Morgunblaðið - 26.09.1991, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. SEPTEMBER 1991
27
. M.QRGUNBLAÐIÐ.FJMMXUDAGUB 26..SEPTEMBER.1991

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1100 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 100 kr. eintakið.
Kvótinn, Eyjar og
Þorlákshöfn
Eg er mjög óhress með það,
að á átta ára afmæli kvót-
ans og fiskveiðistefnunnar er
haldinn einhver mesti vanda-
málafundur sem haldinn hefur
verið um sjávarútvegsmál í
Eyjum.
Það var Hilmar Rósmunds-
son, framkvæmdastjóri Útvegs-
bændafélags Vestmannaeyja,
sem þannig komst að orði á
fjölmennum fundi Skipstjóra-
og stýrimannafélags Eyja, að
því er segir í sérblaði Morgun-
blaðsins um sjávarútveg, „Úr
verinu.“
Framkvæmdastjóri Útvegs-
bændafélagsins var ekki einn
um þessa skoðun. „Þeir Eyja-
menn, sem tjáðu sig á fundin-
um, lýstu allir yfir andstöðu við
núverandi kvótakerfi og vildu
taka upp sóknarmark að nýju,“
segir í frásögn blaðsins af fund-
inum.
Á sarpa tíma greina fjölmiðl-
ar frá viðræðum um hugsanleg
kaup Útgerðarfélags Dalvík-
inga á meirihluta í Meitlinum í
Þorlákshöfn og flutningi á
kvóta fyrirtækisins norður.
Meitillinn hefur gegnt stóru
hlutverki í atvinnulífi Þorláks-
hafnar. Þar vinna á annað
hundrað mannns, auk áhafna
tveggja togara, að ógleymdum
fjölda hliðarstarfa í margs kon-
ar þjónustu við veiðar og
vinnslu.
Þórður Ólafsson, formaður
Verkalýðsfélagsins Boðans,
segir í viðtali við Morgunblaðið
um þetta efni:
„Svona lagað á ekki að geta
átt sér stað í þessu þjóðfélagi,
því með sölu kvótans væri verið
að leggja allt í rúst hér í pláss-
inu ... Og það sem verst er, í
augnablikinu er ekki sjáanlegt
hvað ætti að koma í staðinn.
Það er ekkert sem getur komið
í staðinn fyrir kvótann."
Hlutafjársjóður á rúmlega
48% hlutafjár í Meitlinum. Að
sögn Guðmundar Malmquist,
forstjóra Byggðastofnunar, er
það „grundvallarstefna Hluta-
fjársjóðs, að hjálpa mönnum við
að halda fyrirtækjum sínum
gangandi í heimabyggð. Vá-
tryggingafélag íslands á 3,5%
hlutabréfa í Meitlinum og hefur
því eins konar oddastöðu ef
ágreiningur kemur upp milli
Hlutafjársjóðs og annarra
eignaraðila. Ölfushreppur hefur
þegar óskað eftir kaupum á
hlutabréfum VÍS í Meitlinum
til að halda kvótanum í heima-
byggð.
Fólkið í Þorlákshöfn, sem á
allt sitt, eða fast að því, undir
veiðum og vinnslu, fylgizt
kvíðið með því, hvern veg kvót-
inn kann að leika heimabyggð
þess, atvinnu og afkomu. Það
kom glöggt fram í viðtölum
Morgunblaðsins við íbúa á
staðnum. Þórarinn Grímsson,
vöruflutningabílstjóri, sagði
t.d.: „Þetta lýsir Sambandinu
vel. Það byggði upp þennan
stað og nú ætlar það að drepa
hann niður, bara vegna þess
að frammámenn SIS búa fyrir
norðan. Maður veltir þessu auð-
vitað fyrir sér, enda stendur
maður uppi með verðlausar
eignir hérna ef af þessu verð-
ur...“ Jóna Egilbertsdóttir,
vigtarmaður, sagði: „Það er al-
veg ógurlegt til þess að hugsa
að hægt sé að leggja heilt þorp
í rúst með því að selja kvóta...“
Á átta ára afmæli kvótans
o g fiskveiðistefnunnar efnir
Skipstjóra- og stýrimannafé-
lagið Verðandi til „einhvers
mesta vandamálafundar sem
haldinn hefur verið um sjávar-
útvegsmál í Eyjum“. Á sama
tíma standa íbúar Þorlákshafn-
ar frammi fyrir þeim möguleika
að réttur þeirra til sækja
lífsbjörgina á fiskimið í grennd-
inni verði seldur í annan lands-
fjórðung. Þau er ófá sjávar-
plássin í landinu, sem gætu
hugsanlega staðið í svipuðum
sporum og Þorlákshöfn.
Eðlilegt er að spyija, hvort
fískveiðistefnan og kvótinn hafi
náð því meginmarkmiði að
byggja nytjastofna upp í há-
marksstærð, miðað við aðstæð-
ur í lífríki sjávar á hverri tíð,
það er að laga veiðisókn að
veiðiþoli? Höfum við nálgast
það mark, sem við settum okk-
ur, að ná þeim sjávarafla, sem
rannsóknir standa til að veiða
megi, með sem minnstum til-
kostnaði, og unnið hann með
þeim hætti, sem gefur hæst
verð á erlendum mörkuðum?
Eða hefur okkur miðað lítt til
réttrar áttar, jafnvel aftur á
bak?
„Þeir Eyjamenn, sem tjáðu
sig á fundinum lýstu allir yfir
andstöðu við núverandi kvóta-
kerfi,“ segir í frétt af „vanda-
málafundi" um sjávarútvegs-
mál í því gamalgróna sjávar-
plássi. Raunar taldi fram-
kvæmdastjóri Útvegsbændafé-
lagsins „að öll meginmarkmið
kvótakerfisins hefðu brugðizt".
Þannig svöruðu Eyjamenn
framangreindum spurningum.
Trúlega eru þeir í Þorlákshöfn
ekki ólíkrar skoðunar.
Er ekki mál að stokka upp
spilin?
Fundur Davíðs Oddssonar og George Bush;
Afvopnun á höfunum ekki
forgangsverkefni NATO
New York. Frá Karli Blöndal fréttaritara Morgunblaðsins.
DAVÍÐ Oddsson forsætisráðherra og George Bush Bandaríkjafor-
seti voru sammála um það á fundi sínum í New York í fyrradag
að afvopnun á höfunum væri ekki forgangsverkefni Atlantshafs-
bandalagsins (NATO).
Davíð kvaðst í samtali við
fréttaritara Morgunblaðsins hafa
greint frá stefnu sinni og Sjálf-
stæðisflokksins varðandi afvopnun
í höfunum, sem ýmsir hafa sagt
að nú sé lag að knýja fram. „Eg
lét í ljós að svokölluð afvopnun í
höfunum væri ekki forgangsverk-
efni NATO og forsetinn var hjart-
anlega sammála um það. Hann
taldi að flestir leiðtogar NATO-
ríkja væru þessarar skoðunar,
NÁTO hefði byggst (upp sem
bandalag sjóvelda á smum tíma
og það væri mikilvægt að halda
þeirri stöðu klárri. Jafnframt var
vakin athygli á því að bandalagið
Víkingaskipim Gaia, Saga Siglar og Oseberg í New York höfn í gær.
hefði sjálft einhliða fækkað í
sínum herafla á hafi án nokkurra
samninga,“ sagði Davíð. „Það er
árangur, sem vert er að horfa til.“
Davíð kvaðst þeirrar hyggju að
tryggja þyrfti flotastöðu Atlants-
hafsbandalagsins og bætti við að
þótt þau ríki, sem áður hétu Sov-
étrikin, drægju úr flota sínum
hefðu þau t.d. enn járnbrautir til
að flytja herafla sinn á meðan
NATO þyrfti að flytja heri yfir
Atlantshafið. „Allir þessir þættir
þurfa að kveðast á og ég tel mikil-
vægt að það sé samstaða í Atlants-
hafsbandalaginu um það,“ sagði
Davíð.
25. september gerður dagur Leifs heppna í New York:
Davíð og Gro Harleni taka á
mótí víkingaskipum í borginni
öllum sviðum efnahagslífsins. „Ég
hygg að góðir viðskiptamenn og
þeir, sem trúa á fijálsa samkeppni,
viti að verði mjólkurkýrin drepin
verður enga mjólk að hafa,“ sagði
Davíð. „Við, sem trúum á fijálst
framtak og lýðræði, ætlum ekki að
drepa mjólkurkúna okkar.“
Brundtland kvaðst vera á öðru
máli en Davíð. „Ég vil bæta því við
orð forsætisráðherra, að handan
járntjaldsins sáum við hörmungar
kerfis, sem ekki virkaði, þannig að
ég er sammála orðum Davíðs Odds-
sonar forsætisráðherra um það at-
riði. Hins vegar held ég að ekki
megi horfa framhjá þeirri staðreynd
að lýðræði mun ekki aðeins bera
árangur í þjóðfélagi fijálsræðis þar
sem fólk ákveður hvernig það eigi
að nota rétt sinn, heldur þarf einn-
ig ramma þar sem lýðræði setur
leikreglurnar,“ sagði Brundtland.
„Fijálst framtak er engin lausn eitt
og sér.“
Útgerðarmaðurinn Knut Kloster,
sem átti hugmyndina að siglingu
víkingaskipanna og hefur lagt mik-
ið fé af mörkum til að hrinda henni
í framkvæmd, sagði að þótt tilefni
fararinnar væri að minnast
Ameríkusiglingar Leifs heppna
væri ekki ástæða til að beija sér á
bijóst og veifa fánum. „Fremur
ættum við að nota tækifærið til að
sýna hve mikilvægt það er á okkar
dögum að andi landafunda miðist
að því að móta sameiginlega
framtíð okkar; viðvarandi og rétt-
láta framtíð til handa öllu mann-
kyni,“ sagði Kloster.
Áætlað er að víkingaskipin þijú
komi til Washington 9. október og
mun hinn norskættaði Walter
Mondale, varaforseti.Jimmys Cart-
ers og forsetaframbjóðandi demó-
krata árið 1984, taka á móti þeim.
Frá Washington verður siglt áfram
suður á bóginn til ráðstefnu Sam-
einuðu þjóðanna um umhvprfis- og
þróunarmál, sem haldin verður í
Rio de Janeiro í Brasilíu í júní und-
ir heitinu Jarðarfundur ’92. Mörg
lönd verða heimsótt á leiðinni.
Sú nefnd, sem gengur undir
nafninu Brundtland-nefndin, gaf
árið 1985 út skýrsluna „Sameigin-
leg framtíð okkar“ þar sem leitað
er lausna á fátækt í heiminum með
hliðsjón af því að varast beri meng-
unargildrur iðnþróunar. Brundtland
sagði á blaðamannafundinum í gær
að þróunarríkin yrðu að sneiða hjá
þeim stigum iðnvæðingar, sem mest
mengun fylgdi. Það . yrði aðeins
gert með víðtækum alþjóðasamn-
ingum og aðstoð, bæði hvað varðar
fé, tækni og vísindi. Öðru vísi væri
ekki hægt að sannfæra þriðja heim-
inn um að hann ætti að fara aðrar
leiðir en þau ríki, sem sök eiga á
vandanum.
Brundtland sagði að ferð vík-
ingaskipanna sýndi að Atlantshafið
skildi íslendinga og Norðmenn ekki
að; „þvert á móti erum við samein-
Morgunblaðið/Reuter
Forsætisráðherrarnir Gro Harlem Brundtland og Davíð Oddsson við höfnina í New York í gær með eitt
víkingaskipanna í baksýn.
New York. Frá Karli Blöndal, fréttaritara Morgunblaðsins.
VÍKINGASKIPIN Gaia, Oseberg og Saga Siglar sigldu í gær til hafn-
ar í New York og tóku Davíð Oddsson forsætisráðherra og Gro Harl-
em Brundtland, forsætisráðherra Noregs, á móti þeim. Haldin var
athöfn og þar var lesin yfirlýsing Davids Dinkins, borgarstjóra New
York, um að hér eftir yrði 25. september dagur Leifs Eirikssonar í
borginni. Eftir að hafa ávarpað um eitt þúsund manns á bryggju 16
í Southside Seaport á Manhattan-eyju héldu Davíð og Brundtland
sameiginlegan blaðamannafund í höfuðstöðvum Sameinuðu þjóðanna
í New York þar sem rætt var um fund Vínlands og umhverfisverndar-
mál undir borðum og spurningum úr hópi um 60 blaðamanna var
svarað.
Davíð Oddsson sagði að tilgangur
siglingarinnar væri ekki að þreyta
kapphlaup aftur í mannkynssöguna
um það hver hefði átt stærstan hlut;
„við erum ekki að kreijast Verð-
launa fyrir að hafa verið fyrstir,"
sagði hann. Davíð sagði að tilgang-
ur ferðarinnar væri að minnast
Leifs heppna, „sonar íslands og
sonarsonar Noregs", og leggja
áherslu á náttúruna og umhverfið.
Brundtland kvað tilgang ferðar-
innar tvíþættan: „í fyrsta lagi er
ætlunin að leggja áherslu á fyrstu
kaflana í sameiginlegri sögu
Norður-Ameríku, Noregs og Is-
lands. í öðru lagi viljum við vera
kveikjan að sameiginlegum hugsun-
arhætti... Rétt eins og víkingar
héldu á haf út í leit að nýjum auð-
lindum þarf mannkyn nú að nema
ný lönd ef við eigum að tryggja
næga orku, mat og vatn fyrir íbúa
heimsins, þegar þeir verða orðnir
helmingi fleiri en nú, einhvern
tímann á 21. öldinni," sagði Brundt-
land, sem hefur frá árinu 1983
verið formaður alþjóðanefndar
Sameinuðu þjóðanna um umhverf-
is- og þróunarmál (WECD).
uð af Atlantshafinu og þannig mun-
um við vera áfram.“
Davíð sagði á blaðamannafund-
inum að íslendingar legðu áherslu
á að nýta auðlindir náttúrunnar af
skynsamlegu viti. Afkoma íslend-
inga byggist á náttúrulegum auð-
lindum og hyrfu þær væru góð ráð
dýr. Hann sagði einnig að náttúran
yrði fremur vemduð með fijálsri
samkeppni í iðnaði og viðskiptum
en afskiptum ríkisins. Það hefði
komið fram þegar stjórnir Ráð-
stjórnarríkjanna féllu, að umhverf-
ismál þar vom í molum og mengun
allsráðandi þrátt fyrir ríkisforsjá á
Málflutningi í Ávöxtunarmálinu lokið:
Verjendur gagnrýna rann-
sókn lögreglu og skiptastjóra
Sakborningar sagðir yfirheyrðir á röngum f orsendum
ÁVÖXTUNARMÁLIÐ var dómtekið í gær að loknum málflutn-
ingi. í ræðu sinni mótmælti Sigurður G. Guðjónsson öllum
ákærum á hendur skjólstæðingi sínum og gagnrýndi rannsókn
málsins og þátt skiptastjóra og ákæruvalds í því. Jón Magnús-
son hélt einnig fram sakleysi skjólstæðings síns, Hrafns Back-
hmann, og vefengdi framburð vitna sem borið hafa gegn hon-
um og sagði að rannsóknarlögregla hefði árangurslaust reynt
að veiða játningu upp úr honum með röngum staðhæfingum
um framburð annarra.
Sigurður G. Guðjónsson hrl.
mótmælti því að byggt yrði í
málinu á skýrslu þeirri sem Reyn-
ir Ragnarsson gaf fyrir skipta-
rétti eftir gjaldþrot Ávöxtunar.
Hann sagði að samkvæmt gjald-
þrotalögum bæri skiptastjóra að
tilkynna ríkissaksóknara ef grun-
ur léki á að lögbrot hefðu verið
framin. Samkvæmt því hefði
skiptaráðandi átt að gera Reyni
grein fyrir því við skýrslutökuna
að hann hefði réttarstöðu grunaðs
manns áður en farið hefði verið
að leggja fyrir hann leiðandi og
villandi spurningar. Hann sagði
að skiptaréttur hefði sent ríkis-
saksóknara skýrslu endurskoð-
anda sem fenginn var til að yfirf-
ara reikningsskilin með þeim orð-
um að þegar skýrslan væri lesin
í heild þætti sýnt að við gerð
ásrsreikningsins hefði verið brotið
gegn lögum. Þar með hefði ten-
ingunum verið kastað og eftir það
hefði öll rannsókn málsins miðað
að því að sanna sekt en ekki að
því að kanna jafnt það sem benti
til sýknu og sektar. Sigurður
sagði að í skýrslu endurskoðand-
ans um reikningsskil Ávöxtunar
væri talað eins og merking hug-
taksins góð reikningsskilavenja
væri fast í hendi þegar góð reikn-
ingskilavenja væri best skilgreind
með þeim orðum Ragnars Kjart-
ansson stjórnarformanns Haf-
skips að góð reikningsskilavenja
væri í raun orð síðasta ræðu-
manns.
Ársreiningur í samræmi
við bókhaldslög
Reynir Ragnarsson er ákærður
í tveimur köflum ákærunnar fyrir
að hafa ásamt Pétri Björnssyni
og Ármanni Reynissyni, af asetn-
ingi, rangfært ársreikning Ávöxt-
unar sf. fýrir árið 1987 með því
að ofmeta tekjur og eignir, leyna
skuldastöðu Péturs og Ármanns
og tengdra aðila við félagið. Hon-
um er einnig gefíð að sök að
hafa sjálfur rangfært tií tekna
og eigna um 20 milljónir króna
og að hafa að aflokinni endur-
•skoðun áritað ársreikninginn fyr-
irvaralausri og fullri endurskoð-
unaráritun að því er varðar tekju-
og gjaldauppgjör og kröfueign
félagsins án þess að hafa tekið
óháða afstöðu eða aflað sér sjálf-
stætt upplýsinga til að meta hana.
Sigurður Guðjónsson sagði að í
málflutningi sækjanda fyrir rétti
hefði ekki verið heil brú hvað
þetta varðaði, hvorki hvað varð-
aði hina hlutlægu þætti málsins
né hvað varðaði huglæga afstöðu
Reynis Ragnarssonar og annarra
sakborninga. Sigurður sagði að
ársreikningurinn væri í einu og
öllu í samræmi við bókhaldslög
sem giltu ein um reikningsskil
sameignarfélaga. Ekki þyrfti að
velkjast í vafa um að þrotabú
Ávöxtunar hefði ekki skilað af
sér nægum fjármunum til að
greiða allar skuldir en það þýddi
ekki að sjálfgefið væri að sömu
eignir hefðu verið ofmetnar þar
sem með gjaldþrotaskiptum væri
kippt grundvellinum undan því
að eignirnar gæfu af sér tekjur
í framtíðinni. Með áframhaldandi
viðskiptum hefði verið unnt að
ná inn meira fé en bústjórn virt-
ist hafa gengið út frá því að við
gjaldþrot væri allt ónýtt. Lögmað-
urinn rakti nokkrar kröfur sem
taldar væru tapaðar og rökstuddi
að þær hefði í raun verið auðinn-
heimtanlegar. Hann sagði að
ákæruvaldið gæti með engu móti
sýnt fram á blekkingar og rang-
færslur af ásetningi gagnvart
sakborningunum. Hann sagði að
fyrir lægi að mistök hefðu verið
gerð við vaxtafærslu og sagði að
mikið mál hefði verið gert úr því
að í einu tilviki hefðu áætlunartöl-
ur verið notaðar í ársreikningi.
Hann sagði að áætlanir væri að
finna í fjölmörgun ársreikningum
og rakti dæmi þar um. Sigurður
sagði að endurskoðun væri ekki
nákvæmnisvísindi og það þyrfti
sterk og góð sönnunargögn til að
halda fram að hlutir hefðu verið
falsaðir í blekkingarskyni. Það
eitt og sér að röng tala væri til-
greind væri ekki nóg. Sanna
þyrfti að tilgangurinn hefði verið
sá að blekkja. Áritun Reynis
Ragnarssonar á ársreikninginn
hefði hvorki verið fyrirvaralaus
né væri því þar haldið fram að
ársreikningurinn gæfi glögga
mynd af rekstri og efnahag
Ávöxtunar. Í árituninni væri vísað
til bréfs Reynis með ýmsum at-
hugasemdum og það bréf væri
ófrávíkjanlegur hluti áritunarinn-
ar. Gerðir væru fýrirvarar um að
eigendur Ávöxtunar skulduðu
11,2 milljónir af 70 milljóna
skuldabréfaeign félagsins og um
mikil vanskil á kröfum, gerður
væri fyrirvari um verðmæti eign-
arhluta í fyrirtækjum og varðandi
aðra kröfueign.
í áritun hefði Reynir Ragnars-
son sagt að hann teldi að árs-
reikningurinn sýndi ákveðna
mynd af stöðu félagsins þannig
að unnt væri að gera sér grein
fyrir að staða þess væri erfið og
viðkvæm. Hann teldi mikilvægt
að selja fasteignir og eignarhluta
í fyrirtækjum sem fyrst til að
koma lausafjárstöðu í viðunandi
horf. Forstöðumaður bankaeftir-
lits vildi kalla þetta fyrirvaralausa
áritun en sú fullyrðing væri óskilj-
anleg þar til menn tækju inn í
myndina að verið væri að stefna
bankaeftirlitinu fyrir að hafa
brugðist skyldum sínum við eftir-
lit með starfsemi Ávöxtunar. Því
héldi forstöðumaður þess fram
út í bláinn að hann hefði verið
blekktur.
Ekki gei*t í blekkingarskyni
Sigurður G. Guðjónsson kvaðst
telja sannað að Reynir Ragnars-
son hefði ekki áritað ársreikning-
inn í blekkingarskyni enda væru
engin skynsamieg rök fyrir því
að löggiltur endurskoðandi, sem
ræki fyrirtæki á sínu sérsviði og
ynni sem óháður sérfræðingur
fyrir fjölmörg fyrirtæki, tæki þá
áhættu að rangfæra ársreikning
Ávöxtunar, fyrirtækis sem hann
væri ijárhagslega óháður. Ekkert
styddi það að Reynir Ragnarsson
hætti framtíð sinni með þvi.
Hagsmunir hans væru að varð-
veita starfsréttindi sín og heiður
og framtiðaraflahorfur á þeim
vettvangi sem hann væri sérfræð-
ingur á.
Sigurður sagði að enda þótt svo
ólíklega færi að Reynir yrði talinn
sannur að sök þá væru brot hans
fyrnd enda hefðu liðið meira en
tvö ár frá því þau voru framin
uns ákæra var birt og í millitíð-
inni hefði fyrning ekki verið rofin
með lögformlegum hætti af lög-
reglustjóra eða löglærðum full-
trúa.
í þriðja kafla ákærunnar er
Reyni gefíð að sök að hafa staðið
að villandi gerð ársreiknings
Verðbréfasjóðs Ávöxtunar hf. ár-
ið 1984 með því að ofmeta tekjur
og eignir og leyna skuldastöðu
Péturs og Ármanns og tengdra
aðila við sjóðinn. Ennfremur er
Reyni gefi að sök að hafa að lok-
inni endurskoðun gefið fyrirvara-
lausa áritun á reikninginn. Sig-
urður G. Guðjónsson sagði að
þessi ákæruliður væri slík fásinna
að hann vorkenndi sækjanda að
þurfa að bera þennan samsetning
á borð fyrir dóminn. Hann minnti
á að árið 1987 hefði verið fyrsta-
starfsár Verðbréfasjóðs Ávöxtun-
ar og á fyrsta starfsári væri eðli-
legt að varfærni væri gætt við
að afskrifa kröfur enda lítið farið
að reyna á það hvað væri tapað.
Reynir hefði engu að síður skrifað
öllum lögmönnum sem voru með
kröfur í innheimtu og fengið þau
svör að ekki væri unnt að fullyrða
um nokkra kröfu að hún væri
töpuð. Meira hefði honum ekki
borið að gera. Þá hefðu engin
gögn verið lögð fram um hvað
af kröfum sjóðsins hefði tapast,
dóminum væri ætlað að taka full-
yrðingar skilanefndar trúanlegar.
Ársreikningurinn væri vandlega
unninn qg svaraði í öllu til krafna
hlutafélagalaga, og ekki stæði
steinn yfir steini í ákærunni. Þá
væru þessi fyrirtæki í þannig
starfsemi að ástæðulítill fyrirvari
endurskoðanda í ársreikningi
þeirra væri til þess fallinn að
kippa jafnvel fótunum undan
þeim, þar sem slíkt gæti valdið
mikilli ásókn í innlausn og þessi
fyrirtæki væru viðkvæm fyrir
slíku enda væru þau að ávaxta
peninga fólks með öðrum hætti
en þeim að geyma þá á sparisjóðs-
bókum. Sigurður G. Guðjónsson
sagði að framburður fyrrverandi
stjórnarformanns verðbréfasjóðs-
ins um að Reynir Ragnarsson
hefði verið sérstaklega virkur í
starfi fyrir sjóðinn væri furðuleg-
ur og rangur. Lögmaðurinn
spurði hvort Reynir Ragnarsson
hefði ekki fengið hærri þóknun
en 320 þúsund frá Ávöxtun ef
hann hefði verið óvenju virkur í
starfi fyrir hann. Sigurður sagði
að sér þætti lítilmannlegt af fyrr-
verandi stjórnarformanni að
reyna að firra sig ábyrgð með því
að skella skuld á Reyni Ragnars-
son. Sigurður G. Guðjónsson mót-
mælti kröfum um að Reynir yrði
sviptur réttindum löggilts endur-
skoðanda og sagði meðal annars
fráleitt að gera kröfur um rétt-
indasviptingu nema fyrir svo stór-
felld brot að jafnframt yrði dæmd
óskilorðsbundin fangelsisrefsing
en slíks hefði ekki verið krafist.
Hrafn heldur fram sakleysi
Hrafn Bachmann fyrrum fram-
kvæmdastjóri Kjötmiðstöðvarinn-
ar er ákærður ásamt Pétri Björns-
syni og Ármanni Reynissyni í ein-
um kafla ákærunnar fyrir að hafa
selt með eigum Veitingamanns-
ins, deildar í Kjötmiðstöðinni,
tæki sem háð voru kaupleigu-
samningum og leynt kaupendur
eignarréttarfyrirvaranum. Veij-
andi Hrafns, Jón Magnússon hrl.,
flutti varnarræðu sína síðastur
veijendanna og sagði að skjól-
stæðingur sinn hefði frá upphafi
haldið staðfastlega frarn sakleysi
sínu. Jón rakti hvers vegna hann
teldi framburð kaupendanna og
sölumannsins sem annaðist samn-
ingsgerðina tortryggilegan. Hann
sagði sölumanninn hafa brugðist
skyldum sínuni með því að taka
ekki saman rækilegt yfirlit yfir
þau atriði sem skiptu máli við
söluna, meðal annars veðskuldir,
og kvaðst telja það brot á lögum
um sölu fasteigna sem hann teldi
einnig eiga við um sölu fyrir-
tækja. Sölumaðurinn væri ekki
fremur en kaupendurnir trúverð-
ugt og óvilhallt vitni enda ættu
allir þessir aðilar mikilla hags-
muna að gæta í málinu. Jón rakti
að Hrafn Bachmann hefði stað-
fastlega borið að hafa skýrt kaup-
endum frá þeim kvöðum sem á
eignunum hvíldu. Hrafn hefði
verið í persónulegum ábyrgðum
vegna kaupleigusamninganna og
hefði ekki þekkt kaupendurna
nægilega vel til að treysta þeim
til að efna þá; því hefði hann vilj-
að greiða af þeim sjálfur eins og
hann hefði gert í hálft ár eftir
söluna, eða þar til Kjötmiðstöðin
varð gjaldþrota.
Jón vakti athygli dómsins á þvi
hvemig rannsóknarlögregla hefði
unnið að frumrannsókn málsins.
Lögreglumaður hefði kynnt
Hrafni það, að allir þeir sem við-
staddir hefðu verið samnings-
gerðina hefðu borið að spurt hefði
verið hvort veðbönd hvíldu á ein-
hveiju og Hrafn hefði neitað því.
Þarna hefði lögreglumaðurinn
reynt að villa um fyrir Hrafni í
því skyni að knýja fram játningu
enda hefði Ármann Reynisson
áður gefið skýrslu um málið og
sagt þá að hann minntist þess
ekki að um þetta hefði verið
spurt. Þá hefði ekki verið reynt
í rannsókninni að leiða í ljós hvaða
gögn hefðu legið fyrir við samn-
ingsgerðina. Þetta væri enn eitt
dæmi þess að rannsóknarlög-
reglumenn skorti annaðhvort
undirstöðumenntun eða gagn-
menntun til að vita hvað felist í
óvilhallri rannsókn. Þá kvaðst
hann telja ljóst að eitt ákvæði
samnings væri ekki hægt að skilja
öðru visi en svo að kaupendurnir
hefðu vitað um eignarréttarfyrir-
varann.