Morgunblaðið - 14.08.1994, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 14. ÁGÚST 1994 17
Morgunblaðið/Golli
aðeins vissan fjölda nemanda. Það
var mín gæfa að komast að hjá
honurn."
Í námi hjá Naumov
Þar með var rússneski björninn
unninn, eða svo til. Framundan var
harður skóli.
Gamli, rússneski skólinn, Moskva
Konservatory, er í gamalli byggingu
skammt frá Rauða torginu. Arin-
björn segir að það hafi verið sérstök
tilfinning að koma þangað í fyrsta
sinn. „Kennslan hjá Naumov fer
fram í gömlu skólastofu Neuhaus.
Tímarnir eru þannig uppbyggðir að
við sitjum þarna inni nokkrir nem-
endur og hlustum hver á annan
meðan við bíðum þess að röðin komi
að okkur. Það er mjög gott því að
hver einasti tími er eins og tónleik-
ar. Nemendur verða því að vera
mjög vel undirbúnir fyrir hvern
tíma. Ég er hjá Naumov einn til tvo
tíma á viku, en fæ líka aukatíma
hjá aðstoðarkennurum hans tveim-
ur.“
- Geturðu lýst þessum fræga
prófessor?
„Naumov er tæplega sjötugur og
það fer lítið fyrir honum, í það
minnsta á yfirborðinu. Hann er
ótrúlega hógvær og lítillátur. í tím-
um, þegar maður hlustar á hann
spila og heyrir hann kenna, situr
maður oft með tárin í augunum.
Túlkun hans er svo lifandi, ómeng-
uð, kemur beint frá hjartanu.
Naumov er mjög virtur, ég held
að það þekki hann hvert mannsbarn
í Moskvu. En hann gerir líka miklar
kröfur."
- Er ekki auðvelt að kikna und-
an þeim kröfum?
„Víst tekur það á þroska manns,
en til þess er maður í námi að fá
leiðsögn. Auðvitað er þetta oft erf-
itt og maður fær stundum skell, en
allt er það þáttur í þroska manns.
Þar sem mikið framboð er af góðum
nemendum verða gæðin meiri með-
al nemanda. Framboðið af góðum
píanóleikurum og tónlistarmönnum
er svo mikið í Rússlandi að það trú-
ir því líklega enginn. Það er því
frábært að vera innan um þetta
fólk og fá að sökkva sér niður í
tónlistina. En maður finnur líka
hvað maður er í rauninni smár.“
- Hefur minnimáttarkenndin þá
ekki gert vart við sig innan um
alla þessa snillinga?
„Ekki get ég rieitað því, en þá
er um að gera að taka því á jákvæð-
an hátt, trúa því að það sé tilgang-
ur með dvöl minni þama. Ég reyni
bara að halda mínu striki og æfí
mig þeim mun meira.“
Æft i skothrióinni
Á stúdentagarði tónlistarháskól-
ans búa um eitt þúsund nemendur.
í herbergi Arinbjarnar er píanó, en
þeir eru tveir sem deila með sér
herbergi og hefur Arinbjöm bæði
haft bassasöngvara og fiðluleikara
sem herbergisfélaga. Þeir æfa sig
til skiptis, oft meðan hinn sefur,
en einnig er Arinbjörn með aðstöðu
í kjallara stúdentagarðsins ásamt
tveimur öðrum píanónemum. Sú
aðstaða er ágæt að öðru leyti en
því að þangað sækja oft smágerð
og miður vinsæl „gæludýr", og oft
getur verið ansi kalt snemma á
morgnana. Þá snara menn sér bara
í úlpurnar.
Arinbirni finnst best að byija'
æfingar snemma á morgnana og
er oftast sestur við flygilinn í kjall-
aranum um áttaleytið. Hve lengi
hann æfir sig á degi hveijum vill
hann lítið ræða, en segir að oftast
æfí menn sig þetta frá þremur og
upp í sjö tíma á dag. „Ég skipti
deginum í tvo hluta, það er mjög
gott að koma skipulagi á æfingar.
Margir Rússar æfa hins vegar seint,
oft á næturna. Lífsstíll margra rúss-
neskra tónlistarmanna sem ég hef
kynnst er þannig. Það er eins og
það færist fjör í leikinn þegar nálg-
ast miðnætti! Þetta getur stundum
verið vandamál fyrir þá sem vilja
sofa, en þá er bara að nota eyrnar-
tappa. Ánnars virðast tónlistar-
menn geta sofið undir hvaða kring-
umstæðum sem er, og ekki síður
æft sig. Rússnesku tónlistarnem-
arnir kipptu sér ekkert upp við ólg-
una sem fylgdi uppreisn harðlínu-
aflanna í október síðastliðnum.
Meðan skriðdrekar fóru um og skot-
hríðin drundi í borginni æfðu þeir
og voru djúpt sokknir í tónlistina!"
Daglegt líf í Moskvu er þó ekki
alltaf eins dramatískt og að ofan
greinir, en hvað um skort á nauð-
synjavörum og yfirgang mafíunnar?
Arinbjörn segir að í sambandi
við nauðsynjavörur hafi hann séð
breytingar. „Framboð á vörum hef-
ur aukist en verðið jafnframt hækk-
að. Biðraðir eru að vísu til enn þá
en ég hef getað útvegað mér allt
sem mig vanhagar um. Maður þarf
bara að vita af réttu stöðunum og
sýna þolinmæði. Til að geta búið í
Moskvu þurfa menn að vera mjög
þolinmóðir. Allt tekur sinn tíma.
Ekki má heldur láta mannmergðina
og mengunina fara í taugarnar á
sér.
Hvað mafíuna .snertir hef ég
heyrt fréttir af henni en ekki orðið
var við hana, enda er ég ekki í bisn-
ess!“
- Þið í tónlistinni lifið kannski
í lokuðum heimi?
„Ekki segi ég það, ég þarf nú
að hafa fyrir að ná mér í hlutina,
þarf að kaupa inn sjálfur og elda.“
- Er þetta daglega stúss þá
ekki truflandi fyrir listina?
„Það getur orðið, en ég reyni að
halda mig við tónlistina og vera
bjartsýnn og sterkur. Ég á nú góða
að í Moskvu þar sem íslenska sendi-
ráðið er. Ólafur Egilsson sendiherra
studdi mig mikið þegar ég kom út
og núverandi sendiherra, Gunnar
Gunnarsson, hefur einnig stutt við
bakið á mér. Sendiráðið hefur verið
eins og vin í eyðimörkinni."
Tjáningarstill Rússa
Lífið í Moskvu snýst þó ekki að-
eins um daglegt amstur. „Moskva
er mögnuð borg,“ segir Arinbjöm.
„Byggingarnar eru glæsilegar og
menningarlífið einstakt. Þarna er
óperan og Bolshoi-leikhúsið, meira
að segja em málverk á veggjum
neðanjarðarbrautarstöðvarinnar!
Tónlistarlífið og listalífið almennt
er í mjög háum gæðaflokki og það
er stórkostlegt að hafa tækifæri til
að sækja þá tónleika sem þar eru
í boði.
Ég nota tækifærið og fer á flesta
tónleika. Eitt sinn var ég og annar
tónlistarnemi svo heppnir að kom-
ast á tónleika í húsi Tsjækovskíjs.
Við fórum með rútu ásamt afkom-
endum Tsjækovskíjs til borgarinnar
Klin þar sem hann bjó, og í stofu
tónskáldsins fóru síðan tónleikarnir
fram. Það var einstök upplifun að
sitja þarna ásamt afkomendum
hans og hlýða á verk hans spiluð
af frábærum píanóleikurum.
Rússar hafa mikla þörf fyrir tón-
list og því eru tónleikar mjög fjöl-
sóttir. Áberandi er líka hversu al-
menningur er vel að sér í tónlist.
Hann er ekki hræddur vip hana,
heldur lítur á hana sem gleðigjafa
og hluta af hinu daglega lífi.
Ég hef hrifist af tjáningarstíl
Rússa á öllum sviðum. Þeir hafa
svo mikið að gefa og allt sem þeir
gefa hefur tilgang. Þeir hafa djúpar
og miklar tilfínningar og eru
óhræddir við að sýna þær. Þeir eru
hlýir i hjarta sínu og þegar maður
hefur kynnst þeim vilja þeir allt
fyrir mann gera.
Þetta er þjóð sem hefur þurft að
beijast mikið og vinna mikið. í sam-
anburði við þá lifum við vernduðu
lífí hér heima. Hér er svo auðvelt
að kaupa hamingjuna. En þar sem
hamingjan verður ekki keypt hafa
menn aðrar þarfir. Rússar hafa ekki
aðeins þörf fyrir tónlistina heldur
og einnig fyrir trú og andlegt líf.
Að vera samvistum við þá fær mann
oft til að hugsa um lífið i heild sinni,
hugsa og tjá sig öðruvísi.11
Sumir gefa meira
Kennslan í Moskvu Konservatory
fer öll fram á rússnesku. Útlendir
nemendur eru skyldaðir til að læra
málið og lærir Arinbjörn rússnesku
í um það bil átta klukkustundir á
viku. „Rússneskan er ekki auðvelt
tungumál svo það var á brattann
að sækja fyrst. En ég get bjargað
mér núna og reyni að tala sem
mest.“
- Hvað um tónlistina, er áhersl-
an lögð á rússnesk verk?
„Að vissu leyti, við spilum mikið
verk eftir rússnesk tónskáld og það
er mjög jákvætt að fá þannig áhrif
rússnesku tónverkanna."
- Eru menn fæddir góðir píanó-
leikarar, eða verða þeir það með
æfingunni?
„Hvorutveggja. Þeir verða að
hafa hæfileika en það er ekki nóg.
Það verður að hlúa að þeim og vinna
vel úr þeim. En sumir hafa meira
að gefa en aðrir.
í júní síðastliðnum hlustaði ég á
Tsjækovskíj-keppnina sem haldin
er ijórða hvert ár. Þar keppa tónlist-
armenn víða að úr heiminum. Þar
heyrði ég í mörgum frábærum
píanóleikurum.“
- Hefur þetta aldrei verið bar-
átta við sjálfsagann, að sitja við
píanóið öllum stundum?
„Jú oft þegar ég var yngri og
gott veður var úti! En þegar ég
æfi mig ekki líður mér illa. Það er
jafnvægi í lífi mínu þegar ég æfi
mig, því er best að hafa fasta reglu
á æfingum. Þeir ná langt sem hafa
sjálfsagann, en hæfileikarnir eru
þó aðalatriðið."
Arinbjörn mun dvelja í Moskvu
ár í viðbót, en hvað tekur þá við?
_ „Framtíðin er óráðin,“ segir hann.
„Ég vona að ég geti haldið áfram
að hlúa að og þróa með mér þá gjöf
sem mér hefur verið gefin. Draumur
flestra píanóleikara er að verða kon-
sertleikarar, en það eru víst fáir sem
lifa af því eingöngu. Að sjálfsögðu
vil ég fá að spila sem mest fýrir
áheyrendur. Um það snýst tónlistin,
að gefa af sjálfum sér til annarra."
SKOÐANAKÖNNUN
Könnun Hagvangs leiddi í ljós, að 93,5%
þeirra sem eiga DUX-dýnur myndu velja
DUX aftur, ef þeir þyrftu að kaupa nýja dýnu.
0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100%
Aðra sögu er að segja af þeim sem eiga
ekki DUX-dýnur. Mun lægra hlutfall þeirra
myndi fá sér samskonar dýnur aftur og þeir
eiga nú. Þetta segir sína sögu um gæði
DUX-dýnanna.
Stærð úrtaks: 1000 manns. Framkvæmdamáti: Símleiðis.
Gerð úrtaks: Slembiúrtak. Búseta: Allt landið.
Aldur: 18 - 67 ára. Framkvæmdatími: 24.-31. maí 1994.
DUX - gerir svefninn að sérstakri nautn.
DUX)
""—&
GEGNUMGLERIÐ
Faxafeni 7 - sími: 689950
TTmrrr