Morgunblaðið - 12.11.1993, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. NÓVEMBER 1993
Til Kópavogsbúa
Að gefnu tilefni
eftir Gunnar I.
Birgisson
Blaðið Kópavognr, gefið út af
Alþýðubandalaginu í Kópavogi,
kom á heimili bæjarbúa á fimmtu-
dag. Blaðið er helgað Sjálfstæðis-
flokknum og prófkjöri flokksins
sem verður á laugardag, 13.
nóvember. Vegna alvarlegs róg-
burðar og rangfærslna blaðsins í
minn garð og annarra þátttakanda
í prófkjörinu fínn ég mig knúinn
til að birta eftirfarandi athuga-
semdir í þeirri von að Kópavogsbú-
ar megi vita sannleikann í þeim
ákúrum sem á mig og aðra eru
bornar í blaðinu Kópavogi. Ég vil
benda á að árásir á frambjóðendur
í prófkjörinu eru á engan hátt
undirbyggðar með sönnunum eða
rökstuddar eins og góðra blaða-
manna er háttur.
Það vill svo til að í Kópavogi er
nú um stundir meira grafið og
byggt en nokkúrs staðar annars
staðar á landi hér. Það þarf því
ekki að koma á óvart að fyrirtæki
mitt hljóti einhver verkefni hjá
byggjendum innan kaupstaðarins.
Verði ég ofan á í útboði, sem því
miður hefur gerst of sjaldan, þá
hlýtur það að vera vegna þess að
ég er lægstur og þar með hagstæð-
astur fyrir kaupanda verksins.
Veist að Arnóri Pálssyni
Fæst verkefni mín í Kópavogi
Fyrirtæki þau sem ég tengist,
Gunnar og Guðmundur sf. og
Klæðning hf., hafa síðan 1990 að
langmestu leyti unnið að verkefn-
um í öðrum bæjarfélögum en
Kópavogi.
A vegum bæjarfélagsins í Kópa-
vogi hefur á þessum tíma verið
framkvæmt fyrir 3,4 milljarða
króna. Yfirgnæfandi hluta þessara
verkefna er ráðstafað eftir að fram
hafa farið opin eða lokuð útboð.
Blaðið Kópavogur ver miklu
rými til að hnýta í flokksbróður
minn og félaga í bæjarstjórn, Am-
ór L. Pálsson. Skrif þessi eru í
hæsta máta ómakleg, enda Arnór
víðkunnur ágætis- og sómamaður,
sem ekki stendur í neinu misjöfnu.
Sök hans segir blaðið Kópavog-
ur þá að hann leigi bæjarfélaginu
bíla og það í meira mæli en aðrar
bílaleigur Kópavogs gera. Getur
ekki ástæðan verið sú að Arnór
og fyrirtæki hans ALP-bílaleigan
bjóði einfaldlega mun lægra verð
en aðrir treysta sér til að gera?
Mér er kunnugt um að bílaleiga
Arnórs hefur veitt bænum allt upp
í 56% afslátt frá skráðu verði leig-
unnar. Það hefur jafnvel verið gert
á háannatímum, þegar hörgull er
á bílum til arðbærari verkefna. Það
eru ekki margir kaupmenn sem eru
tilbúnir að hafa útsölur í desember
og vera svo úthrópaðir fyrir. Að-
„Yæru þessar fullyrð-
ingar réttar, hvernig
getur þá blað þetta út-
skýrt að fyrirtæki mín
hafa samtals á þessum
tíma aðeins fengið verk
í Kópavogi fyrir 30
milljónir króna - eða
innan við eitt prósent,
einn hundraðasta hluta,
af þessari miklu verk-
takaveislu?“
vísvitandi ósannindi og persónuníð,
sem einkennt hafa skrif þessa
blaðs, hljóta að leiða til þess að
erfitt getur reynst að finna hæfa
og góða menn til að sinna nauðsyn-
legum stjórnunarstörfum fyrir
bæjarfélagið. Menn eru einfaldlega
hræddir við skítkastið sem dynur (.
á viðkomandi og fjölskyldum
þeirra, sem taka þátt í stjórnmálum
bæjarins. q
Vilja spilla próflgöri
Gunnar Birgisson.
dróttanir blaðanna Kópavogs og
Pressunnar í garð Arnórs eru víta-
verðar og greinilega í þeim til-
gangi einum að sverta hann í aug-
um bæjarbúa rétt fyrir prófkjör
okkar sjálfstæðismanna.
Vill Kópavogur atvinnubann?
Varla verð ég eða fyrirtæki mín,
né heldur bílaleiga Arnórs, útilokuð
frá þátttöku í atvinnulífí hér í
bænum eingöngu vegna þess að
við erum Kópavogsbúar og fulltrú-
ar íbúanna í bæjarstjórn? Bæjar-
fulltrúar annarra flokka tengjast á
einn og annan hátt atvinnulífi í
Kópavogi og er reyndar ekkert
nema gott eitt um það að segja.
Enda er æskilegt að fulltrúar í
bæjarstjórn séu þverskurður af
bæjarbúum og hafi sem breiðust
tengsl við alla þætti bæjarlífsins.
Er blaðið Kópavogur á móti þátt-
töku almennings í stjómmálum?
Vill það efna til atvinnubanns að
hætti rauðra khmera á þá sem
sinna pólitík?
Skrif sem skaða
Að lokum þetta: Menn skyldu
íhuga það vandlega hvílíkt ógagn
Valþór Hlöðversson og fleiri penn-
ar af hans karakter gera og hafa
gert með rætnum og illgjörnum
skrifum sínum um menn og mál-
efni eiris og þau sem er að finna
í síðasta tölublaði Kópavogs, blaðs
Alþýðubandalagsins. Þessi rógur,
Okkur sjálfstæðismönnum hefur |
tekist vel að manna okkar próf-
kjör. Það er okkar styrkur. Þetta
hefur Alþýðubandalagsmönnum
líkað illa, enda málefnastaða þeirra
afar bágborin og mannafátækt þar
á bæ mikil. Því er það að þeir
gefa nú út sérstakt blað til að reyna
að skemma og skaða persónu
þeirra manna sem lagt hafa á sig
störf í þágu bæjarfélagsins, þegar
þeir eru uppgefnir við málefnin.
Það er grátt gaman.
Ég treysti því að Kópavogsbúar
muni sjá í gegnum gjörningaþoku
blaðsins Kópavogs, hafi þeir þá
yfirleitt flett því. Hvet ég fólk til
að vega og meta verk núverandi q
meirihluta bæjarstjórnar á kjör-
tímabilinu sem er að líða og dæma
hann hiklaust samkvæmt því. t
Ennfremur hvet ég alla þá sem
styðja stefnu Sjálfstæðisflokksins,
að fjölmenna til prófkjörs flokksins (
á morgun, laugardaginn 13.
nóvember, og taka þátt í að-velja
framjóðendur flokksins við bæjar-
stjórnarkosningarnar 28. maí að
Höfundur er verkfræðingur,
formaður bæjarráðs Kópavogs og
tekur þátt í prófkjöri
sjálfstæðismanna íKópa vogi á
laugardag.
Blaðið Kópavogur fullyrðir að
ég hafi yfirburðaaðstöðu til þess
að ná til mín verkum á vegum
bæjarins og taki þátt í gerð kostn-
aðaráætlana. Væru þessar fullyrð-
ingar réttar, hvemig getur þá blað
þetta útskýrt að fyrirtæki mín
hafa samtals á þessum tíma aðeins
fengið verk í Kópavogi fyrir 30
milljónir króna, - eða innan við
eitt prósent, einn hundraðasta
hluta, af þessari miklu verktaka-
veislu?
Aftan úr grárri fomeskju
eftirÞrym Sveinsson
Gróa á Leiti komin á kreik
Annars konar fjölmiðlun um
verkefni mín hefur líka farið af
stað og aðallega eru þær fregnir
úr munnum aðstandenda Alþýðu-
bandalagsins í Kópavogi.
Gróusögumar segja að ég og
fyrirtæki mín fái að grafa alla
grunna sem til falla í Kópavogi.
Það vill svo til að fyrirtæki mitt
er sérhæft jarðvinnufyrirtæki. Það
þarf því ekki að undra neinn þótt
einhvetjir húsbyggjendur í Kópa-
vogi, sem annars staðar, leiti til
míns fyrirtækis og freisti þess að
fá hagstætt verð.
Samkeppnin er óvægin í þessari
grein og til að hljóta verk verð ég
að bjóða best. Svo einfalt er það.
Nýverið ritaði ég þijár greinar í
Frey um æðardún, um vinnslu, vör-
ur og markaði, þar sem ég miðlaði
af margra ára viðskiptalegum og
tæknilegum athugunum okkar Mið-
húsabræðra á þessari einstæðu út-
flutningsafurð. í 20. tölubl. Freys
gerir hæstvirtur formaður Æðar-
ræktarfélags íslands, Davíð Gísla-
son læknir, mér þann heiður að
§alla um ritsmíðar mínar á innblás-
inn hátt: „æsingaskrif", „fínnst
hann vaða á súðum og fjalla um
sölumál af allt of mikilli léttúð",
„markleysa", „fullyrðingar eru al-
rangar", „hálfneyðarlegt", „kald-
hæðnislegt".
Kjarkmikil og kjarhyrt skrif
standa vonandi í réttu hlutfalli við
kraftinn í starfsemi Æðarræktarfé-
lagsins. Davíð formaður vill ekki
að bændur séu sjálfír að „vasast í
útflutningi“ og telur að „farsælast
sé að aðilar með þekkingu á dún-
markaðnum fáist við útflutning-
inn“. í tilefni af þessu og nýlegum
blaðafréttum af dúnsölutregðu vil
ég geta þess að við Miðhúsabræður
höfum í ár miðlað beinum útflutn-
ingi æðarbænda á dúni upp á hátt
í 300 kg. Davíð nefnir einnig að
hann telji ekki að dúnþvottur skili
verðhækkun, né liðki fyrir sölu. Ég
vil þá nota tækifærið og þakka
Davíð fyrir viðskiptin 1991 þegar
ég, sem stofnaðili íslensks æðar-
dúns hf., keypti dún af Mýrarbænd-
um, honum meðtöldum, á um
40.000 kr./kg, seldi síðan út á um
50.000 kr. og fékk vitneskju um
að kaupandinn þvoði dúninn og seldi
áfram á sem svaraði 60-80.000 kr.
Með „aðilum með þekkingu“ á Dav-
íð sjálfsagt við Goða hf. (SÍS) sem
hefur verið með stærstan hluta
dúnútflutnings en situr nú uppi með
á annað tonn, mikið með áhvílandi
afurðalánum, getur ekki selt og
þaðan af síður gert upp við bændur.
telur hann að dúnmat sem tryggja
á að ekki sé fluttur út illa hreinsað-
ur dúnn, hafi tekist bærilega. Við
sem komum nálægt útflutningi
dúns þekkjum að oft er manni boð-
ið rusl að selja.
Einnig eru löng bréf kúnna með
sögum af stráum, brúnleitum dúni,
slitnum dúni og fleiri óhrekjanleg
dæmi þess að dúnmatið virkar ekki
sem skyldi. Lög og reglur sem
Æðarræktarfélagið átti þátt í að
sett voru, ná ekki tilgangi sínum.
Ábyrgðin hlýtur alltaf að vera hjá
dúnbónda, verkanda og loks útflytj-
anda.
Afþakka svona liðveislu
Dúnþvottur — eðlileg
heilnæmiskrafa
Þrymur Sveinsson
Prófkjör Sjálfstæðismanna í Kópavogi 13. nóvember 19931
Kjósið
Hjörleif
Hringsson
í 2. sæti
á lista Sjálfstæðismanna
í Kópavogi
umhverfisvernd
skipulagsmái
íþróttamál
heilbrigðismál
Formaður Æðarræktarfélagsins
leggst gegn því áliti mínu að til-
raunir til að auka æðarvarp séu
fánýtar en viðurkennir þó megin-
röksemdina fyrir því, nefnilega að
stofninn sé náttúrulega takmarkað-
ur af möguleikum til fæðuöflunar.
Þá fínnst honum rangt af mér að
vara við því að ungbörn séu látin
sofa undir sængum með óþvegnum
æðardúni. Sigurður Emil Pálsson,
deildarstjóri hjá Geislavörnum ríkis-
ins hefur frætt okkur bræður á þvi
að fullorðið fólk hafi fengið ofnæmi
af því að sofa undir æðardúnsæng-
um, sem hérlendis innihalda nánast
allar óþveginn dún. Selji ég æðar-
dúnssæng, þá kann ég ekki við að
leyna kúnnann þessum upplýsing-
um Viðskipti geta aldrei blómstrað
á yfirhylmingu á hugsanlegum
ágöllum vöru, þvert á móti er
það traustvekjandi að ræða allar
hliðar af hreinskilni.
„Það er reynsla okkar
Miðhúsabræðra, sem
unnið höfum að fram-
þróun dúnverkunar, að
Æðarræktarfélagið sé
andsnúið dúnþvotti
enda bera umsagnir
formannsins um hann
þess vitni sem og fálæti
félagsins gagnvart til-
burðum til rannsókna
og þróunar á þessu
sviði.“
Gæðamál í ólestri
Prófkjör Sjálfstæðismanna er
opið öllum Kópavogsbúum
Davíð dregur i efa niðurstöðu
Andra Áss Grétarssonar viðskipta-
fræðinema sem tók saman gögn
sem við bræður höfðum aflað og
ályktaði um þau, en Andri telur að
æðardúnvörur séu fyrst og fremst
seldar undir þeirri ímynd að þær
séu sjaldgæfar. Nokkrum línum
neðar segir Davíð þó: „Vitneskjan
um það hve lítið er framleitt á þó
vafalítið þátt í að örva söluna.“
Davíð mótmælir því að minnkandi
sala hafi valdið því að æðarbændur
gerist hirðulausir um dúninn og þá
Formaður Æðarræktarfélagsins
segir stjóm þess vilja fylgjast með
tilraunum með dúnþvótt og leggja
þeim lið. Það er reynsla okkar Mið-
húsabræðra, sem unnið höfum að
framþróun dúnverkunar, að Æðar-
ræktarfélagið sé andsnúið dún-
þvotti enda bera umsagnir for-
mannsins um hann þess vitni sem
og fálæti félagsins gagnvart til-
burðum til rannsókna og þróunar á
þessu sviði.
Ég sé heldur enga ástæðu til að
upplýsa félagið um hugsanlegan
árangur þess R&Þ-starfs sem við
bræður höfum skipulagt og kostum
nú erlendis.
Við vinnum það ekki af samúð
með æðarbændum, enda bændur
ekki þekktir fyrir að styðja braut-
ryðjendur og þaðan af síður að velja
sér framsýna forustu. Við vinnum
þetta af skammlausum, kapítalísk-
um sjónarmiðum þvi hvorugur okk-
ar er á launaskrá hjá ríkinu og
höfum við því ekki efni á að líta á
æðardún sem tómstundagaman.
Hann er okkur takmörkuð, end-
urnýjanleg, náttúruleg auðlind sem
krefst faglegra vinnubragða,
tæknilegra og markaðslegra, eigi
að gera úr honum fullþróaða, arð-
vænlega útflutningsvöru sem keppt
gæti við annan lúxus á síbreytileg-
um, kröfuhörðum heimsmarkaði.
Höfundur cr iðnskóiancmi.