Morgunblaðið - 12.02.1991, Blaðsíða 37

37
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. FEBRÚAR 1991
Lovísa M. Eyþórs-
dóttir - Minning
Fædd 21. október 1921
Dáin 2. febrúar 1991
Lovísa Margrét fæddist á Grund'
í Svínadal í Húnavatnssýslu, dóttir
hjónanna Önnu S. Vermundsdóttur
og Eyþórs J. Guðmundssonar. Hún
var yngst barna þeirra. Bræður
hennar eru Hjálmar og Páll. Hálf-
bræður hennar eru þeir Skarphéð-
inn, Sigurður, Guðmundur, Ragnar
og Eyþór Eyþórssynir. Anna og
Eyþór slitu samvistum er börnin
voru mjög ung. Ninna, en svo var
Lovísa kölluð, ólst upp með móður
sinni, sem hafði dóttur sína með sér
í vinnumennsku á ýmsum stöðum.
Og var það erfitt hlutskipti bæði
fyrir móður og barn, því ekki vom
sumir húsbændurnir neinir barna-
vinir. Bæði voru þeir vinnuharðir og
'þóttust yfir aðra hafnir. Eftir ferm-
ingu fór Ninna í Reykholtsskóla,
veturinn 1939-40. En síðastliðið
sumar hittust gamlir nemendur eftir
50 ár. Og hún hafði mikla ánægju
af þeim endurfundum. Síðan lá leið
hennar í húsmæðraskólann á
Blönduósi..Það varð henni gott vega-
nesti á lífsleiðinni, því þar lærði hún
bæði saumaskap og allt sem til
þurfti við heimilishald. Eftir það lá
leið hennar suður á land og vann
hún um tíma á hinu merka búi,
Korpúlfsstöðum.
Okkar kynni hófust 1941, þegar
hún var tvítug að aldri. í minningu
minni er þetta sumar sérstakt, því
mér finnst ávallt hafa verið sólskin
og þurrhey. Einn sólskinsdag kom
þessi litla ljóshærða stúlka geislandi
af lífsorku með unnusta sínum,
Adolf K. Valberg. Hann var búinn
að vera sumargestur á heimili for-
eldra minna síðastliðin sumur ásamt
Samúel bróður sínum og móður
sinni, Ingibjörgu Eiríksdóttur Val-
berg. En hún skildi sérstaklega vel
börn og fugla. Ingibjörg var æsku-
vinkona móður minnar, en þær voru
sveitungar. Margar voru ferðir Ingi-
bjargar og sona hennar að Litlu-
Reykjum. Þá var nú glatt á hjalla,
því við systkinin vorum sex, tveir
bræður og fjórar systur, og ekki
minnkaði ijörið er Ninna bættist í
hópinn. Og munaði um er Ninna
hjálpaði til við heyskapinn, því rösk-
lega rakaði hún. Á björtum sumar-
kvöldum var leikið sér á túninu eða
í hlöðunni. Þetta voru sannir sól-
skinsdagar. Ninna var strax einstak-
lega góð við mig, þó ég væri aðeins
10 ára gömul, kom hún alltaf fram
við mig sem jafningja. Vinskapur
okkar hófst þó fyrir alvöru er ég fór
að fara upp á eigin spýtur til
Reykjavíkur. Þá naut ég vináttu
hennar og gestrisni þeirra hjóna,
Adda og Ninnu. Þau giftust 1945.
Anna móðir hennar dvaldi á heimili
dóttur sinnar og var ég svo lánsöm
að kynnast þeirri góðu konu lítil-
lega. Þær tóku að sér að sauma og
saumuðu fína kjóla á frúr bæjarins.
Man ég að þær saumuðu kjól handa
mér án endurgjalds. Þær skildu sjálf-
sagt að ég var ekki ljáð manneskja.
Anna andaðist á heimili dóttur
sinnar 17. október 1950. Ninna
syrgði sína elskuðu móður mikið,
enda var sambandþeirra sérstaklega
ástríkt og náið. Ég kom það sama
haust til Reykjavíkur og vann fyrir
mér sem vinnukona hálfan daginn,
„formidagsvist" eins og það var kall-
að. Ég var í vist á Laufásvegi, svo
stutt var að hlaupa uppá Freyjugötu
15 til Ninnu til að fá góð ráð við
matartilbúning. Ninna reyndist mér
sannur vinur og félagi. Næsta vetur
var ég hjá þeim hjónum og fékk
frítt uppihald, en ég var þá í skóla
hálfan daginn. Oft fórum við Ninna
á skíði saman og út að dansa. En
það var hennar líf og yndi. Naut hún
sín sannarlega þegar hún sveiflaði
sér í polka og öðrum dönsum. Addi
og Ninna slitu samvisturn eftir 11
ára hjónaband. Þau eignuðust eina
dóttur, írisi Grétu, og fylgdi hún
móður sinni, þá níu ára gömul. Þrátt
fyrir aðskilnað hjónanna; sleit Ninna
aldrei sambandi við Ingibjörgu
tengdamóður sína. Reyndust þær
hvor annarri mjög vel, leigðu þær
saman íbúð um tíma. Ninna stund-
aði margvísleg störf. Hún fór á síld
á sumrin, og alltaf var hún með
þeim hífistu á plani, því dugnaður
og eljusemi hennar voru einstök svo
athygli vakti. Hún saumaði í nokkur
ár hjá Andrési á Laugavegi, síðan
fór hún í margskonar störf, fisk-
vinnu í frystihúsi, verslunarstörf hjá
KRON, ræstingar og fleira. Allt var
þetta unnið af einstakri samvisku-
semi og myndarskap. Vann hún í
mörg ár við skúringar á Landspítal-
anum og var trúnaðarmaður í Sókn.
Síðustu ár var hún starfsstúlka á
Kvenrtadeild. Hún hætti störfum í
apríl síðastliðnum sökum heilsu-
brests. Var það henni þungt í skauti
því vinnugleði hennar var slík, þó
orkan væri ekki lengur fyrir hendi.
Lovísa giftist eftirlifandi manni
sínum, Jóhannesi H. Jónssyni, vél-
stjóra frá Gili í Dýrafirði, 12. mars
1960. Þá tel ég að gæfusól hennar
hafi skinið hæst. Þau byrjuðu að búa
í Sólheimum 10 í Reykjavík, þar sem
þau eignuðust sína fyrstu íbúð, sem
þau seldu síðan. Fluttust þau þá í
Hlaðbrekku 15 í Kópavogi, en þar
keyptu þau einbýlishús, sem naut
snyrtimennsku þeirra beggja, bæði
úti og inni. En þau hjónin voru mjög
samhent um alla hluti. Þau áttu
saman tvö börn, Valgerði og Inga
Jón, en eina dóttur eignaðist Ninna
á milli manna, Önnu Björgu.
Mikill samgangur var á milli heim-
ila okkar í mörg ár. Ekki spillti það
heldur fyrir að Jóhannes og Sverrir,
maður rninn, voru gamlir skipsfélag-
ar. Við fórum oft saman í sumar-
leyfi með fjölskyldur okkar. Það
voru ánægjustundir og ómissandi
þótti að taka í spil, en Ninna kenndi
okkur hjónunum undirstöðuatriðin í
brids. Og oft var tekið lagið á góðri
stund og sungið út í nóttina á kyrr-
um kvöldum. Mikla ánægju er Ninna
búin að hafa af því að spila brids
um ævina. Hún spilaði í Bridsfélagi
kvenna og Húnvetninga, og tók hún
þátt í mörgum mótum og það oft
með góðum árangri. Hún vann alltaf
með heimili sínu ineðan börnin voru
lítil, þá saumaði hún eða ptjónaði
lopapeysur.
Ninna og Jói seldu húsið sitt við
Hlaðbrekku fyrir nokkrum árum og
keyptu sér íbúð á Háaleitisbraut 42,
þar sem þau bjuggu hin síðustu ár.
Ninna var skaprík eins og oft fylg-
ir miklum dugnaði en hafði þó stjórn
á því sem öðru. Hún mat maka sinn,
börn og barnabörn að verðleikum
og vildi þeim allt það besta. Börn
hennar eru: íris Gréta Valberg,
bankamaður, fædd 1947, hennar
maður er Trausti Guðlaugsson, járn-
lagningamaður. Þeirra dætur eru
Lovísa Björg og Brynja. Anna Björg
Samúelsdóttir, fædd 1957, hennar
maður er Bjarni Danival Bjarnason,
vélstjóri. Þeirra börn eru Lovísa
Hanna Aðalbjörnsdóttir, Helgi Svan-
ur og Ingibjörg. Valgerður, sjúkra-
liði, fædd 1959, sonur hennar er
Jóhannes Ingi Geirsson, fæddur
1985. Yngstur er Ingi Jón, vinnur
við byggingavinnu, fæddur 1964.
Ég veit að Ninnu er sárt saknað
af mörgum, ekki síst hennar nán-
asta fólki og votta ég Jóhannesi og
öllum börnunum mína dýpstu samúð
frá mér og ljölskyldu minni. Megi
minning hennar lifa.
7 SPARAÐU
/ VIÐHALD
NOTAÐU ÁL
Korrugal álklœðning
LANGTIMALAUSN
Koirugal álklœöning á þök, veggí og í lott.
Korzugal er sœnsk gœðavara
------ \ Korrugal er ein mest selda álktoöning t Evrópu. . £
Korxugal er jaln vinsœl a íbúðarhús. verksmiöjur, útihús o.il.
Korrugal þarinast ekki viöhalds. ryögar ekkl, þolir vel hita-
breytingár, upplitast ekki og þarl mlkið hnjask til aö aflagast.
v Korrugal gerír skemmd og illa einangruö hús íalleg og hlyv '
^ - Korrugal álklœöning stenst örugglega timans tönn.
Nú finnst vist llestum fullstórt upp i sig tekiö. en viö höfum dœmi
um kirkju í Róm meö álþaki frá 1897. sem allfaí er jafn fallegt.
Korrugal fœst í 16 litum. ásamt öllum fylgíhlutum.
Korrugal - 20 ára reynsla á islandi.
Gerum verðtilboö þér að kostnaðarlausu
Engjateigi 3, 105 Reykjavík. P.O. Box 1026.
121 Reykjavík. Sími (91) 680606. Telelax (91) 680208
Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú ert glaður,
og þú munt sjá, að aðeins það, sem valdið
hefur hryggð þinni, gerir þig glaðan. Þegar
þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur huga
þinn, og þú munt sjá, að þú grætur vegna
þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran)
Með virðingu og þökk.
Stefanía R. Pálsdóttir
I dag er til moldar borin elskuleg
amma okkar, Lovísa Margrét Ey-
þórsdóttir.
Okkur langar til að minnast henn-
ar í örfáum orðum. Afi og amma
bjuggu lengst af í Kopavoginum.
Heimili þeirra var hlýlegt og alltaf
var jafn gaman að fara í heimsókn
til þeirra, við tölum nú ekki um ef
við fengum að sofa. Garðurinn þeirra
var stór og áttum við margar
ánægjulegar stundir þar. Amma
hafði alla tíð mjög gaman af því að
spila á spil og nutum við barnabörn-
in góðs af því og var þá oft stutt í
hláturinn.
Hún hafi gaman af því að ferð-
ast. Þegar hún fór í sumarbústaði á
sumrin vildi hún gjarnan hafa okkur
öll með og alltaf var tilhlökkun að
fara í þessar ferðir, því við vissum
að það yrði gaman, tekið í spil, farið
í sund, teningum kastað í yatzy og
margt annað brallað.
Elsku afi, við vitum öll að ömmu
líður vel.
Að lokum viljum við þakka henni
allar ánægjustundirnar sem við átt-
um með henni og biðjum henni Guðs
blessunar.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
(Vald. Briem)
Barnabörnin
Nú er líka teygja að aftan, sem heldur
bleiunni á réttum stað.
Allar Libero bleiur
eru óbleiktar
og ofnæmisprófaðar
Verndið náttúruna
2
o
>
c
:0
IŒMIKMIA