Morgunblaðið - 14.05.1992, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. MAI 1992
Sólveig Kristmunds-
dóttir - Minning
Fædd 9. október 1906
Dáin 6. maí 1992
Nú er hún amma okkar búin að
kveðja þetta líf. Hún andaðist á
Kumbaravogi, Stokkseyri, 6. maí síð-
astliðinn en þar dvaldist hún síðustu
fimm árin. Það var hugsað mjög vel
um hana og er öll íjölskyldan afar
þakklát öllu starfsfólkinu fyrir góð-
vild í hennar garð. Var heilsa hennar
orðin bágborin á þessum tíma og
gott að vita af henni í góðra manna
höndum.
Amma fæddist á Gestsstöðum í
Strandasýslu, foreldrar hennar voru
Bjargey Símonardóttir og Krist-
mundur Jónsson. Fjölskyldan flutti
að Valshamri í Geirdal þegar hún
var árs gömul. Móðir hennar var
ekkja eftir Grím Ormsson, en þau
eignuðust ellefu böm. Með Krist-
mundi eignaðist hún tvær dætur,
Þorbjörgu, sem dó ung, og Sólveigu,
sem nú er horfin síðust af þessum
systkinahópi.
Amma talaði oft um sveitina sína,
þaðan átti hún sínar ljúfustu minn-
ingar frá æskuárunum. Hún átti sín
uppvaxtarár í Geiradalnum, hún átti
heimili á Tindum hjá systur sinni
Ragnheiði og manni hennar, Amóri.
Finnst okkur að þeirra böm hafið
verið henni eins og góð systkini alla
tíð.
Amma starfaði á heimili Steinunn-
ar og Tómasar, sem bjuggu í Miðhús-
um í Reykhólasveit, héldu þau tryggð
Útför
t
INGILEIFAR ÁRNADÓTTUR
frá Stóra-Ármóti,
fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn 16. maíjd. 13.30.
Jarðsett verður í Laugardælum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Búnaðarsamband Suðurlands.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN KR. TRAUSTASON,
Skúlagötu 76,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. maí
kl. 13.30.
Bjarni Jónsson,
Hörður Hólm Garðarsson, Guðrún Ólafsdóttir,
Þóra Haraldsdóttir, Kaj Larsen,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg dóttir okkar og systir,
MARGRÉT VALA EMILSDÓTTIR
tölvunarfræðingur,
sem lést 9. maí, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn
15. maí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á heimahlynningu Krabba-
meinsfólagsins.
Jóna Vestmann, Emil Guðmundsson,
Ellen Emilsdóttir, Emil Emilsson.
t
Eiginkona mín, móðirokkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN GUNNARSDÓTTIR,
Hagamel 50,
sem lést á heimili sínu föstudaginn 8. maí, verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju föstudaginn 15. maí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar.látnu, er vinsamlega bent á Krabba-
meinsfélagið.
Gunnar Magnússon,
Baldur Gunnarsson, Edda K. Haraldsdóttir,
Guðrún S. Gunnarsdóttir, Hilmar Sigvaldason,
Gunnhildur Ólöf Gunnarsdóttir,
Magnús Björgvin Gunnarsson,
Stefania Sara Gunnarsdóttir, Kristján Ágústsson,
Gunnar Magnús Gunnarsson, Guðrún H. Eiríksdóttir,
Jón Rúnar Gunnarsson, Martha Kr. Halldórsdóttir,
Pétur Sigurður Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim,
er sýndu okkur samúð, vináttu og hlý-
hug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og systur,
SIGRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR
frá Vatnsdal
í Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Birgir Sigurjónsson,
Harpa Kolbeinsdóttir, Haraldur G. Hlöðversson,
Anna Kolbeinsdóttir,
Marý Kolbeinsdóttir, Marinó Sigursteinsson,
Guðrún Kolbeinsdóttir, Jörundur Guðmundsson,
Ingibjörg Kolbeinsdóttir,
Elfa Kolbeinsdóttir, Patrick Tear,
Freyr Kolbeinsson, Jóhanna Jónsdóttir,
systkini og barnabörn.
við hana alla tíð sem hún mat mik-
ils, einnig böm þeirra sem henni
þótti afar vænt um og talaði oft um.
Um tvítugt kom amma suður til
Reykjavíkur og hóf störf við Mál-
leysingjaskólann. Margrét Rasmus
veitti honum forstöðu á þeim tíma.
Árið 1932 réðst amma ráðskona
til Sigurðar Jóhannssonar, en hann
var ekkjumaður og átti þijú ung
böm. Er skemmst frá því að segja
að hún annaðist þau sem sín eigin
börn og reyndist þeim sem traustur
stólpi í einu og öllu alla tíð.
Amma varð seinni kona afa og
eignuðust þau tvö börn, Jónínu,
fædda 1937, og Kristmund, fæddan
1942. Foreldrar hennar fluttu öldmð
á heimilið og vom til dauðadags við
góða ummönnun hennar.
Afi andaðist 10. desember 1976
eftir stutt veikindi. Eftir það dvaldi
amma á heimili dóttur sinnar Jónínu
og Halldórs, tengdasonar síns, þar
til hún flutti á Kumbaravog.
Hún amma var alltaf svo góð og
hress við okkur bamabörnin, hún var
alltaf glöð í bragði og ræðin. Hún
hafði góða nærvem, sem kallað er.
Hún var afar sjálfstæð og hafði
skoðanir á hlutunum, sem hún tróð
ekki upp á aðra, hún fór ekki af sínu,
hún amma. Hún bar virðingu fyrir
manneskjunni, enda var hún alls
staðar vinsæl og mikill aufúsugest-
ur. Hafði hún mikla skapstillingu og
gátum við margt af henni lært.
Marga sokkana og vettlingana
pijónaði hún á okkur ömmubömin
og þökkum við fyrir okkur. Það var
ávallt gott að koma til ömmu og afa
sem vora svo yfírveguð og trúuð.
Þar var nú ekki sýndarmennskan.
Nú er hún horfín til afa sem hún
annaðist alltaf vel og þótti svo vænt
um.
Blessuð sé minning hennar.
Sigurbjörg og Sigurður.
Minning:
Michael Kriegsfeld
Michael Kriegsfeld er allur. Ein-
hvem veginn átti ég von á því að
ég myndi sjálfur kveðja þennan heim
á undan Michael. Hann var á tíma-
bili orðinn hluti af tilvemnni hér á
landi eins og krían og Morgunblaðið
— álíka eilífur og Esjan. Einhvern
veginn skaut honum upp, eins og
sjálfkrafa, utan úr heimi, og aldrei
þreyttist hann á að tala við og kenna
þeim sem á hann vildu hlusta.
Fyrir mörgum ámm þegar ég var
að byija að læra arkitektúr tók einn
af kennumnum okkar upp á því að
„kenna okkur að sjá“. Eg hélt nú
fyrst að hann gæti ekki bætt miklu
við það sem ég kunni þá þegar í
þeirri list að beita sjóninni — en viti
menn. Á nokkmm vikum opnaði
þessi maður fyrir mér algerlega nýj-
an heim og kenndi mér að taka eftir
fyrirbrigðum sem ég hafði ekkert
tekið eftir, eins og hvernig skuggar
falla, em mismunandi dökkir og
hvemig litir breytast og taka lit af
öðmm litum. Samt hefði ég áður
getað svarið að ég væri alsjáandi.
Á svipaðan hátt lauk Miehael upp
fyrir mér öðmm víddum í mannlegu
lífí og mannlegum samskiptum sem
ég varð að viðurkenna fyrir sjálfum
mér að ég hafði tekið jafn lítið eftir
og skuggunum og litunum áður fyrr.
Auðvitað var það sárt að þurfa
að viðurkenna að maður taki ekki
eftir því sem er að gerast beint fyrir
framan augun á manni og án efa
fannst mörgum sem kynntust Micha-
el það erfítt að þurfa þannig að horf-
ast í augu við sjálfa sig og lífs-
blekkinguna. Mannlegt samfélag er
nú einu sinni þannig að þeir eru
ekki margir sem hafa þor eða vilja
til að tjá sig og lifa í samræmi við
sínar eigin tilfínningar og sannfær-
ingu. Einhvem veginn er það svo
auðvelt að ljúga bæði að sjálfum sér
og öðrum — kannske bara svona
pínulítið — bara til þess að komast
hjá óþægindum, en kannske nóg til
þess að aldrei er horfst í augu við
raunvemleikann, fólk og fyrirbrigði
eins og þau em í raun og vem. Þann-
ig getur fólk búið saman í heilan
mannsaldur án þess að þekkja hvort
annað almennilega, án þess að lifa
sínu eigin lífí — heldur eins og það
heldur að aðrir vilji að það lifí. Og
áður en varir er lífíð bara búið —
og ekkert eftir nema ósögð orð og
tilfinningar sem aldrei vom tjáðar.
Ég hef ekki kynnst mörgum á lífs-
Faðir minn, + ÁRNI LAUGDAL JÓNSSON,
Bergþórugötu 14a,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju föstudaginn 15. maí
kl. 16.00. Stefán Árnason.
+
Ástkær bróðir okkar og mágur,
JÓN GÍSLASON,
Álftröö 7, Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstudaginn 15. maí
kl. 15.00.
Blóm og kransar eru afþakkaöir, en þeim, sem viija minnast hans,
er bent á Hjartavernd.
Halldór Gíslason, Sigurborg Jakobsdóttir,
Gunnþóra Gísladóttir,
Stefán Gislason.
+
Þakka innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og jarðarför
MARKÚSAR JÓNSSONAR,
Bláskógum 1,
Hveragerði.
Guð blessi ykkur öll.
Sigurbjörg Þorleifsdóttir.
Lokað
Skrifstofa Rauða kross íslands, Rauðarárstíg 18,
verður lokuð frá kl. 10.00-13.00 fimmtudaginn
14. maí vegna minningarathafnar um
JÓN KARLSSON, hjúkrunarfræðing.
Rauði kross íslands.
leiðinni sem voru næmari á tilfínn-
ingar manna en Michael, hvernig
þeim leið, hvenær þeir vom að ljúga
eða segja satt. Það er mín gæfa að
hafa kynnst honum. Þótt Michael sé
horfínn eins og farfuglarnir, þá eig-
um við, kunningjar hans hér á Is-
landi, sem vomm famir að líta á
hann eins og fastan punkt í tilver-
unni, minningu um mjög sérstæðan,
tilfinninganæman mann sem kenndi
okkur „to pay attention".
Þegar ég kvaddi Michael í síðasta
sinn, fómm við upp á Öskjuhlíð,
borðuðum epli í hádeginu og horfðum
á sólina skína á Skeijafjörðinn á
milli tijánna. Að skilnaði gaf hann
mér vísu sem honum hafði verið
gefín í Danmörku og vel er við hæfí
að sé hinsta kveðja til hans frá okk-
ur sem þekktum hann hér á landi:
Har du viser min ven syng dem nu
for nu er tiden hvor viser skal synges
og den der skal synge er du
i morgen er máske for sent min ven
det er trist for de viser der aldrig blev sunget
sá tal nu ikke om viser med mig
lad viseme tale for dig.“
Gestur Ólafsson.

Opið alla daga frá kl. 9-22.
+ Am International
Prentvélar, plötugerðartæki,
setningartæki og fleiri
tækl fyrir prentiðnað.
Varityper
OTTO B. ARNAR HF.
Skipholti 33-105 Reykjavík
Símar 624631 / 624699
á&ietytivicfti'i,
erfafciaasMi.