Morgunblaðið - 02.04.1995, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 02.04.1995, Blaðsíða 20
20 SUNNUDAGUR 2. APRÍL 1995 MORGUNBLAÐIÐ Morgunblaðið/Kristinn BIRGIR Andri Briem, Stefán Pálsson og Guðmundur Ragnar Björnsson: Við munum ekki slá hendinni á móti því að leika í mjólkurauglýsingum. VITRIHGARNIR Þffl Signrvegaramir úr spurningakeppni fram- haldsskólanema, þeir Stefán Pálsson, Birgir Andri Briem og Guðmundur Ragnar Björns- son, vissu flest milli himins og jarðar í keppn- inni og vom því ekki í vandræðum með að svara Kristínu Marju Baldursdóttur þegar hún spurði um aðferðir þeirra og framtíð. NEMENDUR Menntaskól- ans í Reykjavík sigruðu fyrir skömmu þriðja árið í röð í spumingakeppni framhaldsskólanema sem fram fór í beinni útsendingu í sjónvarpinu. Þeir sem héldu uppi heiðri skólans að þessu sinni voru þeir Stefán Pálsson, Birgir Andri Briem og Guðmundur Ragnar Björnsson. Sig- urinn fengu þeir ekki á silfurfati því að undirbúningur hefur verið langur og strangur. Þeir hafa fylgst með öllum heimsins málum í heilt ár og grúskað í skruddum sem hafa fróðleik að geyma. En sigurinn var sætur, því vilja þeir ekki neita. Sigurliðið situr nú fyrir framan mig, eilítið syfjað að vísu, enda ekki þurft að vakna á kristilegum tíma í kennaraverkfallinu og því enn að kljást við lífsklukkuna. En það fer þó ekki á milli mála að nú er setið meðal spekinga sem geta romsað úr sér öllum ártölum og atburðum Islands. í keppninni góðu var beðið um bæjarnafn og síðan sýnd mynd af stjórnarráðinu. Þetta var úrslita- spumingin og áður en menn gátu andað að sér var Stefán búinn að svara og segja Sjöundá. Ég spyr hvemig í ósköpunum honum hafi dottið það í hug svona fljótt? „Það eru allir að taia um síðustu spuminguna, en við vorum nú bún- ir að vera yfir allan tímann,“ segir hann. „En Sjöundármorðin voru og eru eitt frægasta íslenska sakamál- ið og því tengdi ég það strax við stjórnarráðið, fangelsi og síðustu áftökurnar.“ „Nei, síðasta aftakan var 1830,“ heyrist þá í Guðmundi. Furðufuglar En hvernig stóð á því að þeir þrír vom valdir til að halda uppi heiðri skólans? „Það var strax ljóst að Stefán yrði í liðinu því að hann hafði þjálf- að lið skólans í tvö ár,“ segir Birg- ir. „Síðan var sest niður og riijað upp hveijir höfðu staðið sig vel í bekkjarkeppnum, og í apríl í fyrra töldu menn sig vera komna með sterkasta liðið. Forkeppni sem hald- in var í skólanum staðfesti það svo.“ Undirbúningur hafði því staðið yfir í marga mánuði fyrir keppni, og segja þeir að framan af hafi hann verið fólginn í því að hver og einn hefði augu og eyru opin og fylgdist vel með því sem væri að gerast í þjóðfélaginu. „Fyrir áramót lögðum við svo áherslu á hraða og gerðum það með því að spila Trivial Pursuit á tíma,“ segir Stefán. „Við skiptum ekki með okkur sviðum, en fundum fljót- lega inn á hver væri bestur í hveiju, hvenær við gætum treyst öðrum til að svara, og hvenær væri best fyr- ir okkur sjálfa að þegja.“ - I hvaða fögum ert þú til dæm- is bestur, Guðmundur? „Landafræðin hefur helst lent á mér og stór hluti sagnfræðinnar, segir hann.“ Stefán og Birgir líta hvor á ann- an: „Einn hlédrægur. Hann er sögu- sjení.“ Þeir eru reyndar allir góðir í sögu, en Birgir sem er á náttúrufræði- braut hefur aðallega séð um vísindi og náttúrufræði, en einnig kvik- myndir, leiklist, málefni sem eru efst á baugi í dagblöðum hveiju sinni og svo hefur hann lagt á minnið nöfn hinna ýmsu embættis- manna. Stefán hefur séð um bókmenntir, stjórnmál, sögu og þjóðmál. „Hann er grúskari í fornmála- deild,“ segir Birgir. Guðmundur er líka í þeirri deild og Birgir upplýsir að sú deild hafi á að skipa nokkrum furðufuglum. Sigurterta Þeir félagar hafa spilað spurn- ingaspil af öllum toga frá tólf ára aldri og fylgst með spurninga- keppnum í fjölmiðlum. „Við ákváð- um snemma að þetta vildum við gera,“ segir Stefán með miklum hátíðarsvip og hinir kinka kolli. Skömmu fyrir áramót hófu þeir að æfa saman einn eftirmiðdag í viku. „Við fengum félaga okkar til að spyija okkur meðan klukkan tif- aði. Þeir hafa aðallega verið þrír sem það_ hafa gert en mest hefur mætt á Ólafi Jóhannesi Einarssyni, sem var í liðinu í fyrra. Stuttu fyr- ir sjónvarpskeppnina tókum við svo ákveðna málaflokka í gegn, eins og til dæmis myndlist og fleira. Það er tilgangslaust að leggja eitthvað stíft á minnið löngu fyrir keppni, þannig að þegar við komum saman fór tíminn meira í að spjalla og borða pítsu.“ „Það sem skiptir öllu máli er hversu snemma MR velur lið sitt,“ segir Stefán. „Við höfðum heilan vetur til að læra og leggja á minnið. Verslunarskólinn og Menntaskólinn í Kópavogi hafa einnig unnið þann- ig með skipulögðum hætti og það sést á árangri þessara liða. Þetta er líka spuming um tækni, maður er farinn að átta sig á því hvað verður spurt um, áður en spurt er.“ „Já, við erum orðnir góðir í því að botna spurningar," segir Birgir. - Haldið þið að þessi lærdómur nýtist ykkur seinna? „Það er erfítt að segja um það, en hann vinnur í það minnsta ekki gegn okkur.“ - Hvað var erfiðast? „Síðustu fimm mínúturnar í úr- slitakeppninni og fyrstu fimm mín- úturnar í sjónvarpinu. Við vorum líka í vandræðum með leynigestinn, þar voru engar staðreyndir til að byggja á. Góða skapið er þó mikilvægasta atriðið í spurningakeppnum. Við reyndum að taka þessu létt og vor- um ánægðir með hvert stig sem við hlutum." - Nú hlýtur mikil spenna að fylgja svona keppni. Hvernig leið ykkur stuttu áður? „Við fylgdum dagskrá sem við höfðum komið okkur upp, fórum í sundlaugina á Seltjarnarnesi, vor- um þar lengi í gufubaði, náðum okkur svo í brauðmeti úr bakaríi, borðuðum saman og fórum svo beint í keppnina,“ segja þeir. Stefán: „Gufubaðið langa gerði það svo að verkum að við gátum drukkið vatn í lítratali í keppninni án þess að þurfa að bregða okkur frá.“ t Birgir: „Stressið sem fylgdi því að vera í beinni útsendingu hjálpaði okkur að því leyti að við vorum fljót- ari til svars.“ Stefán: „En adrenalínið var kom- ið langt fram á næstu öld og maður gat ekki náð sér niður eftir keppn- ina.“ Guðmundur: „Óli þjálfari var í mestu spennunni, hann var í rauðri peysu, en andlitið á honum var þó enn rauðara." - Hvernig var svo haldið upp á sigurinn? „Eftir smáflakk og kampavíns- drykkju fórum við heim til Stefáns, en þar beið okkar sigurterta, sér-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.