Morgunblaðið - 30.03.1989, Blaðsíða 9
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. MARZ 1989
9
HALLGRÍMUR
VIÐ FERMINGAR-
PENINGANA?
Þegar Hallgrímur fermdist fékk hann talsverba peninga
meðal annarra gjafa. Hatin keypti sér lítinn svefnsófa og
kassettutœki meb geislaspilara. Hann langabi líka til ab
fá sér leburjakka eins ogvinur hans fékk, en fannstabþá
œtti hann svo lítið eftir. Pess í stab keypti Hallgrímur
Einingabréf fyrír 35.000 kr. og ákvab svo að sjá til meb
frekari innkaup. Sumarib eftir fékk hann ágœta vinnu og
kaup, sem nœgbi honum fyrir fötum og vasapeningum og
þegar haustib kom átti hann 60.000 kr. eftir af
sumarpeningunum. Hann deildiþeim peningum niburá 9
mánubi og sá fram á ab eiga rúmlega sex þúsund krónur
á mánubi á meban hann vceri í skólanum.
Hallgrímur varb heldur en ekki hissa nœsta vor þegar
hann fór ab athuga hvemig bréfin hefbu komib út yfir
veturinn. Hann átti nú 39.200 kr. auk verbbóta. Nœsta
haust átti hann 64.000 kr. eftir af sumarpeningunum
þegar hann hafbi lagt til hlibar vasapeninga fyrir
veturinn. Honum fannst upplagt ab kaupa aftur
Einingabréf fyrirþá upphœb. Nœsta vor átti hann
112.927 kr. ogum haustib keyptihann afturEiningabréf
fyrir 64.000 kr.
Hallgrímur er orbinn nokkub snjall ab reikna út hvemig
bréfin hans standa ab vori. En við getum sagtykkurstrax
ab ef hann heldur svona áfram nœstu fjögur árin, þá á
hann 512.392 kr. auk allra verðbóta þegar hatin lýkur
stúdentsprófinu. Hreint ekki slœm tilhugsun — eða hvab ?
• / sögunni er miðad við að Einingabréfm gefi t2% vexti umfram verðbótgu.
SÖLUGENGI VERÐBRÉFA ÞANN 30. MARS 1989
EININGABRÉF 1 3.684,-
EININGABRÉF 2 2.060,-
EININGABRÉF 3 2.407,-
LlFEYRISBRÉF / 1.852,-
SKAMMTlMABRÉF'1.272,-
KAUPÞING HF
Húsi verslunarinnar, simi 68698N
Varaliðið
Þegar Steingrímur
Hermannsson var ut-
anríkisráðherra flutti
hann Alþingi skýrslu
(fyrir árið 1987) um ut-
anríkismál. Þar sagði
meðal annars: „Ef til
átaka drægi er (jóst að
vamarliðið þyrfti aukinn
liðsafla. Hersveit í vara-
liði bandaríska landhers-
ins hefur verið þjálfuð
og búin undir að koma
til landsins á hættu- eða
ófriðartímum. Hlutd
hennar tók þátt í um-
fángsmiklum æfingum í
Kanada í sumar og fylgd-
ust fulltrúar Vamar-
málaskrifstofu með þeim
æfingum. Til að slík
þjálfun komi að fullu
gagni er nauðsynlegt að
íslensk stjómvöld hafi
hönd i bagga og tryggi
að allar vamaráætlanir
séu í sem bestu samræmi
við íslenska hagsmuni og
staðhætti. Samræmis
þarf að gæta milli al-
mannavamaáætlana
okkar og skipulags lög-
reglu og landhelgisgæslu
og þessara vamaráætl-
ana. Að því hefur verið
unnið, en eðli málsins
vegna verður ekki greint
frekar frá því.“
Þessi ummæli um
varalið Bandaríkjahers
sem hingað yrði flutt á
hættutímum birti
Steingrímur Hermanns-
son í skýrslu sinni til Al-
þingis í byrjun mars
1988. Hinn 3. mars birtdst
síðan hér í blaðinu viðtal
við Thomas Stones hers-
höfðingja i sveitinni sem
hefur skyldum að gegna
gagnvart íslandi en hann
starfar sem framhalds-
skólakennari. Stones
sagði að helsta verkefhi
varaliðssveitarinnar hér
á landi væri að veija þá
staði sem taldir væm
hemaðarlega mikilvæg-
ir.
í þessu samtali við
Thomas Stones er störf-
um varaliðsins lýst ná-
kvæmlega og þar kemur
einnig fram, að það hef-
^^aídvjíníannibaÍaBon utanríkisráðherra:
í Þarf sérstakar ástæð-
jtilþess að stöðva slíkar|
i reglubtmdnar æfingar
Deilt um heræfingar
Ráðherrar í ríkisstjórninni eru enn einu
sinni komnir í hár saman. Að þessu sinni
í tilefni af fréttum um páskana þess efn-
is, að ætlunin sé að varalið bandaríska
hersins haldi æfingar hér á landi næsta
sumar. Þessi páskafrétt hefði ekki átt
að koma neinum í opna skjöidu, því að
Morgunblaðið skýrði frá því í nóvember
síðastliðnum, að ráðgerðar væru æfingar
1.000 manna herliðs hér á landi næsta
sumar. Þess var ekki vart þá, að ráð-
herrar kipptu sér upp við fréttina, enda
var skemmra frá því þá en nú, að
Steingrímur Hermannsson var utanríkis-
ráðherra og fór með yfirstjórn varnarmál-
anna. Æfingar af þessu tagi eru undir-
búnar með löngum fyrirvara.
ur efiit til æfinga hér á
landi og í Kanada. Er það
bæði sjálfeagt og eðli-
legt, að liðið fái tækifæri
til þess, því að annars
gæti það ekki rækt hlut-
verkið sem það hefur
tekið að sér með vitund
og vilja íslenskra stjórn-
valda. Með því að koma
þessari liðssveit á fót
hafa Bandaríkjamenn
verið að fullnægja þeim
skyldum sem á þeim
hvila samkvæmt vamar-
samningi íslands og
Bandaríkjamia. Er það f
sjálfii sér ekkert smáátak
að fá inilli 4.000 og 5.000
manns tíl að að veija
frístundum sínum til að
æfii vamir fjarlægs
lands.
Þarf ekki að koma á
óvart, þótt þeir séu
andvígir þvf að liðið fái
að stunda hér æfingar,
sem em haldnir þeirri
blindu, að unnt sé að
tryggja öryggi og sjálf-
stæði Islands án vama
og áætiana um þær. Hin-
ir sem átta sig á mikil-
vægi vamanna ættu ekki
að leggja stein í götu
varaliðsins, enda hafa
íslensk stjómvöld ekld
gert það, eins og skýrast
kom fram í skýrslu
Steingrims Hermanns-
sonar, þáverandi ut-
anríkisráðherra, fyrir
réttu ári.
Tímaskekkja
Nú segir Steingrimur
Hermannsson forsætis-
ráðherra, að æfingar
varaliðsins hér á landi
næsta sumar séu „tíma-
skekkja". Hvað á hann
við með þessum orðum?
Er hann að vísa til þess,
að því hefur verið haldið
á loft að æfingar liðsins
kynnu að hefjast 17. júní?
Þessari dagsetningu var
slegið fram í samtali við
fréttamann hjjóðvarps
ríkisins með þeim hætti,
að (jóst var að hún var
engum fost í hendi, sem
að æfingunum standa.
Hins vegar er það dæmi-
gert fyrir stíg opinberra
umræðna, að fjölmiðla-
menn slógu þvi strax
föstu að ætiunin væri að
liðið kæmi hingað 17.
júní og síðan binda menn
sig fasta við þá dagsetn-
ingu og fyllast vandlæt-
ingu, jafnt ráðherrar
sem aðrir. Ef þetta er
„tímaskekkja" forsætis-
ráðherra, ættí að vera
auðvelt að leiðrétta hana.
Sé ráðherrann hins veg-
ar þeirrar skoðunar, að
það sé „tfmaskekkja" að
æfa herafla, er um annað
en tímaskyn að ræða hjá
honum. Þá er hann far-
inn að ræða um pólitfk
og Ifklega klukku rfkis-
stjórnarinnar, en eins og
mál horfa f dag kynni
stjómin að renna sitt
skeið, ef til æfinganna
kæmi. Fo rsætis ráðh erra
á þó áreiðanlega eftir að
komast að því, að al-
þýðubandalagsmenn
gera eina heræfingu ekki
að fráfararatriði úr þess-
ari ríkisstjóm. Ef svo
færi að Jón Baldvin
Hannibalsson, utanríkis-
ráðherra, behti valdinu
sem forsætísráðherra
segir að hann hafi og
samþykkti æfingu vara-
liðsins, myndu alþýðu-
bandalagsmenn belgja
sig eitthvað en ekki fara
úr stjóminni.
Það verður spennandi
að fylgjast með þvf sem
gerist í þessu máli á
næstu dögum og vikum.
Ef einhveijir hafa haft i
huga að koma illu af stað
í ríkisstjóminni með því
að blása gamlar fréttir
um þessar fyrirhuguðu
heræfingar upp, hefiir
þeim tekist það. Ráð-
herrar allra stjórnar-
flokkanna em komnir í
hár saman vegna máls-
ins. Utanríkisráðherra
hefur hins vegar síðasta
orðið nú eins og þegar
Steingrímur Hermanns-
son gegndi því embættí
og sá ekkert varhugavert
'eða athugavert við störf
varaliðsins.
30. mars
1949
1989
FRIÐUR MEÐ FRELSI
í dag, ffmmtudaglnn 30. mars, eru 40 ár liðtn frá samþykkt Alþingis íslendinga um inngöngu íslands
f varnarbandalag vestrænna þjóða, Atlantshafsbandalaglð. Utanríkismálanefnd SUS og Heimdallur, FUS
minnast þessa merka atburðar með samkomu í Neðri delld Valhallar 30. mars kl. 17.00.
Inngangsorð: Davið Stefánsson, formaður utanrikismálanefndar.
Sýnd verður kvUunynd Vigfúsar Sigurgeirssonar, „30 marz 1049“.
Ávörp: Gunnar Helgason, forstöðumaður Ráðnlngarstofu Reykjavíkurborgar, sem var formað-
ur Heimdallar árið 1949.
Magnús Þórðarson, upplýsingafulltrúi Atlantshafsbandalagsins.
Lokaorð: Ólafur Þ. Stephensen, formaður Helmdallar.
Boðið verður upp á kafHveitingar og meðlseti.
Allir islenskir lýðræðissinnar eru velkomnir. Sérstaklega eru þeir boönir úr röðum Heimdell-
inga og annarra sjálfstæðismanna, sem vörðu Alþinglshúsið fyrír kommúnistum fyrír 40
árum og stuðluðu að varðveislu þingræðis og Iýðræðis á íslandi.
Utanríkismálanefnd S.U.S. og Helmdallur.