Morgunblaðið - 13.03.1991, Síða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. MARZ 1991
Elskuleg systir okkar,
ÞÓRUNN HANSDÓTTIR WIUM,
Hovedgaden 44,
Nordby, Fanö,
lést á heimili sínu 11. mars 1991.
Systkinin.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
ÞÓRHILDUR PÁLSDÓTTIR LÍNDAL,
Bergstaðastræti 76,
lést þriðjudaginn 12. mars.
Páll Líndal,
Sigurður Líndal,
Álfheiður Líndal,
Bergljót Líndal,
Guðrún Jónsdóttir,
María Jóhannsdóttir,
Hans Jetzek,
Einar Guðjohnsen.
t
Móðir mín,
ÞURÍÐUR STEFÁNSDÓTTIR MEYER,
lést í sjúkrahúsi í Bergen 10. mars.
Jarðarförin fer fram í Bergen mánudaginn 18. mars.
Hanna Gabrélsson.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT JÓNATANSDÓTTIR LÍNDAL,
' Hringbraut 61,
Hafnarfirði,
varð bráðkvödd þann 11. mars sl.
Bergur Vigfússon,
Þorgeir Bergsson, Heiða Jónsdóttir,
Halla Bergsdóttir, Áslaug Bergsdóttir
og barnababörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HÓLMFRÍÐUR GUÐJÓNSDÓTTIR,
Vallargötu 4,
Vestmannaeyjum,
andaðist í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja að morgni mánudagsins
11. mars.
Jarðarförin verður gerð frá Landakirkju laugardaginn 16. mars
kl. 14.00.
Kristbjörg Sigurjónsdóttir, Ingvar Sigurjónsson,
Ása Sigurjónsdóttir,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t -
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓHANN LÁRUSSON,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju þann 15. mars nk. kl. 14.
Fyrir hönd ættingja,
Svanheiður Friðþjófsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
SIGURJÓN JÓNSSON
frá Holti í Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, miðvikudaginn
13. mars, kl. 15.00.
Þóra Sigurjónsdóttir,
Jón Egill Sigurjónsson,
Njáll B. Sigurjónsson,
Eyrún Sigurjónsdóttir,
Atli Ágústsson,
Ása Niclasen,
Ásta Hraunfjörð,
Dagbjartur Björnsson.
t
Hjartans þakkir til allra þeirra, er auðsýnt hafa okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför
ÞÓRÐAR JÓNSSONAR,
Stillholti 15,
Akranesi.
Sérstakar kveðjur og þakkir til starfsfólks sjúkrahúss Akraness
fyrir hlýhug og virðingu honum sýnda í veikindum hans.
Skarpheiður Gunnlaugsdóttir,
Soffía Þórðardóttir, Anna Guðnadóttir,
Böðvar Björnsson, Ásmundur Smári Valdimarsson,
Árný Rós Böðvars,
Ólafur Böðvars,
Guðrún Hlff og fjölskylda.
Benóný Benedikts-
son - Kveðjuorð
Kveðja frá
Skáksambandi íslands
Benóný Benediktsson skákmeist-
ari er allur. Benóný var Húnvetn-
ingur að ætt, fæddur að Kambhóli
í Víðidal 3. nóvember 1917 og var
því 73 ára er hann lést 25. febrúar
sl.
Með honum er genginn sérstæður
og eftirminnilegur maður, sem þeg-
ar í lifanda lífi var umlukinn ljóma
þjóðsagnapersónunnar í hugum
þeirra sem með skák hafa fylgst
seinustu áratugina — og kom margt
til. Benóný batt bagga sína ekki
sömu hnútum og samferðamenn,
hvorki í skákinni né lífstaflinu
sjálfu. Það var hans „karakter" að
leggja eigið mat á alla hluti og þar
gátu lærdómsmenn í hinum aðskilj-
anlegustu sviðum engu um þokað.
í skákinni kom þessi eiginleiki
ekki síst fram í frumlegri byijana-
taflmennsku og óheftu hugmynda-
flugi sem ruglaði margan andstæð-
ing algerlega í ríminu. Jafnvel
heimsfrægir erlendir stórmeistarar
í skák, sem ætluðu sér léttan vinn-
ing gegn þessum óþekkta sveita-
manni, máttu þakka fyrir að sleppa
með jafnan hlut úr höndunum á
Benóný og gekk hann um sinn und-
ir nafninu Rússabaninn.
Þekkt varð og jafnteflisskák hans
við júgóslavneska stórmeistarann
Matulovic á Reykjavíkurskákmóti í
Hagaskóla en sá tók jafnteflinu illa
og fór hamförum eftir. Löngu síðar
eða 1984 gerði hann enn jafnatefli
við hinn sovéska Balashov á
Reykjavíkurskákmóti og brostu þá
margir í kampinn, minnugir frægra
jafnteflisskáka hans við þá Taim-
anov og Ilivitsky i Sjómannaskólan-
um 1956.
Fullyrða má að um og uppúr
miðri öldinni var Benóný í hópi
sterkustu skákmeistara landsins.
Því til enn frekari staðfestingar
má benda á að hann varð fjórum
sinnum skákmeistari Reykjavíkur
og hraðskákmeistari íslands varð
hann 1947 og 1953. Af þessum
afrekum varð Benóný landsfrægur
og þegar íslensk skáksaga verður
skráð hlýtur Benóný að eiga þar
verðugan sess. Velta má vöngum
yfir því, hvert hlutskipti Benónýs
hefði orðið ef ytri aðstæður hans
hefðu leyft honum að helga sig
skákinni eingöngu eins og stór-
meistarar seinni tíma. Að vísu voru
„fræðin“ í skákinni ekki ýkja hátt
skrifuð hjá Benóný og líklega hefði
hann verið sammála sýslunga
sínum, Birni á Löngumýri, er hann
taldi gott bijóstvit besta veganesti
í lífinu.
Ætla má þó að við betri aðstæð-
ur hefði Benóný getað auðgað
íslenskt skáklíf í enn ríkara mæli
Garðíir Guðmundsson
fulltrúi - Minning
Fæddur 17. október 1919
Dáinn 3. mars 1991
Garðar Guðmundsson fæddist
17. október 1919 á Siglufirði. Voru
foreldrar hans Guðmundur Hannes-
son d. 14. sept. 1970, fyrrverandi
yfirmálflutningsmaður á ísafirði,
lögreglustjóri og bæjarfógeti á
Siglufirði, frá Látrum í Aðalvík,
Sléttuhreppi, N-ísafj. og kona hans
Friðgerður Rannveig Guðmunds-
dóttir, d. 9. maí 1973, frá Kirkju-
bóli í Korpudal, Onundarfírði,
V-ísafj.
Guðmúndur bæjarfógeti var
mætur maður, gáfaður og áhuga-
samur um margt, skyldurækinn
embættismaður, víkingur til allra
verka, örlyndur nokkuð og kapps-
fullur, sáttfús og góðviljaður.
Börn bæjarfógetahjónanna voru
auk Garðars, Hannes, f. 26. júní
1916 lögmaður, síðar sendifulltrúi
varnamáladeildar utanríkisráðu-
neytisins, kvæntur Guðrúnu Krist-
jánsdóttur stórkaupmanns í
Reykjavík Siggeirssonar. Jórunn
Ásta, f. 1. desember 1921, fulltrúi.
Hallgrímur f. 1. júlí 1923, d. 10.
febr. 1950, cand.med.
Bæjarfógetaheimilið var rekið
með höfðingskap og rausn, vest-
firzkt menningarheimili í norð-
lenzkum athafnastað Siglufirði og
hjálpfýsi við alla er þangað leituðu.
Ungur valdi Garðar sér að nema
í Samvinnuskólanum og gerði bók-
hald að ævistarfi sínu, lauk fullnað-
arprófi með ágætum. Aðrir munu
gera grein fyrir störfum Garðars.
Ég á margs að minnast af kynn-
um mínum af Garðari, en hér vil
ég þakka af heitu hjarta og hrærð-
um hug umhyggjusemi hans við
móðurbróður minn, Sigurgeir Fals-
son, fyrr kaupmann í Bolungarvík,
en hann átti við vanheilsu að stríða
hin síðari ár. Kristín og Garðar
sýndu þar eins og í öðru athyglis-
verða eftirbreytni.
Garðar var viðkvæmur í lund og
ríkur að meðaumkun og samúð með
þeim er bágt áttu af sjúkdómum
og söknuði. Prúðmannleg fram-
koma hans og hlýlegt viðmót var
sérstakt.
Eitt mesta gæfuhlutskipti Garð-
ars var að kvænast Kristínu Bjarna-
dóttur úr Hafnarfirði, hún var yndi
lífs hans og höfuðprýði heimilis
hans.
Undanfarin ár hafa verið frænda
minum erfið vegna mikillar van-
heilsu. Með Guðs hjálp hefir frú
Kristín verndað mann sinn, veitt
honum gleði og farsæld, veitt hon-
um huggun á erfíðum stundum. Það
var Garðari guðleg náðargjöf að
eiga Kristínu.
Blessuð sé minning Garðars,
blessuð sál hans í bústöðum himn-
anna og blessaður Guð, sem gaf.
Ég votta mína dýpstu samúð.
Helgi Falur
Okkur langar til að minnast í
fáum orðum föðurbróður okkar,
Garðars Guðmundssonar, sem and-
aðist í öldrunarlækningadeild
Landspítalans, þann 3. mars sl.
Garðar fæddist 17. október 1919
á Siglufirði, sonur hjónanna Frið-
gerðar Guðmundsdóttur og Guð-
mundar Hannessonar bæjarfógeta.
Systkinin voru fjögur, elstur Hann-
es, þá Garðar, Jórunn og Hallgrím-
ur, en hann lést aðeins 26 ára gam-
all.
Garðar ólst upp á Siglufirði og
fór þaðan í Samvinnuskólann. Eftir
Samvinnuskólanám vann hann á
bæjarfógetaskrifstofunni á Siglu-
firði til ársins 1953 er hann fluttist
til Reykjavíkur. Þar stundaði hann
m.a. skrifstofustörf hjá Vegamála-
skrifstofunni um nokkurra ára
skeið. Árin 1965-66 gegndi hann
t
Þökkum auðsýnda samúð við útför bróður okkar,
BENÓNÝS BENEDIKTSSONAR
skákmeistara.
Sérstakar þakkir færum vér félögum f Taflfélagi Reykjavíkur.
Systkini hins látna.
.....————
en kringumstæður leyfðu honum,
slíkar voru gáfur hans og frum-
leiki. Marga gladdi Benóný með
skemmtilegum tilsvörum og hnyttn-
um vísum, en hagyrðingur var hann
góður og hafsjór fróðleiks, þótt
ýmsar gullaldarbókmenntir vildi
hann túlka á aðra lund en aðrir
menn.
Fleiri verða þó vísur hans ekki
að sinni og hrellt hefur Benóný
skákskýrendur í seinasta sinn með
beinskeyttum athugasemdum, en
íslensk skákhreyfing situr fátækari
eftir.
Fyrir hönd Skáksambands ís-
lands skulu Benóný færðar þakkir
fyrir hans hlut í „skákundrinu“
íslenska.
Þráinn Guðmundsson
starfi sveitarstjóra á Reyðarfirði,
en réði sig síðan til fjármáladeildar
varnarliðsins á Keflavíkurflugvelli,
þar sem hann starfaði uns heilsa
hans brast.
Garðar frændi eins og við kölluð-
um hann alltaf var okkur einstakur
frændi. Þeir voru ófáir sunnu-
dagarnir þegar við vorum litlar, sem
Garðar mætti heima hjá okkur og
bauð okkur systrum á hinar ýmsu
skemmtanir borgarinnar. Það var
farið í Tívolí og bíó, fínustu mat-
staðir heimsóttir, fyrir utan ógleym-
anlegar leikhúsferðir, þar sem við
fórum í okkar fínustu kjóla og vor-
um meðhöndlaðar eins og prinsess-
ur. Já, hver hefði ekki viljað eiga
frænda eins og Garðar?
Garðar kvæntist Kristínu Bjarna-
dóttur, 23. nóvember 1968 og var
það hans mesta gæfuspor í lífinu.
Þau stofnuðu heimili að Bólstað-
arhlíð 52 og unaðsreit áttu þau
saman í Grímsnesinu, þar sem þau
byggðu sér sumarbústað.
Á síðustu árum hrakaði heilsu
hans mjög. Hann naut ómældrar
umhyggju Kristínar, sem annaðist
hann af einstakri ástúð. Styrkur
Kristínar var aðdáunarverður öll
þau ár sem Garðar barðist við veik-
indi síp og vitum við, að það var
sá styrkur, sem linaði þjáningar
hans.
Um leið og við kveðjum elskuleg-
an frænda, þökkum við honum allar
samverustundimar og vottum þér,
elsku Kristín, okkar innilegustu
samúð.
Við viljum góðan guð að styrkja
þig á þessari stundu. Blessuð sé
minning hans.
Ragnhildur, Gerður, Edda
og Guðrún. 78 a i T8sm r i |