Morgunblaðið - 20.05.1989, Qupperneq 43

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. MAÍ 1989
43
Helgi Bergvinsson
skipstfóri — Minning
Aðfaranótt 16. maí sl. lést á
sjúkrahúsi Vestmannaeyja Helgi
Bergvinsson, fyrrverandi skipstjóri
og útvegsbóndi. Helgi hafði átt við
vanheilsu að stríða all lengi, þannig
að það kom ekki á óvart, þó að
hann væri allur, langt um aldur
fram, aðeins liðlega sjötugur. Það
kom miklu meira á óvart, þegar
þessi stóri sterki og lífsglaði maður
varð fyrir alvarlegu veikindaáfalli í
október 1983, sem hafði þær afleið-
ingar að lífsþróttur og lífsgleði voru
ekki lengur þau sömu.
Helgi fæddist að Grund á Sval-
barðsströnd við Eyjaijörð þann 26.
ágúst 1918. Foreldrar hans voru
hjónin Bergvin Jóhannsson kennari
og Sumarrós Magnúsdóttir. Hann
ólst upp í foreldrar húsum í stórum
systkinahópi, en alls voru þau niu
systkinin á Grund. Jóhann Friðberg
f. 1913, Sigrún f. 1914, Magnea
Sigríður f. 1917, Helgi f. 1918, Jón
Pétur f. 1920 en hann lést árs-
gamall, Björn f. 1923, Jón Pétur
f. 1925, Haraldur f. 1928 og Hauk-
ur Berg f. 1929.
Nú þegar Helgi er allur eru að-
eins þijú þessara systkina á lífi, þau
Magnea, Jón Pétur og Haukur
Berg.
Helgi hleypti snemma heimdrag-
anum og stóð hugur hans fljótt til
sjómennsku. 1934, þá tæpra 16
ára, ræður hann sig háseta á
síldveiðibát frá Hrísey og þar með
er lífsstarfið ákveðið. Hann er síðan
háseti á ýmsum bátum og skipum
næstu árin. 1938 kemur hann fyrst
til Vestmannaeyja, og er þá háseti
hjá Páli frá Þingholti, en hugurinn
Fædd 29. maí 1927
Dáin 12. maí 1989
Hún amma Hjödda _er dáin. Það
er svo erfitt að skilja að hún amma
sé ekki lengur hjá honum afa í
„Grindó". Við vissum að amma var
veik og þurfti oft að fara á spítal-
ann en hún kom alltaf aftur og var
alltaf svo dugleg og sterk, en nú
kemur hún ekki aftur til okkar. Það
var sama hve veik hún amma var,
alltaf var hún tilbúin að tala við
okkur og ef við vorum hávær fannst
ömmu það vera óþarfa nöldur þegar
verið var að þagga niður í okkur,
því henni fannst að við ættum að
fá að hreyfa okkur og auðvitað
ætti líka að heyrast í okkur.
Við áttum margar góðar stundir
með afa og ömmu, meðal annars
var gaman þegar við heimsóttum
þau í hjólhýsið á Flúðum, en þang-
að fóru amma og afi oft þegar veð-
ur og heilsa leyfðu. Það er erfitt
að trúa því að amma tekur ekki
oftar á móti okkur á Baðsvöllunum
og gefur okkur kleinur og flatkökur
þegar við komum þangað eða segir
við okkur eins og hún sagði svo oft
ef eitthvað var að: „Þetta verður
allt í fína.“ Elsku afi, megi góður
Útivist:
stefndi hærra og 1941 fer hann á
stýrimannsnámskeið á Neskaup-
stað, og lýkur þaðan prófi. Helgi
kunni strax vel við sig hér í Eyjum,
hér kynnist hann eftirlifandi eigin-
konu sinni_Unni Leu Sigurðardótt-
ur, sem fædd var hér í Vestmanna-
eyjum 9. ágúst 1922, og á gamlárs-
dag 1941 stigu þau saman sitt
stærsta gæfuspor í iífinu, og gengu
í hjónaband, stofnuðu sitt heimiii
hér, sem borið hefur af í glæsileik
og gestrisni. Þeim Leu og Helga
varð fimm barna auðið, en þau eru
Viktor Berg kvæntur Stefaníu Þor-
steinsdóttur, Sigríður búsett í
Garðabæ, Rósa búsett í Hafnarfirði
gift Páli Kristjánssyni, Sigrún bú-
sett í Reykjavík og Sólrún búsett á
Akureyri gift Oddi Thorarensen.
Barnabörnin eru orðin tólf. Strax
og Helgi hafði aflað sér stýrimanns-
réttinda gerðist hann stýrimaður
og síðan skipstjóri á bátum hér í
Eyjum, hann var með Hilmi, Mugg,
Skaftfelling og með m/s Kára í tíu
ár, en 1956 lét hann, ásamt þeim
Ágústi Matthíassyni og Gísla Þor-
steinssyni, byggja bát í V-Þýska-
landi, sem hlaut nafnið Stígandi og
þar með hófst útgerðarsaga Helga.
Þeir félagar keyptu síðan annan
bát, Gulltopp, en hættu fljótlega
samútgerð og varð Helgi einkaeig-
andi að Stíganda. Þann bát var
hann með í ellefu ár, og er óhætt
að segja að þau hafi verið mesta
blómaskeiðið á annars farsælli
starfsævi. 1967 selur hann Fiskiðj-
unni hf. bátinn, og gerist útgerðar-
stjóri hjá því fyrirtæki, en það átti
nokkra báta á þessum árum.
Guð gefa þér styrk í sorg þinni.
Eva Dögg, Sigurpáll og Adrían.
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig til að kveðja mömmu
mína elskulegu sem gaf mér svo
margt. Hún var alltaf svo sterk og
full af lífsorku þar til fyrir rúmu
ári síðan, er þessi hræðilegi sjúk-
dómur sem við héldum öll að hún
hefði sigrast á tók sig upp aftur.
Við mamma áttum margar góðar
stundir saman, oft sátum við í eld-
húsinu eða fórum í gönguferð og
spjölluðum saman um heima og
geirna.
í vetur höfum við öll horft á
mömmu, með pabba sér við hlið,
berjast af allri sinni orku gegn þess-
um sjúkdómi, svo full af lífslöngun
og þrá eftir að vera lengur með
okkur, og þrá að sjá Adrian, Evu
Dögg og Siggapalla stækka og
þroskast.
Elsku mamma, þakka þér fyrir
öll góðu árin sem við áttum saman,
ég veit þér líður betur núna. Guð
styrki elsku pabba og ömmu sem
hefur svo oft þurft að horfa eftir
sínum elskuðu yfir móðuna miklu.
Guð styrki okkur öll við þennan
mikla missi.
Inga
Helgi sá um þennan rekstur fyr-
ir Fiskiðjuna í fimm ár, en fer þá
aftur í útgerð sjálfur, og átti um
tíma tvo báta, en 1980 hættir hann
öllum rekstri.
Hann tók mikinn þátt í félags-
málum sjómanna og útvegsbænda
hér, var um tíma í stjórn s.s. Verð-
andi, og lét oft að sér kveða á fund-
um útvegsbænda.
Helgi Bergvinsson var mikill
gæfumaður í sínu einkalífi, hann
var alla tíð traustur og dugmikill
stjórnandi og aflamaður var hann
mikill, hvað sem veiðarfærið hét,
og vetrarvertíðarnar 1960 og 1963
varð hann aflakóngur Eyjanna á
Stíganda sínum. Undirritaður var
svo lánsamur að vera stýrimaður á
Stíganda hjá Helga í þijú ár, og
fékk þar mjög góðan skóla, og öðl-
aðist að auki vináttu og tryggð
þeirra hjóna alla tíð. Þá var Helgi
mikill gleðimaður, og í þeim efnum,
sem öðrum vel til forustu falinn.
Þegar ástæður og aðstæður leyfðu
gat hann verið hrókur alls fagnað-
ar, og hafði gaman af að lyfta glasi
og taka Iagið í góðra vina hópi.
Helgi Bergvinsson. var margt
Þegar ég kynntist Hjöddu eign-
aðist ég ekki aðeins góða tengda-
móður heldur einnig góða vinkonu.
Hún Hjödda var svo sterk og mik-
ill persónuleiki sem alltaf kom
hreint fram og alltaf vissi maður
hvað henni fannst um hlutina. Erla
Hjördís eins og hún hét fullu nafni
var gift Sigurpáli Aðalgeirssyni og
áttu þau fjögur böm, Olaf, Rúnar,
Ingunni og Erlu. Þau bjuggu alla
tíð í Grindavík og áttu þar mjög
fallegt heimili sem bar vott um
smekkvísi þeirra. Hjödda og Sigur-
páll vom sérstaklega samhent og
hlýjan og blíðan sem þau sýndu
hvort öðra var alveg sérstök. Kom
þetta ekki síst fram í gegnum veik-
indi hennar en þá stóð Siggi alltaf
eins og klettur við hlið hennar. Ég
veit að Hjödda mín hefði ekki viljað
einhver löng skrif og upptalningar
svo nú ætla ég að senda henni mínar
bestu þakkir fyrir allt og allt, sér-
staklega þakka ég henni fyrir hve
hún var alltaf góð mér og börnum
mínum. Elsku Siggi minn, ég vona
að góður Guð gefi þér, ömmu í
Njarðvíkum og okkur öllum styrk
í þessari miklu sorg. Ég kveð elsku
Hjöddu með þessum ljóðlínum eftir
Stein Sigurðsson:
Eg veit þú heim ert horfm nú,
og hafln þrautir yfír.
Svo mæt og góð, svo trygg og trú,
svo tállaus, falslaus reyndist þú,
ég veit þú látin lifir.
Sigrún
Gönguferð á morgun
Á sunnudagsmorguninn 21. maí verður gengið umhverfis Öskjuhlið
á vegum Útivistar. Farið verður frá Tjaldhóli kl. 10.00, en Tjaldhóll
var rétt norðan við Nesti við Kringlumýrarbraut.
Gengið verður með Fossvoginum
á útfalli yfír á Lyngberg. Síðan eftir
göngustígunum í skóginum að Bene-
ventum og áfram norður og austur
fyrir Öskjuhlíð. Þar verður m.a.
genginn um fimmtíu metra kafli af
gömlu þjóðleiðinni til Reykjavíkur.
Þaðan verður haldið suður Leyni-
mýri að Tjaldhóli. Hugað verður að
fjörulífi, gróðri, jarðsögu og örnefn-
um og rætt um útivistargildi svæðis-
ins og sérstæði þess. Ekkert þátt-
tökugjald er i gönguferðunum en
böm verða að vera í fylgd með full-
orðnum.
Erla Hjördís Ölafs-
dóttir -Minning
gefið, einn hans besti kostur var,
að hann var mannvinur hin mesti.
Hann var einn þeirra, sem ekkert
aumt mátti sjá, hann var alltaf
boðinn og búinn til þess að rétta
þeim hjálparhönd, sem minna máttu
sín, enda held ég að óvini hafi hann
enga eignast.
Lea mín, ég votta þér, bömum
ykkar og öðram nánum, mína
dýpstu samúð, bið ykkur Guðs
blessunar, og veit að þið geymið
minningu um góðan eiginmann,
föður og umfram allt góðan dreng.
Að síðustu kveð ég kæran vin,
hafi hann þökk fyrir allt og ailt.
Ef til vill eigum við eftir að hittast
„Við branninn bak við hliðið" og
rifja upp það fallega lag, sem þú
hélst svo mikið upp á.
Hilmar Rósmundsson,
Vestmannaeyjum.
TVOFALDUR
1. VINMNGUR
í kvöld
handa þér, ef þú hittir
á réttu tölumar.
Láttu þínar tölur ekki
vanta í þetta sinn!
VjS/vaVN13WVS