Morgunblaðið - 28.06.1991, Síða 35

35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. JÚNÍ 1991
^ecmcicé- yCce&íteyt
Ert þú að byggja
nýtt húsnæði,
endurbæta gamalt
eða breyta? Þá
eigum við þessar
glæsilegu greni-
fulningahurðir til
afgreiðslu af lager
samdægurs.
Einnig bjóðum við
uppá grenipanel í
loft og á veggi á
aðeins kr. 740,-
ferm. Eigum einnig
úrval af sléttum
spónlögðum
hurðum á frábæru
verði eins og öllu
fráTS.
V íö komum og mælum, gerum tilboð og setjum upp hurðir.
Smiðjuvegi 6, Kópavogi, sími 44544
Opið laugardaga frá kl. 10-14.
Leiðrétting
Minningargrein um Halldóru
Jónsdóttur birtist í blaðinu í gær.
Vinnsla myndarinnar misfórst.
Birtist myndin því aftur. Beðist er
velvirðingar á mistökunum.
langra lífdaga. Megi það verða Ein-
ari uppörvun í söknuði hans eftir
fráfall elskaðrar eiginkonu.
Ég og fjölskylda mín biðjum Guð
að blessa Einar og minningu Svövu.
Björn Sigurbjörnsson
Ein af fyrstu æskuminningum
mínum er úr garðinum á Mána-
götunni. Húsfreyjan kemur út á
tröppurnar og kallar á okkur systk-
inin inn í kaffi. Inn í pönnukökurnar
hennar Svövu frænku eins og við
kölluðum hana alltaf. Svo stóðum
við í röð við eldavélina og biðum
eftir því að röðin kæmi að okkur.
Ákafastur var faðir okkar.
Þannig var Svava. Alltaf að gefa.
Reyndar var það þannig að nöfn
þeirra hjóna var samofín eins og
allt þeirra líf. Alltaf var talað um
að fara til Svövu og Einars. Þegar
Einar fór í veiðiferðir þá fór Svava
með og beið í Fíatinum og gaf kaffi.
Ég bjó um skeið hjá þessum heið-
urshjónum á meðan móðir mín var
í námi erlendis. a því heimili kynnt-
ist ég þeirri íslenskri ménningu sem
ég bý enn að. Heimili þeirra var vei
búið. Á veggjum héngu myndir
gömlu íslensku meistaranna og í
bókahillunum íslendingasögurnar.
Þar las ég þær fyrst og þá var lesið
mikið.
Ég minnist kvöldanna eftir að
Svava hafði eldað heimsins besta
plokkfisk og sest var inn í stofu og
kveikt á útvarpinu.
Þar var fylgst með myndun „Em-
ilíu“-stjórnarinnar enda hjónin í Al-
þýðuflokknum og fylgdu honum að
máli alla tíð þó ekki hafi stefnan
verið alltaf samþykkt. En skoðanirn-
ar voru þá ræddar og studdar rök-
um. Betra uppeldi getur enginn ósk-
að sér.
Nú að leiðarlokum er þakkað.
Þakkað fyrir það að ætíð var skjól
á Mánagötunni. Þakkað fyrir það
að ætíð var ljós í glugga. Ég sendi
Einari fóstra mínum hlýjar samúð-
arkveðjur héðan frá Húsavík þar
sem sólin gengur ekki undir um
skeið. Héðan senda allir kveðjur.
Kveðjur frá staðnum sem fóstri minn
hefur taugar til.
Svava er horfin til landsins þar
sem sólin gegnur ekki til viðar.
Sá er munur þessa heims og ann-
ars.
Blessuð sé minning Svövu Björns-
dóttur. Hvíl hún í friði.
Gísli Baldvinsson
Olíufélagið hf
Svava G. Björns-
dóttir — Minning
fyrsta kynntist ég fágaðri, fíngerðri
og hjartahlýrri konu. Svava var ein
af þeim konum sem í útliti, fasi og
framkomu bar með sér þann þokka
og háttprýði sem á annarri tungu
væri lýst með orðinu „lady“. Sú
lýsing átti ekki bara við Svövu þeg-
ar hún enn skartaði æskuljóma,
heldur var einkenni hennar allt fram
til dauðadags í hárri elli. Þeim Ein-
ari varð ekki barna auðið, en samt
áttu þau Einar meira bamaláni að
fagna en margir foreldrar. Þetta
voru systkinabörn Einars og börn
þeirra, sem urðu mörg hver eins
náin og um börn og barnabörn
væri að ræða, og er mér nærtæk-
asta dæmið mín eigin dóttir. Svav'a
átti góða ævi með sínum trausta
og ljúfa eiginmanni, sem bar hana
á höndum sér. Hún naut þess að
vera með sinni stóru fölskyldu á
gleðidögum og með vinum sínum
heima á glæsilegu heimili, prýtt
útsaumi og sérstæðum listaverkum,
unnum af húsmóðurinni. Svava var
fróð kona og skemmtileg í um-
gengni og hvers manns hugljúfi.
Hún átti því láni að fagna að njóta
langra lífdaga og að geta notið lífs-
ins ern og hress, alveg fram á síð-
ustu æviár. í minningu okkar er
hið ljúfa bros þessarar fíngerðu og
fáguðu konu, vináttan, tryggðin og
fjölmargar ánægjulegar samveru-
stundir.
Á dánardegi Svövu var borgin
hennar fánum skrýdd og allir fánar
við hún, tákn um gleði og hamingju
Fædd 19. október 1896
Dáin 17. núní 1991
Ég hygg að það hafi komið fáum á
óvart þegar Svava kvaddi þennan
heim á sólbjörtum sumardegi að
morgni 17. júní síðastliðinn, en hún
var búin að heyja erfitt og kvala-
fullt dánarstríð síðustu mánuðina
sem hún lifði.
Svava Guðrún fæddist þann 19.
október 1896, og voru foreldrar
hennar Ingibjörg Guðrún Þorvalds-
dóttir er andaðist á árinu 1910 og
Bjöm Jónsson, skósmiður er andað-
ist háaldraður eða 93ja ára gamall.
Bróðir átti Svava að nafni Haraldur,
en hann fluttist til Kanada og
drukknaði þar ungur að aldri. Svava
giftist eftirlifandi manni sínum Ein-
ari Einarssyni þann 27. maí 1938,
og bjuggu þau fyrst að Hverfisgötu
62, en fluttust síðar að Mánagötu
9, þar sem þau bjuggu mestan hluta
hjúskapar síns. Um það leyti sem
móðir Svövu dó fluttust foreidrar
mínir að Hverfisgötu 64A, en þá
húseign ásamt eignunum Hverfis-
gata 64 og 62 átti þá faðir Svövu,
en foreldrar mínir tóku á leigu fyrstu
hæðina á Hverfisgötu 64A. þar sem
Björn faðir Svövu var ekkjumaður
varð það að samkomulagi, að Svava
fluttist í risherbergi þar sem foreldr-
ar mínir bjuggu og varð hún upp frá
því sem einn fjölskyldumeðlimur eða
þangað til hún giftist. Fyrst þegar
ég man eftir Svövu var hún glaðvær
en hún hafði yndi af músík og hafði
fagra söngrödd. Ég man eftir því,
þegar ég var smásnáði að það safn-
aðist oft ungt fólk á heimili Markús-
ar Þorsteinssonar söðlasmiðs, en
hann bjó nokkru ofar við Frakkastíg-
inn. Markúsi var margt til lista lagt,
spilaði á orgel og gerði við harmon-
ikkur. Þá var þar oft tekið lagið og
sagðar sögur úr bæjarlífinu og var
þar mikið fjör.
Á þessum árum vann Svava hjá
Verslun Hansons á Laugavegi 15,
en þar var verslað með vefnaðarvör-
ur. Seinna fór hún að vinna í versl.
Edinborg, sem þá var ein aðalversl-
unin í borginni með vefnaðarvörur
en hún var einkar dugleg til vinnu
og lipur í afgreiðslu:
Svava hafði unun af fallegum
munum og listaverkum og eftir að
hún fluttist á Mánagötuna, bjó hún
ásamt manni sínum til ákaflega fal-
legt heimili þar sem dýrmæt mál-
verk prýddu stofur ásamt öðrum
listaverkum.
Þau hjónin voru ákaflega gestrisin
og komu því margir á heimili þeirra
og var vina og kunningjahópurinn
stór. Svava gekk i Oddfellowregluna
og kynntist þar margri konunni sem
bættust í vinahópinn. Það var henni
ómæld ánægja að vera í þessum
félagssakp, og þótt hún væri ekki
að bera á torg sem þar gerðist, fann
maður að hún naut félagsskaparins
þar og virti það starf sem þar var
unnið.
Ég og kona mín komum oft á
heimili þeirra hjóna að Mánagötu 9
og með konu minni og Svövu mynd-
aðist innilegt vináttusamband sem
aldrei bar skugga á. Á síðustu erfiðu
mánuðunum í lífí Svövu heimsóttum
við hana reglulega og síðustu mán-
uðina svo að segja á hverju kvöldi.
Þegar fór að líða undir lok, var Svava
ýmist í þessum heimi eða öðrum, en
það brást aldrei, að þegar við höfðum
gert vart við okkur þekkti hún okk-
ur, þótt hún hafi verið hálf meðvit-
undarlaus og fagnaði komu .okkar.
Þegar við kveðjum Svövu og lítum
yfír farinn veg, eru minningarnar
góðar, um trygga dugmikla konu
sem reyndist ávallt sannur vinur.
Blessuð sé minning hennar.
Baldvin Jónsson
Svava Bjömsdóttir lést í Reykja-
vík 17. júní sl. á 95. aldursári. Hún
var fædd í Reykjavík 19, október
1896 og bjó þar alla ævi. Foreldrar
hennar voru hjónin Ingibjörg Guð-
rún Þorvaldsdóttir og Björn Jóns-
son. Svava missti móður sína ung
og ólst upp hjá Jóni Baldvinssyni
verkalýðsleiðtoga og konu hans
Júlíönu. í uppeldinu kynntist hún
náið fjölskyldu Einars Þorsteinssoar
og Sigrúnar Baldvinsdóttur, systur
Jóns og giftist síðar einum sona
þeirra, Einari Einarssyni, móður-
bróður konu minnar, Helgu. Þannig
eru tilkomin löng og náin kynni
mín af þeim Svövu og Einari. Ég
minnist þess sem ungur maður,
nýkominn inn í hina stóru fjölskyldu
Helgu, að hitta Svövu. Frá því
GEVALIA
. SKIPAPLÖTUR - INNRÉTTINGAR
PLÖTUR í LESTAR
J I I V , \ SERVANT PLÖTUR
3 I B 1 I I SALERNISHÓLF
|U * 1 J BAÐÞIUUR
ELDHÚS-BORÐPLÖTUR
T4 LAGER-NORSK HÁGÆÐA VARA
Þ.MRBRlMSSOH&CQ
Ármúla 29 - Múlatorgi - s. 38640