Morgunblaðið - 31.10.1992, Page 10

10
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1992
Cterkurog
L/ hagkvæmur
auglýsingamiðill!
★ GBC-Skírteini/barmmerki
fyrir: félagasamtök, ráðstefnur,
starfsmenn fyrirtækja, o.m.fl.
Efni og tæki fyrirliggjandi.
OTTO B. ARNAR HF.
Skipholti 33 -105 Reykjavík
Símar 624631 / 624699
Hlíðarvegur - Kópavogi
Glæsileg efri sérhæð um 157 fm ásamt bílskúr í tvíbýl-
ishúsi. Rúmgóðar stofur, 4 svefnherb., þvottahús, búr
innaf eldhúsi. Glæsilegt útsýni. Hitalögn í innkeyrslu.
Ath. möguleg skipti á 2ja-3ja herb. íbúð. 306.
Opið í dag, laugardag, frá kl. 11-14
íf S: 685009-685988
ARMULA21
DAN V.S. WIIUM, LÖGFRÆÐINGUR,
ÓLAFUR GUÐMUNDSSON, SÖLUSTJÓRI,
DAVÍÐ SIGURÐSSON, SÖLUMAÐUR.
f
OPIÐ í DAG KL. 11-13
★ SÉRHÆÐ í HLÍÐUNUM ★
Vorum að fá í sölutmjög fallega sérhæð í tvíbýli á þess-
um vinsæla stað. Góð stofa með suðursvölum og 3
svefnherb. Stór bílskúr. Nýtt þak og gler. Eigninni til-
heyrir helmingshlutur í 2ja herb. íbúð í kjallara hússins.
Ákveðin sala.
fkHUSAKAUP
68 28 00 • fasteignamiðlun • 68 28 00
———— Mll^
Stórglæsilegt endaraðhús á tveimur hæðum. Sérlega
gott fyrirkomulag. Vandaðar innréttingar. Á neðri hæð
stofur, eldhús, herbergi og snyrting. A efri hæð 3 rúm-
góð svefnherb.,_baðherb., þvottahús, sjónvarpshol og
svaiir. Bflskúr. Ákv. sala. 3909.
Opið f dag, laugardag, frá kl. 11-14.
S: 685009 - 685988
ÁRMÚLA 21
DAN V.S. WIIUM, LÖGFRÆÐINGUR
ÓLAFUR GUÐMUNDSSON, SÖLUSTJÓRI
01 LÁRUS P. VALDIMARSSON framkvæmdastjori
L I l3U“t I0/U KRISTINN SIGURJ0NSS0N, HRL, loggiltur fasteignasali
Til sýnis og sölu meðal annarra eigna:
Efri hæð við Garðastræti - þríbýlishús
Sérhæð 5 herb. 125,1 fm nettó. Tvennar svalir. Geymsluris fylgir. Bíl-
skúr. Ræktuð lóð. Þetta er góð eign á frábærum stað.
Nýleg sérhæð í tvíbýlishúsi
Neðri hæð 4ra herb. 104,3 fm nettó skammt frá Háskólanum. Gott
skipulag. Allt sér. Frágengin lóð. Góður bílskúr. Laus fljótlega.
2ja herb. einstaklingsíbúð
á vinsælum stað í Fossvogi á 1. hæð um 50 fm. Laus strax. Þarfnast
málningar. Tilboð óskast.
Skammt frá Landspítalanum
Nylega endurbyggð 4ra herb. neðri hæð tæpir 100 fm í þríbýlishúsi.
Góð sameign. Langtímalán. Tilboð óskast.
Leitum að fjölda eigna
Fyrir fjórsterka kaupendur einkum að sérhæðum, einbýlishúsum á
einni hæð, nýlegum 3ja-5 herb. íbúðum með bílskúrum og íbúðum i
gamla bænum sem meiga þarfnast standsetningar. Sérstaklega ósk-
ast 2ja-3ja herb. íbúð í Kópavogi, Garðabæ eða Hafnarfirði. Margskon-
ar eignaskipti möguleg.
• • •
Opið í dag kl. 10-16.
Teikningar á skrifst.
Almenna fasteignasalan sf.
varstofnuð 12. júlí1944. LAUGAVEG118 SÍMAR 21150-21370
AIMENNA
FASIEIGNASAUN
Tónlistardagar Dómkirkiunnar
Dómkórinn frumflyt-
ur kórverkið „Sálma44
Tónlistardagar Dómkirkjunn-
ar eru árlegur viðburður. Þeir
eru nú haldnir í ellefta sinn dag-
ana 31. október til 7. nóvember.
Yfirskriftin að þessu sinni er
flutningur á enskri kirkjutónlist,
enda er Arthur Robson, kórstjóri
frá Englandi, gestur á tónlistar-
dögum. Hróðmar Ingi Sigur-
björnsson, tónskáld, var fenginn
til að semja kórverk fyrir tónlist-
ardaga 1992 og Dómkórinn mun
frumflytja tónverk hans „Sálm-
ar“. Aðrir góðir gestir verða
kirkjukór Dalvíkur og Hörður
Áskelsson, organisti Hallgríms-
kirkju.
Hróðmar Ingi Sigurbjömsson
hefur nýlega samið tvö verk fyrir
einsöngvara, kór og hljómsveit. Hið
fyrra „Ljóðasinfónían" var fmm-
flutt í febrúar ’91 og hið síðara
„Máríuvísur" í febrúar síðastliðn-
um. Ljóðasinfónían var samin við
hluta Ljóðaljóða úr Gamla testa-
mentinu. í Máríuvísum er textinn
tekinn úr Lilju eftir Eystein Ás-
grímsson.
Hróðmar Ingi Sigurbjörnsson,
höfundur kórverksins „Sálmar".
En við samningu tónverksins
„Sálma“ segist Hróðmar færa sig
aðeins lengra fram í tímann og
Marteinn H. Friðriksson orgel-
leikari Dómkirkjunnar og sljórn-
andi Dómkórsins.
nota texta úr „Guðspjallavísum,
árið um kring“ eftir Einar í Eydöl-
um (1538-1626). „Þetta er niðurlag
Umsjónarmaður Gísli Jónsson 664. þáttur
1) Ég sætti mig ekki við að
sagt sé: Leikritið „byggir“ á
sögu eftir N.N. Leikritið byggir
ekki neitt. Hins vegar byggist
leikritið á sögu o.s.frv. Þama
er miðmyndin byggist í þol-
myndarmerkingu, sama sem er
byggt. Miðmynd í íslensku er í
hættu eins og viðtengingarhátt-
urinn.
En það sem ég er að gagn-
rýna varðandi sögnina að
byggja, sýnist mér vera dönsku-
sletta (sbr. „han hviler" = hann
hvOist. Ef menn hefðu áðan
verið að þýða úr ensku: „is based
on“, væri rétt þýðing byggist
(er byggt), en alls ekki „bygg-
ir“.
2) Engin ástæða er til þess
að láta undan þeim ósið að nota
tíðartenginguna meðan í stað-
inn fyrir aðaltenginguna en,
þegar whUe er þýtt úr ensku. I
því máli þýðir while en engu
síður en þegar. Dæmi úr stóru
ensk-íslensku orðabókinni frá
Erni og Örlygi (seint nógu
mikið lofuð bók): „The elder son
had a gift for the arts, while the
younger preferred sports." Þýtt
á ísiensku: „... en sá yngri var
aftur á móti meira fyrir ...“ Því
er rétt að segja: „Miðflokkurinn
fékk (ekki vann) 100 þingsæti,
en Þjóðarflokkurinn 30.“ Alls
ekki „á meðan“ Þjóðarflokkur-
inn o.s.frv.
3) Orðinu saman er ofaukið
aftan við orðtakið að elda grátt
silfur = eiga í eijum, gera (hvor
öðrum) grikk. Þetta er staðfest
í doktorsritgerð Halldórs Hall-
dórssonar um myndhverf orðtök
og þeim orðabókum sem ég fletti
upp í.
4) Enn einu sinni skal fundið
að hinu halaklippta orðasam-
bandi að „taka þátt“. Mælt er
með því að segja: „Vertu með“
í þess stað, enda heyrist það
góðu heilli stundum í auglýsing-
um. Hins vegar má geta þess,
að margir hafi tekið þátt í
mótinu eða samtökunum.
Þá er „hafðu samband“ heldur
snautleg hvatning til mannlegra
samskipta, svo sem heimsókna
eða símhringinga.
5) Menn standa sig vel eða
illa eftir atvikum. Ef þeir standa
sig vel, standa þeir í stykkinu.
En menn standa „sig“ ekki í
stykkinu. Þá er ómyndarhalinn
„fyrir sig“ enn með sögninni að
ganga, og hleypur jafnan of-
vöxtur í hann um verslunar-
mannahelgina. Eitthvað gengur
vel eða illa, og er óþarft að
hengja „fyrir sig“ aftan á það.
Ég ætla enn að birta vísu Amar
Snorrasonar (Aquilae), því að
bundið mál er áhrifameira en
laust:
Kominn er orða karl í þrot,
klúðrið til höfuðs stigið:
út vill hann strika eins og skot
andskotans fyrirsigið.
6) Og þá er notkun sagnarinn-
ar að koma. Hún er mjög ofnot-
uð á kostnað sagnarinnar að
vera, þegar rætt er t.d. um upp-
mna fólks. Ég er Svarfdælingur
eða er úr Svarfaðardal, en ég
„kem“ ekki þaðan í þeirri merk-
ingu, að ég sé þaðan ættaður
eða fluttur. Hins vegar get ég
farið út í dalinn, og þá kem ég
væntanlega til baka aftur.
7) Afkáralegt er að rugla
saman orðunum greiðslukjör
og greiðslufrestur, eða þá af-
borganir og skilmálar. Þetta
fer allt eftir atvikum, og auðvit-
að eru alltaf einhver greiðslu-
kjör, góð eða vond, hagstæð eða
óhagstæð. Ég heyrði um daginn
í útvarpsauglýsingu, að boðið
var upp á „greiðslukjör til allt
að þriggja ára“. Ég er viss um
að hér hefur verið átt við
greiðslufrest.
8) Við getuin sleppt einhverj-
um úr haldi, og við getum líka
látið hann lausan. Ef við rugl-
um þessu saman og tölum um
að „sleppa einhveijum lausum“,
þá er kominn á þetta annar blær.
9) Enn langar mig til að ítreka
að menn geta komið við sögu,
en þegar atburðarás er rakin,
segjum við hins vegar: þegar
hér var komið sögu og sleppum
auðvitað orðinu „við“ á undan
sögu.
★
„Fleygar setningar úr tjóna-
skýrslum ...“ hafa borist þætt-
inum, svo sem:
a) Það kom bara ósýnilegur bíll,
rakst á mig og hvarf. b) Ég sá
að gamli maðurinn mundi aldrei
hafa það yfír götuna og keyrði
því á hann. c) Ég var búinn að
keyra í 40 ár, þegar ég sofnaði
við stýrið og lenti í slysinu. d)
Sá fótgangandi stóð og vissi
ekkert í hvora áttina hann átti
að fara svo ég keyrði yfir hann.
e) Hinn bíllinn keyrði beint á
mig, án þess að gefa neitt merki
um hvað hann ætlaði að gera.
f) Maðurinn var alls staðar á
veginum, ég varð að taka heil-
margar beygjur áður en ég rakst
á hann. g) Eg beygði frá veg-
brúninni, rétt leit á tengda-
mömmu og hentist út á veginn
hinum megin.
★
Hlymrekur handan kvað:
Sr. Jóni fannst lélegt og lasbyggt,
með leiðindameðalaglaslykt -
og kannski ekki hægt
það kompaní frægt
sem varð kunnugt af þorpinu Maastricht.
★
„Lauslegar athuganir, sem ég
hef gert á kirkjubókum og
manntölum, benda eindregið í
þá átt, að alda smekkleysis og
spillingar í nafngiftum hafí tekið
að rísa hér á landi á fyrri hluta
18. aldar, fari síðan vaxandi á
19. öld, en hafí náð hámarki
nokkru fyrir síðustu aldamót.
Síðan hygg ég að heldur taki
að bregða til batnaðar aftur,
þótt batinn sé að vísu hægur og
engan veginn alger enn. Er mér
ekki grunlaust um, að á þessari
öld gæti jafnvel nýrra sjúkdóms-
einkenna, og á ég þar meðal
annars við hinn mikla fjölda
hvers konar fordildamafna, sem
mjög hafa verið í tízku um skeið,
svo að ekki sé minnzt á gælu-
nafnafaraldur síðari ára.“
(Gils Guðmundsson: Heima
er best, 9. árg., 1959.)