Morgunblaðið - 20.12.1994, Blaðsíða 44
44 ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
GUÐNÝ AÐALHEIÐ-
UR MAGNÚSDÓTTIR
+ Guðný Aðal-
heiður Magnús-
dóttir fæddist í
Hamarsseli i Geit-
hellnahreppi í Suð-
ur-Múlasýslu 17.
júlí 1915. Hún lést
á hjartadeild Land-
spitalans 13. desem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Hildur Brynj-
ólfsdóttir og Magn-
ús Guðmundsson.
Systkini Aðalheiðar
eru Helgi, f. 1917,
Guðleif, f. 1918, og
Einar, sem var elstur en dó í
bernsku. Aðalheiður giftist
Emil Karlssyni sjómanni, f. 12.
apríl 1911, d. 27. mars 1963.
Aðalheiður var í sambúð með
Pétri Guðmundssyni verka-
manni, f. 1912, d. 1991. Börn
Aðalheiðar og Emils eru: 1)
Borghildur, var gpft Sigurði
Einarssyni og eiga þau þijú
börn, þau slitú samvistum, er
nú í sambúð með Sigurði Þórar-
4 inssyni. 2) Fjóla, gift Grétari
Jónssyni og eiga þau tvær dæt-
ur. 3) Magnús, giftur Höllu
Jónsdóttur og eiga þau einn
son. 4) Karen, gift Friðjóni
Guðmundssyni og eiga þau tvo
syni.
Utför Guðnýjar Aðalheiðar
fer fram frá Fossvogskirkju í
dag.
AÐALHEIÐUR amma eða Alla eins
og við kölluðum hana er dáin eftir
erfið veikindi. Það er erfitt að sætta
"mg við að sjá ömmu aldrei aftur. Á
stundu sem þessari rifjast upp í
hugum okkar minningar um ömmu
sem við geymum í
hjörtum okkar.
Amma var visku-
brunnur og hún hafði
ómælda gleði af því að
fræða okkur um skond-
in og skemmtileg atvik
sem gerðust í gamla
daga. Og hve fortíðin
og nútíðin eru að
mörgu leyti ólíkir
heimar. Ömmu fannst
gaman að ferðast inn-
anlands og sérstaklega
erlendis, en hún og
sambýlismaður hennar
til margra ára, Pétur
Guðmundsson, sem lést fyrir þrem-
ur árum, höfðu það orðið fyrir ár-
legan viðburð að fara til útlanda.
Og alltaf var amma að hugsa um
fólkið sitt heima, hún varð að gleðja
alla þegar hún kom heim. Það mátti
engum gleyma.
Svona var amma, vildi allt fyrir
alla gera.
Elsku amma okkar, með þessum
fátæklegu orðum kveðjum við þig.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfír minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Emil, Helga, Sigrún
og fjölskyldur þeirra.
Nú þegar hátíð ljóss og friðar
gengur í garð og fólk eflir fjöl-
skyldutengslin, læðist skyndilega
t
Bróðir okkar,
EGGÞÓR FRANKLÍMSSON
frá Litla-Fjarðarhorni,
síðast til heimiiis
í Lönguhlíð 3,
lést í Landspítalanum að kvöldi 16. desember.
Systkini hins látna.
GRÉTAR ALDAN SIGURÐSSON
prentsmiður,
lést á heimili sínu þann 17. desember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Sigurpálsdóttir,
Guðmundur A. Grétarsson, Marta Jónsdóttir,
Ingi Már Grétarsson, Hulda Hjaltadóttir.
PÉTUR JÓHANNSSON
frá Litla-Bakka,
Miðfirði,
Grettisgötu 71,
andaðist í Borgarspftalanum 16. desember.
Jarðsungið verður frá Fossvogskapellu miðvikudaginn 28. desem-
ber kl. 13.30.
Vandamenn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
PÁLL PÁLSSON
skipstjóri,
Espigerði 4,
Reykjavík,
lést þann 19. desember.
Ólöf Karvelsdóttir,
Kristján Pálsson, Sóley Halla Þórhallsdóttir,
Ólafur Karvel Pálsson, Svandfs Bjarnadóttir,
Guðrún Pálsdóttir,
Ólaffa Pálsdóttir, Arnar Guðjónsson
og barnabörn.
MIIMNIIMGAR
skuggi inn á milli ljósanna, því
elskuleg amma okkar Aðalheiður
Magnúsdóttir er farin burt frá okk-
ur. Eftir stutta sjúkdómslegu ert
þú horfin yfír móðuna miklu og
eftir stöndum við sem fannst þú
ekki einu sinni vera veik, því þú
barst þig alltaf svo vel. Þér sem
aldrei varð misdægurt, en skyndi-
lega ert þú öll. I dag þegar við
kveðjum þig í hinsta sinn streyma
fram í huga okkar gleðilegar minn-
ingar um þig.
Lífsgleði og jákvætt lífsviðhorf
einkenndi gjörðir þínar. Því miðlaðir
þú til þeirra sem í kringum þig voru,
og því var svo gott að koma til þín.
Þú fylgdist vel með þínum nánustu
og varst alltaf boðin og búin að rétta
fram hjálparhönd ef á þurfti að
halda. Barnabarnabörnin skipuðu
stóran sess í hjarta þínu og þú gætt-
ir þess ávallt að litlu hjúin, eins og
þú kallaðir þau, hefðu eitthvað hlýtt
og notalegt að fara í. Vettlingar og
ullarsokkar vöktu alltaf mikla gleði
í litlu hjörtunum. Það er erfitt að
útskýra fyrir þeim, að þú sem alltaf
hefur verið til staðar, ert ekki leng-
ur hjá okkur.
Þú naust þín vel á meðal fólks
og hafðir alltaf róandi áhrif á þá
sem í kringum þig voru. Þú varst
alltaf svo notaleg og hlý og gafst
svo mikið af sjálfri þér. Amma, þú
leiðbeindir okkur í gegnum lífið á
þinn raunsæja og hlýlega máta,
þannig að manni leið alltaf vel eftir
að hafa verið hjá þér. Þú varst allt-
af að gefa öðrum eitthvað fallegt
og nytsamlegt sem þú taldir að
aðrir hefðu meiri not fyrir en þú.
Minningarnar um þig munu hlýja
okkur um hjartarætur um ókomna
tíð. Elsku Aðalheiður amma, þú lifð-
ir með reisn og dóst með sæmd.
Þér líður nú vel á þeim stað, þar
sem við munum öll hittast að lokum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Heiðar og Theódór.
Nú þegar hátíð ljóss og friðar
er að ganga í garð kveðjum við
með söknuði hana Aðalheiði ömmu.
Þegar sorgin knýr dyra og hugurinn
fyllist af minningum liðins tíma
verður hugsunin um allar þær
skemmtilegu stundir sem við áttum
saman sú huggun sem við leitum
eftir og hjartað fyllist af þakklæti
fyrir þann tíma sem okkur var gef-
inn með henni.
Alltaf var notalegt að koma í
heimsókn til ömmu. Hún hafði frá
svo mörgu skemmtilegu að segja,
bæði af sér og samferðafólki sínu.
Amma var alltaf svo dugleg að
drífa sig þegar eitthvað var að ger-
ast í félagslífi eldri borgara. Stund-
um kom það fyrir að við keyrðum
hana á gömlu dansana og gladdi
það okkur ávallt að sjá hve gaman
hún hafði af því. Einnig hafði amma
gaman af að föndra og okkur fannst
svo skemmtilegt þegar hún gaf
Höllu Berglindi smekk sem hún
hafði málað á fallega mynd. Hann
verður geymdur með góða minn-
ingu í huga. Aðalheiður amma hafði
yndi af því að ferðast og gerði hún
mikið af því í seinni tíð, bæði inn-
an- og utanlands.
Okkur langar að þakka fyrir þær
yndislegu stundir sem við áttum
með ömmu. Þær munum við ævi-
langt geyma í hjarta okkar.
Jón Emil Magnússon,
Berglind Jóna Þráinsdóttir,
Halla Berglind Jónsdóttir.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
min veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfír láttu vaka
þinn engill svo ég sofí rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Nú er elsku amma okkar dáin.
Við eigum eftir að sakna þess að
hitta hana ekki aftur glaða og bros-
milda eins og hún var alltaf. Það
var alltaf svo gaman að koma í
Bólstaðarhlíðina og hitta hana.
Amma var sérstaklega dugleg að
pijóna á litlu börnin og hafði hún
gaman af allri handavinnu. Það er
sárt að sætta sig við það að amma
verði ekki hjá okkur um jólin og
eigum við eftir að sakna hennar
mjög mikið.
Elsku amma okkar, hafðu bestu
þökk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir okkur. Guð geymi þig.
Thelma Aðalheiður
og Tinna Ástrún.
GUÐMUNDUR
MARÍUSSON
Guðmundur
Maríusson var
fæddur í Reykjavík
14. desember 1912.
Hann lést á Borg-
arspítalanum 9.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Maríus Run-
ólfsson, f. 4. mars
1887, d. 6. október
1951, og Jónína
Jónsdóttir, f. 5.
september 1884, d.
3. mars 1933. Guð-
mundur átti þrjár
systur: Guðrúnu
Guðlaugsdóttur, Mörtu Maríus-
dóttur og Guðrúnu Maríusdótt-
ur, sem allar eru látnar. Hinn
14. desember 1935 gekk hann
að eiga eftirlifandi konu sina,
Vigdísi Brynjólfsdóttur, f. 19.
desember 1916. Foreldrar
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðbord, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
í síma 22322
FLUGLEIDIR
lléTKL LOFTLklDIIL
hennar voru Brynj-
ólfur Gíslason sjó-
maður og kona hans
Guðrún Hannesdótt-
ir sem bæði eru látin.
Börn Guðmundar og
Vigdísar eru María
J. Guðmundsdóttir,
gift Sigurði G. Sig-
urðssyni, Gislína S.
Kauffman, gift Rob-
ert L. Kauffman, bú-
sett i Bandarikjun-
um, og Brynjólfur
Guðmundsson,
kvæntur Hjördisi
Einarsdóttur. Guð-
mundur hóf iðnnám í Hamri
og Vélsmiðjunni Sindra
1928-32, lauk prófi frá Iðn-
skólanum í Reykjavík 1932 og
vélskólaprófi 1933. Hann lauk
sveinsprófi í Vélsmiðjunni
Héðni 1954, var starfsmaður í
Vélsmiðjunni Héðni frá 1940-
1985 og starfaði sem verksljóri
við véla- og skipaviðgerðir frá
1961. Útför Guðmundar fer
fram frá Háteigskirkju í dag.
AÐVENTAN gengur í garð og
undirbúningur jólanna hefst, hátíð-
ar ljóss og friðar. Skugga dregur
yfir gleðina því afi er veikur. Að
morgni 9. desember kveður hann
þennan heim og sorgin hellir sér
yfir okkur. í dag kveðjum við Guð-
mund Maríusson afa okkar. Við
misstum mikið og söknuðurinn er
sár, en minningarnar lifa.
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N sími 620200
Afi var mjög eftirminnilegur
maður. Hann vann lengstan hluta
ævinnar í Héðni og var verkstjóri
þar er við komum til sögunnar.
Minningarnar streyma fram í huga
okkar, bjartar og hlýjar minningar.
Við ólumst upp í húsi afa og ömmu
í Blönduhlíð 16. Afi byggði þetta
hús yfir fjölskyldu sína af miklum
dugnaði og naut dyggrar aðstoðar
ömmu við það. Þetta hús var stolt
þeirra.
Afi var mikill hagleiksmaður,
rólyndur og þolinmóður. .Honum
féll aldrei verk úr hendi. Alltaf var
hann að dytta að húsinu eða að
sýsla eitthvað annað. Hann var
hjálpfús og hjálpaði öllum er til
hans leituðu sama hvert viðfangs-
efnið var. Glettnin var aldrei langt
undan. Ef við krakkarnir þurftum
að fræðast um eitthvað t.d. eitt-
hvert tímabil í mannkynssögunni
var ekki komið að tómum kofunum
hjá afa. Hann var víðlesinn og þekk-
ingarbrunnur af fróðleik.
Aðventan var tími sem við minn-
umst sérstaklega með afa. Unun
var að fylgjast með afa og hjálpg
til við að skreyta hjá afa og ömmu
fyrir jólin. Okkar börn tóku síðan
við og það endurvakti barnið í okk-
ur að sjá gleðina skína úr augum
þeirra við að hjálpa langafa með
jólaskreytingarnar.
Orð úr ljóði Vilborgar Jóhannes-
dóttur koma upp í hugann á þess-
ari stundu:
Nú er brátt á burtu
blíða sumartíðin,
verður fyrr en varir
vetrar komin hríðin.
Þá má eigi þverra
þessi vonin bjarta:
Að vort eina hæli
er við Drottins hjarta.
Nú þótt stormar naprir
næði um freðna grundu,
vonablómin björtu
blika á sömu stundu
hjá oss, ef vér hefjum
hug og sál þar yfir,
í fullu trausti fáum
fínna, að andinn lifir.
Amma, Guð styðji þig og styrki
í þinni miklu sorg, einnig börn ykk-
ar og aðra aðstandendur.
Vigdís Maria Sigurðardóttir
og fjölskylda, Margrét S.
Sigurðardóttir og fjölskylda,
Guðmundur Breiðfjörð.