Morgunblaðið - 14.08.1994, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 14. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Ljóska
Smáfólk
Það er frídagvr í dag, svo ég Ég veit...ég verð að vera án þess Lögmenn eru öm- Tuttugu og
geri ráð fyrir að dómhúsið sé í allan dag að stefna einhveijum urlegir þegar fjórar stundir
lokað... dómhúsið er lokað til ónýtis!
BREF
TEL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími691100 • Símbréf 691329
Er norsk/íslenska
síldin komin?
Frá Karli Ormssyni:
VIÐ SEM erum komin vel yfir
miðjan aldur og munum sfldar-
ævintýrið mikla, sem kollvarpaði
öllu hér fyrr á árum, fengum
ábyggilega fiðring þegar fréttist
af því að rannsóknarskipið Bjami
Sæmundsson hefði fundið mikla
sfld norðaustur af landinu í lok
maí. Það var í þá daga sem menn
urðu vellríkir á stuttum tíma og
glötuðu svo öllu á enn styttri tíma.
Spennan kringum síldina, þennan
dyntótta fisk var alltaf sú sama.
Ef hin eftirsótta Íslandssíld er
komin aftur er ábyrgð okkar mik-
il, að koma í veg fyrir að hið villi-
mannslega æði grípi okkur ekki
aftur, sem greip þjóðina þá.
Á þessum árum var hver drullu-
dallur á sjó dregin sem flotið gat.
Þessir dallar vora yfírhlaðnir svo
að ekki var óalgengt að stór hluti
aflans færi í sjóinn á landstíminu,
en þá voru byrðingar skipa
hækkaðir svo hlaðið skip var sem
fjöl á sjónum. Nú erum við með
stór og fullkomin skip svo ekki
verður jafnað saman við báta
fímmta áratugarins, en spennan
er alltaf sú sama. Síldinni var
mokað upp sem væri hún óþijót-
andi, myndi aldrei þrjóta, safnað
var í allar þrær og oft var henni
sturtað á auð svæði og varð þá
oft stór hluti aflans horfínn í varg-
inn eða síginn í jörðu þegar til
átti að taka.
Ég sem þessar línur rita var svo
lánsamur að fá að taka þátt í
sfldarævintýrinu fyrir norðan á
Betra verð hjá
Budget
Bílaleigubílar
um allan heim
Sími 91-880-880
s fax 91-881-881
einu aflasælasta skipi flotans, Eld-
borgu frá Borgarnesi, í lok fímmta
áratugarins. Síldarævintýrið fyrir
Norðurlandi var kapituli út af fyr-
ir sig, en alveg keyrði um þverbak
þegar Hvalfjörður og sundin hér
fylltust af síld, þá lágu bátar hér
í Reykjavík dögum saman í lönd-
unarstoppi.
Þarf að vinna síldina betur?
En hverfum frá þessu ævintýri
og hugsum um þá ábyrgð sem
fylgir því að fá aftur síldina á
silfurfati. Þó að sumir hafí alltaf
vonað að hún kæmi aftur ég var
einn af þeim sem var í vafa um
að sjá hana aftur. Nú ættum við
að hafa lært af mistökum fyrri
ára. Við verðum að vinna til mann-
eldis hvem ugga sem á land kem-
ur og hægt er og það veit ég að
sjómenn gera. Að moka sfldinni
upp og í bræðslu verður að vera
undantekning frekar en regla, við
kaupum eitt síldarflak í fískbúð á
100 krónur, hvað kostar þá fullt
skip af flökum?. Þar sem bátarnir
eru núna farnir að veiða síldina í
bræðslu er kannski ekki úr vegi
að hugsa hvort ekki sé skynsam-
legra að bíða, þar sem síldin er
full af átu, og láta síldina fítna
meira áður en hún er veidd. Það
er að sjálfsögðu miklu betra að
geyma síldina í sjónum en gera
hana að verðlítilli vöru, þjóðin á
varla von um að auka að ráði út-
flutningsverðmætin í magni, að-
eins fullunnin gæðavara er það
sem koma skal. Atvinna og auður
þjóðarinnar eykst með því einu að
fullvinna fiskinn til manneldis og
að nýta á sem skynsamlegastan
hátt alla fískistofna. Því eru það
orð í tíma töluð og aldrei of oft
brýnt fyrir okkur að taka á móti
síldinni með þökkum og gera hana
að þeirri hágæðavöru sem hún á
skilið að flokkast undir. Aðeins
þannig getum við vænst þess að
þjóðin rétti úr kútnum eftir lang-
varandi aflabrest og rányrkju á
nytjastofnum sjávar. Með sam-
stilltu átaki og virðingu fyrir verð-
mætum mun okkur vel farnast.
KARL ORMSSON,
raftækjavörður og fv. sjómaður og
áhugamaður um sjávarfang.