Morgunblaðið - 29.04.1993, Qupperneq 35

eeei jiota .es 3uoaciutmmfí aMAJgvíuoflOM __________________________Fb
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1993 35 -
Gunnar Hjartarson,
Isafirði — Minning
Fæddur 16. mars 1919
Dáinn 10. mars 1993
Laugardaginn 20. mars sl. var
til grafar borinn Gunnar Hjartar-
son, Grundargötu 2, ísafirði. Útför-
in fór fram frá ísafjarðarkapellu
að viðstöddu fjölmenni, hógvær
blómum skrýdd athöfn, úti skartaði
eitt fegursta veður sem komið get-
ur, fjallahringurinn fagri sem um-
lykur Skutulsfjörð og Isafjarðarbæ
drifhvítur baðaður glitrandi vetrar-
sól. Einmitt þannig veit ég að vinur
okkar, Gunnar Hjartarson, hefði
viljað hafa kveðjustund sína og för
að hinsta hvíldarstað, staðnum þar
sem margir horfnir vinir hvíla í
mynni dalsins góða, Engidal, sem
hann átti svo margar góðar minn-
ingar frá.
Gunnar var fæddur á ísafirði 16.
mars 1919. Hann var elstur þriggjá
sona þeirra Sigurrósar Helgadóttur
húsmóður og Hjartar Ólafssonar
smiðs á ísafirði. Á tólfta ári missir
Gunnar föður sinn og verður þá
strax stoð og stytta móður sinnar
til að sjá farborða heimili þeirra
ásamt yngri bræðrunum, þeim Ólafi
og Helga.
Geta má nærri að oft hafi verið
erfitt að ná endum saman við heim-
ilishaldið hjá Sigurrósu á tímum
svonefndra kreppuára, engar al-
mannatryggingar, maka- eða
barnabætur, en Sigurrós, þessi
góða og geðþekka kona, skilaði
móður- og uppeldishlutverki sínu
með prýði og bjó sonum sínum hlý-
legt og snyrtilegt heimili og þá eig-
inleika mátti sterklega sjá í fari og
lífsmunstri Gunnars sem og áður
nefndum bræðrum hans.
Sem áður segir byijaði Gunnar
ungur að stunda vinnu, vann lengst
af við smíðar bæði utan húss og
innan. hann var lipur verkmaður,
vinnusamur og trúr sínum vinnu-
veitendum. Nær tvo síðustu áratugi
vann hann hjá Mjólkurstöðinni á
Isafirði. Þar komu honum vel áður-
nefndir hæfileikar, snyrtimennska
og árvekni. Hinn 1. janúar 1954
verða þáttaskil í lífí Gunnars, þegar
hann kvænist ungri stúlku frá
Neðri-Engidal í Skutulsfirði, Krist-
ínu Pétursdóttur, en þau höfðu
kynnst á ísafirði nokkru áður.
Kristín var elst íjögurra dætra
þeirra Neðri-Engidalshjóna, Péturs
Jónatanssonar og Guðmundu Kat-
arínusardóttur. Það var því líkt með
uppvaxtarárum þeirra Gunnars og
Kristínar að hún þurfti snemma að
hjálpa til við öll störf bæði úti og
inni. Það voru því samstilltar og
vinnusamar hendur sem unnu að
því að koma sér upp heimili, fyrst
í íbúð á lofti Alþýðuhússins á
Isafirði og síðar í íbúð er þau keyptu
í Grundargötu 2 á ísafirði, og þar
bjuggu þau alla sína samvistartíð.
Ekki er lífið ætíð dans á rósum
og það má segja að svo hafi ekki
verið að sumu leyti hjá þeim Gunn-
ari og Dídí eins og Kristín er ævin-
lega kölluð. Eins og öll ung hjón
þráðu þau að eignast börn, en þrí-
vegis máttu þau sjá ljós að nýju
Hfi slokkna skömmu fyrir fæðingu.
Það var því sannarlegur sólargeisli
sem ljómaði á heimili þeirra og
huga þegar þeim 10. júní 1963
fæddist sonur, hraustur og hýr
snáði, er hlaut nafnið Gunnar Þór.
Það var á fyrstu hjúskaparárum
þeirra Gunnars og Dídíar sem ég
kynntist þeim, þegar við Gerða,
systir Dídíar, felldum hugi saman
og hófum búskap í Ástúni á In-
gjaldssandi. Það urðu því strax góð
kynni, samskipti og heimsóknir
milli okkar, og oft hittumst við í
Blóm Skreytingar Gjafavara
Kransar Krossar Kistuskreytingar
Opið alla daga frá kl. 9-22
Fákafeni 11
s. 68 91 20
Engidal hjá foreldrum þeirra Dídíar
og Gerðu.
Strax fór vel á milli okkar Gunn-
ars. Hann var maður fríður sýnum
og bað af sér góðan þokka, liðlega
vaxinn og samsvaraði sér vel, og
þó að hann væri að öllu jöfnu hlé-
drægur maður gat hann verið glað-
ur og skemmtilegur í vinahópi.
Gunnar var vel greindur, fylgdist
vel með öllu sem efst var á baugi
hveiju sinni, las bækur og blöð og
hlýddi á útvarp. Fáa hef ég þekkt
sem voru jafn sterkminnugir á
menn og málefni, sérstaklega átti
þetta við um allt sem varðaði landa-
fræði. Ég gerði mér oft far um, ef
mig langaði til að fræðast um lönd
og lýði út í heimi að spjalla við
Gunnar. Það var bókstaflega sama
hvar borið var niður, Gunnar vissi
allt um það, um borgir og byggðir,
íbúafjölda, þjóðhöfðingja, stjórnmál
o.s.frv.
Gunnar var mikill náttúruunn-
andi, fagnaði ætíð góðu veðri og
leit þá jafnan til fjalla. Frá unga
aldri stundaði hann, ásamt bræðr-
um sínum, fjallaferðir bæði að sum-
ar- og vetrarlagi. Hann gjörþekkti
fjallahringinn umhverfis Skutuls-
fjörðinn og víða þar í nágrenni.
Síðar þegar þau Dídí eignuðust bif-
reið ferðuðust þau nánast á hveiju
sumri um landið, lengri eða
skemmri ferðir eftir ástæðum. Öll-
um, þessum ferðalögum þeirra gat
Gunnar lýst á glaðværan og
skemmtilegan hátt og nánast gert
mann að þátttakanda í ferðinni.
Það var svo í desember 1985 að
Gunnar veiktist all skyndilega og
var það upphaf þess er dró til síð-
ustu stundar hans nú í mars sl.
Hann leitaði sér lækningar þá og
fékk nokkra bót, þannig að hann
gat stundað vinnu sína. Enn sótti
að honum veikindi er hann nánast
á einni nóttu fyrir rúmum tveimur
árum missti sjón á öðru auga. Þessu
mótlæti gagnvart heilsufari sínu tók
Gunnar með karlmennsku opg hafði
aldrei uppi neinar kvartanir um líð-
an sína. Þvert á móti vildi hann sem
minnst úr gera. Gunnar var heima-
kær maður, velferð fjölskyldunnar
var honum efst í huga, og þegar
einkasyni þeirra Gunnari Þór og
konu hans, Kolbrúnu Bjarnadóttur
fæddist sonur, var svo sannarlega
sólarljómi enn á ný ríkjandi í huga
og hjörtum hjónanna í Grundargötu
2. Þau vöktu yfir velferð litla dreng-
isins, Péturs Þórs, og vildu og vilja
veg hans sem bestan. Litli drengur-
inn spyr nú: Hvar er afi, og hvers
vegna þurfti hann að fara frá okk-
ur? Þessara spurninga spyijum við
líka sem eldri erum, sér í lagi þeg-
ar góðir vinir hverfa, oft langt um
aldur fram. Svarið er ekki ætíð
auðfundið, en okkur kristnum
mönnum er ljúf sú kenning trúar
okkar að vilji Guðs er öllu ofar og
vitum að í örmum hans hvílir nú
andi hins látna vinar okkar Gunn-
ars Hjartarsonar. Og í þeim hugar-
ljóma verður minning látinna vina
björt og eilíf.
Útför
t
MAGNÚSAR EGGERTSSONAR,
fyrrum bónda að Melaleiti,
fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 30. apríl kl. 14.00.
Vandamenn.
t
Minningarathöfn um systurson okkar,
GUNNAR PÉTURSSON,
fer fram í Neskirkju föstudaginn 30. apríl kl. 15.00.
Útförin verður sama dag í Jóhannesarborg.
Gunnar Gunnarsson,
Helga Gunnarsdóttir.
Lokað
í dag frá kl. 13.00 vegna útfarar
Björns Guðmundssonar
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
Ákjósanlegast er að fá greinarnar sendar á disklingi.
.Við fjölskyldan frá Ástúni vottum
þér, Dídí, kæra systir og vinkona,
syni okkar, tengdadóttur og sonar-
syni, dýpstu samúð og biðjum ykk-
ur blessunar Guðs alla tíð. Sömu
orðum viljum við beina til bræðra
Gunnars og alls skylduliðs.
Ásvaldur og Gerða frá Ástúni.
Mig langar aðeins að minnast
með nokkrum orðum mágs míns,
Gunnars Hjartarsonar sem fæddist
16. mars 1919 og andaðist 10.
mars 1993. Maður er aldrei viðbúin
að heyra andlátsfregn, jafnvel þó
að maður viti að viðkomandi hafi
verið mjög veikur. Gunnar var elst-
ur þriggja bræðra, hinir eru Olafur
og Helgi. Ég staldra við og rifja
upp ýmislegt frá kynnum mínum
við Gunnar.
Ég kynntist honum fyrir 42 árum
þegar við Helgi vorum trúlofuð. Ég
man að ég sagði við Helga, þegar
hann sagðist eiga bróður sem héti
Gunnar: „Af hveiju heitir þú ekki
Gunnar? Þetta er uppáhaldsnafnið
mitt.“ Við Gunnar urðum góðir vin-
ir, hann var kátur á góðra vina
stund, hlýr og blíðlyndur maður í
raun, en það var eins með hann og
marga aðra að það vissu það ekki
allir, en hann sýndi mér það oft.
Þeir bræður urðu fyrir því að
missa föður sinn ungir og hefur það
verið mikið áfall fyrir 11 ára gaml-
an dreng, og hina 10 og 5 ára.
Þeir þurftu allir ungir að árum að
fara að vinna fyrir sér og hjálpast
að með móður sinni, Dódó Helga-
dóttur, við að halda heimili. Þá voru
engir styrkir né bætur að sækja
um. Þeir bræður voru allir miklir
útivistarmenn á yngri árum og þær
voru ófáar ferðirnar sem þeir fóru
saman á mb. Jóhönnu norður á
Snæijallaströnd, í alla Jökulfirði,
Aðalvík og Fljótavík.
Þau Dídí og Gunnar og við Helgi
giftum okkur sama ár. Þau bjuggu
fyrst á Alþýðuhússloftinu, en flutt-
ust í Grundargötu 2 árið 1961 og
áttum við þá heima á sama stiga-
palli. Síðan fluttumst við Helgi í
annan stigagang, en höfum öll átt
heima í sömu blokk í rúm 30 ár.
Það voru sterk bönd milli þeirra
bræðra allra. Þó að ekki væri mikið
um heimsóknir, þá var hist eða sést
á „stéttinni" nær daglega.
Það var-gaman að koma á Al-
þýðuhússloftið á sunnudögum þeg-
ar Hjörtur okkar var lítill og fóru
þeir Gunnar þá alltaf saman út í
göngutúr og skoðuðu margt saman
sem litlir drengir hafa gaman af
að sjá. Hann var alla tíð góður
frændi barnanna okkar. Ég man
ferðina sem við fórum íjögur til
Reykjavíkur að sækja bílana sem
við keyptum. Það var gaman í þeirri
ferð, sérstaklega í Búðardal og öll-
um stoppistöðunum á heimleiðinni,
eða þegar við mættumst í Langadal
í sumarfríinu og fórum saman í
Kaldalón og fleira.
Já, það er margs að minnast
þegar horft er til baka. Gunnar og
Dídí eignuðust sinn son, Gunnar
Þór, þegar synir okkar voru 4 og 8
ára og var mikill samgangur hjá
þeim frændum þegar við áttum
heitna á sama stigapalli. Sonarson-
ur Gunnars, Pétur Þór, augasteinn
afa síns og ömmu veitti afa sínum
margar ánægjustundir og afi var
mikill vinur Péturs Þórs.
Með þessari bæn kveðjum við
þig, elsku Gunnar.
Vertu Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Elsku Dídí, Gunnar Þór, Kolbrún
og Pétur Þór, við vottum ykkur
okkar innilegustu samúð og biðjum
Guð að styrkja ykkur.
Guðný Einarsdóttir og
Helgi Hjartarson.
+
Alúðar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför móður
okkar og tengdamóður,
MARGRÉTAR JÓNSDÓTTUR
frá Ferstiklu.
Börn og tengdabörn.
Hjartanlegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát
og jarðarför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BJARNA BJARNASONAR
frá Breiðholti.
Sigriður Bjarnadóttir, Stefán Helgason,
Einar Valur Bjarnason, Else Bjarnason,
Gunnhildur Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
AÐALFUNDUR
ÞRÓUNARFÉLAGS REYKJAVÍKUR
verður haldinn að Hótel Borg
föstudaginn 30. apríl kl. 16:00.
V*"
Dagskrá samkvæmt samþykktum félagsins.
Skipulag miðborga með tilliti til veðurfars.
Stutt erindi flytja:
Pétur H. Ármannsson arkitekt,
Ögmundur Skarphéðinsson arkitekt.
Tillögur um breytingar á samþykktum
félagsins skulu berast stjórn þess eigi síðar
en viku fyrir aðalfund.