Morgunblaðið - 23.10.1993, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. OKTÓBER 1993
Adrenalínsflóð á bökk-
um Laxár á Asum
eftirFriðrik
*
Asmundsson Brekkan
í tilefni af grein Sverris Ólafs-
sonar myndlistar- og laxveiði-
manns í Morgunblaðinu nýverið
um laxveiði og útivist tel ég mig
knúinn til að rita örfá orð vegna
tilvitnana hans í ítalska veiðifélaga
mína.
Það er leitt þegar sportveiði og
útivist er stunduð af ofurkappi og
verður streituskapandi í þokkabót.
Þegar sportveiði er orðin svo
dýr sem raun ber vitni þá er til-
hlökkunin og spennan við að kom-
ast í veiði það mikil að adrenalínið
og streitan er í hámarki þegar
veiðimenn nálgast viðkomandi
veiðihús. Því lengra sem menn eru
að komnir, því meiri er spennan.
Þetta var og hjá tveimur ítölskum
veiðimönnum og undirrituðum að-
stoðarmanni þeirra sl. sumar. Við
komum snemma að veiðihúsinu
og voru þar til staðar veiðimenn-
irnir Karl J. Steingrímsson, Stefán
Guðjohnsen, Þórarinn Sigþórsson
og Egill Guðjohnsen. Voru þeir í
óða önn að ganga frá miklum afla
sínum og raða upp til myndatöku.
ítölsku veiðimennirnir voru al-
veg stjarfir yfir öllum aflanum og
sögðu við mig að nú hlytu ofan
„Til þess að komast að
raun um hvernig hver
og einn veiðimaður
stundar sína veiði
þyrfti að koma upp
sjónvarpsmyndavélum
við alla hylji. Það gætu
oft orðið skondnir þætt-
ir, sérstaklega ef tekst
að festa fieytitæknina
umræddu á mynd.“
nefndir veiðimenn að hafa „hreins-
að“ upp allan fisk í ánni. Fékk ég
orð í eyra um tveggja tíma skeið,
eða fram að veiðitíma okkar að
þetta væri allt örugglega galtómt
og svo framvegis eftir að svona
afli hafði verið tekinn úr ánni,
dýrustu laxveiðiá í heimi.
Svo var nú aldeilis ekki og urðu
lokatölur okkar 103 laxar, mig
minnir 68 laxar fyrsta daginn, 28
annan og 7 þann þriðja, þrátt fyr-
ir það að á öðrum degi veiðinnar
gerði norðanbál, hífandi rok og
tveggja gráðu lofthiti. En með því
að klæða sig vel tókst að landa
þó nokkrum fiskum. Ekki var
minnst á ofurafla félaganna fjög-
urra eftir það, að öðru leyti en því
að mínir menn voru að reikna út
sér til gamans hversu langan tíma
það tæki að veiða hvern fisk mið-
að við það að 82 fiskar hafi veiðst
á eina stöng á einum degi. Það
er eðlilegt að menn veiði á meðan
veiðin er góð og á meðan engar
takmarkanir eru á afla. Sverrir
og hans bandarísku vinir veiddu
síðan nokkur hundruð laxa í kjöl-
farið á okkur.
Þegar er verið að ganga frá
aflanum við Laxá á Ásum og hon-
um raðað upp til myndatöku var
til skamms tíma eini staðurinn
fyrir slíkt malarplanið við húsið.
Nú er reyndar kominn góður pall-
ur, en samt vantar aðgerðarborð
og betri aðstöðu við að hirða afl-
ann. Það er eðlilegt þegar fiskur-
inn er tekinn úr plastpokum þá
myndast hrúga af slorugum sekkj-
um við húsið á meðan. Sekkjum
þessum er síðan hent í ruslatunnu
og flutt í burtu. Við fórum aldrei
inn í veiðihúsið á meðan þeir Karl,
Stefán, Þórarinn og Egill voru að
vinna í sínum afla, þannig að full-
yrðing Sverris um að dauður og
illar farinn fiskur hafi legið um
öll gólf er ekki rétt. Vissulega lágu
plastpokar við húsið, hvar átti
annars að leggja þá? Þegar við
fórum niður að á um fjögurleytið
Friðrik Ásmundsson Brekkan
eftir að okkar veiði hófst fengum
við tiltölulega snemma fisk, en við
skriðum ekki á fjórum fótum til
þess að styggja ekki fiskinn eins
og sagt er í greininni.
Svo passar tímaröðin ekki nógu
vel, þannig að Sverrir nefnir að
hann hafi komið að ánni „þennan
dag“ og hljómar það eins og hann
sé að koma að ánni til veiða sama
dag og við. Hann kom þremur
dögum síðar með sína umbjóðend-
ur. Þá daga sem við veiddum í
Laxá á Ásum í kjölfar þeirra Karls,
Stefáns, Þórarins og Egils sáum
við enga sloruga ruslasekki upp
með állri á, eins og Sverrir nefnir.
Þegar við sjáum rusl eða girni þá
er það sett í bílinn og ekið með
það niður í hús og á það við um
alla þá veiðistaði sem ég hefi heim-
sótt með veiðimönnum á undan-
fömum 17 árum. Þá vitum við
ekkert um fleytitækni þeirra fjór-
menninga á laxi niður ána, sem
Sverrir minnist á enda vorum við
ekki á staðnum þegar þeir voru
við veiðar, né heldur voru Sverrir
og félagar á staðnum. Til þess að
komast að raun um hvemig hver
og einn veiðimaður stundar sína
veiði þyrfti að koma upp sjón-
varpsmyndavélum við alla hylji.
Það gætu oft orðið skondnir þætt-
ir, sérstaklega ef tekst að festa
fleytitæknina umræddu á mynd.
Þá lítur og út í grein Sverris eins
og þeir fjórmenningarnir hafi veitt
150 laxa á einhverjum mínútum
og orðið að fleyta þeim niður ána.
Það er auðvitað alrangt, laxarn-
ir veiðast í litlum skömmtum, sem
bornir eru að ökutækjum eftir
hendinni. Það er svo mikill óþarfi
að fara á adrenalínflipp og blaða-
skrifaflipp við sportmennsku.
Náttúran sjálf er það falleg og
forréttindin að fá að njóta hennar
við slíka náttúruperlu sem Laxá á
Ásum er, ætti að vera mönnum
nóg. Aðalatriðið er að sýna um-
hverfínu fulla virðingu og njóta
þess að vera við veiðar í dýrmæt-
um frítíma. Að lokum skora ég
jafnframt á veiðiréttareigendur að
þeir beiti sér fyrir því að verð
lækki í laxveiðiám á næsta veið-
iári þannig að allir þeir sem hafa
aldrei haft tækifæri að veiða í
stóru ánum á íslandi fái tækifæri
til. Það er kominn tími til að
stækka þann hóp.
Höfundur er áhugamaður um
veiði og útivist.
Flyðrugrcmdi
2ja herbergja endaíbúð með stórum sólríkum svölum og
fallegu útsýni. íbúðin er laus nú þegar.
Til sýnis í dag milli kl. 13 og 16.
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 38A,
VIÐAR FRIÐRIKSSON,
LÖGG. FASTEIGNASALI,
HEIMASÍMI 27072.
29077
Opið í dag 13-15
Endalaust íVesturbæ!
Síðasta endaraðhúsið okkar við Aflagranda er nú til
sölu. Húsið er nýbyggt, 213 fm á tveimur hæðum og
með innbyggðum bílskúr. Mikil lofthæð á efri hæð og
fjölbreyttir möguleikar til innréttinga. Fullfrágengin lóð
með hitalögn í bílastæði. Allur frágangur er sérstaklega
vandaður. Líttu við hjá okkur á Aflagranda 5 á laugar-
dag kl. 14-16.
nnp Birgir R. Gunnarsson,
Dr\vj Sími 32233.
011 Kfl 01 07A L*RUS Þ' VALDIMARSSON framkvæmdastjori .
L I I 0w"fc I 0 / V KRISTINNSIGURJ0NSS0N,HRL. loggilturfasteignasali
Nýjar á fasteignamarkaðnum meöal annarra eigna:
Hjarðarhagi - stór og góð
Rétt við Háskólann 4ra herb. íb. á 4. hæð, 85,4 fm. Nýtt gler. Stórar
svalir. Þvegið á hæðinni. Ágæt sameign. Gott verð.
Eins herb. íb. - skammt frá höfninni
Nýleg á 3. hæð, 30,8 fm. Gott sturtubað. Góður eldhúskrókur. Öll eign-
in nýendurbyggð.
í Laugardal - skammtfrá sundlaugunum
Glæsileg 5 herb. efri hæð, 124,2 fm. Nýtt parket, gler o.fl. Gott for-
stofuherb. með sérsnyrtingu. Góður bílskúr. Langtímalán kr. 6,2 millj.
Grensásvegur - sameign endurn.
Vel umgengin 2ja herb. íb. á 2. hæð, 58,6 fm. Stórar svalir. Laus
strax. Gott verð.
Skammt frá Háskólanum
Glæsileg einstaklíb., 2ja herb., 56,1 fm. Innréttingar og tæki allt nýtt.
Sérinng. Sérþvottaaðst. íbúðin er á 1. hæð (jarðh.). Vinsæll staður.
Skammt frá KR-heimilinu
3ja herb. íb. á 4. hæð, vel skipulögð. Sólsvalir. Sameign í endurnýjun.
Óinnréttað ris fylgir. Langtímalán kr. 4,6 millj.
• • •
Opið i dag kl. 10-14.
Teikningar á skrifstofu.
Almenna fasteignasalan sf.
var stofnuð 12. júlí 1944.
ALMENNfl
fasteignasaTThI
IlAUGAVEGI 18 SÍMAR 21150 - 213701
Umsjónarmaður Gísli Jónsson 715. þáttur
Ragnar Árnason í Reykjavík
skrifar mér svo, og umsjónar-
maður birtir með þökkum:
„Kæri Gísli! Þakka marga
þætti og góða.
í Lesbók Morgunblaðsins 4.
september 1993, bls. 4, er svo
sagt:
„Erlingur Vigfússon óperu-
söngvari var í heimsókn á gamla
Fróni í haust er leið.“
Vel að orði komist. En — með
hliðsjón af útgáfudegi blaðsins
og hausttali fjölmiðla — er ég
ekki viss um hvenær Erlingur
var í heimsókn.
Eðlilegast væri að skilja setn-
inguna svo:
„E. V. var í heimsókn ... á
tímabilinu ca 10. september til
25. október 1992.“
En þegar fréttamaður ríkis-
sjónvarpsins á Akureyri er í byij-
un ágústmánaðar farinn að tala
um að komið sé haust, efast ég
um að þetta sé rétt skilið.
Þá er ekki annað eftir en að
skilja þetta svo að E. V. hafi
verið hér í heimsókn í ágúst
1993. En með orðunum „haust
er leið“ er gefið ákveðið í skyn,
að sú árstíð sé liðin. Hvaða árs-
tíð er þá nú? Vetur?
Gætirðu leiðbeint fólki um
meðferð árstíðanafna? (Ég lofa
ekki að vera þér sammála.)
Kær kveðja.“
Þetta mál er ekki mjög létt.
Ég ræddi það fyrst við hinn
margvísa mann, Steindór Stein-
dórsson frá Hlöðum. Okkur kom
saman um að fráleitt væri að
telja haust í ágústmánuði. Hið
lengsta sem teygja mætti haust-
ið fram á við, væri að Egidíusar-
messu 1. september. Steindór
sagði að almennt hefðu menn
fyrr meir talið haustið formlega
hefjast þá. í Orðabók Menning-
arsjóðs eru mörk sumars og
bausts talin óskýr. Stjarnfræði-
lega, sagði Steindór, hefst
haustið með jafndægri 23. sept-
ember, en flestum mundi í hjarta
sínu hafa fundist að haustið
væri raunverulega komið með
göngunum, enda skyldi þá hey-
skap lokið, ef skapleg tíð væri.
Málið flækist hins vegar
vegna þess að haustmánuður
hefst skv. almanakinu við jafn-
dægur, en eftir sem áður töluðu
menn um og töldu vikur sum-
ars fram að fyrsta vetrardegi
sem er seint í október. Lýkur
haustmánuði þá og hefst gor-
mánuður. Orðið haust er talið
merkja uppskera eða uppskeru-
tími. Þessi skýring hefur með
vafasömum rökum verið dregin
í efa.
Veturinn (vætutími eða vinda-
tími) nær svo fram að vorinn-
göngudegi, eða jafndægri á
vori 21. mars (Benediktsmessa).
Er þá skammt í að eínmánuður
hefjist, enda tekið að birta. Vor
merkir ef til vill birtutími.
En með komu hörpu er sum-
ardagurinn fyrsti, svo sem
mánuði síðar. Ovís er sú skýring
á sumar, að það sé skylt lat.
semi = hálfur.
Umsjónarmaður lætur hér við
nema, en tekur fúslega tilsögn.
★
471. þáttur íslensks máls í
Mbl. hófst svo: „Orðið hefur að
ráði hjá íslenskri málstöð og
Morgunblaðinu að taka upp
samstarf í þessum þætti, og
fagnar umsjónarmaður því.“
Síðan sagði í fréttagrein frá
málstöðinni:
„í byrjun nýliðins árs hófst
undirbúningur að útgáfu flug-
orðasafns á vegum Flugmála-
stjórnar og mun væntanlega
mörgum þykja það orðið tíma-
bært, enda liðin yfir þijátíu ár
frá útgáfu nýyrðasafns Halldórs
Halldórssonar (Nýyrði IV.
Flug). í fáum starfsgreinum er
tungutak jafn-enskuskotið og
hjá þeim sem starfa við fiug,
hvort sem það er um borð í flug-
vélum eða á jörðu niðri. Fyrsta
skilyrði til að auðvelda þeim
verk sitt, sem vilja nota íslensku
í daglegum störfum og geta
fjallað um störf sín jafnt í rituðu
sem töluðu máii, er að til sé
aðgengilegt orðasafn er nær til
allra þeirra hugtaka sem þörf
er fyrir, bæði tæknilegra og al-
mennra.“
Það starf, sem þarna er frá
sagt, varð brátt mikið og gott
og er nú orðið að stórvirkinu
Flugorðasafn, ritstjóri Jónína
Margrét Guðnadóttir cand.
mag., útgefandi íslensk mál-
nefnd. Umsjónarmaður lætur
um sinn við nema að birta endi
ágætrar forystugreinar hér í
blaðinu, þeirrar er birtist er
þetta orðasafn var komið út:
„Mikilvægt er að nýta kost-
ina, en ekki síður að veijast
hættunum, fyrst og fremst þeim
hættum, sem steðja að litlum
málsamféiögum, eins og okkar.
Móðurmálið og menningararf-
leifðin, sem tengist tungunni
fyrst og fremst, eru hornsteinar
þjóðemis okkar og fullveldis.
Það er því engin spuming að
við eigum að styrkja hvers konar
málvernd og málkennd með
þjóðinni, með öllum tiltækum
ráðum. Og að sjálfsögðu eiga
íslenzk lög og reglugerðir, sem
fela í sér framkvæmd laga eða
fjölþjóðlegra sáttmála og reglna,
að vera á móðurmálinu. Annað
er með öllu óviðunandi.“
★
Bossinn de Benedetti,
bjargvættur Olivetti,
var ekki að súta,
þótt örlítil múta
endaði í nös á ketti.
(Guðmundur Benediktsson.)
Ýmislegt er nú til bóta,
við öðru hér má ekki róta;
sé náttúran ór
og nægilegt fjör,
ég reyni að kaupa mér kvóta.
(Kristján H. Benediktsson.)