Morgunblaðið - 27.04.1989, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 1989
Systraminning:
Guðrún Jónsdóttir
Auður Jónsdóttir
Guðrún
Fædd21. októberl962
Dáin 20. aprfl 1989
Auður
Fædd 27. nóvember 1965
Dáin 19. april 1989
Hún er dáin. Guðrún er dáin.
Orðin bergmáluðu í höfði mér en
ég vildi ekki trúa þeim. Ekki hún
Gunsa sem var svo hress og kát.
Nú er hún horfin okkur öllum
og ég get ekki sætt mig við það.
Af hveiju þarf fólk I blóma lífsins
að deyja? Eg kynntist Auði systur
hennar lítillega en hún einkenndist
af sama fjörinu og lífsgleðinni og
Gunsa. Guðrún var besti vinur sem
hægt var að hugsa sér og nú er
hún dáin. Það hlýtur að vera rétt
sem máltækið segir, „þeir sem guð-
imir elska deyja ungir“. En minn-
ingin um þær systur mun Iifa í
hjarta mínu um ókomin ár.
Ég votta foreldrum þeirra, systk-
inum og unnusta Guðrúnar mína
dýpstu samúð í sorg þeirra.
Alda Gylfadóttir,
Þingeyri.
Varst þú búinn að heyra um
hana Guðrúnu Jóns? Þannig hljóð-
aði upphaf símtala sem við bekkjar-
systkinin áttum hvert við annað
helgina 15.—16. apríl sl. Við vorum
að fá fréttir af hinu hörmulega
bílslysi í Norðurárdal þar sem Guð-
rún Jónsdóttir bekkjarsystir okkar
og Auður systir hennar slösuðust
svo illa að þeim var ekki hugað líf.
Það var svo hinn 20. apríl sem
Guðrún var kölluð á brott úr okkar
heimi, en Auður systir hennar dag-
inn áður. Við spyijum okkur hvers
vegna þær, hvers vegna svo ungar
manneskjur í blóma lífsins en við
vitum jafnframt að við þessum
spumingum fáum við engin svör.
Kynni okkar, er þetta ritum, af
Guðrúnu Jónsdóttur hófust haustið
1986 er leiðir okkar lágu í Fisk-
vinnsluskólann í Hafnarfirði. Hress-
leiki og lífsflör Guðrúnar átti ekki
sístan þátt í því, hvað þessi hópur
náði fljótt vel saman og tengdist
sterkum böndum. Auði systur Guð-
rúnar kynntumst við er á leið er
hún fór að koma með systur sinni
þegar bekkurinn kom saman á góðri
t
Eiginmaður minn,
PÁLMI JÓSEFSSON
fyrrverandi skólastjóri,
er látinn.
Elín Sigurðardóttir.
t
Eiginkona mín,
GUÐRÍÐUR ÞÓRHALLSDÓTTIR,
Akurgerði 33,
lóst þann 25. apríl á Borgarspítalanum.
Haukur Pálsson.
t
Bróðir minn,
GUÐMUNDUR ÓFEIGSSON,
lést í hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð, Kópavogi, 25. apríl.
Fyrir hönd systkina hins látna,
Guörún Ófeigsdóttir.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
ÓLAFUR ÞORGRÍMSSON
hæstaróttarlögmaður,
er látinn.
Erna Ólafsdóttir,
Kjartan Reynlr Ólafsson,
Kristín Slgurðardóttir.
t
Systir okkar,
INGIBJÖRG SVEINSDÓTTIR
frá Borg,
Fáskrúðsfiröl,
lést í Landakotsspitala 25. apríl.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Dagbjört Sveinsdóttir,
Klara Sveinsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
HÁKON BJARNASON
fyrrv. skógræktarstjóri,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 28. apríl kl. 10.30.
Guðrún Bjarnason.
stund. Við sáum fljótt að Auður var
jafn lífsglöð stúlka og Guðrún og
hafði mjög svo skemmtilega
kímnigáfu. Það var ekki síst Guð-
rúnu að þakka hve samheldni í
bekkjarsystkinahópnum var mikil,
eftir að námi lauk og hópurinn
dreifðist um landið, því hún var
ólöt að hringja í okkur hin vítt og
breitt um landið til að heyra í okk-
ur hinum og segja okkur fréttir af
öðrum úr hópnum.
Guðrún var ákaflega jákvæður
persónuleiki og hafði góð áhrif á
þá er hún hafði í kringum sig og
kom það ekki síst í ljós í þeim náms-
ferðum sem bekkurinn fór í, sér-
staklega ferðinni sem bekkurinn fór
ií til Bandaríkjanna haustið 1987.
Hún var iðulega syngjandi og trall-
andi og hreif okkur hin með sér.
Það er erfítt fyrir okkur bekkjar-
systkini Guðrúnar sem og alla aðra
er kynntust henni og systur hennar
að sætta sig við fráfall þeirra, en
eitt er víst, að minningin um þær
mun ávallt verða okkur ofarlega í
huga.
Unnusta Guðrúnar, foreldrum
þeirra systra, systkinum og öðrum
aðstandendum vottum við okkar
dýpstu samúð og megi Guð verða
þeim stoð og stytta um ókomna
framtíð. ^
Bekkjarsystkini úr
Fiskvinnsluskólanum
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við minnast nemanda okkar
Guðrúnar Jónsdóttur sem Iést af
slysförum, langt um aldur.fram,
þann 20. apríl sl.
Það var sem reiðarslag þegar sú
fregn barst okkur að Guðrún hefði,
ásamt systur sinni og fleirum, lent
í bflslysi nokkrum dögum áður og
að þeim systrum væri vart hugað
líf. Slíkar harmafregnir snerta okk-
ur öll og er skelfílegt að hugsa til
þess hve umferðin tekur mörg
mannslíf.
Guðrún Jónsdóttir frá Raufar-
höfn sem stundaði framhaldsnám í
físktæknadeild Fiskvinnsluskólans
í Hafnarfirði, var meðal átján nýrra
nemenda sem settust á skólabekk
haustið 1986. Okkur varð það fljót-
lega ljóst að þama var kominn nem-
andi sem átti virkilega erindi í þetta
nám. Hún þekkti af eigin raun það
vinnuumhverfí sem hún ætlaði að
starfa við í framtíðinni og bjó því
yfír dýrmætri reynslu. Guðrún var
því fljót að tileinka sér námsgrein-
amar og átti raunar auðvelt með
nám. Það var oft líflegt í kennslu-
stundum þegar mismunandi störf í
fískvinnslunni bar á góma. Þar naut
Guðrún sín vel og miðlaði hinum
af reynslu sinni og þekkingu. Þær
vom því fljótari að líða annimar
sem Guðrún var við nám í skólan-
um.
Það var kátur hópur skólasystk-
ina sem var samankominn í Fisk-
vinnsluskólanum í Hafnarfírði,
þann 16. des. sl. Tilefnið var þess
efnis, útskriftardagur nemenda.
Þama var hópur nemenda að út-
skrifast sem fískiðnaðarmenn og
Guðrún var ein úr hópnum. Þetta
var stór dagur hjá þeim öllum og
allir vom kátir og glaðir, en Guðrún
bókstaflega ljómaði af kátínu og
lífsgleði. Þetta er sú mynd af Guð-
rúnu JÓnsdóttur sem við geymum
og varðveitum í hugum okkar.
Við sendum foreldmm, systkin-
um og öðmm aðstandendum okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Megi
góður Guð styrkja ykkur í sorg
ykkar.
Starfsfólk Fiskvinnslu-
skólans í Haftiarfirði
Þegar við fréttum að morgni 15.
apríl að þær systur hefðu slasast
alvárlega í umferðarslysi fannst
okkur lífíð stöðvast. Þessi dagur
og næstu dagar á eftir vom eins
og martröð. Sú hugsun kom í huga
okkar hvað eftir annað, af hveiju,
en svarið kom aldrei.
Við kynntumst Guðrúnu fyrst
haustið 1986, þegar við byijuðum
nám okkar í Fiskvinnsluskólanum.
Eftir nokkurra mánaða samveru
fómm við ásamt fleirum úr bekkn-
um að eyða flestum okkar tímum
saman. Það var alveg sama hvað
gekk á, og hvað gera átti, alltaf
var Guðrún hress og til í allt. Glað-
lyndi hennar og lífsgleði smitaði þá
sem umgengust hana og gat hún
fengið þá til að samgleðjast henni
yfír lífínu og tilvemnni. Hún var
vinur allra, og ekki síst trúr vinur
vina sinna. Ef eitthvað bjátaði á
hjá öðmm var hún alltaf tilbúin til
að hjálpa. Var hún einstaklega lag-
in við að láta þá sem í návist henn-
ar vora gleyma lífsins áhyggjum
og líta á björtu hliðamar.
Við Guðrún urðum mjög góðar
vinkonur er við tvær fómm saman
sumarið 1987 út á land að vinna
við verkstjóm. Sú vinátta jókst
mikið eftir það og var Guðrún orðin
mín besta vinkona. Auði fómm við
að kynnast smátt og smátt og þá
t
HELGI HANNESSON
frá Sumarliðabae
fyrrum kaupfólagsstjóri á Rauðalæk,
verður jarðsunginn frá Hóteigskirkju laugardaginn 29. apríl
kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hins látna er vinsamlegast bent á íslenska
skógrækt.
Börn hins látna.
t
Útför eiginkonu minnar,
SVANHVfTAR RÚTSDÓTTUR
frá Hörgslandi á Si'ðu,
sem lóst ó heimili okkar i Starrahólum 1, Reykjavík, þann 21.
þ.m. fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn 28. apríl kl.
13.30.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Bjarni Loftsson.
sérstaklega eftir að þær systur fóm
að búa saman, fyrst í Kópavogi og
síðan í Orrahólum 7, en í þeirri
blokk búum við undirrituð. Kom þá
í ljós að Auður var ekki síður
skemmtileg stúlka, rík af kímnigáfu
og geislaði sama lífsgleðin af henni
og Guðrúnu. Auður hafði oft sér-
stakar skoðanir á hinum ýmsu
málum og lét þær óspart í ljós.
Eftir að þær systur fluttu í Orra-
hóla 7 má segja að við ættum tvö
heimili, því samgangur okkar á
milli var það mikill að varla leið sá
dagur að við kæmum ekki við á
neðri hæðinni eins og við nefndum
það. Á því heimili var alltaf glens
og gleði og mikið um gestagang
því þar vom allir velkomnir.
Guðrún starfaði síðastliðið sumar
sem verksljóri á Stöðvarfírði og þar
kynntist hún unnusta sínum. Á
þessari vorönn stundaði hún nám í
fisktæknideild Tækniskólans og
ætlaði að ljúka því í vor. Um fram-
haldið voram við vinkonumar mikið
búnar að ræða og vomm farnar að
hugsa um að gera ýmislegt saman
sem við sögðum aldrei neinum frá.
En þær hugsanir verða aldrei
framkvæmdar.
Auður vann hjá fiskvinnslufyrir-
tæki í Hafnarfírði síðastliðið ár og
vitum við að hún var þar hæfur og
góður starfskraftur. Það' verða
margir sem minnast þeirra um
ókomna tíð, því stóran vinahóp áttu
þær og samrýnda fjölskyldu. Við
biðjum Guð að veita ijölskyldu
þeirra og Jóni unnusta Guðrúnar
styrk í sorg þeirra. Guð blessi minn-
ingu þeirra.
Stefanía Karlsdóttir og
Kristján Kjartansson
„Hvað á nú þetta að þýða?“ spyr
maður sjálfan sig þegar maður fær
svo hörmulegar fréttir, tvær ungar
stúlkur, systur bmgðu sér í lítið
ferðalag sem endaði með svo
hörmulegum afleiðingum. Við verð-
um svo máttvana, svo lítil og smá
er við stöndum frammi fyrir dauð-
anum, og eigum svo erfítt með að
skilja tilganginn þegar ungt og efni-
legt fólk er hrifið burt á svo svipleg-
an hátt, en við verðum að trúa því
að tilgangurinn sé einhver, við verð-
um að trúa því að þeirra bíði annað
og svo miklu meira en þessi jarðn-
eska ganga okkar.
Auður var vinnufélagi okkar, það
var aldrei nein lognmolla kringum
hana Auði, hún hafði ákveðnar
skoðanir á hlutunum og lét þær í
ljós ef henni þótti þess þurfa.
Hún var hreinskilin, það vissu
allir hvar þeir höfðu Auði, hún kom
fram við okkur eins og hún var,
hrein og bein, en hún var umfram
allt góð stúlka. Guðrún vann einnig
með okkur en tímabundið, hún var
einstaklega glaðleg og flörleg
stúlka sem öllum líkaði vel við og
þótti vænt um. Til marks um það
hversu samstæður hópur vinnufé-
lagamir á Skerseyri vom þá dugði
vinnutíminn ekki til samverastunda
heldur mæltu þeir sér mót sem til-
heyrðu yngri kynslóðinni og
skemmtu sér saman. Þetta sýnir
best hve vinátta þessara ungmenna
var mikil.
Það kallast forskóli þegar sex
ára böm byija í skóla, eins er með
okkar jarðneska líf, þetta er okkar
forskóli og undirbúningur undir
annað og meira og við eram viss
um að þaðan komu Auður og Guð-
rún með góðar einkunnir. Við biðj-
um góðan guð að styrkja foreldra
þeirra, systkini, unnusta Guðrúnar
og sendum innilegar samúðarkveðj-
ur til Söndm vinnufélaga okkar.
Vinnufélagar á Skerseyri.
ÍLOMN»
HAFIMARSTRÆT115,
SÍMI21330
Kra/isar. krossar op-
>s
kisíask / 'eyli/i prar.
Sendum um allt land.
Opið kl. 9-19 virka daga
og tiI 21 um helgar.