónína og Ástþór.
Erla giftist Einari Guðmundssyni
kennara 1. júní 1973 og eignuðust
þau eina dóttur bama. Hún fæddist
30. júní 1974 og var skírð Margrét
eftir móður Einars sem er látin fyr-
ir fáum ámm. Af fyrra hjónabandi
átti Erla tvö böm, Jón fæddan 1956,
giftan Höllu Ragnarsdóttur og eiga
þau dreng og telpu, og Unni, fædda
1963.
Það var einmitt á brúðkaupsdegí
Einars og Erlu að leiðir okkar flétt-
uðust saman og hefur ekki upp úr
raknað síðan. Við hjónin vomm á
leið til Costa del Sol og komin inn
í rútuna sem átti að flytja okkur til
Keflavíkur. Það vantaði tvö og þama
komu þau hlaupandi Einar og Erla
og héldust í hendur geislandi af
hamingju enda hjónavígslan nýaf-
staðin og brúðkaupsferðin framund-
an. I heitri júnísól á Spánarströnd
gafst nægur tími til að spjalla saman
og kynnast og síðan höfum við átt
saman margar góðar samvemstund-
ir sem geymast í minningu okkar
um ókomin ár.
Ég minnti Erlu oft á það að við
hefðum nú ekki verið að sjást í
fyrsta sinn þama niður á Costa del
Sol um árið. Þá skríkti hún af kátínu
og stríðnisglampi kom í augun. Hún
var nefnilega í starfí mkkara um
þær mundir og átti stundum erindi
við mig þar sem ég vann við það
m.a. að halda utan um rýran sjóð.
Alltaf skyldi henni takast að sann-
færa mig um það að þær fáu krónur
sem ég átti til væm betur komnar
í höndum hennar en nokkurs annars
rukkara.
Já, það fór aldrei á milli mála að
hún var drífandi og dugleg í vinnu
hún Erla og enginn var svikinn af
vinnubrögðunum hennar sama hvort
hún var við innheimtustörf eða sölu-
mennsku. Hún hafði ódrepandi
áhuga á því sem hún tók sér fyrir
hendur og var fædd sölumaður.
Það var því mjög eðlilegt að þess-
ir eiginleikar hennar drægju'hana
út í sjálfstæðan atvinnurekstur og
hún og Einar stofnuðu sitt eigið litla
heiidsölufyrirtæki sem óx og dafnaði
undir handleiðslu hennar og er nú
um þessar mundir að sprengja utan
af sér það húsnæði sem það er í.
Við vomm þar samheijar um
stuttan tíma á meðan litla Rún eins
og við gjarnan kölluðum fyrirtækið
var að komast á laggírnar. Það var
mér lærdómsríkur tími því að þar
kynntist ég þeim góða eiginleika
hennar að fresta því ekki til morg-
uns sem hægt var að gera í dag og
helst hefði hún kosið að ljúka öllu af
í gær. Hún vann ekki eftir klukku,
nema þá helst í kapphlaupi við hana.
Verkin vom unnin fljótt og vel og
ekki spurt um hvíld þegar nóg var
að gera. Þegar læknirinn ráðlagði
henni að vinna bara hálfan daginn
þá mætti hún á morgnana og svo
gat dregist að hún færi heim. Það
var staðið á meðan stætt var og
stundum fór hún síðust af vinnu-
stað. Það skyldi enginn halda að
heimilið hafi orðið útundan, nema
síður væri. Þar vom þau innilega
samtaka í því að fegra og prýða
hýbýli sín Erla og Einar og samein-
aðist öll fjölskyldan um það að reisn
heimilisins héldist þrátt fyrir veik-
indi húsmóðurinnar.
Hvert tækifæri sem gafst var
notað til þess að gera sér dagamun.
Það var eins og hún skynjaði að
tíminn til að njóta samvista við fjöl-
skyldu sína og vini væri henni naumt
skammtaður og því skyldi nýta hann
vel og það gerði hún líka og mættum
við hin, alheilbrigð, vera ánægð ef
við lifðum lífínu jafn lifandi og hún
gerði fársjúk.
Ég kveð vinkonu mína með trega
um leið og ég þakka samleiðina á
liðnum ámm og votta Einari, böm-
unum og foreldrum Erlu mína
dýpstu samúð. Það er mér þung-
bært að geta ekki fylgt Erlu síðasta
spölinn. Góðar fyrirbænir verða að
duga þar sem ég verð fjarverandi
þegar jarðarförin fer fram.
Sigríður Sigurbergsdóttir
Hún hafði skapandi áhrif á um-
hverfi sitt, gæddi það lífí og litum.
Hún greiddi götu mína, sáði þar
hamingju og gleði. Ég kveð yndis-
legan vin og móður að sinni.
Vinur þinn er þér allt.
Hann er akur sálarinnar, þar sem samúð
þinni er sáð og gieði þin uppskorin.
Hann er brauð þitt og arineldur.
Þú kemur til hans svangur og í leit að friði.
Þú skalt ekki hryggjast, þegar þú skilur
við vin þinn, því að það, sem þér þyldr vænst um
í fári hans getur orðið þér tjósara í ijarveru hans.
(Spámaðurinn)
Hafi Erla þökk fyrir allt og allt.
Unnur
Rauða spjaldið gæti jafnvel sparað
fyrir expresso handa gömlu klíkunni,
ef þú verslar hjá Eymundsson!
, ALLT TIL SKÓLANS !
HIÆGILEGT VERÐ HJA EYMUNÐSSON
AUSTURSTRÆTI 0G EIÐISTORGI
HJA EYMUNDSSON LÆKKAR
RAUÐA SPJALDID VERÐID!