Morgunblaðið - 06.12.1992, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 6. DESEMBER 1992
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRHILDUR HÓSEASDÓTTIR,
áður til heimilis að Hverfisgötu 58,
Hafnarfirði,
sem lést í sjúkrahúsinu Sólvangi laugardaginn 28. nóvember sl.
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 8. desem-
ber kl. 13.30.
Jóhannes Hallgrímsson,
Sigþór Jóhannesson, Aðalheiður Jónsdóttir,
Hallgrímur Jóhannesson,
Vilborg Jóhannesdóttir, Benóný Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma, ,
UNA SÍMONARDÓTTIR
frá Hofstaðaseli,
Hlíðarvegi 47,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mánudaginn 7. desember
kl. 13.30.
Anna,Guðmundsdóttir, Árni Sigurðsson,
Una Árnadóttir, Jóngeir Sigurðsson,
Sigrún Árnadóttir, Andri Árnason,
Guðmunda Árnadóttir, Ólafur Ellertsson
og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
B. DANÍEL HJARTARSON,
frá Knarrarhöfn,
Snorrabraut 35,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 7. desember
kl. 15.00.
Auðunn Björnsson,
Ingunn H. Björnsdóttir, Erlingur Kristjánsson,
Vigfús Björnsson, Guðrún Sigursteinsdóttir,
Gunnar Björnsson,
Guðlaug Björnsdóttir, Svavar Garðarsson,
barnabörn og langafabörn.
t
Útför eiginmanns míns, sonar, föður, tengdaföður og afa,
KRISTINS STEINGRI'MSSONAR
frá Tjaldanesi,
er lést 28. nóvember fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
8. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeir, sem vildu minnast hans,
láti heimahlynningu Krabbameinsfélags fslands njóta þess.
Una Jóhannsdóttir,
Steinunn J. Guðmundsdóttir,
Yvonne Johansson,
Eggert Kristinsson, Sesselja Gunnarsdóttir,
Ólöf Sigurlfn Kristinsdóttir, Ari Jóhannesson,
Steinunn Gríma Kristinsdóttir, Pétur Einarsson,
Boga Kristfn Kristinsdóttir, Bjarni Ingvarsson,
Kolbrún Rut Stephens
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GRÓA JÓNSDÓTTIR
frá Hvoli í Ölfusi,
Heiðmörk 60, Hveragerði,
er lést 30. nóvember sl. verður jarð-
sungin frá Kotstrandarkirkju þriðjudag-
inn 8. desember kl. 14.00.
Sætaferðir frá Umferðarmiðstöðinni kl.
12.30.
Guðmundur Gottskálksson,
Jórunn Gottskálksdóttir, Friðgeir Kristjánsson,
Salvör Gottskálksdóttir, Vilhelm Adolfsson,
Guðrún Ásta Gottskálksdóttir, Kristján Jónsson,
Gizur Gottskálksson, Elín Kr. Sigfúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim
er sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
INGIBJARGAR SIGURÐARDÓTTUR.
Júlinus G. Jóhannesson,
Jóhanna R. Jóhannesdóttir,
Erling Jóhannesson, Alfhild Nfelsen,
börn og barnabörn.
Una Símonardótt-
ir - Minning
Fædd 1. júlí 1904
Dáin 27. nóvember 1992
Hún Una frænka okkar kvaddi
þennan heim að kvöldi 27. nóvem-
ber-sl., 88 ára að aldri.
Hún fæddist að Hofstaðaseli í
Skagafirði þann 1. júlí árið 1904,
yngst 5 barna þeirra hjóna Önnu
Bjömsdóttur og Símonar Bjöms-
sonar. Foreldrar hennar skildu síðar
og flutti Una, þá 10 ára gömul,
ásamt móður sinni og systkinum,
Birni og Margréti, að Lóni í Viðvík-
ursveit til seinni manns Önnu, Þórð-
ar Gunnarssonar. Þá höfðu tvær
systur hennar látist úr barnaveiki.
Bjöm dvaldist með þeim að Lóni
uns hann fór til náms í Bændaskól-
anum á Hólum og síðan til fram-
haldsnáms við landbúnaðarháskól-
ann í Kaupmannahöfn. Margrét fór
fljótlega í kaupavinnu og var lítið
á Lóni. Hún fór til Kaupmannahafn-
ar um líkt leyti og Bjöm bróðir
hennar, lærði þar m.a. fatasaum,
auk þess sem hún stundaði þar
vinnu. Grun hef ég um að hún hafi,
eftir getu, létt undir með Bimi bróð-
ur sínum og kemur það vel heim
og saman við trygglyndið sem þau
systkinin sýndu hvert öðm alla tíð.
Þær systur voru óvenju samrýndar
og töluðust daglega við í síma með-
an heilsa beggja leyfði.
Á Lóni eignaðist Una tvo hálf-
bræður, Gunnar, föður undirritaðr-
ar, og Sturlu, sem dó á öðm ári.
Þegar Gunnar var tæpra 16 ára dó
móðir þeirra, Anna. Þá tók Una við
bústjóm og hélt feðgunum heimili
allt til þess er hún flutti til Siglu-
Qarðar árið 1938 ásamt manni sín-
um, Guðmundi Magnússyni, og
Gunnari bróður sínum en Þórður
afi okkar bjó áfram á Lóni til dauða-
dags. Á Siglufírði fæddist þeim Unu
og Guðmundi einkadóttirin Anna.
Árið 1941 flytja þær mæðgur til
Reykjavíkur en Guðmundur hafði
farið nokkm áður suður til vinnu.
Fluttu þau þá í lítið húsnæði við
Holtsgötu. Oft rifjaði hún upp árin
á Holtsgötunni, mannlífið og vin-
skapinn sem þar var stofnað til og
entist jafnt og aldur þeirra er í hlut
áttu. Þaðan fluttu þau í hús sem
þau byggðu sér við Nýbýlaveginn
í Kópavogi, ein af fmmbyggjunum
þar.
Anna giftist er fram liðu stundir
og hóf búskap ásamt manni sínum,
Áma Sigurðssyni, við Snorrabraut-
ina í Reykjavík. Trúlegt er að vega-
lengdin á milli Kópavogs og dóttur-
innar í Reykjavík hafi ráðið því
örðu fremur að þau hjónin seldu
húsið sitt við Nýbýlaveginn og
fluttu að Ásvallagötu 1 í Reykjavík
þar sem þau leigðu hja Ara Am-
alds. Frá þeim stað em fyrstu minn-
ingar mínar af Unu frænku. Nokkr-
um ámm síðar keyptu þau einbýlis-
hús við Sogaveg ásamt dóttur sinni
og tengdasyni, sem þá áttu orðið
tvær dætur af þrem. Alla tíð síðan
hafa þau búið undir sama þaki,
lengst af þijár kynslóðir og um tíma
fjórar.
Ég man fyrst eftir Unu frænku
minni á Ásvallagötu 1 en fyrstu
heilsteyptu minningarnar em frá
heimsóknum á Sogaveginn. Þeim
fylgdi mikil tilhlökkun því Una var
gædd afburða frásagnargáfu sem
litla frænkan fékk óspart að njóta
fýrir svefninn á kvöldin. Mér er líka
ofarlega í minni kátínan sem ávallt
fylgdi henni en hún hafði óvenju
létta lund og gott skopskyn. Það
var hennar aðal einkenni ásamt ein-
stakri góðmennsku og ræktarsemi.
Ég hef ekki aðra manneskju þekkt
sem fannst svo sjálfsagt að hugsa
alltaf fremur um aðra en sjálfa sig.
Að móður sinni látinni hélt hún
heimili fýrir bróður sinn og fóstra,
í stað þess að fara og skoða sig um
í heiminum og mennta sig eins og
eldri systkini hennar. Til þess hafði
hún þó vissulega hæfileika. En:
„Hugur einn það veit, er býr hjarta
hans nær, einn er hann sér um
sefa;“ segir í Hávamálum og svo
mun hafa verið um Unu frænku.
Hún stóð ætíð bjargföst við hlið
manns síns og helgaði sig þeim sem
henni voru kærastir. Aldrei kvart-
aði hún og segði hún af erfíðleikum
eða hugarangri í lífi sínu þá var
það aðeins ef það mætti verða við-
mælandanum til lærdóms. I um-
gengni við hana var ekki neitt kyn-
slóðabil til. Yngsta kynslóðin laðað-
ist að glaðværðinni og gæskunni
en raunsæið og víðsýnin voru slík
að viðhorf okkar fóru betur saman,
þótt hálf öld skildi okkur að, en
viðhorf margra jafnaldra.
+
Ástkær og elskulegur sonur okkar,
bróðir, unnusti, faðir og barnabarn,
LÚÐVÍK HAFSTEINN GEIRSSON,
Ásbúð 36,
Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Neskirkju þriðju-
daginn 8. desember kl. 15.00.
Guðrún Bjarnadótti
Geir Lúðvíksson,
Björg Geirsdóttir, Þórður Þórisson,
Svandis Geirsdóttir, Arnar Hjaltested,
Jóna Bjarnadóttir,
Sirrý Björt Lúðvíksdóttir, Guðrún Edda Þórðardóttir,
Lúðvík Hafsteinn Geirsson, Arnbjörg Sigtryggsdóttir,
Elfsabet Hjartardóttir.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar-, tengdaföður, afa
og langafa,
SIGURBJÖRNS BJÖRNSSONAR,
Aðalgötu 56,
Ólafsfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks lyflækningadeildar Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri.
Ármannia Kristjánsdóttir,
Kristín Björg Sigurbjörnsdóttir, Bjarni Jónsson,
Óskar Þór Sigurbjörnsson, Sofffa M. Eggertsdóttir,
Ásta Sigurbjörnsdóttir,
Gunnar Sigurbjörnsson, Guðrún Sigurbjörnsdóttir,
Sigurlfna Sigurbjörnsdóttir, Hermann Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hún reyndist bróður sínum sem
besta móðir og okkur systrunum
hefur alltaf fundist við eiga athvarf
hjá henni og annað heimili.
Hún hafði aldrei fýrr, á öllum
sínum 88 árum, legið á sjúkrahúsi
er hún veiktist um miðjan septem-
ber. Hún þráði að komast heim í
faðm dóttur sinnar og þá ósk fékk
hún uppfýllta um nokkurra daga
skeið í október. En afcur syrti í ál-
inn og nú átti hún ekki aftur-
kvæmt. Á deild 12G á Landspítalan-
um naut hún frábærrar aðhlynning-
ar og umhyggju starfsfólksins sem
við ættingjarnir erum mjög þakklát-
ir fyrir. Anna og dætur voru auk
þess við hlið hennar mestan vöku-
tímann, allt til hinstu stundar.
Sól ég sá,
svo þótti mér,
sem ég sæi göfgan guð;
henni ég laut
hinsta sinni
alda heimi í.
(Úr Sólarljóðum)
Una frænka var sól í lífi ætt-
ingja sinna og vina. Sólin hefur nú
hnigið til viðar en geislar hennar
hafa tekið sér bólfestu í dóttur
hennar og dótturdætrum sem allar
halda merki hennar á lofti með
góðvild sinni og trygglyndi.
Með henni er gengin góð kona
og mikilla mannkosta. Það er ein-
kennilegt að hugsa til þess að hún
eigi ekki oftar eftir að sitja í uppá-
halds stólnum sínum á Hlíðarvegin-
um. Við söknum hennar öll sárt en
minningin um einstaka konu mun
ylja okkur um ókomna tíð.
Helgir englar
komu úr himnum ofan,
og tóku sál hans til sín;
í hreinu lífí
hún skal lifa
æ með almáttkum guði. _
(Úr Sólarljóðum)
Anna Kristín Gunnarsdóttir,
Birna Þóra Gunnarsdóttir.
Ég vil með fáeinum orðum minn-
ast Unu Símonardóttur sem látin
er í nokkuð hárri elli.
Margir hafa haft á orði þegar
kynslóðabil er til umræðu, að nú-
tíma þjóðfélagsmynstur geri lítt ráð
fyrir sambýli og samgangi kynslóð-
anna, og skýra bilið, sem kannski
er þó meira í orði en á borði, með
þessum aðskilnaði.
Þetta kemur mér til hugar þegar
ég lít til þeirra ára er við Una bjugg-
um undir sama þaki, eftir að við
Sigrún komum okkur fyrir á Hlíðar-
veginum og hófum búskap.
Kom þá strax fram hve mikil
gæðakona Una var, skilningsrík og
skapgóð. Það var endalaust hægt
að spjalla um heima og geima, eri
þó ekki síst skagfirska, en þangað
lét hún jafnan hugann reika, þegar
færi gafst. Ófáir kaffibollar runnu
niður ásamt viðeigandi bakkelsi
meðan Una lýsti bamabrekum eða
skólagöngu í Skagafirði og ekki var
laust við að af og til tísti í henni
af ánægju, enda var henni aldrei
tregt um hlátur. Ekki hafði hún
minna gaman af að ræða um afrek
eða afglöp frænda sinna í pólitík-
inni. Líklega er spjall kynslóðanna
núorðið fátíðara en æskilegb er, en
bilið umrædda var lítt eða óþekkt
fýrirbæri hjá stórfjölskyldunni á
Hlíðarveginum, þar sem segja má
að á þessum tíma hafi Una verið
miðpunkturinn. Vissi hún jafnan
allt um alla, þeirra ferðir og kom-
ur, og var ótæmandi fréttabrunnur
meðan hún stóð við pottana, hellti
uppá eða bakaði pönnukökur.
0g ekki minnkaði hennar hlut-
verk eftir að bamabörnin komu í
heiminn eitt af öðru og fjórða kyn-
slóðin kom á heimilið. Fengu þau
nokkur þess að njóta að hafa
„löngu“ sem uppalanda að ein-
Kransar Krossar Kistuskreytingar
Opið alla daga frá kl. 9-22
Fákafeni 11
s. 68 91 20