Morgunblaðið - 24.02.1989, Blaðsíða 31

©8
31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1989
Daði Sigurvins-
son — Minning
Fæddur 7. júlí 1974
Dáinn 20. febrúar 1989
Þegar hringt var í okkur og okk-
ur sagt að Daði hefði veikst snögg-
lega og væri kominn á sjúkrahús,
þá vildum við ekki trúa því að það
gæti verið neitt alvarlegt, ekki
hann, hann sem alltaf var svo hress
og kátur, hann sem var með okkur
deginum áður, kvaddi okkur og fór
á íþróttaæfingu — það gat ekki
annað verið en að honum myndi
batna. Jafnvel þegar í ljós kom að
hann kæmi ekki aftur þá neituðum
við að trúa. — Af hveiju hann?
Daði var einstaklega elskulegur
drengur, alltaf var hann jafn léttur
í skapi þegar hann kom til okkar.
Það var svo gaman að tala við hann.
Hann sá alltaf björtu hliðamar á
hlutunum, og sagði svo skemmti-
lega frá. Oft töluðum við um það
í fjölskyldunni hvað við værum rík
að eiga hann.
Þess vegna viljum við þakka
elsku Daða fyrir allar yndislegu
stundimar sem við fengum að eiga
með honum. Þökkum fyrir öll bros-
in hans, blíðuna og alla hjálpsemi
og elskulegheit.
Við skiljum ekki af hveiju við
fengum ekki að hafa hann lengur
hjá okkur, en við þökkum fyrir þann
tíma sem við fengum að eiga Daða.
Elsku Kittý, Diddi og Ema litla,
Guð geymi ykkur og styrki í þess-
ari miklu sorg.
Amma og afi og Addi.
Kveðja frá Digranesskóla
Það er erfitt fyrir okkur að trúa
því að hann Daði sé dáinn. Fyrir
nokkmm dögum mætti hann í skól-
ann hress og glaður eins og venju-
lega. En kallið kemur fyrr en varir
og alltaf erum við eins óviðbúin.
Daði Sigurvinsson lést skyndilega
eftir stutta sjúkdómslegu aðeins 14
ára gamall.
Daði var ákaflega lífsglaður
drengur. Það fylgdi honum aldrei
deyfð eða dmngi. Bekkurinn hans
hefur alltaf verið vinnusamur og
þar lét Daði ekki sitt eftir liggja.
Hann hafði alltaf lifandi áhuga á
öllu sem fram fór í skólastofunni,
tók virkan þátt í umræðum og var
ötull við vinnu. Verkefnum þurfti
að ljúka fljótt og vel því fyrir utan
veggi skólans biðu hans önnur við-
fangsefni.
Daði var vinsæll af félögum og
tók virkan þátt í félagslífi. Hann
stundaði íþióttir, knattspymu og
handknattleik og þar birtust helstu
eiginleikar hans, kappsemi og
ákveðni.
Minninff:
ÓskarB.
Óskar Bergmann Teitsson er nú
látinn, 88 ára gamall, fæddur alda-
mótaárið. Faðir Óskars var Teitur
Teitsson og móðir hans Jóhanna
Bjömsdóttir, bæði Húnvetningar og
bjuggu þau flest sín ár í Víðidals-
tungu í Vestur-Húnavatnssýslu. Jó-
hanna og Teitur áttu 12 böm. Óskar
gifti sig seint og var kona hans
Hallfríður Bjömsdóttir frá Bessa-
stöðum á Heggstaðanesi og áttu þau
einn son, Ólaf Bergmann Óskarsson,
sem nú býr á Víðidalstungu.
Mig langar til að kveðja Óskar
með fáum orðum. Ég kom til hans
og móður hans þegar ég var á níunda
árinu. Óskar var þá ráðsmaður hjá
móður sinni, Jóhönnu. Jóhanna
Bjömsdóttir var fyrirmyndarkona og
heyrði ég hana aldrei segja hnjóðs-
yrði til nokkurs manns og var það
fátítt í þá daga.
Það var stórt heimili á Víðidals-
tungu í þá daga og margt heimilis-
fólk. Á þessu heimili átti ég að vera
vikapiltur og var oft nóg að gera.
Það féll m.a. í minn hlut að reka
af engjunum, en fast var sótt á þær
frá bæjunum í nágrenninu. Gerði ég
þetta oft hraustlega svo að það var
fundið að af nágrönnum, en aldrei
þurfti ég að svara neinu um það —
það gerði Óskar fóstri minn. Ég man
aldrei eftir því að Óskar hafi skamm-
að mig fyrir það né önnur prakkara-
strik, sem ég gerði af mér þann tíma
sem ég var á Víðidalstungu. Hitt er
svo annað mál, að við Óskar vorum
ekki alltaf sammála þegar ég fór
að fullorðnast, eins og gengur. En
alltaf vorum við sömu vinimir.
Óskar tók ungur við búi sem ráðs-
maður að föður sínum látnum, sem
var mikið vandaverk. Hann var mik-
ill drengskaparmaður og vel greind-
ur. Af honum lærði ég margt sem
hefur komið sér vel fyrir mig í gegn-
um tíðina.
Fóstri minn var duglegur bóndi
og gekk til heyskapar af mikilli elju,
enda hafði hann fram yfir marga
aðra, hve hagur hann var og gat
lagfært margt sem til féll á svo stóru
búi. Þegar maður lítur yfir farinn
veg var Óskar kjörinn verkstjóri og
hafði allt sem slíkur maður þarf til
að bera.
Menn gleyma því stundum að
Víðidalstunguheimilið var stórt og
mikið heimili. í þá daga sem ég ólst
upp leið varla sá dagur að ekki
kæmu þar gestir og oft og tíðum
margir næturgestir. Allir þeir sem
bancað komu feneu eóða biónustu
Teitsson
og aðhlynningu sem bæði Jóhönnu
og Óskari þótti sjálfsagt að veita og
voru engin orð höfð um það. Víðidal-
stunga er kirkjujörð og séð var um
kirkjuna frá húsbændum að öllu leyti
í þá daga og þótti sjálfsagt að veita
og voru engin orð höfð um það.
Víðidalstunga er kirkjujörð og séð
var um kirkjuna frá húsbændum að
öllu leyti í þá daga og þótti þeim
vænt um hana.
Óskar stofnaði veiðifélag Víði-
dalsár og Fitjár og var formaður
þess í fjölda ára. Hann var mikill
veiðimaður og hafði glöggt auga
hvar best væri að draga í net í ánni
eins og tíðkaðist þá. Það sem ein-
kenndi Óskar við þennan ádrátt var
að hann dró aldrei net þar sem fisk-
urinn var að hrygna en margir
brenndu sig á því. Oskar var einnig
ágætis skytta hvort sem um mink,
ref eða ijúpu var að ræða. Óskar
hafði alltaf áhuga fyrir velgengni
sveitar sinnar og þótti vænt um
hana og litu margir sveitungar upp
til hans.
Síðastliðið sumar hitti ég Óskar í
hinsta sinn og sá þá að ekki var
langt eftir hjá honum. Hann virtist
vera sáttur við sitt og tilbúinn til
að fara, enda samtíðarmennimir
flestir famir. Hann var einn eftir frá
því að ég kom í dalinn okkar. Ég
vil þakka fóstra mínum fyrir öll árin
sem við áttum samleið og ég væri
ekki það sem ég er, ef ég hefði ekki
kynnst honum.
Guð blessi hann.
PVíAwlr Vorloortn
En þó að íþróttir og önnur áhuga-
mál tækju sinn tíma sló Daði ekki
slöku við námið. Það er ekki liðinn
mánuður síðan hann kom í skólann
til að taka við vitnisburði að loknum
miðsvetrarprófum. Eftirvæntingin
sem leyndi sér ekki f svipnum vék
■skjótt fyrir glettna brosinu þegar
hann sá niðurstöðumar. Hann hafði
sett sér ákveðin markmið og þejm
hafði hann náð.
Lífið blasti við þessum efnilega
pilti en þá gripu örlögin í taumana.
Við sendum Qölskyldu hans innileg-
ar samúðarkveðjur. Megi góður Guð
styrkja þau á erfiðri stundu. Við
eigum öll minningar um góðan
dreng.
F.h. nemenda og starfsfólks,
Hannes Guðmundsson,
umsjónarkennari.
„Þegar þú eit sorgmæddur skoðaðu þá
aftur huga þinn og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess sem var gleði þín.“
(Spámaðurinn.)
Elskulegur frændi minn, Daði,
er dáinn. Erfitt er að trúa því að
Daði, aðeins 14 ára, sé kallaður
burt.
Mig langar að minnast hans og
þakka honum, en þegar sorgin er
mikil er erfitt að koma hugsunum
sínum á blað, en minningin um
Daða lifir.
Margar góðar stundir áttum við
Daði saman og allra þeirra stunda
sem ég átti með honum á ég eftir
að minnast með gleði og þakklæti.
Daði var góður og prúður dreng-
ur, foreldrum sínum og flölskyldu
til mikils sóma. Og alltaf var Daði
jafn traustur vinur og fór aldrei
leynt með blíðu sfna. Og alltaf var
hann kátur og hress og hlýlegur f
viðmóti.
Daði var duglegur strákur og
áttu iþróttir hug hans allan og stóð
hann sig alltaf mjög vel í þeim.
Elskulegur drengur er nú farinn
á braut en við eigum öll dásamleg-
ar minningar um liðnar samveru-
stundir með honum, sem munu
hlýja okkur um.ókomin ár.
Elsku Kittý, Diddi og Erna litla,
megi góður Guð styrkja ykkur og
vemda í þessari miklu sorg.
Elsku Daða þakka ég fyrir allt
og allt.
Frænka.
Kveðja frá bekkjarfélögnm
Á mánudagsmorgun dó góður
vinur okkar og bekkjarfélagi, Daði
Sigurvinsson. Þegar við fengum að
vita að hann væri dáinn urðum við
harmi slegin enda eru ekki nema
nokkrir dagar sfðan hann var með-
al okkar, lifandi og glaður. Fæst
okkar hafa áttað sig á því að hann
kemur aldrei aftur f skóíann. Auður
stóll hans mun vekja upp minningar
um góðan vin sem okkur var öllum
kær og við gleymum aldrei.
Daði var glaðljmdur að eðlisfari,
traustur og lét skoðanir sína ávallt
í Ijós. Honum gekk vel í flestu því
sem hann tók sér fyrir hendur og
setti alltaf markið hátt. íþróttimar
vom hans yndi og hann stundaði
þær af miklum krafti og áhuga.
Hann var mikill keppnismaður og
gafst aidrei upp. Daði var félags-
lyndur og góður vinur vina sinna.
Við kveðjum Daða í hinsta sinn
með sárum söknuði en minningin
um góðan félaga og góðan dreng
lifir alltaf í huga okkar.
Við biðjum Guð að gefa foreldr-
um, systur og hans nánustu allan
þann styrk sem þau þurfa á að
halda við þennan ástvinamissi.
Bekkjarfélagar 8.-K
f Digranesskóla.
Kveðja frá Hjallaskóla
Daði fluttist með okkur úr Digra-
nesskóla inn f Hjallaskóla við stofn-
un hans haustið 1983. Hann var þá
í elsta árgangi skólans sem fékk
það hlutverk að vera mótandi og
leiðandi í nýjum skóla. Það vom
ekki aðeins settar fram kröfur um
að elstu nemendumir ættu að vera
fyrirmynd annarra en einnig leitað
eftir hugmyndum og samráði við
þá. Kom þá hugmyndaflug, hressi-
leiki og dugnaður Daða skýrt í ljós.
Haustið 1986 fluttist Daði í sitt
gamla skólahverfi og fór þá aftur
í Digranesskóla. Við minnumst
hans hér sem hugljúfs drengs, sem
gott og ánægjulegt var að starfa
með.
Þar sem stutt er á milli Digranes-
skóla og Hjallaskóla hafa hin gömlu
tengsl ekki rofnað. Og er hans sárt
saknað af félögum úr Hjallaskóla.
Við vottum foreldmm, systur og
öðmm ættingjum okkar innilegustu
samúð og vonum að minningin um
góðan dreng megi létta harminn.
Stella Guðmundsdóttír
Birtíng af-
mælis- ogminn-
ingargreina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð f Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofti blaðsins f Hafharstrætí
85, Akureyri.
NORDMENDE
NM-3001 hljómtækjasamstæða
2 x 50W magnari meö 2x5 banda tónjafnara,
hálfsjálfvirkur reimdrifinn plötuspilari,
útvarp með FM stereo og MW,
geislaspilari með fjarstýringu,
tvöfalt segulband með hraðupptöku og hátalarar
Fermingartilboð
aðeins 39.980,- kr. eða
36.980,-
stgr.
vtsa
E
SKIPHOLT119
SÍMI 29800