Morgunblaðið - 04.07.1991, Page 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JULl 1991
43
í»essir hringdu ...
it' '■ 1 ■ra<
Hneykslanlegt athæfi
Áhorfandihringdi:
Ég vil lýsa hneykslan minni á
konunni sem ég sá í sjónvarpinu
í seinustu viku. Þessi kona var
berstrípuð að kveikja bál og velta
sér upp úr dögginni fyrir framan
fjölda manns í tengslum við Jóns-
messuna. Þetta var allt saman
undirbúið en ég fæ ekki séð að
þetta sé neitt betra en að æða
nakinn út á fótboltavöll. Hver er
munurinn?
Stjörnuspáin sem hvarf
Trúgjörnhringdi:
Ég skrifaði til franska stjörnu-
spekingsins sem talað var við í
Sunnudagsblaði Morgunblaðsins
fyrir tæpu ári og bað um stjörn-
uspá. Ég sendi 5000 krónur til
Frakklands en spáin er enn ekki
komin og ég býst vart við henni
úr þessu. Nú langar mig að vita
hvort einhver annar hafi fengið
spá. Ef ekki hlýtur þessi Frakki
að teljast sniðugur svindlari því
ég veit um fleiri sem höfðu áhuga
á spám frá honum.
Hróplegt óréttlæti
Sverrir Guðjónssonhringdi:
Ég vil kvaita undan Símanum.
Þar á bæ eru menn ávallt að
hæla sér af góðri afkomu þessar-
ar stofnunar. Hún þarf hins vegar
varla að koma á óvart því Síminn
er sífellt að féfletta fólk. Til að
mynda er ég með símboða, lítið
tæki sem hægt er að hringja í en
ekki úr, og ég er látinn borga
sama gjald af honum og venjuleg-
um heimilissíma. Þetta þykir mér
hróplegt óréttlæti.
Slysahættaá
Ártúnsbrekkunni
Fjóla Björkhringdi:
Ég keyri Ártúnsbrekkuna á
hveijum degi og er orðin dauð-
hrædd út af öllum þessum hjól-
reiðamönnum sem eru að hjóla í
vegarkantinum. Eins og allir vita
er umferð mikil á þessum stað
og oft ekið hratt. Ég hef hvað
eftir annað orðið vitni af því að
legið hefur við slysi út af þessum
hjólreiðamönnum. Um daginn lá
við að ég æki yfir þtjá án þess
að fá rönd við reist. Þetta voru
útlendingar á vel búnum fjalla-
hjólum, efalítið á leiðinni upp í
Árbæjarsafn. Nú spyr ég: Er ekki
hægt að leggja hjólabrautir upp
Ártúnsbrekkuna áður en einhver
fer sér að voða? Nú eru heldur
engar göngubrautir þar en þær
eru við Miklubrautina en samt er
hjólað í vegarkantinum þar. Er
ekki hægt að gera eitthvað í
þessu?
Vísnabókar saknað
Maríahringdi:
Ég sakna vísnabókar sem ég á
og er merkt mér. Ég lánaði konu,
sem ég geri við föt fyrir, þessa
bók sem er mér mjög kær. En
nú er ég búin að gleyma hvað
konan heitir en ég sakna vísna-
bókarinnar minnar og þætti vænt
um ef henni yrði skilað. Vinsam-
legast hafið samband í síma
22871.
Kettlingar fást gefins
Tveir kettlingar fást gefins.
Hafið samband við Ólöfu í síma
77116.
Ýsukvóti
Margréthringdi:
Sá sem hringdi vegna auglýs-
ingar um ýsukvóta í Morgunblað-
inu s.l. föstudag er beðinn um að
hringja aftur.
Skilið tjaldhimninum
Elva Björnsdóttirhringdi:
Sá sem tók gulan pakka með
tjaldhimni í misgripum á Staðar-
fellsmótinu um helgina vinsam-
legast hafi samband í síma
622269 eða 26945. Tjaldhiminn-
inn nýtist engum nema mér en
mér þykir bagalegt að vera án
hans.
Kettlingar í boði
Tveir átta vikna kassafærir
kettlingar fást gefins. Upplýsing-
ar í síma 641616.
Gleraugu týndust
Lestargleraugu með gylltri
umgjörð og festi töpuðust í Kvist-
alandi s.l. laugardag. Finnandi
hafi samband í síma 34535.
Dýravinir
Fallegir svarthvítir kettlingar fast
gefíns. Kassavanir. Þeir sem hafa
áhuga hringi í síma 685693.
/, l/z'S' éökam þettex tÍL vmstrL.44
Dýrar strætóferðir
Ég vil koma með ábendingu eða
aðfinnslu til stjórnenda Strætis-
vagna Hafnafjarðar. Það ferðafólk
sem þarf að nota vagna innan bæj-
ar í Hafnarfirði ætti að fá eina teg-
und skiptimiða. Ef farþegi fer í
vagn á Holti og ætlar að Jósepsspít-
ala, síðan til Sólvangs, því næst í
Bónus og loks til Reykjavíkur þarf
hann að borga 65 krónur í hvert
einasta sinn. Þetta verður því dýr
ferð.
Við erum oft og mikið búin að
tala um þetta óskemmtilega fyrir-
komulag og nú er ég orðin þreytt
á þessum peningamokstri. Liggur
við að ég hafi gefist upp. Ég er
búin að kaupa mér reiðhjól en ekki
kunna allir að hjóla og hjól eru líka
dýr farartæki að ég tali nú ekki
um öll þessi óskemmtilegu glerbrot
út um allar trissur. Það sem börn
og aðrir geta brotið þótt gler kosti
tíu krónur. Hvergi í útlöndum er
eins mikið um glerbrot á götum
enda kann fólk að meta smápeninga
þar.
080334-2659
Halló!
Ég er búinn að gleyma því hvar
ég á heima. Ef einhver vill kannast
við mig eða vill eiga mig má sá ná
í mig til vinar míns. Síminn hjá
honum er 657391.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1991 Los Angeles Times Syndicate
Hann er á batavegi. Hann
er aftur farinn að gera
hróp að sjónvarpsþáttun-
um um mennt og menn-
ingu.
| Yíkyeiji skrifar
Fyrir hálfum mánuði hvatti Vík-
veiji þá, sem sjá um slátt á
vegum Reykjavíkurborgar, að þeir
brýndu fyrir unglingunum, að sýna
gróðri og þá einkum tijám, sem
plantað hefur verið í graseyjar í
húsagötum, þá tillitssemi að fara
ekki með vélorfin svo nærri tijás-
stofnunum, að þeir sködduðust.
Það var greinilegt, að þetta var
þörf ábending, en hvort hún hefur
borið árangur, skal ósagt látið.
Þennan sama dag og áðurnefndur
pistill Víkveija birtist komu tveir
ungir menn til þes að snyrta gras-
eyjar í einni af götunum í Foss-
vogi. Þessir ungu menn gengu
kröftuglega til verks, svo kröftug-
lega, að a.m.k. 3 litlar hríslur, sem
plantað var í fyrrasumar eru þegar
dauðans matur og var ein slegin
svo vandlega, að naumast er nokk-
urt lauf eftir á henni. Alls eru 12
hríslur stórskaddaðar og börkurinn
skrældur af niður við jörð, þannig
að alls er óvíst, hve margar af þess-
um 12 plöntum ná sér til fulls.
Það er sorglegt að horfa upp á
slíkt sem þetta. I raun ætti Reykja-
víkurborg að taka þessi vélorf úr
umferð, en láta krakkana hafa
handklippur, sem gera sama gagn.
Þær eru að vísu seinvirkari,' en
koma í veg fyrir skemmdarstarf-
semi sem áður er lýst. Það er til
lítils fyrir fegrunarnefnd Reykjavík-
ur að gefa götum einkunn fyrir
snyrtilegt og gróið umhverfi á sama
tíma og starfsmenn borgarinnar
fara eins og eldur í sinu um borgina
með þessi skaðræðis vélorf.
XXX
Göld vegna sorphreinsunar hafa
hækkað nokkuð á Stór-
Reykjavíkursvæðinu að undan-
förnu, enda er nú farið að flokka
sorp og koma í lóg eftir því hverrar
tegundar það er. Um það er í raun
ekkert nema gott eitt að segja og
í raun ekki vanþörf en aukinni vit-
und fólks um umhverfismál. En
hálf er það öfugsnúið, þegar sorp-
skatturinn hækkar, að þá skuli
þjónustu, sem sorphreinsunin lætur
í té, hraka. Hér á Víkveiji við að
sorphreinsunarmenn eru nú hættir
að taka garðaúrgang og segja hann
ekki vera sorp og þar af leiðandi
ekki í sínum verkahring að taka
og flytja á brott. Borgarbúum er
bent á sérstaka gáma í gámastöðv-
um borgarinnar, hafi þeir ekki að-
stöðu til þess að geyma úrganginn
og umbreyta honum í mold.
Margir borgarbúar hafa eflaust
aðstöðu til þess að koma garðaúr-
gangi í áðurnefndar gámastöðvar,
en ekki allir. Hvernig á t.d. roskið
fólk að losa sig við þennan úrgang,
ef það á ekki bíl? Ætlast borgin til
þess að það rogist með þunga poka
á bakinu langar leiðir til þess að
losa sig við hey og annað, sem það
getur ekki geymt við hús sín? Nú
er svo komið að víða liggja í hverf-
um borgarinnar svartir plastpokar
eins og hráviði með þessum úr-
gangi, sem enginn virðist hirða.
Þetta eru mikil umhverfislýti í
mörgum hverfum og sýnilegt, að
Reykjavíkurborg verður að taka á
þessu máli með sérstakri garðaúr-
gangshirðu. Nú er sorphirða ekki
nóg, Reykjavíkurborg verður að
bregðast við nýjum tímum og færa
út kvíarnar í þessum efnum.
HÖGNI HREKKVÍSI
„ þó (SETUfe KOMIÐ ÚT MÓMA."
ICEMMSLuJ
BIFREIB ]