Morgunblaðið - 29.03.1992, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ MINNIIMGAR SUNNUDAGUR 29. MARZ 1992
Guðrún Jóns-
dóttir - Minning
Fædd 20. október 1913
Dáin 21. mars 1992
Astkær frænka okkar, Guðrún
Jónsdóttir, Stórholti 19, andaðist
laugardaginn 21. mars. Útför henn-
ar fer fram mánudaginn 30. mars,
klukkan þrjú, frá Fossvogskirkju.
Guðrún fæddist á Keisbakka á
Skógarströnd 20. október, 1913.
Foreldrar hennar voru Jón Loftsson
bóndi og Þórunn Magnúsdóttir ljós-
móðir. Börnin á Keisbakka voru
fimm: Sigurlaug, Daníel, Guðrún,
Gunnar og Þórunn. Salbjörg Ey-
jólfsdóttir ólst upp á Keisbakka sem
fóstursystir þeirra systkinanna.
Það var stórt heimilið á Keis-
bakka og börnunum snemma haldið
að vinnu eins og gerðist til sveita.
Móðirin var oft að heiman við ljós-
móðurstörf, hún var greind kona
og atkvæðamikil en heilsulítil strax
upp úr miðjum aldri. Faðirinn var
hin trausta þungamiðja heimilisins.
Jón var hæglátur maður, vinnusam-
ur, greiðvikinn og vinsæll af sveit-
ungum sínum.
Guðrún fór til Reykjavíkur og
hóf nám við Kennaraskóla íslands
árið 1936. Möguleikar á framhalds-
menntun voru ekki miklir á íslandi
fyrir heimsstyrjöldina síðari. Ungt
fólk frá Reykjavík og nágrenni, sem
hafði fjárráð eða önnur tök á að
bijótast til mennta, sótti í Mennta-
skóla Reykjavíkur með háskólanám
fyrir augum. Ungt og fátækt fólk
után af landi sótti frekar í Kennara-
skóla íslands. Kennaraskólinn opn-
aði möguleika á góðri, almennri
menntun, gaf þar að auki starfsrétt-
indi og þar var styttra nám en í
Menntaskólánum.
Guðrún Jónsdóttir naut skóla-
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir, bróðir, tengdafaðir
og afi,
VALGEIR B. HELGASON
rennismiður,
Langholtsvegi 116a,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 31. mars kl.
10.30. Þeim, sem vilja minnast hins látna, er vinsamlegast bent
á heimahlynningu Krabbameinsfélagsins.
Hlíf Valdirnarsdóttir,
börn, fósturbörn, systkini, tengdabörn
og barnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN ARNGRÍMSDÓTTIR
frá Árgilsstöðum,
Melabraut 18,
Seftjarnarnesi,
sem lést 19. mars sl., verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 31. mars kl. 15.00.
Benjamin Jóhannesson, ,
Þóra Haraldsdóttir, Óskar Ármannsson,
Arngrímur Benjamínsson,
Sverrir Benjamínsson, Málfríður Sigurhansdóttir,
Jóhannes Geir Benjamínsson, Bryndís B. Garðarsdóttir,
Snjólaug Benjamínsdóttir, Jón Þ. Ólafsson
og barnabörn.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og bróður,
ÓLAFS Þ. JÓNSSONAR,
Brekkugötu 14,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir sendum við samstarfsmönnum við íslenska álfélagið.
Sesselja Zophoniasdóttir,
Hafsteinn Ólafsson, Þóra Bragadóttir,
Jón Ólafsson, Þórhildur Sigurjónsdóttir,
Örn Ólafsson, Ann-Helen Oddberg,
Theodór Ólafsson, Hulda Snorradóttir,
barnabörn og systkini hins látna.
+
Hugheilar þakkir til allra þeirra, er auðsýndu hlýhug, vináttu og
samúð við andlát og útför eiginmanns míns, föður og tengdaföður,
SIGURÐAR BERGSSONAR,
Hábergi 40.
Gréta Maria Garðarsdóttir,
Ágúst Þór Sigurðsson, Jóhanna Lárusdóttir,
Bergdís Sigurðardóttir,
Garðar H. Sigurðsson,
Fanney Sigurðardóttir,
Brynja Sigurðardóttir,
Drífa Sigurðardóttir.
Arnar Jóhannsson,
Esther Ósk Ármannsdóttir,
Eiríkur Sigurðsson,
+
Eiginmaður minn, faðir og stjúpfaðir,
JÓHANN KRISTINN HALLDÓRSSON,
vistheimilinu Seljahlíð,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 30. mars
kl. 13.30.
Ragnheiður Sölvadóttir,
Sólveig Jóhannsdóttir,
JónJónsson,
Guðjón Jónsson.
+
Faðir okkar og tengdafaðir,
ÁRNI INGÓLFSSON
skipstjóri,
Snorrabraut 79,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 31. mars kl.
13.30.
Vigdís Árnadóttir,
Ingóifur Árnason, Margrét Ingvarsdóttir,
Jóhanna Árnadóttir, Jóhannes Pálmason.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTJANA GUÐFINNSDÓTTIR,
Ásvallagötu 61,
verðuf jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn 30. mars
kl. 13.30.
Haukur Hafliðason, Guðrún Friðbjörnsdóttir,
Ómar Hafliðason, Ingibjörg Jakobsdóttir,
Ingibjörg Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
vistarinnar í Kennaraskólanum og
náði prýðilegum námsárangri, en
hún starfaði aldrei sem kennari.
Hún lauk prófí vorið 1939 og var
heima á Keisbakka næsta vetur.
Skarð hafði þá þegar verið höggvið
í systkinahópinn, Daníel hafði feng-
ið lömunarveiki sem unglingur og
hún dró hann til dauða, aðeins tutt-
ugu og fimm ára gamlan. Öll fjöl-
skyldan syrgði hann sárt.
Um haustið 1939 dó Jón Loftsson
og Þórunn, kona hans, brá búi árið
eftir og flutti til Reykjavíkur. Guð-
rún bjó með móður sinni alla tíð.
Síðustu árin sem móðirin lifði var
heilsa hennar á þrotum. Hún var
sjúklingur sem þurfti mikla að-
hlynningu og Guðrún annaðist hana
í veikindum hennar. Þórunn Magn-
úsdóttir lést árið 1960.
Þegar Guðrún kom aftur til
Reykjavíkur árið 1941, vann hún
um tíma á barnaheimilinu Tjarnar-
borg og á stríðsárunum veitti hún
forstöðu sumardvalarheimili Rauða
krossins fyrir börn í Reykholti í
Borgarfirði. Guðrún giftist aldrei
og eignaðist ekki börn sjálf, en við
systrabörn hennar þekktum þann
áhuga og virðingu sem hún bar
fyrir börnum. Hún laðaðist að því
sem var ungt og leitandi og hafði
mjög gaman af þeirri hreinskilni
og falsleysi sem börnum er svo eig-
inleg.
Eftir stríðið var Guðrún svo
heppin að fá vinnu á skrifstofu Við-
tækjaverslunar ríkisins. Skrifstofu-
stöður voru eftirsóttar af því að
atvinnutækifæri fyrir konur voru
ekki fjölbreytt í Reykjavík í þá daga.
Guðrún var framfærandi bæði sín
og móður sinnar á meðan hún lifði
en hún hafði líka sterka innri þörf
+
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
VALGERÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
lést í Landakotsspítala 27. mars sl.
Magni Guðmundsson,
Elín Magnadóttir,
Ingibjörg Magnadóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir, sonur, tengdasonur, bróðir og mágur,
ADOLF TÓMASSON
véltæknifræðingur,
Hrólfsskálavör 11 (Skálatúni),
Seltjarnarnesi,
sem andaðist 24. mars sl., verður jarðsunginn frg Fossvogskirkju
miðvikudaginn 1. apríl kl. 15.00.
Blóm afþökkuð en þeim, sem vildu minnast hins látna, er bent
á Krabbameinsfélag íslands.
Sigrún Baldvinsdóttir,
Þorsteina S. Adolfsdóttir, Tómas I. Adolfsson.
Sigríður Pálsdóttir, Þorsteina Guðjónsdóttir,
systkini og fjölskyldur þeirra.
+
Innilegar þakkir eru færðar öllum þeim, er sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
JÓNÍNU JÓNSDÓTTUR
frá Steinum,
Austur-Eyjafjöllum.
Guðs blessun fylgi ykkur öllum.
Guðbjörg Jóhannsdóttir, Guðbrandur Guðbrandsson,
Björg Jóhannsdóttir, Jón Oddsson,
Guðmunda Jóhannsdóttir, Sigurður Gunnsteinsson,
Jóna Jóhannsdóttir, Ólafur Haraldsson,
Anna Jóhannsdóttir
og fjölskyldur.
fyrir að vera fjárhagslega sjálfstæð
og engum háð í þeim efnum. Þetta
átti ekki aðeins rætur í uppeldi
hennar, heldur var það stór hluti
af því persónulega ákvarðanafrelsi
sem var Guðrúnu mjög dýrmætt.
Guðrún vann hjá Viðtækjaversl-
uninni í meira en tuttugu ár og
eftir að Viðtækjaverslun ríkisins var
lögð niður fékk hún vinnu hjá Ríkis-
útvarpinu, Skúlagötu 4. Hún hafði
bundið mikla tryggð við Viðtækja-
verslun ríkisins, bæði stofnunina
og fólkið eftir svo langan starfsfer-
il en fljótlega var henni farið að
þykja jafn vænt um Ríkisútvarpið
og fólkið þar. Hún vann bæði í inn-
heimtudeildinni og í verslun og
móttöku á fyrstu hæð í útvarpshús-
inu við Skúlagötu. Hún sat þar í
litla básnum sínum í þjóðbraut,
flestir þeirra sem komu og fóru
áttu erindi við hana og smám sam-
an eignaðist hún marga vini og
kunningja sem hún hafði mjöggam-
an af að spjalla og spauga við.
Hennar staður var í gamla húsinu
og hún vann hjá útvarpinu þar til
það flutti í nýja húsið við Efsta-
leiti, þá hætti hún. Um það leyti
var hjartað líka farið að gefa sig
og heilsan að bila.
Guðrún var þrekmikil og tápmik-
il kona. Hún ferðaðist töluvert um
dagana, gekk mikið á hverjum degi
og synti__mikið, helst vildi hún
stunda sundlaugarnar daglega. Þó
að þrekið minnkaði síðustu árin
hélt. hún áfram að reyna að hreyfa
sig sem mest alveg til hins síðasta.
Hún átti góðar vinkonur sem hún
spilaði reglulega við og hún hafði
mikið samband við systur sínar.
Gunnar bróðir hennar lést árið 1969
og Sigurlaug var kvödd úr heimi
héðan árið 1990.
Þær systurnar frá Keisbakka
voru tengdar sterkum böndum. Á
meðan systur Guðrúnar' bjuggu
báðar úti á landi var heimili hennar
og ömmu sá staður sem allir leituðu
til þegar komið var til Reykjavíkur.
Þangað komu systkini Guðrúnar og
systkinabörn, þar var gott að koma
og gott að vera. Þar var fallegt,
gestrisið og hlýlegt heimili. Það var
prýtt handavinnu Guðrúnar sem
hafði gaman af að sauma út og þar
voru ekki síst bækurnar hennar,
valdar bækur sem báru þess vott
að þær höfðu verið lesnar oft.
Guðrún var víðlesin og ákaflega
108 Reykjavík. Sími 31099
Opíð öl! kvöld
tl! kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.