Morgunblaðið - 18.01.1995, Qupperneq 29

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995 29.
SNJÓFLÓÐIÐ í SÚÐAVÍK
• Morgunblaðið/RAX
eir eru af höfuðborgarsvæðinu og komu til Súðavíkur síðdegis í gær með varðskipinu Tý.
Níu Súðvíkingar lig-gja á
Fjórðungssjúkrahúsinu á ísafirði
Engínn er
talínn í bráðri
lífshættu
NÍU Súðvíkingar, sem bjargað var úr snjóílóðinu á mánudagsmorgun liggja
nú á fjórðungssjúkrahúsinu á ísafirði. Þeirra á meðal eru þrjú börn. Eng-
inn var talinn í bráðri lífshættu en fólkið er undir sérstöku eftirliti og að-
hlynningu áfallahóps lækna, presta og hjúkrunarfræðinga sem sérþjálfaðir
eru í að veita fólki sálræna neyðarhjálp eftir áföll af þessu tagi.
Á blaðamannafundi sem áfalla-
hópurinn hélt á ísafirði í gær kom
fram að fólkið ætti við mikla van-
líðan að stríða og treysti sér ekki
tii að ræða reynslu sína opinber-
lega. „Súðvíkingar eru flestir ná-
tengdir innbyrðis og það tekur
hvert áfallið við af öðru. Ekki að-
eins hefur það lent í þessum miklu
raunum heldur er það nú að fá
fréttir af afdrifum hvers annars
og áfallið er smátt og smátt að
koma fram hjá hverjum og ein-
um,“ sagði Rúdolf Adoifsson, geð-
hjúkrunarfræðingur, sem ásamt
Tómasi Zoéga, geðlækni, Hildi
Helgadóttur, hjúkrunarfræðingi,
og prestunum Karli V. Matthías-
syni, Sigfinni Þorleifssyni og séra
Magnúsi Erlingssyni í Súðavík,
hlúa að fólkinu.
Fjölskyldur fá að vera saman
„Sumir hafa ekki aðeins misst
sína nánustu heldur allar eigur sín-
ar og hafa ekki að miklu að
hverfa," sagði Tómas Zoéga, sem
sagðist telja að flest yrði fólkið
útskrifað af sjúkrahúsi á næstu
dögum eftir að því hefði verið veitt
nauðsynleg byrjunaraðstoð til að
vinna úr áfallinu.
Rúdolf Adolfsson sagði að að-
búnaður á Fjórðungssjúkrahúsinu
væri eins og best mætti verða og
til fyrirmyndar væri að venjuleg
deildarskipting sjúkrahússins hefði
verið brotin upp til þess að fjöl-
skyldur fengju að vera saman á
stofu.
Áfallahjálp hefur einnig staðið
björgunarmönnum til boða og hafa
margir þeirra notfært sér hana að
sögn séra Karls V. Matthíassonar
og Hólmfríðar Gísladóttur frá
Rauða krossi íslands sem haldið
hafa fundi og bænarstundir með
björgunarmönnum. Einnig er séra
Kristján Björnsson meðal björgun-
armanna í Súðavík.
í máli þeirra Karls og Hólmfríð-
ar kom fram að björgunarmönnum
væri ofarlega í huga að afnema
þyrfti opinberar álögur sem lagðar
hafa verið á ýmsar björgunarvörur
en þeir telji að kostnaður vegna
hárra skatta og gjalda hafi hamlað
því að litlar björgunarsveitir geti
eignast ýmsan nauðsynlegan bún-
að.
Séra Karl V. Matthíasson hélt
bænastund á Hótel ísafirði í gær-
kvöldi með þeim Súðvíkingum sem
þar dvelja.
iit og1 björgunarstörfum í Súðavík
Morgunblaðið/RAX
i'gunarmenn hvíla lúin bein í frystihúsi Frosta á Súðavík.
fari að koma þeim en þeir eru bún-
ir að vera að í einn og hálfan sólar-
hring,“ sagði Auður.
Maðurinn sem leitað hafði verið
að á ísafirði gaf sig fram um leið
og hann frétti af því í útvarpinu að
verið væri að leita að sér.
„Það er búið að vera svo langvar-
andi vont veður og enginn á ferli í
bænum. Auðvitað er ég hrædd þar
sem ég bý hér undir hlíðinni sjálf
en ég velti því þó ekki mikið fyrir
mér þegar veit um hörmungarnar
sem ganga yfir í Súðavík.“
Jón Ragnarsson vélstjóri í Súðavík
„Veit ekki hvort ég
treysti mér til að búa
áfram í húsimum“
Morgunblaðið, Súðavík
„ÞETTA er gífurlegt áfall, ég get
ekki séð að þau hús sem eftir,
standa og eru í grennd við snjófióð-
ið, séu íbúðarhæf við þessi skil-
yrði. Ég efast um að mín fjöl-
skylda treystí sér til að búa áfram
í húsunum. Ég hef n-eyndar ekki
hitt fjölskyldu mína síðan þetta
gerðist. Sjálfum líður mér hræði-
lega illa að búa í húsinu í vondu
veðri og hafa þetta yfir höfði sér,“
sagði Jón Ragnarsson vélstjóri í
Frystihúsinu Frosta.
Jón bjó í húsi í jaðri snjóflóðs-
ins. Húsið við hlið hans húss fyllt-
ist af snjó. Jón varð ekki var við
snjóflóðið þegar það féll en fór
með fjölskyldu sína niður að Hrað-
frystihúsinu þegar hann fékk upp-
lýsingar um flóðið. „Þá frétti ég
af dóttur minni sem bjó nokkrum
húsum utar. Flóðið lenti á húsinu
hennar og hún rankaði við sér
neðar í götunni. Hún slasaðist tals-
vert í flóðinu og maðurinn hennar
einnig. Þau komust fljótt í hús og
fengu aðhlynningu. Það vantaði
hinsvegar tvö börn þeirra og ég
fór strax aftur uppeftir að leita
að þeim ásamt fleirum. Það fór
fljótlega að finnast eitt og eitt en
eldra barnið fannst lifandi klukkan
tíu í gærmorgun. Seinna barnið
fannst ekki fyrr en klukkan þijú í
dag og það var látið.“
Björgunarsveitin hefur staðið
sig frábærlega vel
Eftir að björgunarsveitin kom
frá ísafirði tók liann að sér að
koma rafmagni á frystihúsið en
snjóflóð tók raflínu í sundur seinni-
hluta mánudags. „Björgunarsveit-
in á ísafirði hefur staðið sig frá-
bærlega vel. Sveitin kom hingað
um klukkan tíu í gærmorgun. Þá
fór leit í gang í alvöru. Björgunar-
sveitin hér er svo fámenn, ekki
nema fimm menn sem hægt er að
kalla þjálfaða björgunarsveitar-
menn.
Mér finnst að leitin hafi gengið
vel miðað við þessar erfiðu að-
stæður. Aðstæður eru búnar að
vera með eindæmum erfiðar.
Stormur og öskrandi bylur. Menn
sáu stundum ekki fram fyrir tærn-
ar á sér. Hundarnir gegndu lykil-
hlutverki við leitina. Fólk fór að
finnast hratt eftir að hundarnir
komu frá ísafirði. Þeir björguðu
örugglega nokkrum mannslífum,"
sagði Jón.
„Menn eru stundum að tala um
þörfína á að koma upp varnargarði
fyrir ofan húsin. Ég held að það
sé ódýrara að kaupa upp öll húsin
°g byggja þau á nýjum stað. Við
eigum örugglega nóg landsvæði
þar sem öruggt er og kemur aldrei
snjóflóð. Svæðið er innan við
barnaskólann. Þar er engin brött
lilíð fyrir ofan og þar getur fólk
sofið rólegt í vondu veðri,“ sagði
Jón. „Ég vona að ráðamenn taki
. skynsamlega á málinu, það er ekki
hægt að þvinga fóik tii að búa á
svona stað eftir þessar hamfarir.
Það á hiklaust að aðstoða fólk við
að flytja burt ef það vill það. Súð-
víkingum þykir öllum vænt um
þorpið og menn fara ekki með
glöðu geði en fólk verður að gera
það upp við sig hvort það vill eiga
hér heima og eiga þetta yfir höfði
sér eða hvort það vill flytja burt
og koma aftur seinna.“