Morgunblaðið - 03.11.1995, Blaðsíða 12

12 FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Fundur borffarstjórans í Reykjavík með íbúum borgarhluta 3
ÍBÚAR í borgarhluta 3 spurðu borgarstjórann um það sem helst brann á þeim INGIBJÖRG Sólrún Gísladóttir borgarstjóri vill
á hverfafundinum í Ráðhúsinu í fyrrakvöld. draga úr bílaumferð i borgarhluta 3.
Ahugi fyrir
því að draga
úr bílaumferð
Áhugi er fyrir því hjá borgaryfirvöldum að
draga með markvissum hætti úr bílaumferð
í borginni. Þetta kom fram á fundi Ingibjarg-
ar Sólrúnar Gísladóttur borgarstjóra með
íbúum borgarhluta 3. Guðjón Guðmunds-
son fylgdist með fundinum.
INGIBJÖRG Sólrún telur að nauð-
synlegt sé að takmarka akandi um-
ferð inn í afmörkuð hverfi borgarinn-
ar. Hún segir að þetta megi gera
með því að gera þeim sem eru á bíl-
um erfiðara fyrir, t.d. með því að
takmarka fjölda bílastæða eða hefja
gjaldtöku á bílastæðum við mjög
stóra vinnustaði og nefndi hún Há-
skóla Islands og Landspítalann í því
sambandi.
„Þarna er fjöldi manns að koma
og fara allan daginn og þessir staðir
draga mikla umferð að sér. Þetta er
því úrræði sem mætti grípa til en
ég er jafnsannfærð um að það yrði
ekki vinsæl aðgerð og Bílastæðasjóð-
urinn er ekki vinsælasta stofnun
borgarinnar," sagði borgarstjóri á
hverfafundi fyrir íbúa Túna-, Holta-,
Norðurmýrar- og Hlíðahverfis, borg-
arhiuta 3, í Ráðhúsinu á miðvikudag.
Dregið úr framkvæmdum
á næsta ári
Borgarstjóri vék einnig að fjárhag
borgarinnar og sagði að fjárhags-
staða hennar hefði aldrei verið verri
en nú. Skuldir borgarinnar hefðu um
síðustu áramót verið tæpir 12,5 millj-
arðar kr. og ykjust um einn milljarð
á þessu ári. Skuldir á íbúa hefðu
verið rúmlega 120.000 kr. en 1978-
1988 hefðu skuldir á hvernýbúa ver-
ið innan við 40 þúsund kr. Árið 1989
hefðu skuldir borgarinnar verið tæp-
ir 3,5 milljarðar kr. Greiðslubyrði
lána væri þyngri en nokkru sinni og
tii þess að bregðast við vandanum
yrði stefnt að 6,5% lægri rekstrar-
gjöldum á næsta ári sem óhjákvæmi-
lega leiddi til að dregið yrði úr starf-
semi.
Málefni leikskólanna og grunn-
skólanna væru forgangsverkefni.
Vonast væri til þess að þörfum 3ja
ára bama og eldri fyrir Ieikskólavist
j'rði fuilnægt á næsta ári. Þá væri
stefnt að því að uppfylla þá laga-
skyldu sem á borginni hvíldi að allir
grunnskólar yrðu einsetnir árið 2001.
Ingibjörg Sólrún sagði einsýnt að
Reykjavíkurborg þyrfti að greiða 7
milljarða kr. vegna framkvæmda í
skólamálum fram til ársins 2001, þar
af um 3 milljarða vegna einsetningar
grunnskóla.
Mikil umferð
og margir skólar
Umferðarmál settu mikinn svip
á hverfafundinn sem borgarstjóri
sagði ekki frábrugðinn fyrri fundum
að því leyti. Hún sagði að um þenn-
an borgarhluta lægju stórar um-
ferðaræðar og þar væru margir skói-
ar. Sérstaklega yrði því að gæta að
öryggi á gönguleiðum. 160 þúsund
bílar færu hvern sólarhring um Bú-
staðaveg, Miklubraut, Laugaveg,
Borgartún og Sæbraut.
Fram kom á fundinum að umferð
í Reykjavík hefur þó lítið aukist und-
anfarin ár, eða um 2-3% frá 1991.
Ingibjörg Sólrún upplýsti að að á
næsta ári verði hraði takmarkaður
við 30 km á klst. í Lækjarhverfi og
Hlíðahverfi.
íbúi við Miklubraut kvartaði und-
an miklum umferðarþunga með til-
heyrandi hljóð- og loftmengun og
vildi heyra viðhorf borgaryfirvalda
til málsins.
Ingibjörg Sólrún sagði að eitt
brýnasta verkefnið í umferðarmálum
yæri að draga úr áhrifum frá mikilli
umferð um Miklubraut en þar fara
að jafnaði um 37 þúsund bílar á
dag. Helst sagði hún koma til greina
að gera göng frá Stakkahlíð í austri
að Snorrabraut í vestri. Áætlaður
kostnaður við framkvæmdina væri
um 2 milljarðar kr. og viðræður hefðu
farið fram við Vegagerðina. Ágrein-
ingur væri hins vegar um hver bæri
að greiða kostnaðinn. Þá sagði hún
að á vegaáætlun væri bygging mis-
lægra gatnamóta á Miklubraut og
væri framkvæmdin á áætlun 1998.
íbúar í Hlíðahverfi lýstu yfir
áhyggjum af mikilli umferð um
Hamrahlíð. Fram kom að umferð um
Hamrahlíð væri að jafnaði um 10
þúsund bílar á dag. Ingibjörg Sólrún
sagði að bent hefðí verið á að hugsan-
leg lausn á þessum vanda væri að
gera Hamrahlíð að einstefnugötu frá
Lönguhlíð að eystri enda Stigahlíðar.
íþróttasvæði í niðurníðslu
íbúi í Miðtúni vildi vita hvaða
áform væru uppi um íþróttasvæði
Ármanns í Sigtúni sem hann sagði
að væri illa hirt og engum til gagns.
Borgarstjóri sagði að ráðgert væri
að Ármann flytti starfsemi sína í
Borgarholtshverfi. íþróttasvæðið
hefur verið endurskipulagt sem íbúa-
svæði en ekki er ákveðið hvenær
framkvæmdir þar heíjast.
Nokkuð var fjallað um grunn- og
leikskóla í þessum borgarhluta. I
Holtahverfi er Æfingaskóli Kennara-
háskólans og tekur Reykjavíkurborg
við rekstri hans samkvæmt grunn-
skólalögum haustið 1996. Borgar-
stjóri sagði að ósamið værí við ríkið
um framtíðarskipulag skólans og þá
starfsemi sem tengist endurmenntun
kennara. Borgarstjóri sagði að sér-
stakar viðræður myndu fara fram
við ríkið um Æfingaskólann, ekki
síst í ljósi þess að skólinn hafi á
undanförnum árum búið við fjár-
svelti. Borgarstjóri sagði að einsetn-
ing Hlíðaskóla yrði ekki auðveld því
lóð skólans væri mjög þröng og ill-
mögulegt að koma þar við frekari
byggingum. Þó væri hugsanlegt að
flytja starfsemi sérdeildar sem nú
væri rekin í skólanum í annan skóla.
Norðan Miklubrautar eru tveir
leikskólar, Nóaborg og Stakkaborg,
með rými fyrir 137 börn. Á biðlista
á þessu svæði eru 52 börn og sagði
borgarstjóri að búið væri að sam-
þykkja byggingu leikskóla á lóð við
Vatnsholt og einnig hefði verið rætt
um byggingu leikskóla á svæðinu við
Kennaraháskólann.
Sunnan Miklubrautar eru Ijórir
leikskólar með rými fyrir 296 börn.
Á biðlista á þessu svæði eru um 70
börn. Borgarstjóri sagði að erfiðara
væri að finna lóðir sunnan Miklu-
brautar undir leikskóla en nú stæðu
yfir viðræður við ríkið um kaup eða
makaskipti á húsi við Engihlíð þar
sem Landspítalinn rak áður skóla-
dagheimili.
Sagt upp starfi á
Landakotsspítala
Biðlaun
í níu
mánuði
HÆSTIRÉTTUR hefur dæmt konu
rétt til biðlauna, en henni var sagt
upp starfi á Landakotsspítala fyrir
þremur árum. Hæstiréttur breytti
þar með niðurstöðu héraðsdóms, sem
taldi konuna ekki eiga rétt á bótum
þar sem henni hefði verið boðið sam-
bærilegt starf þegar hennar starf var
lagt niður.
Hópi kvenna var sagt upp störfum
á Landakotsspítala og höfðuðu átta
þeirra mál og kröfðust biðlauna.
Héraðsdómur dæmdi sex þeirra í vil
og var þeim dómum ekki áfrýjað, en
hafnaði kröfum tveggja, þar sem
þeim hefði verið boðið sambærilegt
starf. Onnur kvennanna áfrýjaði
þeim dómi og hefur Hæstiréttur nú
dæmt í máli hennar.
Af hálfu Landakotsspítala var því
haldið frain, að konunni hafi verið
boðin endurráðning, en því hafi hún
hafnað. Þessu mótmælti konan og
lagði fram minnisblað spítalans til
Starfsmannafélags ríkisstofnana
með lista yfir þá félagsmenn, sem
ekki yrðu endurráðnir, og var nafn
konunnar þar á meðal. Þá hafi hún
haft samband við Borgarspítalann
að eigin frumkvæði og fengið þar
starf.
Boðið starf eða ekki?
Þá kom fram í máli konunnar að
hún hefði talað við rekstrarstjóra
Landakotsspítala um miðjan apríl
1992. Hann hefði verið búinn að
frétta að hún hefði fengið nýtt starf,
en talað um að hann hefði starf fyr-
ir hana. Það hafi þó aldrei komist
svo langt að rætt hafi verið um hvaða
starf það væri. Rekstrarstjóranum
sagðist svo frá, að hann hefði talið
koma til greina starf handa henni,
en hún hefði lýst því eindregið yfir
að hún hefði ekki áhuga á þessari
vinnu.
Hæstiréttur segir, að miðað við
að samtal þetta hafi farið fram um
miðjan apríl, og uppsagnarfrestur
konunnar runnið út í lok apríl, verði
að líta svo á að fyrir miðjan mánuð-
inn hafi ekkert legið fyrir af hálfu
Landakotsspítal^i um endurráðningu
konunnar. Ekki hafi verið sýnt fram
að á henni hafi verið boðin ákveðin
staða, sambærileg hinni fyrri, eftir
fundinn.
Þá féllst Hæstiréttur á að nýtt
starf konunnar hafi verið mjög ólíkt
fyrra starfi, iaunin verið lægri og
hún hafi flust í annað stéttarfélag
og annan lífeyrissjóð. Hún ætti því
rétt á biðlaunum miðað við starfsald-
ur, eða í níu mánuði, samtals um
750 þúsund krónur, auk drátt-
arvaxta.
Gunnlaugur Sigmundsson þingmaður Vestfiarða um endurbyggingu á Flateyri
Ákvarðanir bíði
nýrrar sveitarstjórnar
GUNNLAUGUR Sigmundsson,
þingmaður Vestfjarða, segist telja
að ekki eigi að taka ákvarðanir um
enduruppbyggingu á Flateyri fyrr en
kosningar um sameiningu sex sveit-
arfélaga á norðanverðum Vestfjörð-
um, sem áformuð hefur verið 11.
nóvember næstkomandi, hafi farið
fram.
Verði sameiningin samþykkt, eigi
að bíða þess að ný sveitarstjórn verði
kjörin. Gunnlaugur segist jafnframt
þeirrar skoðunar að endurskoða þurfi
nýtingu þeirra fjármuna, sem ættað-
ir séu til að styðja dreifðar byggðir.
Fáir kostir á Flateyri
„Það þarf ekki að fara mörgum
orðum um það hversu hörmulegir
atburðirnir á Flateyri eru,“ segir
Gunnlaugur. „Ég er hins vegar ein-
dregið þeirrar skoðunar að fyrst
svona er komið, eigum við ekki að
flana að neinu. Mér finnst að menn
eigi ekki að taka ákvörðun um end-
urbyggingu fyrr en þeir vita hvemig
sveitarfélagið lítur út í vor. Ef ekki
verður samþykkt að sameina Flat-
eyri öðrum sveitarfélögum ræða
menn það auðvitað við núverandi
sveitarstjórn á Flateyrí hvernig þeir
vilja haga uppbyggingu. Verði sam-
eining samþykkt, vil ég bíða með
ákvarðanir um hvernig menn haga
endurbyggingunni þar til búið er að
kjósa nýja sveitarstjórn í sameinuðu
sveitarfélagi. Heilbrigð skynsemi
segir mönnum að hlaupa ekki til og
taka ákvarðanir."
Gunniaugur segist ekki sjá neinn
augljósan kost til uppbyggingar á
Flateyri. Rætt sé um að þétta byggð-
ina neðariega á eyrinni, en dugi það
ekki til sé lítið um annað byggingar-
land. „Einn kosturinn er að byggja
inni í Holtslandi og fólk sæki vinnu
þaðan, en þá stendur eftir sá farar-
tálmi, sem Hvilftarströndin er allan
veturinn," segir hann.
Þingmenn Vestfjarða áttu í gær
fund með sérfræðingum um snjóflóð
og snjóflóðahættu. „Þeir segja við
okkur að það verði að vera pólitískt
mat hvaða áhættu sé hægt að sætt-
ast á. Svo fremi að menn byggi und-
ir ijalli verður alltaf um áhættu að
ræða. Spurningin hvort menn áætli
að eitthvað gerist á 1.000 ára fresti
eða 50 ára fresti. Matið á því, hvaða
áhætta er viðunandi, verður að koma
frá stjórnmálamönnum. Ég verð að
skoða málið miklu betur áður en ég
get kveðið upp úr um það hvað sé
viðunandi áhætta," segir Gunnlaug-
ur.
Þarf að þétta byggðina
Framsóknarþingmaðurinn segir
að sú byggðastefna, sem rekin hafi
verið frá því upp úr 1970, hafi ekki
staðið undir þeim væntingum, sem
aðstandendur hennar hafi gert sér
um árangur hennar. „Við, sem viljum
byggðum í dreifbýli vel, verðum að
setjast niður og fara yfir það hvað
menn hafa gert rangt. Víða hefur
verið komið upp góðri þjónustu en
samt fækkar í dreifbýlinu. Ef þetta
er bara spurning um veður, getum
við lítið gert, en þetta hlýtur að vera
spurning um fleiri þætti,“ segir
Gunnlaugur.
Hann segist ekki hafa neinar
töfralausnir á takteinum. „Fólk á
auðvitað að búa þar sem því líður
vel og það væri fráleitt að banna því
það. Spurningin er hvernig við veij-
um þeim takmörkuðu fjármunum,
sem þjóðfélagið er tilbúið að nota til
að styðja við dreifðar byggðir. Þótt
einstaklingur búi á einhveijum
ákveðnum stað, er ekki þar með sagt
að þjóðfélagið elti hann með þjón-
ustu,“ segir Gunnlaugur.