Morgunblaðið - 12.01.1993, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1993
... þegar hjartað fær vængi
TM Reg. U.S Pat Otf.—all rights reserved
® 1992 Los Angeies Times Syndicate
Er afmælisveislan í dag?
S
HÖQNI HREKKVÍSI

!j 1 -Jöfr
„pANHKSrÓfiÞAP, A£> BÆ6JA FfÁ ILLUM ÖNPU/M.*'
BREF HL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Rafmagnsverð til skipa á Akranesi
Frá Magnúsi Oddssyni:
Vegna fréttar á Stöð 2 hinn 4.
þ.m. um að rafmagnsverð tii skipa
í Akraneshöfn sé hið hæsta á landinu
vil ég leiðrétta þann fréttaflutning,
enda er hann byggður á algjörri van-
þekkingu.
Það er rétt að í gjaldskrá rafveit-
unnar er heimild til að selja rafmagn
við höfnina á kr. 9,22/kWh. Hins
vegar er líka heimild til að seija raf-
magn til skipa á daggjöldum og eins
heimild til að selja rafmagn sam-
kvæmt blönduðum taxta, sem er mun
ódýrari. Einstöku skip hafa fengið
rafmagn samkvæmt blandaða taxt-
anum, en annars kaupa öll skip og
bátar rafmagn samkvæmt daggjöld-
um. Árum saman hefur ekki eitt ein-
asta skip keypt rafmagn á verðinu
9,22 kr./kWh og er því afar óeðlilegt
svo ekki sé meira sagt, að leggja það'
verð til grundvallar í verðsaman-
burði.
Nánast öll skip og stærri bátar í
Akraneshöfn frá landrafmagn og
greiða fyrir það með daggjöldum.
Daggjöld miðast við hálfan sólar-
hring (12 klst.) og eru 1.360 kr.
fyrir tengingu við 3x63 A-tengil en
kr. 2.175 fyrir 3x125 A-tengil. Með
þessu fyrirkomulagi verður verð á
kílówattstund mismunandi eftir nýt-
ingu. Ef tenglarnir eru nýttir að 80%
af flutningsgetu er verð hverrar kWh
kr. 3,45 frá minni tenglunum en kr.
2,76 frá stærri tenglunum. Aigengt
er að tenglarnir séu nýttir á bilinu
50-60% af flutningsgetu og þá er
verð frá kWh kr. 4,60-5,52 frá minni
tenglunum en kr. 3,68-4,38 fráþeim
stærri.
í þessu sambandi má geta þess
að fyrir nokkrum árum var tekin
ákvörðun um að endurbæta raf-
magnssölukerfið við höfnina. Verk
þetta var unnið í áföngum og nú er
hægt að afgreiða rafmagn til skipa
og báta frá öllum bryggjum að und-
anskilinni flotbryggjunni. Að sögn
eftirlitsmanns, sem er vel kunnugur
þessum málum, þá þekkir hann ekki
til betri búnaðar hér á landi til að
sinna þessu verkefni. Flest skip og
bátar landtengja strax og komið er
til hafnar. Akraborgin er t.d. búin
að landtengja 10 mínútum eftir að
skipið er lagst að bryggju eftir síð-
ustu ferð. Stærri bátamir landtengja
skömmu eftir að lagast er að og einn-
ig togararnir í flestum tilfellum.
í höfninni á Akranesi er því mjög
lítið um að ljósavélar séu keyrðar
um borð í skipum en þess í stað
notað rafmagn frá landi. Gott væri
ef sama væri hægt að segja um allar
hafnir landsins, en því miður er al-
gengt að ljósavélar séu keyrðar dög-
um saman í skipum sem liggja við
landfestar og á þann hátt eytt olíu
og gjaldeyri á sama tíma og vatnið
er látið renna framhjá vatnsorkuver-
unum vegna þess að ekki er markað-
ur fyrir innlendu orkuna.
Frá Sigfúsi B. Valdimarssyni:
„Nú árið er liðið í aldanna skaut,
og aldrei það kemur til baka“ og
„margs er að minnast“, en hvað er
það þá, sem helst skal í minningu
geyma“. Þetta er spurning, sem
margur gerir upp við sig um áramót
og svörin eru margvísleg. Sr. Valdi-
mar Briem svarar því þannig: „En
miskunnsemd Guðs má ei gleyma".
Þetta tek ég undir. í heilagri ritningu
standa þessi orð: „Kenn oss að telja
daga vora, að vér megum öðlast vit-
urt hjarta" Sálm 90:12. Það er þetta
sem spámaðurinn Jeremía sér fram
til er hann segir: „Eg vil gefa þeim
eitt hjarta og eina breytni, svo að
þeir óttist mig alla daga, þeim sjálf-
um til heilla og sonum þeirra eftir
þá“ Jer 32:39. Þetta gerist svo þegar
maður snýr sér til Drottins, iðrast
synda sinna og frelsast. „Yður er í
dag Frelsari fæddur“, Lúk 2:11,
heyrðum við á liðnum jólum. Hann
kom til að „frelsa lýð sinn frá synd-
um þeirra“ Matt 1:21. Þá gefur Jes-
ús okkur sinn frið, sem er „æðri öll-
um skilningi". Þann frið, sem heim-
urinn getur aldrei gefið. Jóh 14:27.
„Ef þannig einhver er í samfélagi
við Krist, er hann ný sköpun, hið
gamla varð að engu, sjá, það er orð-
ið nýtt“ 2 Kor 5:17.
Það er þetta, sem Salem sjó-
mannastarfið vill vinna að meðal
allra þeirra, sem það nær til, með
því að útbreiða Guðsorð og vitnis-
burðinn um Jesú og hjálpræðisverk
Ástæðan fyrir því að sjaldan eru
keyrðar ljósavélar í skipum í höfn-
inni á Akranesi er ekki sú að þar sé
selt dýrasta landrafmagn landsins,
sem sé allt að því helmingi dýrara
en kostnaður við að framleiða raf-
magn með ljósavéi, eins og fram kom
í frétt Stöðvar 2. Ástæðan er sú að
landrafmagnið er selt á hagkvæmu
verði, svo útgerðarmenn sjá sér hag
í að nýta landrafmagnið. Sjá nánar
meðfylgjandi yfirlýsingu frá stærsta
útgerðarfyrirtæki á Akranesi.
MAGNÚSODDSSON,
rafveitustjóri, Akranesi.
hans. Gefnar voru 35 Biblíur, 140
Ntm og 25 Passíusálmar, einnig 18
snældur. Farið var í um 800 heim-
sóknir í skip og báta, og alltaf er
mest að gera þegar verst er veðrið
eins og t.d. 14. desember þegar stór-
hríð var og hörkufrost, höfnin full
af skipum, 5 í röðum hvert utan á
öðru. Ég var úti allan daginn frá
morgni til kvölds. Hvílík náð, sem
Guð gefur mér 81 árs gömlum að
geta staðið í þessu. Hann er minn
styrkur og skjól. Einnig var farið til
sjómanna á sjúkrahúsinu og þeim
lánað eða gefð hollt lesefni.
Jólapakkar voru með færra móti
til sjómanna, sem ekki áttu kost á
að vera heima um jólin eða alls 120
en auk þess voru sendar jóla- og
nýárskveðjur til 40 skipshafna. Alls
var náð með fagnaðarerindið til fólks
frá 40 þjóðlöndum á árinu. Má það
kallast undravert og ég þakka Guði
fyrir hversu dásamlega hann leiðir
þetta starf. Ég þakka líka öllum
þeim vinum nær og fjær, sem hafa
stutt starfið á einn eða annan hátt.
Guð launi ykkur það ríkulega.
Ég vil svo enda þessar línur með
síðasta versi sálmsins er ég byijaði
á. O, gef þú oss, Drottinn, enn gleði-
legt ár. Og góðar og blessaðar tíðir.
Gef himneska dögg gegnum har-
manna tár. Gef himneskan frið fyrir
Lausnarans sár. Og eilífan unað um
síðir.
SIGFÚS B. VALDIMARSSON,
Pólgötu 6, ísafirði.
Salem sjómannastarfið
Víkveqi skrifar
Alaugardagskvöldi lauk umræð-
um á Alþingi um EES-málið,
sem staðið hafa með hléum frá því
í ágústmánuði. Það hefur tekið Al-
þingi um 5 mánuði að komast að
niðurstöðu. Ekkert aðildarríki
EFTA hefur eytt jafn miklum tíma
og Alþingi íslendinga til þess að
fjalla um þétta mál. Langt er síðan
almenningur missti áhuga á þessum
þingumræðum. Öruggt má telja,
að tiltölulega fáir landsmenn hafi
fylgzt með síðustu umræðum um
þetta mál í útvarpi og tveimur sjón-
varpsstöðvum á dögunum. Jafnvel
hinir mestu áhugamenn um stjórn-
mál létu þær umræður fram hjá sér
fara.
Ástæðan er auðvitað sú, að fólki
ofbýður framferði þeirra þing-
manna, sem hafa staðið fyrir því,
að afgreiðsla málsins hefur dregizt
svo mjög. Hér skal fullyrt, að síð-
asta aldarfjórðung a.m.k. hafi þing-
menn ekki orðið sér jafn rækilega
til skammar og þeir í hópi þing-
manna, sem efndu til þessa mál-
þófs. Þeir hafa sett blett á Alþingi,
sem taka mun langan tíma að
hreinsa af þjóðþinginu.
Málsmeðferð af þessu tagi ber
ekki vott um þroskaða
stjórnarhætti. Hún er þvert á móti
vísbending um mjög vanþróaða
stjórnarhætti og hlýtur að kalla á
nýjar umræður um starfshætti
þingsins. Minnihluti á Alþingi á
fullan rétt á að koma sjónarmiðum
sínum á framfæri og reifa mál ofan
í kjölinn. En til þess þarf ekki nær
hálft ár! Hér hafa lýðræðislegir
stjórnarhættir verið misnotaðir með
afdrifaríkum hætti. Það dugar ekki
að láta hér við sitja, heldur verða
forystumenn þingsins að leita leiða
til þess að svona vitleysa verði ekki
endurtekin.
xxx
Kjartan Gunnarssöh, varafor-
maður bankaráðs Lands-
bankans, vék að því í samtali við
Morgunblaðið fyrir nokkrum dög-
um, að ef forystumenn atvinnulífs
og verkalýðshreyfingar meintu eitt-
hvað með kröfum um vaxtalækkun,
mundu þessir aðilar beita sér á vett-
vangi lífeyrissjóðanna, sem- væru
orðnir mikilsráðandi á fjármagns-
markaðnum hér.
Hér víkur Kjartan Gunnarsson
að málefni, sem er víðtækara en
svo, að það snúi að vaxtamálum
eingöngu. Það er alltof algengt í
þessu þjóðfélagi, að menn sitji báð-
um megin við borðið og tali þess
vegna í raun og veru tungum tveim.
Hvernig geta forystumenn atvinnu-
fyrirtækja og verkalýðsfélaga gert
kröfu um vaxtalækkun á sama tíma
og sömu menn sitja í stjórnum líf-
eyrissjóða og hugsa um það fyrst
og fremst að hagnýta aðstæður all-
ar til þess að ná sem mestri ávöxt-
un fyrir fé lífeyrissjóðanna? Hvernig
geta menn verið í forystu hags-
munasamtaka, sem krefjast vaxta-
lækkunar en setið í bankaráðum
og taka þar ákvörðun um vaxta-
hækkun?
Þótt íslenzka þjóðin sé ekki nema
250 þúsund eru það nægilega marg-
ir einstaklingar til þess að það á
ekki að þurfa að hafa sömu einstak-
linga báðum megin við borðið. Þetta
er ósiður, sem á að heyra til liðinni
tíð.