Morgunblaðið - 17.09.1991, Blaðsíða 47

kÓRGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDXÓUR: !17. SEPTEÍÍB'ER'T9é'Í
1*?
Guðrún Auðuns-
dóttir - Minning
Fædd 30. júlí 1905
Dáin 9. september 1991
Það kom eins og reiðarslag þegar
mér var sagt að hún Gunna væri
dáin. Það er nú svo, að þó hún
væri komin á efri ár og væri ekki
heil heilsu, alltaf er eins og dauðinn
komi á óvart. Guðrún Auðunsdóttir
var fædd í Efri-HoT undir Eyjafjöll-
um 30. júlí 1905, dóttir hjónanna
Þorbjargar Einarsdóttur og Auðuns
Auðunssonar sem bjuggu þar lengi.
Hún var 3. í röðinni 10 barna
þeirra sem upp komust og er nú
það síðasta sem kveður. Sumarið
sem Gunna (eins og við kölluðum
hana alltafj-varð eins árs var henni
komið fyrir hjá ömmu sinni, Guð-
rúnu Eyjólfsdóttur á Fornusöndum,
svo móðir hennar gæti gengið að
heyskap. Um haustið þegar Þor-
björg ætlaði að taka hana aftur,
gat amma mín ekki hugsað sér að
sjá af henni aftur. Hún var þá búin
að missa mann sinn og 5 af 11
börnum sínum og hefur fundist að
Gunna fyllti upp í tómið. Það varð
úr, að hún varð áfram hjá henni
og svo hjá foreldrum mínum eftir
að þau tóku við búi 1914. Hún varð
eins og kær eldri systir okkar systk-
inanna. Síðan vann hún hjá foreldr-
um mínum að öllum venjulegum
sveitastörfum. Svo kom að því að
hún fór í vist til Vestmannaeyja á
vertíðum. Um aðra vinnu var varla
að tala á þeim tíma. En hún var
lengi heima um sláttinn.
Seinna eignaðist hún son, Guð-
mund Björn Sveinsson, sem hefur
verið sólargeislinn hennar. Hún var
með hann fyrst heima hjá okkur,
og síðan lengi í Hallgeirsey í Land-
eyjum. Svo fór hún ráðskona við
mötneyti hjá Kaupfélagi Rangæ-
inga á Hvolsvelli og kynntist þar
sambýlismanni sínum, Jóni Eyjólfs-
syni. Þau fluttu til Reykjavíkur og
buggu þar eftir það. Jon lést úr
krabbameini fyrir nokkuð mörgum
árum. Hann var alltaf haldinn sjúk-
leika en vann við bílaviðgerðir á
meðan hann gat stundað vinnu. Það
kom því að mestu í hennar hlut að
vinna fyrir heimilinu og kom sér
þá vel hvað hún var framúrskar-
andi dugleg og að sama skapi vel
verki farin að hveiju sem hún gekk.
Svo fékk hún blóðsjúkdóm og var
bannað að vinna erfiðisvinnu fram-
ar. Þó var ekki setið með hendur í
skauti. Hún fór að pijóna lopapeys-
ur. Einu sinni sýndi hún mér lista
yfir hvað hún hafði pijónað margar
peysur það árið. Það voru 145.
Ætli það leiki margir það eftir? En
svo varð hún fyrir því fyrir nokkrum
árum að detta tvisvar og og brotna
illa, og gat ekki gengið eftir það
nema í göngugrind, og hefur verið
svo í hjólastól.
Þá var hún svo heppin að kom-
ast á Dalbraut 27 og fékk frábæra
umönnun. Og eiga þær konur sem
hugsuðu um hana miklar þakkir
skildar.
Gunna var vel gefin, glaðsinna,
og mjög gaman að tala við hana í
góðu tómi. Hún hélt fullu minni til
síðasta dags svo þeir sem yngri
voru máttu gæta sín. Heyrnin var
farin að gefa sig, en hún háfði
góða sjón og las mikið. Það var
siður í baðstofum hérna áður fyrr
að það sváfu alltaf tveir í rúmi. Var
ég látin sofa hjá Gunnu og ég
gleymi því ekki hvað var gott að.
halla sér upp að henni og sjálfsagt
hefur hún hlúð að mér eftir mætti.
Það var nú svo, að alltaf var mjög
náið samband milli okkar, og man
ég ekki eftir neinu kuldalegu orði
okkar í milli.
Núna í seinni tíð kvöddumst við
yfirleitt klökkar og höfum sjálfsagt
hugsað það sama báðar.
Björn sonur hennar hefur erft
kosti móður sinnar í ríkum mæli.
Hann hefur alltaf stundað verslun-
arstörf, fyrst í Reykjavík. En gerð-
is svo kaupfélagsstjóri á Tálkna-
firði. En er fyrir stuttu fluttur í
Kópavog og rekur þar eigin versl-
un. Hann er kvæntur ágætri konu
Ólöfu Ólafsdóttur og eiga þau 2
uppkomin börn og 3 barnabörn. Þau
létu sér mjög annt um Gunnu og
gladdist hún mjög þegar vel gekk
hjá þeim.
Ég votta þeim öllum mína inni-
legustu samúð.
Það er svo margs að minnast
eftir langa ævi og það verður tóm-
Iegt að geta ekki heimsótt Gunnu.
Maður fór einhvern veginn alltaf
ríkari af hennar fundi. Hún var svo
mikill persónuleiki og var alltaf að
miðla öðrum. Hafi hún þökk fyrir
allt og allt.
Pálína Guðjónsdóttir
Hun er horfin okkur hún Gunna
mín og við eigum ekki eftir að koma
við á Dalbrautinni í heimsókn til
hennar. Hun veiktist á föstudag, á
mánudag lést hún. Þetta gerðist
snögglega, en þó held ég að við
vildum öll helst fara svona.
Guðrún fæddist á Efri-Hól í Vest-
ur-Eyjafjöllum, ein af mörgum
börnum
arsdóttu
Hún fer á fyrsta ári í fóstur til
ömmu minnar, Guðrúnar Eyjólfs-
dóttur á Fornusöndum, sem var
ekkja og bjó þar með börnum sín-
um. Þar ólst hún upp. Foreldrar
mínir taka við búi 1914 og var
hjónanna Þorbjargar Ein-
• og Auðuns Auðunssonar.
Gunna hjá þeim til 18 ára aldurs,
en þá fer hún til Vestmannaeyja í
vinnu eins og þá tíðkaðist. Það var
hún til 1936 en þá eignaðist hún
einkasoninn Björn Sveinsson. Hún
fór með hann að Hallgeirsey í Land-
eyjum þar sem hún starfaði sem
vinnukona. Hingað til Reykjavíkur
flytur hún 1949 með Jóni Eyjólfs-
syni, sem hafði starfað á Hvols-
velli. Hér hefur hún búið álla tíð
síðan. Jón lést árið 1977. Guðrún
var fríð kona með mikið og hrokkið
hár. Hún var hörkudugleg og vel
verki farin, sama hvað hún tók sér
fyrir hendur. Ég hef ekki séð fal-
legri eða betur pijónaðar lopapeys-
ur en hjá henni enda voru þær eftir-
sóttar og hún afkastamikil pijóna-
kona. Hún var skapkona en ekki
langrækin. Undanfarin ár varð hún
að nota hjólastól eftir slæmt bein-
brot. Guðrún var mjög vel gefin og
fylgdist vel með því sem hún heyrði
og sá. Hún var stolt af syni sínum,
tengdadóttur og börnum þeirra,
enda mátti hún það, þetta er bráð-
duglegt ágætisfólk.
Síðustu árin bjó hún í þjónustu-
íbúð aldraðra að Dalbraut 27. Þar
eignaðist hún góða vipi, bæði með-
al vistmanna og starfsfólks.
Ég vil þakka Gunnu alla hennar
tryggð og vináttu við mig og mína
ijölskyldu. Bjössa, Ólu, Guðlaugu
og Guðjóni svo og langömmubörn-
unum votta ég innilega samúð. Þið
hafið misst mikið en eigið minningu
um góða móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu.
Blessuð sé minning hennar.
Sigríður Guðjónsdóttir
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins i Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvára. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látiii ekki ávarpaður. Ekki eni tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
BARNATAN

SENbO^yf
ÁHRIFARÍKT GEGN TANNSKEMMDUM
- ÞRÓAÐ AF FÆRUSTU
TANNHIRÐUSÉRFRÆÐINGUM
Bangsa barnatannkremið frá Sensodyne
er gæðatannkrem, sérstaklega ætlað
börnum. Það inniheldur fluor til varnar
tannskemmdum.
Bangsa barnatannkremið freyðir minna en
venjulegt tannkrem. Of mikil froða gerir
það gjarnan að verkum að barnið spýtir fyrr
en ellaog flúorinn nærekki að leika nógu
lengi um tennurnar.
Bangsa barnatannkremið er með mildu og
góðu myntubragði sem börnunum líkarvel
oggerirtannburstuninaskemmtilega! Sér-
staklega ef þau nota mjúkan tannbursta
frá Sensodyne.
Tennurnar eiga að endast alla ævi —
gættu þeirravel — gerðu tannburstunina
skemmtilega fyrir börnin.
KIMIKMlA
HÖRGATÚNI 2, GARÐABÆ
SfMI40719
I
1
UHU
StlG
Glue Stick
jaton de cola
Pegamento
en barra
HELDUR
BETUR!