Morgunblaðið - 20.12.1994, Side 60

60 ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 1994
UNGLINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
i
AiNjMi
L 1 /á mm

S'Ía'AV'-í' . 1
... 1 fc.,v
Alnæmisvika
íBústöðum
VIÐ, unglingarnir í Bústöð-
um ásamt unglingum
úr öðrum félagsmið-
stöðvum á höfuðborgar-
svæðinu, tókum þátt í alnæmisvik-
unni sem haldin var dagana 24.
nóv.- l.des. í Bústöðum hófst vik-
an með því að kvikmyndin „Phila-
delphia“ var sýnd á breiðtjaldi við
^.góðar undirtektir, en sú mynd
fjallar einmitt um HlV-smitaðan
mann og því þótti þessi mynd til-
valin til sýningar. Nokkrir strákar
gerðu einnig stuttmynd sem teng-
ist alnæmi og frumsýndu hana
sama kvöld.
Næstu daga voru starfandi
vinnuhópar en þeirra verkefni var
m.a. að útbúa myndverk sem síðar
var hengt upp í Kolaportinu. Einn-
ig tókum við okkur, þijár ungar
stúlkur, til og bjuggum til spurn-
ingar um alnæmi sem við lögðum
Leiðist rauði bún-
ingurinn meira
en nokkuð annað
EINS og allir vita eru jóla-
sveinarnir einn af öðrum
á leið til byggða. Stekkj-
arstaur kom fýrstur og
hann er í viðtali hérna í dag um
æskuár sín og viðhorf til lífsins.
Ég segi það ekki að mig rámi
ekki í einhver
unglingsár
eða voru það
fótasár, ég
man það ekki
alveg, enda
minnið glop-
pótt svona á milli héraða. Það eina
sem ég man með vissu er að ég
var ungur þá, ég treysti mér hins
vegar ekki til að ræða um fótafú-
ann, við jólasveinarnir erum auð-
vitað sígangandi og því eðlilega
með verki hér og verki þar. Þó
það sé almennt vitað og viður-
kennt að við séum svolítið latir
bræðurnir þá var töluverður galsi
í okkur fyrir nokkur hundruð
árum, mig minnir meira að segja
að Giljagaur hafi farið til byggða
um mitt sumar og brugðið sér á
kvennafar. Grýla móðir okkar var
ekki par hrifin af því, enda vildi
hún hafa okkur alla litlu englana
sína heima
við og engar
tengdadætur,
nei takk, ekki
inn í hennar
helli. Hún
segir að við
séum í raun ennþá of ungir til að
binda okkur ævilangt, segir að þau
Leppalúði hafi farið yfir fýrsta
árþúsundið áður en þau trúlofuðu
sig.
Ég segi það ekki, það gæti ver-
ið gaman að blanda geði við ein-
hveijar viðkunnanlegar sveinur,
en mér dettur ekki til hugar að
gera það án samþykkis móður
STJÖRNUR C G

Það er spurning
Hvað
langar
Þfeí
jólagjöf?
Máni 14 ára
Ferð til Bandaríkjanna. Ekki bæk-
ur, frekar geisladiska.
fyrir nemendur í Réttarholtsskóla.
Undirtektir voru góðar, ekki síst
vegna þess að við dreifðum smokk-
um og bæklingum um kynsjúk-
•dóma með prófínu. Útkoman var
flott en við komumst að þeirri nið-
urstöðu að 9. bekkur er hvað fá-
fróðastur hvað varðar þessi mál.
Ekki má gleyma leiklistarhópn-
um sem útbjó leikrit sem tengdist
alnæmi. Einnig fengum við heim-
sókn frá Alnæmissamtökunum og
okkur var frá starfsemi þeirra og
að því loknu gátum við spurt full-
trúa samtakanna spjörunum úr. A
lokadegi vikunnar var maraþond-
ans í Kolaportinu og tóku
600-700 unglingar þátt í þeirri
■jiolraun. En rúsínan í pylsuendan-
um var „Pjölskylduhátíð í Kola-
portinu" 1. desember, en sá dagur
er einmitt alþjóðlegi alnæmisdag-
urinn. Þar komu fram helstu lista-
menn okkar Islendinga en því mið-
ur létu mjög fáir sjá sig á hátíð-
inni. Vonandi tekst betur næst.
■ Við, unglingamir í Bústöðum,
Viðtal tekið af
Dagmar Ásmundsdóttir
Bústöðum.
Nafn: Ragnhildur Ragnars-
dóttir.
Hvað ertu gömul? 14 ára.
Áhugamál: Fótbolti og þol-
fimi.
Skóli: Réttarholtsskóli.
Félagsmiðstöð: Bústaðir.
Ætlar þú að kaupa margar
jólagjafir? Já, margar.
Trúir þú á jólasveininn? Nei.
Færð þú í
skóinn? Nei,
held ekki.
Veistu hvað
þú ætlar að
verða þegar
þú verður
eldri? Snyrti-
fræðingur.
Æfir þú ein-
hverja íþrótta-
grein? Já, þol-
fimi.
Hvað finnst
þér skemmtilegast að gera:
Vera með vinum mínum og
skemmta mér.
Hvað finnst þér leiðinlegast
að gera? Vera veik og taka til
I herberginu.
Upp á hvaða hljómsveit held-
ur þú? hvernig tónlist hlustar
þú á:? Enga sérstaka hljómsveit;
hlusta á allt nema þungarokk.
Félagsmiðstöðin Bústaðir
skorar á Félagsmiðstöðina
Kneliuna á Eskifirði að skrifa
næst í unglingasíðuna.
þökkum þeim sem lögðu okkur lið
í alnæmisátakinu og óskum Al-
næmissamtökunum heilla í starfí
og öllum landsmönnum gleðilegra
jóla.
Tinna Jóhannsdóttir,
Bústöðum.
Maraþondans
í Kolaportinu
&
ANN 30. nóvember síðastlið-
inn dönsuðu krakkar úr öllum
félagsmiðstöðvum á höfuð-
borgarsvæðinu maraþondans til
styrktar Alnæmissamtökunum á
íslandi.
Klukkan 17.30 hittust krakkar
úr félagsmiðstöðvarnar fyrir uta'n
Hallgrímskirkju og gengu svo að
Kolaportinu. Þegar komið var í
portið dönsuðu unglingar úr öllum
félagsmiðstöðvunum saman. Eftir
klukkutíma eða svo var skipt
þannig að sumir fóru í hlé en aðr-
ir héldu áfram að dansa. Þeir sem
fóru í hlé unnu ýmis verkefni eins
og t.d. að prjóna stóran smokk,
teikna myndir um Alnæmissam-
tökin eða búa til gestabók. Eftir
hálftíma var skipt aftur og fóru
þá þeir sem höfðu verið í • hléi að
dansa.
Fólk vah í misjafnlega miklu
stuði en til að halda lífi var drukk-
inn orkudrykkur sem allir gátu
fengið frítt. Þetta var allt saman
rosalega gaman og það væri snið-
ugt að reyna þetta aftur næsta ár.
■nm
HVERNIG ERU
STRÁKAR/
STELPUR
ÆÐISLEGIR stund-
um en þeir geta ver-
ið óþolandi, skilja
ekki stelpur. Geta
verið algjörar dúllur
og myndarlegir en
líka „Pain in the
ass“.
Jónas
ÞÆR ERU yndisleg-
ar, ýkt sætar og
skemmtilegar. Fal-
legar að öllu leyti.
Askorunin
Frá Nesjaskóla, Nesjum, Hornafirói.
Þjóðfélag án þröskulda?
A
Aundanförnum árum hefur aðstaða og
aðgengi fyrir fatlaða breyst mikið tii
batnaðar. En er það nóg? Alls ekki. Enn
er hægt að bæta aðstöðu og aðgengi fyrir
fatlaða. Sem dæmi má nefna að margar
nýbyggðar almennar byggingar s.s. bankar,
verslanir, skólar, sundlaugar, skemmtistað-
ir, leikhús, bíó, kirkjur og íþróttahús eru
algjörlega óaðgengileg fyrir fatlaða. Einnig
vantar oft brautir upp stiga og gangstéttir,
þetta ætti að vera lagað að þörfum allra.
I lögum stendur að allar nýjar byggingar
eigi að hafa aðgengi fyrir fatlaða. Þessu
hefur ekki nærri alltaf verið framfylgt, og
því er verið að bijóta lög, sem er óafsakan-
legt.
Oft skortir tillitssemi við fatlaða, t.d.
leggja ófatlaðir ökumenn bílum sínum í
stæði ætluð fötluðum. Einnig vill það gleym-
ast að blindir, sjónskertir, heyrnarlausir og
þroskaheftir eru líka fatlaðir. Atvinnutæki-
færi fyrir fatlaða eru nærri engin og allt
of fá sambýli. Almennt sjónvarpsefni ætti
alltaf að vera textað fyrir heyrnarlausa og
svo mætti lengi telja.
Margt jákvætt hefur verið gert fyrir fatl-
aða á síðustu árum, en það er hægt að
gera miklu meira. Auka þarf fræðslu um
fatlaða til almennings. Fatlaðir eiga ekki
að þurfa að beijast við kerfið og fyrir því
að vera til. Við vonum innilega að breytinga
sé að vænta í framtíðinni.
Að lokum skorum við á nemendaráð
Skógarskóla að skrifa um fíkniefnaneyslu.
Kveðja, nemendaráð Nesjaskóla.
O JL