Morgunblaðið - 12.01.1993, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1993
55
Gekk í blind-
byl í 23 tíma
Gekk undan veðrinu oghugsaði
um það eitt að komast af
Ég var orðinn afar þreyttur undir það síðasta og reyndi
þá að grafa mig í fönn á tveggja tíma fresti. Þar hélt
ég kyrru fyrir í fimmtán mínútur og þar af svaf ég í
tíu mínútur. Ætli það hafi ekki bjargað mér að ég hélt
bara áfram, ég hefði drepist úr kulda annars," sagði
Guðlaugur Þorleifsson, 20 ára, sem vann það þrekvirki
að ganga í kafaldsbyl í um 23 klukkustundir, frá ná-
grenni Jósefsdals að Strandarkirkju við Selvog I fyrri-
nótt. Þar var honum bjargað af björgunarsveitarmönn-
um. Félagi Guðlaugs, Þröstur Halldórsson, 19 ára, varð
viðskila við Guðlaug uppi á fjalli, en hann sá bjarmann
frá Reykjavík og komst undir miðnætti í Bláfjallaskál-
ann og hafði þá gengið I um átta klukkustundir.
Morgunblaðið/Kristinn
Heimtur úr lielju
Guðlaugur með foreldrum sínum Þorbjörgu Finnsdóttur og Þor-
leifi Gislasyni á Borgarspítalanum í gær.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Það var björgunarsveitin Mannbjörg í Þorlákshöfn, sem kom að Guðlaugi Þorleifssyni við Þorláks-
höfn en þau eru talin frá vinstri, Haraldur Hauksson, Kristín Dís Kristjánsdóttir, Stefán Jónsson,
Tryggvi Samúelsson, Þórarinn Grímsson, Kristján Friðgeirsson og Bjarni Ásgeirsson.
Feður þeirra gerðu lögreglunni
viðvart um kl. 21 á sunnudags-
kvöld að piltanna væri saknað.
Lögreglan hóf þegar að grennslast
fyrir um þá en skipulögð leit hófst
um miðnætti. Leitarmenn gátu lítið
aðhafst vegna veðurs og létu fyrir-
berast í Bláfjallaskálanum. Þegar
mest var voru 170-180 manns við
leit sem hófst strax við dagrenn--
ingu. Þyrla Landhelgisgæslunnar
flaug yfír leitarsvæðið eftir hádegi
í gær. Björgunarsveitarmenn leit-
uðu á 55 vélsleðum og sjö snjóbílum
og fóru vítt og breitt um allt Blá-
fjallasvæðið. Um klukkan 14.30
óku félagar úr Björgunarsveitinni
Mannbjörg frá Þorlákshöfn fram á
Guðlaug þar sem hann var á gangi
eftir þjóðveginum, skammt frá af-
leggjaranum að Strandarkirkju.
Guðlaugur var fluttur á slysadeild
Borgarspítalans en var vel á sig
kominn, en lítillega kalinn á fíngr-
um og tám. Hann dvaldist yfír nótt
í sjúkrahúsi.
Stóratáin stóð út úr
Guðlaug kól lítillega á höndum
og fótum en var furðu hress miðað
við þá þrekraun sem hann hafði
lent í. Gat kom á annan skó hans
og gekk hann með stórutána út
úr skónum í nokkrar klukkustund-
ir.
„Við fórum frá Reykjavík um
eittleytið að Rauðavatni og hittum
þar fleiri vélsleðamenn og urðum
samferða þeim helming leiðarinnar
upp í BláQöll. Vestanmegin Blá-
fjalla gerði blindbyl svo við ætluð-
um að snúa við. En þarna voru
miklar hengjur svo við skildum
sleðana eftir og ákváðum og ganga
upp í Bláfjöll. Við gengum upp á
fjallið, en þar var þreifandi blind-
bylur og við urðum viðskila um tíu-
leytið um kvöldið. Þröstur hafði
dregist aftur úr og var orðinn
þreyttur. Ég leitaði að honum en
fann hann ekki aftur, svo ég hélt
áfram. Ég sá ljós frá björgunar-
sveitarmönnum, en þau voru það
langt í burtu að ég hélt áfram.
Svaf í tíu mínútur
Ég gekk yfír alla heiðina til um
það bil hálfsex um morguninn og
tók mér stundarfjórðungs hlé á
tveggja tíma fresti. Þama um
morguninn sofnaði ég í um tíu
mínútur en varð svo_ kalt við það
að ég hélt áfram. Ég vissi hvar
Hellisheiðin var og stefndi þangað.
Loks gekk ég fram á veg um klukk-
an tíu um morguninn og gekk eft-
ir honum að Strandarkirkju, en þar
ætlaði ég að reyna að komast inn.
Ég var kominn töluvert niður af-
leggjarann þegar ég sneri til baka
því mótvindurinn var mikill og erf-
itt að komast áfram. Síðan hélt ég
í átt til Þorlákshafnar. Skömmu
síðar mætti ég björgunarsveitar-
mönnum frá Mannbjörg í Þorláks-
höfn og þeir tóku mig upp í. Eg
var ekkert tiltakanlega þreyttur en
kalinn á fíngrunum því ég missti
hanskana af mér þar sem ég krafl-
aði mig á fjórum fótum eftir hálum
veginum. Þá var ég orðinn hræddur
um að þetta hefðist ekki,“ sagði
Guðlaugur.
Guðlaugur kvaðst hafa gengið
þessa leið áður að sumarlagi og
því hefði hann nokkum veginn vit-
að hvert hann ætti að fara. „Næst
klæði ég mig betur og hef með
mér neyðarblys og vasaljós og fer
eftir veðurspánni. Hefðum við haft
neyðarblys hefðum við fundist
strax,“ sagði Guðlaugur.
Heyrði Guðlaug kalla
Þröstur var á gangi í átta
klukkustundir, og sagði hann að
það eina sem hefði amað að sér
hefði verið klakabrynja úr hjálmin-
um við háls sér, sem hefði marið
hann. „Við festum sleðana þama
og sáum ekki neitt. Við bmgðum
á það ráð að ganga upp á íjallið
og tókum stefnu á Bláfjallasvæðið.
Ég var svona tíu metra á eftir
Guðlaugi en allt í einu sá ég hann
ekki lengur. Ég heyrði hann kalla
og kallaði á móti, en sá ekki neitt.
Kannski gekk ég í átt frá honum.
Ég reyndi að halda mig á fjöllunum
og stefndi á bjarmann frá Reykja-
vík. Svo gekk ég lengra og sá þá
ljós frá Bláfjallaskálanum. Eg
missti hanskana þegar ég tók þá
af mér, enda vora þeir orðnir eitt
klakastykki. En ég var orðinn
hræddur þama uppi. Samt bjóst
ég alltaf við því að Guðlaugur
kæmist til byggða á undan mér,
því ég drattaðist alltaf á eftir hon-
um. Hann var fljótari úr sporanum
en hann- hefur gengið í vitlausa
átt. Mér leið illa þegar hann fannst
ekki og þegar ég vaknaði í dag
[gær] og hann var ófundinn var
ég orðinn svartsýnn. Það var ekk-
ert grín að vera á gangi í þessu
veðri og ef maður hélt sér ekki
gangandi kólnaði maður strax nið-
ur. Eg ætlaði að grafa mig í fönn
og gerði það nokkum veginn, en
mér kólnaði svo hratt að ég hélt
áfram,“ sagði Þröstur.
Lengsti sólarhringur ævi
minnar
Foreldram Guðlaugs, Þorleifí
Gíslasyni og Þorbjörgu Finnsdótt-
ur, létti að vonum stórlega þegar
þau fréttu að Guðlaugur hefði
fundist heill á húfí. „Þetta var al-
gjör martröð og lengsti sólarhring-
ur ævi minnar," sagði Þorbjörg.
„Guðlaugur er algjör reglumaður
og hefur stundað líkamsrækt og
það held ég að hafi bjargað honum
í nótt,“ sagði hún. Þau höfðu ekk-
ert sofíð frekar en Guðlaugur með-
an á þrekraun hans stóð og höfðu
samband við lögregluna á hálftíma
fresti alla nóttina til að spyijast
frétta. Þorleifur kvaðst telja fullvíst
að þykkur hjálmur sem Guðlaugur
bar á höfði hefði átt sinn þátt í því
að svo vel fór. Klakabrynja sem
myndaðist á neðanverðum hjálmin-
um vamaði því að vindur kæmist
að hálsi Guðlaugs.
„Ég vil koma á framfæri miklu
þakklæti til allra björgunarsveitar-
manna og allra þeirra sem stóðu
að þessu máli. Það er fyrst þegar
maður kemst sjálfur í svona að-
stöðu að mikilvægi björgunarþjón-
ustunnar verður manni ljós,“ sagði
Þorbjörg.
Jeppamenn
fluttu fólk
af Holta-
vörðuheiði
FJÓRIR fólksbflar festust í ófærð
á Holtavörðuheiði á sunnudags-
kvöld. Ferðalangar á fjórum jepp-
um komu fólkinu til hjálpar og
fluttu það í Hreðavatnsskála, þar
sem það gisti um nóttina. Magnús
Stefánsson, einn jeppamannanna,
sagði að vel hefði gengið að flytja
fólkið til byggða.
„Við Iögðum af stað á tveimur vel
búnum jeppum úr Staðarskála um
kl. 21 á sunnudagskvöld og slógumst
í för með þeim þriðja við Forna-
hvarnrn," sagði Magnús. „Þegar við
komum upp á heiðina vora fjórir
fólksbílar fastir á veginum, svo við
urðum að aka utan vegar. Þá kom
jeppi að, sem ætlaði norður yfír, en
tók böm úr einum bílnum og sneri
við til Hreðavatnsskála. Björgunar-
sveitarmenn komu að þegar við vor-
um að draga bílana út af veginum
og jeppamir ijórir fóra í fylgd björg-
unarsveitarmannanna niður að
Hreðavatnsskála. Við gættum þess
að fara varlega, einn jeppanna var
alltaf á undan hinum, svo við festum
aðeins einn jeppa í einu og gátum
notað hina til að losa hann jafn
óðum.“
Magnús sagði að vel hefði verið
tekið á móti hópnum í Hreðavatns-
skála og þar hefði ekki væst um
menn um nóttina. „Núna upp úr
hádegi ætlum við að leggja af stað
niður í Borgames, en það er vitlaust
veður eins og er,“ sagði hann um
kl. 11 í gærmorgun.
----»■■■»-■»--
Húsavík
Börn úr
úthverfum
komust ekki
í skólann
Húsavík.
ÞÓTT veður hafi ekki verið gott
á Húsavík í gærmorgun var þar
ekkert aftakaveður.
Nokkuð vel var mætt í bamaskól-
ann, þó að vantaði eitthvað af böm-
um úr úthverfum eða þar sem byggð-
in hefur verið teygð út og upp á efstu
hæðir. Þar var mjög hvasst fyrst um
morguninn, en færar flestar götur.
Mjólkurbílamir héldu ekki áætlun,
en það var vegna þess að skyggni
var sama og ekkert, en snjór ekki á
aðalvegi til fyrirstöðu.
í gær var verið að skipa fiski upp
úr rússneska togaranum, sem kom
til Húsavíkur fyrir helgi.
Fréttaritari
—efþu spilar til að vinna!
1. leUcvlka - 9. janúar 1993
Nr. Leikur: Rððin:
1. Arsenal - ShefT. Utd. - X-
2. Blackbum - Wimbledon - X -
3. Chclsea - Man. City - - 2
4. Coventry - Nott. For. - - 2
5. C. Falace - Everton - - 2
6. Ipswich - Oldham - - 2
7. Leeds - Southampton 1 - -
8. Liverpool - Aston V. - - 2
9. Man. Utd. - Topttenham 1 - -
10. Mlddlcsbro QPR - - 2
11. Bristol C. - Newcastle - - 2
12. Chariton - T rannierc - X -
13. Watford - Woives 1 - -
Heildarvinningsupphteðin:
140 milljónir króna
13 réttir: 7.537.090 1
12 réttir: f 159.240
llríttir: 12.740 |
lOréttlr: 2.950 J