Morgunblaðið - 25.01.1994, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. JANÚAR 1994
Reykvíkingar virða sam-
stöðu, staðfestu og framsýni
eftirÁrna Sigfússon
í umróti íslenskra stjórnmála fínn-
um við landsmenn best hversu mikil-
vægt er að viðhorf staðfestu og fram-
sýni séu betur virt. Flokkadrættir,
um srmestu jafnt sem stærstu mál,
skaða ísland meira en nokkur afla-
brestur. Þetta kemur skýrt fram í
landsmálum og mörg bæjarfélög eru
illa særð eftir víg og samstöðuleysi
þeirra sem eiga að stjóma.
Slíkan skaða hafa Reykvíkingar
jafnan reynt að forðast þegar kemur
að nánasta umhverfi þeirra í stjórn
borgarmála. Nýjar kynslóðir hafa
borið með sér skilaboð hinna eldri
um að sú staðfesta og bjartsýni sem
ríkt hefur í stjóm borgarmála séu
afar mikilvæg forsenda í framtíðar-
mynd Reykjavíkur og íslands. í þeirri
mynd erum við íslendingar sterkefn-
aðir í heilbrigðu umhverfi sem við
emm stolt af.
„Sundurleitir stjórnmála-
flokkar á vinstri kanti
stjórnmála, sem oft hafa
opinberað illilega ágrein-
ing sinn í borgarstjórn og
borgarráði og hafa
sjaldnast náð saman á
Alþingi, gefa nú til kynna
að þeir geti sameinast um
það eitt að fella sjálfstæð-
ismenn í Reykjavík.“
Framtíðin byggist á landi hrein-
leikans. Landi þar sem hæfir stjóm-
endur fyrirtækja, landsmála og bæj-
arfélaga hafa tekið höndum saman
til þess að skapa og nýta hina sterku
ímynd hreinnar náttúru, orku og af-
urða til þess að skapa fyrirmynd
fyrir aðrar þjóðir og önnur fyrir-
tæki. í því umhverfi er menntun
mikils virði. Hún verður okkur einnig
mikilvægur farmiði inn í framtíðina.
Hjá okkur búa miklir möguleikar sem
við þurfum að virkja. Ef íslensk þekk-
ing í heilbrigðisþjónustu, vatns- og
varmaorku og sjávarútvegi er virkjuð
með öflugum rannsóknum og eftir-
fylgni til framkvæmda, munum við
án efa ná að skapa ný og vel launuð
störf. Okkur verður kleift að selja
fágæta þekkingu og vörur og þjón-
ustu sem byggja á sérstöðu íbúanna.
Til þess að þetta verði að veruleika
þarf samstilltan hóp, sem kemur
heiðarlega fram. Reynslan hefur
kennt okkur að forðast samsteypur
stjómmálaflokka. Þetta reyndu borg-
arbúar 1978-1982 þegar fjórir vinst-
riflokkar stýrðu borginni. Þeir sem
ekki þekkja þann tíma ættu að spyrja
þá sem það gera. Ágreiningur og
aðgerðaleysi voru einkunnarorð þess-
ara tíma í Reykjavík.
Framundan er prófkjör sjálfstæð-
Árni Sigfússon
ismanna í Reykjavík. Prófkjörsbar-
áttan hefur verið heiðarleg. Við sjálf-
stæðismenn munum ekki sundrast í
margar fylkingar, þótt við höfum
valið það viðkvæma.tæki sem próf-
kjör er, til vals á mönnum. Það mun
best sýna borgarbúum að samhentur
hópur, undir forystu Markúsar Arnar
Antonssonar, er fær um að leiða
höfuðborgina til áhugaverðrar fram-
Aukum ábyrgð einstaklinganna
eftir Björgólf
Guðmundsson
í fyrri grein rakti ég í grófum
dráttum sóknarfæri í áætlun um að
útrýma atvinnuleysi í Reykjavík.
Áður en ég ræði lýðræðismálin vil
ég bæta við um atvinnumálin:
Meðal frekari verkefna sem ég
rakti í þeirri grein, og bíða aðhlynn-
ingar borgarinnar, framkvæmdar
og hugvits athafnamanna, er að
vinna út frá framtíðarhlutverki ís-
lands milli Evrópu og Ameríku.
Þessi landfræðilega staða landsins
og efnahagslega nýja staða með
EES gera einkar fýsilegt að setja
hér upp erlendar samsetningarverk-
smiðjur og þjónustufyrirtæki. Þann-
ig verður hin mikli styrkleiki íslands
vegna staðsetningar landsins vel
nýttur. Möguleikamir eru gífurlegir
á þessu sviði. Ég hef starfað erlend-
is og þekki áhuga útlendinga á þess
háttar af eigin raun. En hér verður
að koma til raunvemlegur vilji
þeirra, sem borginni stjóma, hug-
kvæmni og örvun að laða hin er-
lendu fyrirtæki hingað. En aðalat-
riðið í þessum efnum er þó rétt
markaðshugsun og sölumennska af
hendi fyrirtækjanna sjálfra, stórra
sem smárra.
Atvinnuleysi leiðir af sér margvís-
legar hremmingar og ákveðið rót-
leýsi sem í okkar samfélagi hefur
magnað vímuefnavandann og of-
beldi er sorglega mikið í borginni.
Ég vil að við tökum á þeim málum
af miklum krafti á næstunni og hef
ákveðnar hugmyndir þar um, sem
ég byggir á reynslu minni og þekk-
ingu vegna starfa minna á þessum
málum hér á landi og erlendis.
Um leið og við þurfum að útvega
þúsundir nýrra starfa verðum við
að nýta betur fjármuni en við höfum
„Ég- vil virkja borgar-
ana, minni miðstýr-
ingu.“
oft gert. Ekki sóa peningum eins
og ég óttast að endurbygging Korp-
úlfsstaða gæti kostað. Er ekki
hugsanlegt að listamaðurinn leyfði
sölu á einhveijum hluta listaverka-
safnsins og andvirðið yrði notað til
að fjármagna þær viðgerðir sem
þarf að gera á Korpúlfsstöðum?
Þannig væri hægt að hnýta saman
listalíf og atvinnulíf með gjöfulum
hætti fyrir borg og þjóð.
Við verðum að finna arðbær störf.
Því miður er yfirleitt einfaldara að
búa til óarðbær störf, skammtímala-
usnir, til dæmis að mála götur, en
slíkt skilar engu í þjóðarbúið. Það
vantar ný störf og þess vegna verð-
um við að þjálfa sölumenn erlendis
til að skapa störf hér heima eins
og ég rakti fyrri grein.
Uppi hafa verið hugmyndir um
að þenja út yfirráðasvæði borgar-
innar. Af hveiju þarf Reykjavík að
eftirHelgu
Jóhannsdóttir
Það er talið að tjón af völdum
umferðaróhappa í Reykjavík nemi
allt að fímm milljörðum króna á ári.
Þetta samsvarar um þrettán milljón-
um króna dag hvem. En nú berast
fréttir af því að skera eigi niður fram-
lag ríkisins til Reykjavíkurlögregl-
unnar um tæplega 60 milljónir króna
á þessu ári. Viðleitni til niðurskurðar
í yfírstjórn dómsmála, t.d. með fækk-
un sýslumanna, var kveðin í kútinn
á Alþingi í haust og afleiðingin er
þessi samdráttur sem bitnar á þeirri
löggæslu sem snýr beint að borgur-
unum og fyrirbyggjandi aðgerðum,
Björgólfur Guðmundsson
stækka? Meiru skiptir fyrir borg-
arbúa að draga úr miðstýringu en
stækka landsvæði sveitarfélagsins.
Fólkið þarf að fá að ráða meiru.
Þess vegna er nær að efla hverfalýð-
sem geta sparað hundruð milljóna
króna með því einu að fækka umferð-
aróhöppum um nokkur prósent. í
miklum umræðum um löggæsluna í
Reykjavík vegna miðborgaróeirða
kom fram að það væru takmörk fyr-
ir því hve langt væri hægt að ganga
í niðurskurði til löggæslu, jafnvel
þótt áraði illa í þjóðarbúskapnum.
Tíðindin úr miðborginni voru iil, en
tjónið þar er þó aðeins brot af þeim
fórnum sem umferðin krefst. Þvert
ofan í þessa umræðu um aukna lög-
gæslu á nú að skera niður framlög
til löggæslumála. Hvar ætla menn
að skera? Mannaflinn er þegar í lág-
marki. Dæmi: í umferðardeild lög-
reglunnar í Reykjavík eru átta menn
á vakt hveiju sinni, sem fást við
umferðarmálin í borginni, aðhald,
leiðbeiningar, umferðarfræðslu
o.s.frv. á svæði með sextíu þúsund
ökutækjum. Ég spyr: Ætlum við, að
láta skera þetta niður? Annað dæmi:
Biflijólum lögreglunnar hefur á síð-
ustu árum fækkað úr fímmtán í átta.
Á að skera þetta enn meira niður?
Þriðja dæmið: Eftirlit vegalög-
reglu hefur verið dregið saman um
75 prósent á síðustu árum á sama
tíma og slysum með meiðslum á þjóð-
vegunum hefur fjölgað um 120 pró-
sent. Nú. eru tveir vegalögreglubílar
í notkun. Á að skera hér enn meira
niður? Rökin voru þau, að verkefni
ræði í borginni. Þar eru miðstöðvar
fóiksins; skólarnir, kirkjurnar,
íþróttafélögin og íbúasamtökin,
m.ö.o. vettvangur fólksins að takast
á hendur meiri ábyrgð.
Hugmyndir um að stækka
Reykjavík að óbreyttu þýða meiri
miðstýringu sem er auðvitað þvert
á það sem menn vilja gera á vett-
vangi ríkisvaldsins, þar sem hug-
myndir hafa verið um að draga sam-
an seglin og flytja stofnanir út á
land.
Auðvitað er fjöldi verkefna sem
sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu
þurfa að vinna saman að. Slík hag-
kvæmnisverkefni á að framkvæma
á jafnréttisgrundvellí með fijálsum
samningum allra aðila.
Ég vil virkja borgarana, minni
miðstýringu. En samtímis vil ég
auka ábyrgð einstaklinganna, auka
vald þeirra á eigin málum. Við vilj-
um meira lýðræði í Reykjavík.
Við skulum vinna saman.
Höfundur er í prófkjöri fyrir
Sjálfstæðisflokkinn vegna
borgarstjórnarkosninga.
„Með fyrirbyggjandi
aðgerðum má fækka
umferðarslysum og
spara samfélaginu
ómældar fjárhæðir og
koma í veg fyrir þján-
ingar og missi sem ekki
verður metinn til fjár.
Sameining sveitarfé-
laga og aukin samvinna
þeirra gæti snúið hér
vörn í sókn.“
þeirra skyldu færð inn í umdæmin,
en vegna niðurskurðar hafa heima-
menn ekki tök á að sinna þessu. Sem
dæmi má nefna, að á einu löggæslu-
svæðinu á Suðvesturlandi getur lög-
reglan ekki einu sinni farið milli
helstu þéttbýliskjarna svæðisins
vegna „kílómetrakvóta". Annars
staðar getur lögregla stundum ekki
sinnt aðkallandi útköllum vegna þess
að vinnustundakvótinn er fylltur. í
störfum mínum að málum fatlaðra
hef ég séð fjölda fólks á besta aldri
bætast í þann hóp af völdum umferð-
arslysa. Þau verða því miður ekki
upprætt, en með fyrirbyggjandi að-
Færri en átta menn
með sextíu þúsund bíla?
tíðar fyrir borgarbúa, smáa sem
stóra.
í framhaldi af prófkjöri sjálfstæð-
ismanna hefst barátta við fjóra
flokka, sem líklegt er að leiki enn á
ný „samstarfsleikinn" sinn. Fjórum
sinnum áður hefur samstarf verið
reynt en sprungið í andlit Framsókn-
ar, Krata, Alþýðubandalags eða
Kvennalista, nokkrum mánuðum eða
vikum fyrir kosningar. Nú virðist
ætla að takast að lengja svo í
sprengjukveiknum að hann springi
fremur eftir kosningar en fyrir.
Sundurleitir stjórnmálaflokkar á
vinstri kanti stjórnmála, sem oft
hafa opinberað illilega ágreining sinn
í borgarstjórn og borgarráði og hafa
sjaldnast náð saman á Alþingi, gefa
nú til kynna að þeir geti sameinast
um það eitt að fella sjálfstæðismenn
í Reykjavík. Samtök sem stofnuð
voru í nafni kvenréttinda og jafnrétt-
is hyggjast taka að sér að leiða hina
gamalgrónu andstæðinga. Markmið-
ið er að fella okkur sjálfstæðismenn
og þau verk sem ég eða aðrir sam-
starfsmenn mínir hafa leitt. Þessir
flokkar gefa nú til kynna að þeir
muni, eins ólíkir og þeir eru, og eins
ólíkir og frambjóðendur þeirra eru,
ætla að ná fullu samstarfí í íþrótta-
málum, skólamálum, dagvistarmál-
um, kirkjumálum, skattamálum og
lóðamálum, svo nokkur dæmi séu
nefnd. Ég læt þér eftir að meta, les-
andi góður, hvort þú telur að fram-
tíð Reykjavíkur næstu fjögur ár verði
betur borgið í höndum þeirra en okk-
ar sjálfstæðismanna.
Forystumálefni mín á þessu kjör-
tímabili hafa aðallega tengst upp-
byggingu í fræðslumálum, heilsdags-
skóla, atvinnumálum og málefnum
Borgarspítala. Ég hef verið hvata-
maður hugmynda sem bæði er ætlað
að byggja upp sterka framtíð-
armöguleika okkar um leið og reynt
er að forða sem flestum frá atvinnu-
leysinu.
Ég hef fullan hug á að standa
áfram að öflugri uppbyggingu á þeim
sviðum sem ég hef hér nefnt og tel
mig hafa öðlast dýrmæta reynslu til
þess að vinna vel fyrir Reykvíkinga.
Til þess þarf Sjálfstæðisflokkurinn
meirihlutastuðning í vor. Prófkjör
okkar er fyrsta skrefið. Mikilvægt
er að sjálfstæðismenn taki þátt í því
og að samhentur hópur leiði síðan
Sjálfstæðisflokkinn til endurnýjaðs
meirihluta í borgarstjórnarkosning-
unum í maí. Ég býð mig fram í 2.
sætið á lista flokksins.
Höfundur er einn af borgar-
fulltrúum Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík og frambjóðandi í
prófkjöri sjálfstæðismanna.
Helga Jóhannsdóttir
gerðum má fækka umferðarslysum
og spara samfélaginu ómældar fjár-
hæðir og koma í veg fyrir þjáningar
og missi sem ekki verður metinn til
fjár. Sameining sveitarfélaga og auk-
in samvinna þeirra gæti snúið hér
vörn í sókn. Það mál leysist best
með frumkvæði samstillts meirihluta
í borgarstjórn Reykjavíkur. Það er
hægt, alveg eins og það var hægt
að byija að borga heimavinnandi
fólki þrátt fyrir vantrú minnihlutans
á að nokkur tímann rynni króna til
þess.
Höfundur er í umferðarnefnd
Reykjavíkur og í Umferðarráði
og er í framboði í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins fyrir næstu
borgarstjórnarkosningar.
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>
>