Morgunblaðið - 07.06.1991, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 07.06.1991, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. JÚNÍ 1991 31 Minninff Donald Ream Fæddur 10. febrúar 1922 Dáinn 3. júní 1991 Góðir styrktarmenn hafa ætíð ver- ið Listasafni íslands mikilvægur bak- hjarl og aflgjafi á erfiðum tímum. Það er stofnað af eldhuga og styrkt æ síðan af hugsjónamönnum, sem hefur verið mikið kappsmál að efla svo listaverkaeign safnsins, og þar með þjóðarinnar, að hún geti verið stolt af myndlistararfí sínum. Ef litið er yfir þau verk sem lista- safnið hefur eignast á 107 ára ferli sínum kemur berlega í ljós að gjafir skipa þar óvenju veglegan sess, bæði að magni og gæðum. Mörg merkustu verk þess eru gjafir og ferill margra listamanna er byggður upp af gjöfum frá þeim sjálfum, aðstandendum þeirra eða öðrum velunnurum safns- ins. Framsýni gefenda og skilningur á mikilvægi sterks og þróttmikils þjóðlistasafns hefur ætíð verið það leiðarljós sem búið hefur að baki. Einn slíkra velunnara listasafnsins var Donald F. Ream, eiginmaður Ragnheiðar Jónsdóttur Ream list- málara, er lést árið 1977 á miðjum starfsferli. Mörg af bestu verkum safnsins eftir Ragnheiði eru gjafir frá Donaldi. Síðustu verkin bárust safninu í fyrra er hann afhenti nokk- ur málverk og teikningar eftir Ragn- heiði. Öll eru þau safninu mikill feng- ur. Með Donaldi F. Ream er genginn góður drengur og mikiil velgjörðar- maður Listasafns íslands. Bera Nordal Donald F. Ream lést í Reykjavík 3. júní 1991. Hann var fæddur í Bandaríkjunum 10. febrúar 1922, sonur Evu og Forest W. Ream. Há- skólanám stundaði hann við George Washington University og eftir veru í sjóhemum lauk hann þaðan námi í eðlisfræði 1945. Sama ár kvæntist hann Ragnheiði Jónsdóttur, söng- stjóra Halldórssonar og Sigríðar Bogadóttur. Þau bjuggu í Washing- ton, þar sem hann stundaði vísinda- störf en árið 1969 fluttu þau hingað heim alkomin. Ragnheiður hafði verið virk í sýn- ingarlífi vestra og raunár haft eina sýningu í bogasal Þjóðminjasafnsins tveim árum áður. Ég kynntist henni fljótt og var það bæði ánægjulegt og lærdómsríkt. Hún var mjög þrosk- aður málari og agaður og vann sér fátt til hægari verka, þótt myndir hennar væru glaðlegar og ferskar. Með myndum hennar bættist ís- lenskri myndlist nýr tónn. í kjallaranum í húsi þeirra við Hólavallagötu var vinnusvæðið tví- skipt. Annars vegar Ragnheiður með sitt dont og hins vegar Donald með vélaverkstæði með rennibekk, bor- vélum og alls kyns tólum sem ég kann ekki að nefna því hann var hinn mesti völundur í höndunum. Hann gerði til dæmis upp aflóga senditæki frá tíð andspyrnuhreyfing- arinnar í Evrópu, sem hann hafði keypt á fornsölu erlendis. Oft kom ég að skoða myndir, sem voru í smíðum hjá Ragnheiði og var þá margt skrafað. Donald spilaði þá gjarnan verk eftir Lizt á slaghörpu á meðan í íbúðinni fyrir ofan, því heilabrot af þessu tagi voru ekki hans sjóhattur. Ragnheiður féll frá síðla árs 1977 um aldur fram og var það öllum harmsefni. Yfírlitssýning á verkum hennar var haldin á Kjai’v- alsstöðum 1982 að hans undirlagi. Donald hafði fest hér rætur og undi vart annars staðar til lang- frama. Hann fékk mikinn áhuga á öræfaferðum og fór víða. Auk þess var hann slyngur ljósmyndari og kom sér upp verkstæði til þeirra hluta. Hann var maður verksígjarn en hóg- værari um sína hæfni en hæfði og mikill vinur vina sinna. Ég samhryggist sambýliskonu hans, Björgu Hafsteins, og Ruth Alice, systur hans, og fjölskyldum þeirra við lát Donalds F. Ream. Á Landakotstúni minninganna flýgur stór maður og föngulegur lit- fögrum, erlendum flugdrekum. Börn- in flykkjast að hrifín. Maðurinn bros- ir og gleðin ríkir hjá smáum sem stórum. Þannig er gott að minnast þess sem nú leysir landfestar. Einar Þorláksson Lífið manns hratt fram hleypur, hafandi enga bið, í dauðans grimmar greipur, gröfin tekur þá við. Allrar veraldar vegur víkur að sama punkt, fetar þann fús sem tregur, hvort fellur létt eða þungt. (H.P.) I dag er kvaddur hinstu kveðju höfðinglynt ljúfmenni sem bar birtu með sér hvert sem hann fór. Manni var heiður að því að kynnast honum. Donald F. Ream, eðlisfræðingur, var af erlendu bergi brotinn, fæddur í Bandaríkjunum og voru foreldrar hans Forest Wernon og Eva Caroline Wuchter Ream. Hann átti tvö systk- ini, bróður sem er látinn og systur, Ruth Alice Beitzell, sem komin er til landsins ásamt syni sínum til að vera við útför Donalds. Ævistarf sitt hjá bandaríska sjóhernum innti hann af hendi í Washington. Þar kynntist hann konuefni sínu, Ragnheiði Jóns- dóttur, sem starfaði á skrifstofu ís- lenska sendiráðsins þar, auk þess sem hún var við nám í píanóleik. Þau giftu sig í Dómkirkjunni í Reykjavík 12. október 1945. Ragnheiður Jónsdóttir Ream var afar íjölhæf listakona, eins og hún átti kyn til. Það var ekki einungis að hún lærði á píanó, heldur var hún líka í söngnámi — og saumatímum. Valtýr Pétursson sagði um hana látna að málverkið hafi orðið eins konar hljóðfæri í höndum hennar og ennfremur: „Hún var mjög næm á tilþrif í myndbyggingu og litur henn- ar var fyrir mér.alla tíð frá því er ég fyrst sá verk eftir hana, eins og hljómkviða, hnitmiðuð af mannlegum tilfinningum og næmum skilningi." Það var dýrt, efnið í Ragnheiði. Foreldrar hennar voru hjónin Jón Halldórsson, starfsmaður við Lands- bankann og söngstjóri Fóstbræðra í 34 ár, kominn af merku tónlistar- fólki, og Sigríður Bogadóttir, sem ung starfaði í Landsbankanum, fyrst kvenna. Var Ragnheiður einkabam þeirra. í minningargrein um Sigríði segir Haraldur Hannesson að fáir muni hafa staðið henni framar um fáguð vinnubrögð og að höfuðbækur sem hún færði væru jafnan hafðar tl sýnis þegar gestir kæmu í skjala- safn bankans. Þessi góðu hjón, Jón Halldórsson og Sigríður Bogadóttir, byggðu húsið á Hólavallagötu 9 árið 1935 og bjuggu þar síðan. Þó að þessar línur séu ritaðar í minningu tengdasonar þeirra, sem ég held að mér hafí ver- ið óhætt að telja til vina minna, þá er ég í að kveðja fjölskyldu, því eng- inn er afkomandinn til að halda á loft merki þessa mæta fólks. Þó að Jón og Sigríður eignuðust yndislegan tengdadson, þá hlýtur það að hafa verið þeim harmsefni að einkadóttir- in skyldi vera búsett erlendis flest hjúskaparár sín. Árið 1970 fluttu Ragnheiður og Donald til íslands, í íbúð á neðri hæð húss foreldra henn- ar. Kom Ragnheiður gagngert til landsins til að geta verið samvistum við foreldra sína og liðsinnt þeim í ellinni. Var hún þá þegar orðin þekkt- ur málari í Bandaríkjunum og hafði haldið þar sýningar á myndum sín- um. Hér heima tók hún virkan þátt í sýningum og félagslífi myndlistar- manna. Ragnheiður var fyrst sinnar litlu fjölskyldu til að kveðja þennan heim, hún lést 22. desember 1977. Móðir hennar lést í október 1981 og faðir hennar í júlí 1984. Donald kvæntist ástralskri konu, Patricia Frombgen, í desember í desember 1982 og áttu þau heimili á Mallorka. Komu þó reglulega til íslands. Var Donald ávallt umhyggjusamur við tengda- foreldra sína meðan þeirra naut við. Donald og Patricia skildu í janúar 1987 og fluttu hann þá brátt alfarið hingað heim. Sambýliskona hans síð- ustu fjögur árin var Björg Hafsteins. Uppskar hann í sambúðinni við hana þá hamingju sem hann að mínu mati átti inni hjá forsjóninni. Ragnheiði Ream kynnist ég ekki persónulega og foreldrum hennar lít- ið en þau eru mér öll minnisstæð sökum glæsileika. Var fallegt að sjá þau gömlu hjónin í nær daglegum gönguferðum, teinrétt og höfðinglég. Donald átti sér mörg hugðarefni, m.a. klassíska tónlist og ljósmyndun. Þriðja hugðarefnið, sem aflaði hon- um vináttu ungra drengja í nágrenni Landakotstúns, voru flugdrekar, sem hann smíðaði sjálfur eftir nákvæm- um teikningum. Naut hann þess að deila ánægjunni af þessu tómstudag- amni sínu með drengjunum og marga drekana gaf hann þeim. Sérstakir vinir hans voru bræðurnir Ásgeir og Jón Sigurðssynir á Hávallagötu 15. „Hjálpuðu" þeir honum gjarnan við smíðamar. Eftir lát Ragnheiðar lagði Donald heitinn sig fram um að heiðra minn- ingu hennar. Hann hélt sýningar á verkum hennar og tvisvar gaf hann Listasafni íslands verk eftir hana, 1978 og 1990. Hefur listasafnið sýnt verk hennar reglulega. Blessuð sé minning góðs manns. Rannveig Tryggvadóttir LP þakrennur • . 0 o « . ° . Þola allar veðurbreytingar LP þakrennukerfið f rá okkur er samansett úr galvanhúðuðu stáli, varið plasti. Styrkurinn í stálinu, endingin í plastinu. Leitið upplýsinga BLIKKSMIÐJAN TÆKNIDEIID Al** SMIÐSHÖFÐA 9 112 REYKJAVÍK SÍMI: 91-685699 í dag er til moldar borinn góður vinur okkar Donald F. Ream, sem varð bráðkvaddur á heimili sínu 3. júní sl. Donald fæddist 10. febráar 1922 í Polding, Ohio. USA. Hann var yngsta barn hjónanna Forest V. og Evu C. Ream. Áuk hans áttu þau soninn Paul Sem, lést árið 1971, og Ruth Alice sem býr í Flórída og er hingað komin ásamt syni sínum Charles til þess að kveðja bróður sinn og frænda. Þegar Donald var á 1. ári flutti fjölskyldan frá Ohio til Indiana, þar se'm þau bjuggu næstu 14 árin. Þá fluttu þau til Washington D.C. og þar gekk Donald í menntaskóla. Seinna fór hann í Georg Washington University og lauk þaðan prófí í eðl- is- og efnafræði. Að námi loknu vann hann á rannsóknarstofu sjóhersins í Washington og varð seinna yfimiað- ur þar. Hann komst á eftirlaun 1970. Donald kvæntist Ragnheiði Jónas- dóttur Ream listmálara 12. október 1945. Þau bjuggu í Washington til ársins 1969, en þá fluttu þau til Is- lands. Ragnheiður lést 22. desember 1977. Þeim varð ekki bama auðið. Eftir lát Ragnheiðar bjó Donald stóran hluta ársins á Mallorca en átti samt alltaf sitt heimili á íslandi. Á Mallorca býr æskuvinur og skóla- félagi Donalds, John Bueher. Þeir vom mjög samrýndir og eyddu mikl- um tíma saman. Þeir ferðuðust m.a. til Englands og Austurríkis, auk þess sem John heimsótti Donald hingað til íslands. Hann kveður nú góðan vin úr fjarlægð. Árið 1986 kynntist Donald móður okkar og tengdamóður Björgu Haf- steins. Samband þeirra einkenndist af gagnkvæmri virðingu og ást. Þau voru mjög samrýnd og áttu góðar stundir saman bæði hér heima og á Mallorca þar sem þau dvöldu hluta úr ári. Donald reyndist okkur og börnum okkar sem sannur vinur og litum við á hann sem einn af fjöl- skyldunni. Donald var ákaflega kurt- eis maður og mikið prúðmenni. Hann var orðvar og aldrei heyrðum við hann hallmæla nokkrum manni. Snyrtimennska var honum í blóð borin og bar heimili hans þess glöggt vitni. Það var alltaf gaman að fá Donald í heimsókn því hann var - ræðinn, skemmtilegur og mikill hú- - moristi. Hans er nú sárt saknað af okkur öllum. Donald unni góðri tón- list, og sérstaklega hélt hann upp á Frans Lizt. Aðaláhugamál hans var ljósmyndun. Hann hafði næmt auga fyrir góðu myndefni og átti stórt safn ljósmynda. Nú skiljast leiðir um sinn og við þökkum Donald góð kynni og erum þakklát fyrir þann tíma sem við feng- um að njóta samvista við hann. Við sendum öllum þeim sem eiga um sárt að binda vegna fráfalls hans okkar innilegustu samúðarkveðjur. Minning hans lifír. Eyjólfur, Heba, Allý, Þórir, Eðvald, Gunna, Björgvin og börnin. 'nilfiskí STERKA RYKSUGAN I Afbragðs sogstykki ná til ryksins, hvar sem er NILFISK er vönduð og tæknilega ósvikin vara, löngu landsþekkt fyrir frábæra eiginleika og dæmalausa endingu. Njottu 3ja ára ábyrgðar og fullkominnar varahluta-og viðgerðarþjonustu okkar. Verðið kemur þér þægilega á óvart, því NILFISK kostar aðeins frá kr. 20.450,- (19.420,- stgr.). iFQnix _____HÁTÚNI6A SÍMI (91)24420 Öflugur mótor með dæmalausa endingu. J Kónísk slanga, létt og lipur. Stillanlegt sogafl á þægilegan hátt. 10 lítra poki og frábær ryksíun. // ca klassiskri tonlist. ( l/ UUO O (ft/ Mikid úrval SPRENGIDAGAR LAUGAVEGI 96 (HLJOðFÆRAHUS REYKJAVIKUR)

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.