Morgunblaðið - 10.01.1989, Blaðsíða 48

Iltargtittftlfifeife
ÞRIÐJUDAGUR 10. JANUAR 1989
VERÐ í LAUSASÖLU 70 KR.
Þýzkaland:
Karfinn á 130
krónur í
Bremerhaven
FISKVERÐ er enn hátt á ísfisk-
mörkuðunum í Bretlandi og
Vestur-Þýzkalandi. í Bretlandi
seldist þorskur í gær á um 90
krónur kílóið og ýsan á 156. í
Þýzkalandi fór karfi nærri á
130 krónur kílóið.
Vigri RE seldi 147 tonn í Bre-
merhaven í gær. Heildarverð var
14,9 milljónir króna, meðalverð
101,27. Sé miðað við meðalverð í
íslenzkum krónum, er um metsölu
að ræða, en sé miðað við vestur-
þýzk mörk, heggur Vigri nærri
rétt ársgömlu meti sínu. Nú var
meðalverðið 3,75 mörk, en í fyrra
4,13. Eitthvað var af þorski í afla
Vigra og dró hann meðalverðið
niður.
Hrafn Sveinbjamarson GK seldi
í gær 55 tonn í Hull. Heildarverð
var 6,2 milljónir króna, meðalverð
113,42 krónur. 34 tonn af þorski
voru í aflanum og fór hann að
meðaltali á 90,91 krónu. 19 tonn
af ýsu seldust að meðaltali á
156,23 krónur.
Þjónusta
á skíðasvæð-
um hækkar
um 20%
VERÐLAGSSTOFNUN heimil-
aði nýlega um 20% hækkun á
þjónustu á skíðasvæðunum í
Reykjavík, á Akureyri og á
ísafirði.
Guðmundur Sigurðsson yfírvið-
skiptafræðingur Verðlagsstofnun-
ar sagði að þrátt fyrir verðstöðvun
heimilaði stofnunin hækkanir sem
bundnar væru við árstíðir og væri
þá tekið mið af kostnaðarhækkun-
um á árinu. Þetta ætti við gjald á
þjónustu á skíðasvæðunum, svo
sem gjald í Iyftur og leigu fyrir
búnað, nú við upphaf skíðaver-
tíðarinnar enda hefði þessi þjón-
usta ekki hækkað í heilt ár.
Á sama hátt hefur verið heimil-
uð um 20% hækkun á leigu fyrir
íþróttasali hjá Akureyrarbæ og
einstaka smærri bæjum.
Morgunblaðið/RAX
Alftir í heimilisfæði
Á ANNAÐ ár hafa álftir komið reglulega í mat að húsi einu á
sjávarlóð við Hamarsgötu á Seltjarnarnesi. í fyrstu kom eitt par,
síðan tvö og afkvæmin með og sló þá oft í brýnu um bitann, en
eins og flest annað hefiir matartíminn fundið sér farveg og nú
fá allir sinn bita þótt 10 til 20 álftir mæti tvisvar til þrisvar á dag.
Á myndinni er ein heimasætan, Kristín Hlín, ásamt tíkinni Týru,
en Kristín Hlín gefiir álftunum ásamt öðru heimilisfólki. í fjarska
eru þrettán álftir sem mættu í snarlið daginn þann um áramótin.
Eigendur firystitogaranna:
íhuga veiðar á djúpkarfa
utan íslenzku landhelginnar
EIGENDUR frystitogaranna
íhuga nú möguleika á djúpkarfa-
veiðum utan islenzku landhelginn-
ar á Reykjaneshrygg. Sovétmenn
og ýmsar aðrar austantjaldsþjóðir
hafa stundað þar veiðar, að talið
er með nokkuð góðum árangri,
og selt karfann á góðu verði til
Japans. Vitað er um að minnsta
kosti eitt islenzkt skip, Viði HF,
sem veitt hefur þarna karfa rétt
innan linunnar og reyndist það
ágætis fiskur. Hann var seldur á
fiskmarkaði í ÞýzkaJandi með
góðum árangri. Veiðar á þessum
slóðum yrðu utan kvóta.
Mál þessi voru meðal annars rædd
á fundi frystitogaramanna fyrir
Enn vantar fólk - jafiivel þar
sem mikið atvinnuleysi er
Aldrei meiri ásókn útlendinga í atvinnu hér en í fyrra
„ÞAÐ HEYRAST ennþá raddir um að það vanti fólk, jafnvel á stöðum
þar sem er verulegt atvinnuleysi," segir Óskar Hallgrímsson á vinnu-
málaskrifstofu félagsmálaráðuneytisins. Hann segir að enn sé ekki
farið að reyna á hvort umsóknum útiendinga um atvinnuleyfi hér á
landi verði hafiiað í ríkari mæli en áður, þar sem helstu aðilar vinnu-
markaðarins hafa ekki enn skilað inn gögnum um atvinnuástandið.
Ásókn útlendinga i atvinnu hérlendis hefiir aldrei verið meiri en í
fyrra, að sögn Arna Sigurjónssonar hjá útlendingaeftirlitinu.
Óskar var spurður hvort einhverjar
ákvarðanir hafi verið teknar um að
hamla gegn ásókn útlendinga í vinnu
hér á landi í Ijósi aukins atvinnuleys-
is. „Það er ekki farið að reyna á
það,“ sagði hann. „Við erum enn að
bíða eftir svörum frá helstu samtök-
jjjum á vinnumarkaðnum um hvaða
stefnu á að fylgja. Þess vegna hefur
ekki verið mörkuð stefna ennþá, en
ég á von á að staðið verði á bremsun-
um í bili.“
Óskar var spurður um skýringar
þess, að vantað geti fólk á staði þar
sem víðtækt atvinnuleysi er. Hann
sagði fólk vera ákaflega staðbundið
í vinnu. „Fólk vill vinna i sínu frysti-
húsi og þegar ekki er vinna þar, þá
situr það heima frekar en fara í hitt
frystihúsið, að ekki sé talað um salt-
fiskinn. Fólk heldur líka í vonina, að
þetta verði ekki varanlegt stopp.“
Árni Siguijónsson hjá útlendinga-
eftirlitinu sagði íslendinga hafa verið
duglega að auglýsa atvinnutækifæri
erlendis, auk þess sem atvinnumiðl-
unum hefði verið komið á fót fyrir
útlendinga og ætti það eflaust stóran
þátt í aukinni ásókn þeirra í störf
hérlendis. Hins vegar sagði Ámi að
mun færri umsóknir hefðu borist það
sem af er nýju ári en oft áður. Óvíst
væri þó hver þróunin yrði þegar vetr-
arvertíð hefst fyrir alvöru.
skömmu. Magnús Kristinsson, fram-
kvæmdastjóri Bergs-Hugins í Vest-
mannaeyjum, sem meðal annars ger-
ir ftystitogarann Vestmannaey út,
sagði að menn vildu halda öllum
möguleikum opnum. Vitað væri að
Hafrannsóknastofnun hefði kannað
svæðið þama og á 400 faðma dýpi
hefði fengizt stór, rauður og fallegur
djúpsjávarkarfí, laus við sníkjudýr.
Hann teldi að þrír til fjórir togarar
þyrftu að fara þama saman og
standa yrði að þessari tilraun með
þeim hætti að menn kæmu ekki heim
aftur með skottið á milli lappanna
vegna þess að útbúnaður hafi ekki
verið í lagi. Það hefði verið fært í
tal við Guðmund Gunnarsson, sölu-
stjóra í Hampiðjunni, að fyrirtækið
tæki þátt i að setja upp veiðarfæri,
flottroll fyrir venjulegt tog og
tvílembingstog, til þessara veiða og
hefði hann tekið því vel. „Þetta er
möguleiki, sem okkur ber að kanna.
Það má líka benda á, að svona karfi
gæti fundizt innan landhelginnar á
hryggnum. Um það vita menn ekki
enn vegna þess að þeir hafa ekki
athugað það nægilega vel, lítið sem
ekkert farið dýpra en á Fjöllin," sagði
Magnús Kristinsson.
Guðrún Lárusdóttir, útgerðarmað-
ur Ýmis HF, sagði að menn yrðu að
hugsa sinn gang betur eftir því sem
veiðiheimildir skertust. Nú væri kom-
ið hámark á grálúðuveiðar og skerti
það afkomu þeirra, sem hefðu stund-
að þær veiðar, verulega. „Við verðum
að leita einhverra leiða í stað þess
að bíða þess að staðan hér heima
lagist," sagði 'Guðrún. „Skipin eru
of mörg og því of lítið til skiptanna.
Við höfum lítillega reynt fyrir okkur
á gulllaxi. Af hveiju skyldum við
ekki reyna líka við þennan karfa, sem
aðrar þjóðir virðast taka með góðum
árangri. Þá finnst mér koma til
greina að reyna að afla veiðiheimilda
innan lögsögu annarra þjóða, svo
sem Grænlendinga. Til að þessir
möguleikar geti orðið raunhæfir
verða stjómvöld hins vegar að hætta
skattfíkn sinni, sem meðal annars
felst í svokölluðum bjargráðum. Þau
eru ekkert annað en aukin skatt-
heimta, sókn í fé, sem útvegurinn á
sjálfur. Við þurfum peningana til að
standa undir kostnaði af dýrum til-
raunaveiðum og markaðsleit."
Guðrún sagði ennfremur, að um
þessar mundir væri afkoman við
karfaveiðamar erfið. Verðfall í Japan
þýddi að tap væri á framleiðslunni
og því fæm menn tæpast í djúpkarf-
ann að sinni. Eitthvað væri um það
að heilfrysti karfinn væri seldur til
Vestur-Þýzkalands, en það væri í
fremur litlum mæli. „Útlitið er ekki
gott, en það batnar ekki, reynum við
ekki að bjarga okkur sjálf. Það
bjarga okkur engir aðrir,“ sagði
Guðrún Lámsdóttir.